เล่ห์รักอุบัติหัวใจ
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.24 น.
แก้ไขเมื่อ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2558 22.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
38) 38 ปล่อยเธอไป
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“เดี๋ยวเราไปทานข้าวด้วยกันเนาะ”โทโมะที่เดินกลับเข้ามาในห้องพักในคอนโดแล้วพูดกับแก้วที่
นั่งอยู่บนเตียง
“เอ่อ ค่ะ”แก้วที่สบตาชายหนุ่มก็เขินอายเมื่อคิดถึงเรื่องวันก่อนที่เธอเสียใจและโทโมะก็พาเธอมา
อยู่ด้วยกันพร้อมกับสัญญากับเธอว่า ต่อไปนี้เขาจะเป็นคนที่ดูแลเธอเอง ก่อนที่เธอจะยอมตกเป็น
ของโทโมะด้วยความเต็มใจ
“ถ้าคิดถึงเรื่องวันนั้นไม่ต้องกลัวนะ เพราะพี่พร้อมรับผิดชอบเราในฐานะเมียที่ถูกต้องตามกฎหมาย
แน่นอน เห้อ ดีซะอีก แม่กับพ่อพี่คงดีใจแย่เลยถ้ารู้ว่าลูกสะใภ้บ้านนี้คือแก้ว”โทโมะเดินมากอด
แก้วไว้เพราะรู้ว่าพ่อแม่เขานั้นชอบและเอ็นดูแก้วน้องสาวของป๊อปปี้มากแค่ไหน จากตอนเด็กๆที่
เคยมาเจอแก้วที่บ้านของป๊อปปี้
“แก้วนี่แย่นะคะ เหมือนกับผู้หญิงใจง่ายที่ยอมผู้ชายก่อนแต่งงานเลย”แก้วหน้าแดงแล้วพูด
“ถึงแม้สมัยนี้เค้าจะไม่ซีเรียสกับเรื่องพวกนี้แล้วก็ตามนะ แต่ถ้าผู้หญิงคนนั้นคือแก้วพี่ก็จะรับผิด
ชอบเรา พี่สัญญากับเราแล้วไง และอีกอย่างแก้วไม่ใช่ผู้หญิงใจง่ายนะเราเป็นแฟนกันไม่สิ ผัวเมีย
กันแล้ว”โทโมะพูดแล้วยิ้มแป้น
“นี่แน่ะ พี่โทโมะพอเลย ไม่พูดแบบนี้แล้วนะ”แก้วหน้าแดงก่อนจะรีบเดินหนีชายหนุ่ม
“งั้นเมื่อคืนมัดจำไว้ก่อนแล้วกัน ส่วนหลังจากแต่งพี่จะจัดหนักกับเราแน่ที่รัก”โทโมะวิ่งมากอดแก้ว
จากด้านหลังแล้วหอมแก้มแก้วก่อนจะกระซิบข้างหูแก้วให้แก้วหน้าแดงแล้วทั้งคู่ก็จูงมือกันลงไป
ทานข้าวด้วยกัน
“อ้าวหวาย นี่ยูมาทำอะไรที่คอนโดไอ”โทโมะชะงักเมื่อเดินลงมาเจอกับเพื่อนสนิทคนสวย
“นี่ยูกำลังติดแฟนแม่ชีของยูนี่เอง ไอเก็ทละว่าทำไมยูถึงทิ้งเพื่อนยูให้ท่องราตรีคนเดียว”หวาย
มองโทโมะกับแก้วก็พูดขึ้น
“พี่คะ แก้วบอกแล้วไงว่าแก้วไม่ใช่แม่ชีนะ พี่โทโมะนี่พี่นัดเค้ามางั้นหรอคะ”แก้วโวยวาย
“อย่าพึ่งหึงสิจ้ะที่รักของพี่พี่ไม่ได้นัดหวายนะ เออจริงสิแล้วใครท่องราตรี นี่เกิดอะไรขึ้นหรอ”โท
โมะรีบพูดก่อนจะถามหวาย
