It is love?

-

เขียนโดย kanoon

วันที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 20.58 น.

  4 ตอน
  10 วิจารณ์
  6,109 อ่าน
แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) นายเขื่อน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     หลังจากฉันจัดการสายตาอันน่าอึดอัดไปได้ฉันและไนน์ก็ทานเข้าเที่ยงจนเสร็จ

     "เฮ้อออออออ อิ่มมมมมมมมม เอื้กกกกกกกก(เสียงเรอ)" ไนน์ปิดขี้เกียจพร้อมกับเรอเสียงดังงงงงง ทำไมเพื่อนใหม่ฉันถึงมีนิสัยแบบนี้เนี้ยยย คิดหนักกกกกก

     "ยัยบ้าไนน์ แกเป็นผู้หญิงนะเว้ย มารงมาเรออะไร" ฉันบอกมันพร้อมกับผลักหัวมันเบาๆ

     "ก็มันอิ่มนี้ ..แถมมีเพื่อนมานั่งกินข้าวด้วย" มันพูดงอนๆพอประโยคหลังมันเศร้าทันที 

     "...เออชั่งเหอะ แล้วนี้จะไปไหนต่ออ่ะ" ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง

     "อืมมมม แกคืออ พาไปห้องน้ำก่อนได้ป่ะ ปวดฉี่อ่ะ" มันยิ้มเจื่อนๆให้ ฉันมองหน้ามันเอือมๆ

     "จ่ะๆ งั้นไปห้องน้ำกัน" ฉันพูดเสร็จเราก็ลุกขึ้นกำลังจะเดินออกไปจากโรงอาหารสายตาฉันก็เหลือบไปเห็นผู้ชายที่เคยสบตาในห้อง มันคุ้นๆนะ แต่ฉันลืมชื่ออ่ะ-*- เราสบตากันประมาณ5วิ ฉันก็หันไปทางอื่น และเดินคุยกับไนน์ระหว่างเดินไปเรื่อยๆจนผ่านโต๊ะผู้ชายที่สบตาด้วย โต๊ะของนายนั้นมีเพื่อนที่อยู่ด้วยประมาณผู้ชาย4คนผู้หญิง2 แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรเท่าไหร่และกำลังจะเดินผ่าน ก็มีเสียงหนึ่งเรียกไว้

     "เธอนะ" ฉันกับไนน์หันไปเพราะไม่รู้ว่าเรียกใคร อ่อโต๊ะไอ้ที่เคยสบตานั้นแหละ

     "ระ..เรียกพวกฉันหรอ?" ไนน์ถามพร้อมกับชี้นิ้วของตัวเองมาที่เราทั้ง2คน

     "อืม พวกเธอนั้นแหละ มานี้หน่อย" เพื่อนนายนั้นพูดพร้อมกับกวักมือ ฉันหันไปมองไนน์ว่าจะเข้าไปหามั้ย คือเอาจริงๆมั้ย ฉันมันเป็นโรคเกลียดผู้ชายอ่ะแต่ไม่แสดงออกเท่าไหร่ โดยเฉพาะพวกเจ้าชู้นี้ ถ้าเลือกได้จะไม่เข้าใกล้เลยจร้าาาาาาา

     "อือไปดิ" เห้อมมมมมมมมมมม ก็น่ะเกลียดแต่ก็ต้องทำเหมือนปกติไง เวลาฉันอยู่กับผู้ชายจะออกแนวเย็นชา นิ่งๆสะส่วนใหญ่ เราเดินไปที่โต๊ะพวกนั้น

     "มีไรหรอ" ไนน์ถาม ฉันยืนนิ่งข้างๆเธอ

     "เป็นเด็กใหม่หรอๆ" เพื่อนผู้ชายนายนั้นตอบ และตอนที่มันถามมันมองหน้าฉันยิ้มๆ และแน่นอนว่าฉันมองมันนิ่่งไม่ยิ้มตอบ

     "อ่อป่าวหรอก ฉันนะไม่ใช่แต่ยัยนี้ใช่" ไนน์ตอบพร้อมกับพยักพเยิดหน้ามาทางฉัน

     "อ่อแล้วชื่อไรหรอคับ" มันยิ้มตาหวานเยิ้ม ดูก็รู้เลยว่าเจ้าชู้!! 

