ถ้าเป็นเธอ...

9.0

เขียนโดย mityloverPF

วันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 เวลา 23.45 น.

  20 session
  36 วิจารณ์
  24.89K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 สิงหาคม พ.ศ. 2558 20.18 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) เงียบทำไม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                              เเละเขื่อนก็ออกไปโดยอารมณ์เสียมากเเก้วกับฟางที่เห็นอย่างนั้นก็รีบเข้าไปดูเฟย์ ก็เห็นเฟย์นั่งบนเตียงคนไข้ที่กำลังร้องไห้อยู่

          ''เฟย์เป็นไร''ฟางที่ไปถึงก็ถามเฟย์ที่เห็นเเก้วเเละฟางมาก็สวมกอดฟาง

          ''ฮือๆๆพี่ฟางเฟย์เจ็บเหลือเกินฮือๆๆ''เฟย์พูดทำให้ฟางเเละเเก้วที่เห็นอย่างนั้นก็อดสงสาร

เฟย์ไม่น้อย

          ''ไหนเฟย์ลองเล่าให้พี่กะยัยเเก้วฟังหน่อยสิว่าเรื่องเป็นยังไง''ฟางพูดเเล้วเฟย์ก้เช็ดน้ำตาเเล้วเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่เธอเเละเขื่อนทะเลาะกัน

          ''อ๋อเรื่องมันเป็นอย่างนี้นี่เอง เห้อออนายนั่นก็เปลี่ยนไปมากจริงๆ''ฟางพูดเมื่อเฟย์เล่าเมื่อกี้

          ''มันก็ไม่เเค่นายเขื่อนคนเดียวนะที่เปลี่ยนไป''เเก้วพูดทำให้รู้เลยว่ารามไปถึงใคร

          ''เเต่มันก็จริงๆนะ เฟย์อุตส่าห์เทคเเคร์ดูเเลนายนั่นดี เเต่นายนั่นกลับไม่มีความซื่อตรงเลยซักนิด''เฟย์พูดตอนนี้เเค่นึกว่าเธอไม่อยากรับรู้ว่าต่อไปคนชื่อเขื่อนนี้ จะมาขอเธอคืนดีหรือไม่ตอนนี้เธอคิดเเค่ว่าเธอไม่อยากเจอหน้า เขื่อนเลย

          ''น้ำมาเเล้วคร้าบบบ''สิงห์ถือน้ำเเตงโมปั่นมา

          ''เเหม พี่สิงห์เเก้วนึกว่ายัยเฟย์ไม่ได้กินซะอีก''เเก้วพูด

          ''ขอโทษนะครับสาวๆพอดีพี่คุยโทรศัพท์นานไปหน่อย''สิงห์พูด

          ''ค่ะๆเฟย์ก็ยังไม่ได้ว่าพี่สิงห์เลย''เฟย์พูดยิ้มๆ

          ''งั้นเฟย์กินน้ำเเตงโมนี่สิพี่อุตส่าห์ซื้อมาให้''สิงห์พูดเเล้วยื่นน้ำให้

          ''ขอบคุณนะค่ะพี่สิงห์''เฟย์พูด

          ''เฟย์ฺงั้นพี่กะยัยเเก้วไปเอาเสื้อผ้าที่บ้านก่อนนะ''ฟางพูดเฟย์ก็พยักหน้า

          ''เอ่อ พี่สิงห์งั้นฝากเฝ้ายัยเฟย์เเป๊ปนึงนะค่ะ''เเก้วพูดสิงห์พยักหน้าเเละทั้งสองคนก็ออกจากห้อง ทำให้เหลือเเค่สองคน เฟย์กะสิงห์ก็นั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน เขื่อนที่มามองกระจกตรงหน้าห้องก็เห็นเฟย์มีรอยยิ้มกะสิงห์เขาก็รู้สึกเจ็บขึ้นมา

          ''ขั้นคงออกจากชีวิตเธอจริงๆสินะ''เขื่อนพูดเเล้วเดินไป

 

                                                  เเละเเก้วก็มาบ้าน

             เเก้วก็เข้ามาในบ้านกะโทโมะโดยที่ไม่ค่อยคุยกัน เเก้วที่มองโทโมะอย่างเศร้าๆเเล้วเธอก็นึกถึงวันนั้นวันที่เธอเปิดซีดี ตอนนี้เธอมั่นใจได้ว่าโทโมะยังคงลืมคนชื่อเเบมไม่ได้เพราะตั้งเเต่เขาเจอเเบมวันนั้นเขาก็เย็นชามากกะเธอ เเก้วก็ถอนหายใจอย่างเศร้าๆเเละเธอก้เดินขึ้นไปเก็บเสื้อผ้า เเล้วเธอก็เตรียมเสร็จ