“อ้าว ก็ป๊อปปี้เพื่อนยูไง ไอเห็นช่วงนี้นะ มานั่งดริ้งที่ผับเพื่อนไอคนเดียวตลอดเลย แล้วไม่ใช่ดื่ม
เบาๆนะ ดื่มทีนี่ดื่มหนักด้วยแถมเมาจนต้องให้คนในร้านขับรถไปส่งแทบทุกคืน ถามจริงเถอะนี่
เพื่อนยูเค้าเป็นอาจารย์สอนที่มหาวิทยาจริงดิ ไหงทำตัวแบบนี้แล้วทางมหาลัยไม่ว่าหรอ”หวายพูด
ขึ้นทำให้โทโมะและแก้วตกใจ
“เอ่อ ถ้าป๊อปปี้ไปที่นั่นทุกคืนงั้นคืนนี้ยูพาไอไปหาป๊อปปี้หน่อยสิ”โทโมะพูดแล้วหันไปมองหน้ากับ
แก้ว
“อ้าว มาได้ไงน่ะเกล แล้วออกมาแบบนี้มีคนดูแลพ่อพี่หรอ”เขื่อนเดินลงมาที่คอนโดแล้วแปลกใจ
เมื่อเห็นเกลนั่งรอเขาอยู่ที่ด้านล่าง ก่อนที่ชายหนุ่มจะพาน้องสาวคนสวยออกไปหาอะไรทานข้าง
นอกแทน
“ก็ป้าค่ะ แกว่างไปดุแลลุงทั้งวัน เกลเลยแวะมาหาพี่เขื่อน”เกลพูดแล้วยิ้มให้เขื่อน
“แล้วแม่พี่ล่ะเป็นยังไงบ้าง”เขื่อนถามถึงแม่ตัวเองต่อ
“น้าแกเมาเหมือนเดิมค่ะ พอรู้ว่าพี่เขื่อนเอาลุงไปรักษาแกก็โวยวายนะคะก่อนจะหายไปจากบ้าน
แล้วกลับเข้ามาเมาเหมือนเดิมทุกวันๆ”เกลพูดแล้วถอนหายใจ
“เมาเหมือนเดิมจนพี่ชินแล้วล่ะ แล้วนี่พ่ออาการดีขึ้นแล้วสินะ”เขื่อนพูดแล้วยิ้ม
“ค่ะลุงอิฐดีขึ้นแล้วแต่เกลว่าพี่ยังป่วยอยู่”เกลพูดแล้วมองเขื่อน “อะไรเกลพี่ก็ปกติดีนะมาหาว่าพี่
ป่วยเหมือนพ่อได้ไง”เขื่อนเหวอก่อนจะรีบพูด
“พูดว่าป่วยน่ะถูกที่สุดแล้ว พี่เขื่อนน่ะป่วยมากที่เลือกทิ้งพี่เฟยืไปเอายัยนี่มาเป็นแฟน พี่เฟย์ทั้ง
แสนดีและช่วยเรื่องพ่อกับพี่ แต่พี่กลับทิ้งเธอมาเนี่ยนะ ดีจริงๆ”เกลได้ทีก็รีบว่าเขื่อนรัวไม่ยั้ง
“ก็เค้าไม่ได้รักพี่พี่จำเป็นด้วยหรอต้องรั้งเค้าไว้ เค้าก็มีบ้านที่เค้าต้องกลับอยู่นะ”เขื่อนรีบพูด
“ถ้าเค้าไม่รักพี่ก็ทำให้เค้ารักสิ เกลรู้นะว่าลึกลงไปแล้วพี่เองน่ะคิดอะไรกับเค้า”เกลพูดแล้วมองไป
ที่เขื่อน เขื่อนิ่งเงียบไม่พูดอะไรแล้วเยือนหน้าหนี นี่เรื่องมันก็ผ่านไป2อาทิตย์ได้แล้ว ป่านนี้เฟย์คง
มีใครใหม่ไปแล้วสินะ
“ต๊าย เลิกกับน้องชั้นไม่ทันไรก็ควงสาวใหม่อีกคนมาแล้วหรอ ดีจริงๆเลยนะ นี่น้องคิดดีแล้วหรอ
ที่มาคบไอ้เลวกะล่อนพี่ ระวังนะมันจะหลอกเราไปทำมิดีมิร้าย”ระหว่างที่เขื่อนกับเกลคุยกันนั้น พ้อ
ยท์ก็ตรงดิ่งเข้าไปว่าเขื่อนเสียงดังกลางร้าน
“พี่พ้อยท์ทำอะไรเนี่ย พอเถอะ”เฟย์ที่รีบวิ่งตามพ้อยท์เข้ามาในร้านก็รีบปรามรุ่นพี่คนสนิททันที
“อ้าวพี่เฟย์”เกลมองไปที่เฟย์ที่วิ่งเข้ามาก็ยิ้มดีใจก่อนจะทักเฟย์เสียงใสทำให้เขื่อนอึ้งเมื่อเห็นเฟย์
อยู่ตรงนี้
“เดี๋ยวก่อนเธอจะไปไหนน่ะ”เขื่อนตกใจเมื่อทันทีที่เฟย์เห็นตัวเองก็รีบวิ่งหนีไปก็รีบวิ่งไปรั้งข้อมือ
เฟย์ไว้
“ปล่อยนะ เราตกลงกันแล้วว่าชีวิตเราจะต่างคนต่างอยู่ไง ปล่อยนะ”เฟย์พูดแล้วพยายามแกะมือ
เขื่อนที่จับออก
“แต่เธอก็ไม่น่าจะหนีชั้นแบบนี้ไปนะเฟย์ ชั้นไม่ชอบ”เขื่อนรีบพูดอย่างหงุดหงิดเอเห็นเฟยืจะไป
จากตัวเอง
เพี้ยะ
แต่แล้วเขื่อนต้องตกใจเมื่อเฟย์ถูกแบมกระชากมาตบจนหน้าหัน
“หน้าด้านที่สุด นี่แกแอบมาเจอพี่เขื่อนงั้นหรอ”แบมรีบว่าเฟย์ทันทีแล้วดึงเขื่อนเข้ามาหาตัวเอง
“นี่ชั้นบอกแล้วไงว่าต่างคนต่างอยู่ไปแล้ว จะอะไรนักหนาของเธอห้ะ เรื่องของชั้นกับหมอนี่มันจบ
ไปแล้ว มาตบชั้นแบบนี้เนี่ย ชั้นมีมือมีตีนชั้นตบคืนได้นะ”เฟย์พูดก่อนะง้างมือเอาเรื่องแบม แบมรีบ
หลบหลังเขื่อนทันที
“ตายแล้ว เฟย์”พ้อยท์ตกใจก็รีบดึงเฟย์ไปหาตัวเองแล้วมองหน้าเขื่อนกับแบมอย่างเอาเรื่อง
“เรากลับไปหาพี่ฟางกับพาร์ทกันเถอะพี่พ้อยท์”เฟย์พูดก่อนจะรีบหนีเขื่อนไปจากตรงนั้นโดยมีพ้อ
ยท์วิ่งตามไปติดๆ ส่วนเขื่อนได้แต่ยืนมองเฟย์นิ่งๆไม่ตามไปพลางถอนหายใจแล้วเดินกลับเข้าไป
หาเกลในร้านและไม่สนใจแบมที่โวยวายอยู่เลย
“กินเยอะแบบนี้ระวังจะอ้วนเป็นหมูนะพี่ฟาง กลับจากทะเลแล้วแท้ๆยังจะกินอาหารทะเลอีกไม่เบื่อ
หรอฮะ”พาร์ทพูดแล้วยิ้มขำกับฟางที่นั่งกินอาหารทะเลในร้านกับตัวเอง ทั้งๆที่กลับมากไปเที่ยว
ด้วยกันมาแล้วแท้ๆ
“ก็พี่ชอบนี่นา ดีซะอีกถ้าพี่อ้วนก็ดีจะได้ไม่มีใครมาจีบ”ฟางพูดแล้วหัวเราะ
“ถึงจะอ้วนแต่ถ้าเป็นพี่ฟางผมก็ยังจีบนะฮะ”พาร์ทพูดทำให้ฟางอึ้งแล้วเงยหน้ามองชายหนุ่ม
เพราะตั้งแต่ไปเที่ยวด้วยกันมา เธอมีความสุขและสดใสขึ้นมาบ้างแต่ถ้าเรื่องที่จะเริ่มต้นใหม่กับใคร
สักคนแบบนี้ เธอยังไม่พร้อม
“ผมชอบพี่เหมือนเดิมนะไม่มีเปลี่ยนแปลง ผมไม่ได้รีบและเรียกร้องให้พี่มารักผมตอบ ผมเต็มใจ
ดูแลพี่เสมอนะฮะ”พาร์ทพูดแล้วยิ้มก่อนจะเช็ดปากให้ฟางแล้วนั่งทานข้าวกับฟางจนเสร็จก่อนจะ
เดินเล่นในห้างด้วยกัน
“อ๊ะ ตรงนั้นมีโชว์ด้วย”ฟางยิ้มร่าก่อนที่จะรีบวิ่งเข้าไปตรงลานน้ำพุในห้างที่มีการโชว์แสดงสัตว์ แต่
ด้วยคนที่เยอะทำให้ฟางถูกเบียดกระเด็นออกมา
หมับ
ฟางต้องตกใจเมื่อมีคนมาคว้าไม่ให้เธอล้มกับพื้นนั้นไม่ใช่ใคร เขาคือป๊อปปี้ !
“พี่ฟาง”พาร์ทรีบวิ่งเข้ามาหาฟางก่อนที่ป๊อปปี้จะปล่อยฟางแล้วมองดูทั้งคู่ที่มาเที่ยวด้วยกัน
“มาเที่ยวด้วยกันหรอ”ป๊อปปี้ฝืนยิ้มแล้วถามฟาง
“เอ่อ ค่ะแล้วนี่พี่คงมากับคุณฟ้าใช่มั้ยคะ”ฟางนิ่งแล้วพูด
“เปล่ามาคนเดียว ฟางดูสดใสขึ้นนะ สงสัยคงเป็นเพราะเราที่ดูแลฟางแบบนี้ พี่ยินดีด้วยนะถ้าฟาง
คิดจะเริ่มต้นใหม่กับใครสักคนและเค้าคนนั้นคือพาร์ท”ป๊อปปี้ยิ้มเศร้าๆก่อนจะเดินไปจากฟาง ฟาง
หันไปมองป๊อปปี้แล้วซึมลงไปเช่นกัน
“โห นี่พี่แน่ใจนะว่าพี่ป๊อปมาที่นี่จริง”แก้วมองบรรยากาศในผับแล้วพูดเมื่อตามโทโมะและหวายเข้า
มา
“แน่นอน อ๊ะนั่นไงๆ”หวายพูดแล้วชี้ไปที่หน้าบาร์น้ำที่ป๊อปปี้นั่งดื่มเหล้าคนเดียวอีกแล้ว
“พี่ป๊อป”แก้วที่เห็นพี่ชายตัวเองก็รีบวิ่งเข้าไปหาพี่ชายตัวเองแล้วห้ามไม่ให้ชายหนุ่มดื่มเหล้าอีก
“แก้ว อยู่นี่เอง ดีเลยกลับบ้านเรานะ”ป๊อปปี้เห็นหน้าแก้วก็ยิ้มก่อนจะรีบดึงมือแก้วหมายจะกลับบ้าน
“ไม่ค่ะ คุณย่าไล่แก้วออกมาแล้ว แก้วกลับไปที่นั่นไม่ด้แล้ว”แก้วพูดแล้วสะบัดมือนั้นออกจาก
ป๊อปปี้
“เพราะนายงั้นหรอโทโมะ อย่างที่ฟ้ากับคุณย่าบอกจริงๆด้วยว่านายคบแก้วเป็นแฟนที่นายทำให้
แก้วไม่กลับไป ไหงนายทำแบบนี้วะ ทั้งๆที่พวกเรา3คนโตมาด้วยกันแท้ๆ แต่นายกลับทำได้ลง
แก้วเป็นน้องพวกเรานะ นายแอบคบกับยัยแก้วเนี่ยนะ”ป๊อปปี้หันขวับไปทางโทโมะและรีบกระชาก
คอเสื้อโทโมะขึ้นมาแล้วว่าเสียงดัง
ผลัก
โทโมะมองป๊อปปี้ที่เริ่มเมาและอาละวาดไหนจะปล่อยตัวเองให้โทรมแบบนี้ก็ผลักป๊อปปี้กระเด็นชน
โต๊ะข้างๆเสียงดัง
“ก่อนที่นายจะว่าเรื่องของชั้นนายดูตัวเองบ้างเถอะนี่เนี่ยนะ อาจารย์หนุ่มสุดเนี้ยบที่สอนมหาลัยชื่อ
ดัง ไหงสภาพถึงได้เมาเละปล่อยตัวเองแบบนี้อย่างกับขอทาน นี่นายเสียใจเรื่องฟางงั้นหรอ”โท
โมะว่าก่อนจะจี้ถามอย่างถูกจุด
“เปล่าสักหน่อย เรื่องของชั้นกับฟางมันจบลงแล้ว เราหย่ากันแล้ว และอีกอย่างฟางก็มีคนที่เข้ามา
ดูแลฟางคนใหม่ไปแล้ว จะสนอะไรกับคนที่ไม่ดีและทำให้ฟางต้องมัวหมองอย่างชั้น ชันก็แค่รับผล
กรรมทั้งหมดแค่นี้ยังน้อยไป”ป๊อปปี้ว่าและแค่นหัวเราะตัวเองอย่างสมเพช
ซ่า
แก้วที่ทนต่อไปไม่ไหวคว้าถังน้ำแข็งมาสาดใส่พ่อชายตัวเองทันที
“นี่น่ะหรอ พี่ชายที่สุดแสนจะเพอเฟ้คของแก้ว นี่พี่รู้ตัวมั้ยคะว่าตอนนี้พี่ป๊อปน่ะแย่ในสายตาแก้วแค่
ไหน พี่ทำให้แก้วผิดหวังเรื่องคุณฟางแล้วไม่พอ พี่ยังมาทำร้ายตัวเองแบบนี้งั้นหรอ”แก้วรีบว่า
ป๊อปปี้ก่อนจะร้องไห้ออกมา
“ไอว่ายูพาเพื่อนออกไปสงบสติข้างนอกเถอะคนมองหมดแล้ว”หวายพูดก่อนจะพาทุกคนออกมา
ทางหลังร้าน
“ถ้านายไม่ได้คิดอะไรกับฟางชั้นขอเถียงชนฝาเลยว่ามันไม่จริง นายรักน้องฟางเข้าแล้วล่ะ"โทโมะรีบว่า
“ในเมื่อพี่เองก็รักคุณฟาง คุณฟางก็รักพี่แล้วทำไมถึงทำเรื่องแบบนี้ได้ลงคะพี่ป๊อป พี่ปล่อยพี่ฟาง
ไปทำไม ทำไมไม่รั้งเธอไว้ล่ะคะ พี่ป๊อปทำไมไม่ทำอะไรสักอย่างล่ะ”แก้วเดินเข้ามานั่งใกล้พี่ชาย
แล้วรีบว่าพลางทุบตีป๊อปปี้เบาๆ
“รักแต่กลับทำให้คนที่รักต้องเจ็บเมื่ออยู่ด้วยกัน มันก็สมควรแล้วนิที่ต้องปล่อยไป”ป๊อปปี้พูดเศร้าๆ
“ถ้านายยังรักนายก็ง้อดิวะ นั่นเมียนะเว่ยไม่ใช่ใครที่ไหน หย่าแล้วก็แต่งได้”โทโมะรีบพูดขึ้นทันที
“มันเป็นไปไม่ได้ เพราะตอนนี้ชั้นทำฟ้าท้องไปแล้ว มันคือเรื่องผิดพลาดในอดีตที่ส่งผลมาตอนนี้
มันคือสิ่งที่ชั้นต้องแก้ไขและทำทุกอย่างให้ถูกต้องชั้นต้องรับผิดชอบ”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆเมื่อคิดถึงเรื่อง
ของฟ้าที่บอกว่าท้อง
“เรื่องนี้แก้วว่าพี่ควรจะต้องฟังแก้วและเชื่อแก้ว เพราะวันนั้นที่แก้วโดนไล่ออกจากบ้าน แก้วได้ยิน
ว่าเรื่องที่ฟ้าท้องนั้นมันคือแผนการของคุณย่ากับฟ้าที่อยากจะรั้งพี่ป๊อปไว้ไม่ให้ไปง้อคุณฟางต่าง
หากล่ะคะ นี่แก้วไม่ได้ใส่ร้ายแต่แก้วพูดความจริง รึถ้าไม่เชื่อแก้วเองก็จะพิสูจน์เรื่องนี้ให้พี่เห็นว่ายั
ยนั่นไม่ได้ท้อง”แก้วรีบพูดทันทีเมื่อนึกขึ้นได้
“และอีกอย่างนะป๊อป นายเองจะมามอยู่กับอดีตความแค้นของย่านายไปตลอดแบบนี้ก็ไม่มี
ประโยชน์อะไร ในเมื่อเรื่องในอดีตมันผ่านมานานแล้ว เรื่องของแม่นายมันจบลงไปแล้ว นี่คือ