     "...." ฉันเงียบเหมือนไม่ได้ยินคำถาม หูทวนลมอ่ะว่าง่ายๆ

     "สมน้ำหน้า! หน้าแตกเลยอ่ะดิมึง55555555" เพื่อนผู้หญิงที่นั่งข้างๆตบหัวพร้อมพร้อมกับหัวเราะ

     "เห้ย อย่าไปสนใจพวกมันเลยๆนะ มานั่งคุยกันหน่อยมั้ย" ผู้หญิงที่ดูเรียบร้อยอีกคนพูดขึ้น พร้อมกับชวนนั่งสงสัยเห็นพวกฉันยืนนานแล้ว

     "ใช่ๆนั่งเหอะๆ" ผู้ชายที่ฉันทำเขาหน้าแตกรีบขะยั้นขะยอให้พวกฉันนั่ง

     "ไม่ปะ.. "ฉันกำลังจะบอกว่าไม่เป็นไร แต่ยัยไนน์กลับนั่งลงไปเฉยเลย เอ้ายัยนี้ พร้อมกับดึงแขนฉันลงไปนั่งด้วย จย้าาา เอาเลยไนน์เอาที่แกสบายใจเลยย-..-

     "ว่าแต่ชื่อไรกันบ้างหรอคะ ไนน์ค่ะ ส่วนนี้เพื่อนใหม่มาวันแรกชื่อเฟย์" ไนน์ถามแล้วก็บอกชื่อตัวเองและชื่อฉัน ฉันก็หงุดหงิดนิดๆแหละที่ต้องมานั่งแถมยังมีสายตาไอ้หื่นที่ถามชื่อฉันเอาแต่มองอยู่ได้ แต่เห็นยัยไนน์ยิ้มสนุกสนานเหมือนจะได้เพื่อนใหม่เพิ่มอีก ทำให้ฉันมองยัยนี้ยิ้มๆ เอ้าเถอะจะยอมนั่งก็ได้

     "อ่อ พี่ชื่อฟางนะ อยู่ม.6จ้ะ" โอ๊ะรุ่นพี่สะด้วย พี่ฟางมีใบหน้าที่หวานมาก สวย เรียบร้อยสุดๆ ถ้าฉันเป็นผู้ชายนี้จะหลงรักเลย

     "ฉันแก้ว ม.5เหมือนพวกเธอแหละแต่คนละห้องหน่ะ ฉันห้อง3" อ่อยัยนี้ออกทอมบอย ออกห้าวๆ

     "ฉันป็อปปี้ ม.6 เป็นแฟนกับยัยเตี้ยนี้" พี่ป็อปพูดพร้อมกับเอามือไปคล้องคอพี่ฟาง

     "ใครเตี้ยห่ะ ไอ้ปอป" พี่ฟางหันไปทำหน้าหาเรื่องใส่พี่ป็อป คู่นี้เข้ากันดีเนอะ555555

     "พอๆ ชื่อโทโมะนะคับเฟย์" โทโมะพูดพร้อมหันมามองฉัน ยิ้มสะอยากถีบปากเลยจย้าาาาา

     "เห้ยเฟย์อย่าไปสนใจ มันชอบหลีคนไปทั่วแบบนี้แหละ" แก้วหันมายิ้มให้ฉัน ฉันยิ้มตอบ

     "เขื่อนคับบบบ" นายที่ฉันสบตาตอนนั้นพูดขึ้น อ่อเขื่อนนี้เองงง เขื่อนไง จำได้ละะะ อ่ะๆฉันพึ่งสังเกตเห็นสายตาคนในโรงอาหารที่กำลังมองมาที่... เอ่อ... โต๊ะที่พวกฉันนั่งอยู่ อึดอัดโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ยัยไนน์ก็คุยสนุกอยู่ได้ อยากรีบๆออกไปแล้ววว

     "ยัยไนน์" ฉันหันไปเรียกยัยเพื่อนตัวดี

     "ห่ะะ" มันหันมา

     "แกไม่ปวดฉี่แล้วอ่อ เห็นตอนนั้นบ่นว่าปวดนิ" ฉัน

     "เออวะแก จริงด้วย แต่หายปวดละ" ไนน์หันมายิ้มใสซื่อให้ ยัยนี้นิ

     "พูดได้ด้วยหรอเราอ่ะ เห็นเงียบนึกว่าเป็นใบ้" นายเขื่อนมองหน้าฉันพร้อมหน้าตากวนตีนสุดๆ ฉันมองหน้ามันนิ่งๆก่อนจะตอบ

     "ยุ่ง" นายเขื่อนหน้าเสียนิดๆก่อนกลับมาทำหน้ากวนตีนเหมือนเดิม

     "แค่นี้ก็ยุ่งไม่ได้ หยิ่งวะ" นายเขื่อน และเวลาผ่านไป พวกฉันก็แยกย้านกันไปเข้าห้องเรียน และเวลาร่วงเลยไปจบเลิกเรียนแล้ว มันชั่งยาวนานเหลือเกินนนนนน กลับบ้าน เย้ 

_______________________________________________________________

หายไปนานมากกกกกก55555555555555555555 ขอโทดนะคะ 

     

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา