Happy Birthday To..[Kaew]

                20 มิ.ย.

“โอ้ยยยย!! นั่งมาตั้งนานเมื่อยมาก!!!” เฟย์บ่นยาวหลังจากลงจากเครื่อง

“เอ่อ! เราจะไปไหนกันต่อดีล้ะ!” ฟางเอ่ยถาม

“ฉันจะไปตามหาแก้ว!!” โทโมะเอ่ยขึ้น

“เอ็งจะบ้าเหรอว่ะไอ้โมะ ต้องหาที่พักก่อนสิว่ะ!! แล้วถ้าออกหาตอนนี้ถ้าเกิดเราหลงกันจะเจอกันไหม หาที่พักก่อนถ้าเกิดไม่เจอก็จะได้ไปเจอกันที่ที่พักไง!!” ป๊อปเสนอใหม่พร้อมอธิบายเหตุผล

“จริงอย่างที่ป๊อปว่านะโทโมะ ฟางรู้ว่าโทโมะอยากเจอแก้ว พวกเราก็อยากเจอเหมือนกัน!”

“ก็ได้” โทโมะตอบตกลง

“จะไปกันได้ยังเร็วสิแท็กซี่ไม่รอใครนะ ^^” เฟย์ตะโกนเรียกทุกคนโดยที่ตัวเองยืนข้างแท็กซี่แล้ว

“เฟย์ไม่รอเค้าเลยน๊า!!” เขื่อนวิ่งปี่เข้าไปหาเฟย์ทันที

…

.

“แก้วไปเร็วเราต้องไปซื้อของอีกนะ” เสียงอันทรงพลังของกิ่งที่ตะโกนเรียกกว่าอยากด้านล่างของบ้าน

“รู้แล้ว!! กำลังจะไปเดียวนี้ละโถ่จะบ้าหรือป่าวตะโกนทำไม โรคจิต!!” แก้วร่ายยาวว่าพี่สาวที่ตะโกนเสียงดัง

“ไปกันเร็วลูกเดี๋ยวมืด” แม่เรียกลูกสาวทั้ง 2จากหน้าบ้าน

“คุณทำไมลกยังไม่ออกมา??”

“ใจเย็นสิคุณเด็กผู้หญิงนะเอาไรมาก ^^”

“มาแล้วค่ะพ่อค่ะ แม่ค่ะไปกัน ^^” แก้ววิ่งลงมาพร้อมกับใส่ผ้าใบคู่โปรดวิ่งมาที่รถ

“เนี่ยนะผู้หญิงวิ่งมายังกับลิง” พ่อพูดและส่ายหัวพร้อมกับขึ้นรถด้านคนขับ

…

.

“ที่นี้มี 2 ห้องอ่ะเดียวพวกเรา 3 คนนอนด้วยกัน ส่วนเฟย์กับฟางก็นอนอีกห้อง 1 นะ” ป๊อปที่ไปติดต่อเผื่อเช่าบ้านก็วิ่งเอากุญแจมาให้ทุกคน!!

“OK ^^ไปเข้าบ้านก่อนเถอะ!” เขื่อนผลักทุกคนเข้าบ้านทันที

“แล้วไอ้โมะไปไหนอ่ะ??” ป๊อปถามเมื่อมองหาแล้วไม่เห็น

“ไปแล้ว!!” เฟย์ตอบ

“ไปไปไหน??” ป๊อปถามซ้ำเพราะเฟย์พูดไม่เคลีย

“ไปตามหาแก้วแล้วนะสิ - -“ ” ฟางเอ่ยตอบ

“นี่ถ้าเกิดเช่าบ้านนี้ไม่ได้นี้ทำไงเนี่ยไอ้โมะนะไอ้โมะใจร้อน!! เดี๋ยวกลับพ่อจะซัดให้ล่วงเลย”

“ป๊อปเข้าใจเขาหน่อยสิ ว่าแฟนหนีมาโดยไม่บอกเลยอ่ะ เป็นป๊อปจะรู้สึกยังไง ถึงจะแค่ 3 เดือนก็เถอะ” ฟางอธิบายและย้อนถามป๊อปบ้าง

“ก็คงต้องตามหาถึงจะพลิกแผ่นดินก็ต้องหาฟางให้เจอนะ ^^”

“โทโมะเขาก็เป็นคงจะเป็นแบบที่ป๊อปพูดในตอนนี้ เข้าใจยัง!!” ฟางทำหน้าดุ

“คร๊าบ!”

...

.

“Have you ever met him?” โทโมะถามคนที่เดินผ่านไปผ่านมาแถวนั้นด้วยรูป 1 ใบที่เขาพกมาแต่ก็ไม่พบที่ก็ปาเข้าไป 20:00 แล้วเขาก็ยังไม่เลิกออกตามหา จนเพื่อนๆออกตามหาเขาก็พบเขานั่งอยู่ที่ริมถนนแห่งหนึ่ง

“นั้นไงพวกเราโทโมะ  โทโมะ! โทโมะ!” เฟย์เมื่อเห็นโทโมะก็บอกทุกคนพร้อมกับตะโกนเรียกเพื่อนหนุ่มที่นั่งอยู่อีกฟากของถนน และพากันวิ่งข้ามไปทันที

“โทโมะกลับกันก่อนเถอะนะ” ฟางจับไหล่โทโมะพร้อมพูดด้วยความเป็นห่วงเพราะตั้งแต่มาถึงนี้โทโมะก็ยังไม่ได้ทานอะไรเลยมั่วแต่ออกตามหาแก้ว นี้ก็มืดแล้ว

“พวกนายกับไปก่อนเถอะฉันจะตามหาแก้ว”

“เอ็งจะบ้าหรือไงไอ้โทโมะ เอ็งอยากตายก่อนหรือยังไงกินก็ยังไม่ได้กินอ่ะ” เขื่อนพูดเพื่อเตือนสติเพื่อนแต่ก็ไม่เป็นผล

“ถึงฉันจะต้องหาจนตายยังไงฉันก็ต้องหาแก้วให้เจอพวกแกเข้าใจไหม!!” โทโมะตะโกนใส่เพื่อนหนุ่มพร้อมกับกระชากคอเสื้อของเขื่อนทันที

“โทดมะนายใจเย็นก่อนสิ ถ้าเกิดแก้วรู้ว่านายเป็นไรแก้วจะเสียใจแค่ไหน?” เฟย์ยกแก้วขึ้นมาพูดเพื่อโทโมะจะใจเย็นลงบ้างและนั้นก็ได้ผลอย่างที่เฟย์คาดไว้

“ข้าขอโทษ ข้าใส่อารมณ์มากไปหน่อยนะ” โทโมะปล่อยคอเสื้อของเขื่อนออก

“ไม่เป็นไรข้าเข้าใจเว้ย ถ้าข้าเป็นเอ็งข้าคงเป็นแบบเอ็งนั้นและ ไปกลับบ้านกัน ฟางกับป๊อปทำกับข้าวไว้แล้ว”

“อื้ม ขอบใจนะ”

“ไม่เป็นไรเว้ยไปกันโล้ดดด” ป๊อปมาแบบเสร่อมาก