ปัจจุบัน นี่คือเรื่องของนายกับฟาง มันคือความรักที่บริสุทธิ์และสวยงาม นายเองจะยอมงั้นหรอที่
ต้องเสียความรักที่มีค่าของนายไปแล้วนายเองต้องปิดตัวเองอยู่กับความทุกข์และสิ่งที่นายไม่ได้
ก่อ ชั้นว่าถ้าแม่นายยังอยู่เค้าคงเสียใจที่เห็นนายกลายเป็นแบบนี้ นี่มันชีวิตนาย ตัวนายเอง เรื่อง
กตัญญูทำตามที่ย่าสั่งน่ะ นายทำมันมาหมดแล้วนายควระทำตามเสียงหัวใจของนายเองบ้างสิ”โท
โมะพูดขึ้นทำให้ป๊อปปี้นิ่งเงียบไป ก่อนที่จะขอตัวกลับมาที่บ้าน โดยที่โทโมะและแก้วรีบอาสาไป
ส่งเพราะกลัวชายหนุ่มจะขับรถไม่ไหว
“ชักช้าอะไรเล่านังมะลิ ได้ของแล้วก็รีบเอามาสิ”ฟ้าที่ทำลับๆล่อๆหน้าบ้านกระชากมะลิมาแล้วดึง
ถุงผ้าอนามัยมาจากมะลิ
“ไหนคุณป๊อปว่าฟ้าท้องไงแล้วคนท้องที่ไหนใช้ผ้าอนามัยแบบนี้”มะลิมองฟ้าด้วยความสงสัยแล้ว
ว่า
“นี่มันไม่ใช่เรื่องอะไรของแก อย่าทำมาเป็นสู่รู้และอย่าบอกเรื่องนี้กับใครโดยเฉพาะคุณป๊อป”ฟ้า
รีบว่า
“ทำไม ถ้าชั้นรู้เรื่องแล้วมันจะเป็นยังไง”ป๊อปปี้พูดขึ้นทำให้ฟ้าหันไปมองตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้ยืน
มองเธออยู่
“เอ่อ คุณป๊อป ฟ้าอธิบายได้นะคะคุณป๊อป”ฟ้ารีบปาถุงผ้าอนามัยทิ้งแล้วรีบวิ่งไปเกาะแขนป๊อปปี้
เพื่อพูด
“ปล่อยชั้น ชั้นยังไม่อยากคุยกับเธอตอนนี้”ป๊อปปี้พูดยิ่งๆก่อนที่จะแกะฟ้าออกจากแขนตัวเองแล้ว
เดินออกไป
“พี่ป๊อปบอกแล้วนิว่าไม่อยากคุยกับเธออย่ายุ่งกับพี่ป๊อปเลย”แก้วและโทโมะรีบเข้ามาขวางไม่ให้
ฟ้าไปถึงตัวป๊อปปี้ก่นที่จะพาชายหนุ่มขึ้นรถแล้วขับออกไปจากบ้านทันทีโดยที่ฟ้ายืนมองภาพนั้น
ไปอย่างคับแค้นใจ
มาดูกัน เพราะทั้งโทโมะทั้งแก้วพูดกันหมดแล้ว ป๊อปปี้จะฉลาดขึ้นมั้ยน้ออออ
รู้สึกฟีตแบ้คที่ว่าป๊อปปี้แสนดีมากๆนี่คงจะไม่เวิร์ก เดี๋ยวเรื่องหน้าสัญญา จะกลับมาทำป๊อปปี้ที่แสนร้ายกาจให้อ่านแน่นอน
โค้งสุดท้ายของเรื่องนี้แล้วนะจ้ะ อย่าลืมติดตามๆๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