            ''เอ่อ โมะหิวมั้ยถ้าหิวอ่ะทำกับข้าวทานเองนะ''เเก้วพูดโทโมะก็ได้เเต่พยักหน้าอย่างเดียว

           ''ไปเเล้วนะโมะ''เเก้วพูดเเล้วเดินออกไปที่รถเเลพเธอก็ไปรับฟาง

                                        30นาทีผ่านไป

              ทั้งสองก็มาถึงที่ โรงพยาบาล

         ก๊อกๆๆๆ

             ''เข้ามาเลยจ้าา''เฟย์พูดเเล้วสาวๆทั้งสองก็เข้ามาก็เห็นเฟย์โดนตรวจว่าเฟย์ดีขึ้นหรือยัง

             ''เสร็จเเล้วครับ พรุ่งนี้เช้าคุณก็กลับได้เเล้วนะครับ''คุณหมอพูดเเล้วเดินออกไป

             ''เป็นไงพรุ่งนี้ก้ได้กลับเเละยัยเฟย์''เเก้วพูด

              ''ดีเเล้วล่ะที่ได้กลับชักเบื่อที่นี่เเล้วสิ''เฟย์พูด

              ''เอ่อ พี่สิงห์กลับไปก่อนเถอะค่ะขอบคุณนะค่ะที่มาเยี่ยมเฟย์''เฟย์พูด

               ''ครับไม่เป็นไร''เเล้วสิงห์ก็เดินออกไป

               '' เฟย์พี่ว่าเฟย์ก็น่าจะนอนได้เเล้วนะพรุ่งนี้ไม่เก็บเสื้อผ้าที่บ้านนายเขื่อนหรอ''ฟางพูด

               ''อื้มๆ''เเล้วเฟย์ก็นอน

                                                  เช้าวันรุ่งขึ้น

                สาวๆก็ตื่นขึ้นมาก็ทำธุระส่วนตัวเพื่อที่จะกลับบ้าน เเละก็เเต่งตัวเสร้จ

                ''เย้ๆได้กลับสักทีถึงอยุ่เเค่คืนเดียวก็เถอะเฟย์เบื่อจะตายชัก''เฟย์พูด

                ''อ่ะจ้ะๆ ''เเก้วพูดเเล้วสาวๆก็เดินไปที่รถ เเก้วก็ขับไปบ้านเขื่อนก่อนเพราะว่าเฟย์จะไปเก็บของ

                                                   บ้านเขื่อน

                เเล้วเฟย์ก็ลงมาจากรถโดยสีหน้าไม่มียิ้มเลยสักนิด เเล้วเธอก็เดินไปที่ห้องเธอ

เฟย์ที่ไปถึงห้องเธอ เธอก็รีบเก็บเธอก็เห็นรูปที่เธอถ่ายกะเขื่อนเธอก็นึกถึงวันที่เธอเเละเขื่อนมีความสุข เเต่เธอก็มีสติเเละรีบปิดรูปนั้น เมื่อเธอเก็บของเสร้จเธอก็รีบไปรถของเเก้ว

              ''อ้าวเก็บเสร็จเเละ ไวเเหะ''เเก้วพูดเเล้วก็ขับรถ

              ''อืมๆ''

              '' เฟย์จะไปอยู่บ้านเเม่ใช่ป่ะ''ฟางพูด

              ''ใช่ๆ''เฟย์พูด ตอนนี้พ่อเเม่ของทั้งสองได้เสียชีวิตลงเมื่อตอนที่ฟางเเละเฟย์เเต่ง

งานกัน ใหม่ๆ เเละเเก้วก็ส่งทั้งสองสาวเสร็จก้กลับมาบ้านก็เห็นโทโมะนั่งอยู่ตรงสวนหลังบ้าน เธอก็เดินไปหา

            

               ''มานั่งอะไรตรงนี้''เเก้วพูด

                ''เปล่า''โทโมะตอบสั้นๆ

                ''เเล้วนี่กินข้าวเช้าหรือยัง''

                ''ยัง''โทโมะตอบสั้นๆโดยสีหน้าของเขานิ่งเย็นชาเเก้วที่เห็นอย่างนั้นก็ถอนหายใจเเรงๆกะอาการของโทโมะที่มีต่อเธอ

                 ''โมะ เราขอถามอะไรหน่อยสิ''เเก้วพูดโทโมะก็ได้เเต่พยักหน้า

                  ''โมะ เคยมีเเฟนชื่อว่าเเบมใช่ป่ะ เเล้วโมะกะเเบมก็รักกันมากด้วยเเละโมะก็ซื้อสร้อยที่ให้เราซึ่งโมะเคยซื้อให้เเบม''เเก้วพูดเสียงสั่นๆทำให้โทโมะชะงักกะเรื่องที่เเก้วเล่า

                   ''เเต่พอเเบมกะโมะเลิกกันโมะก็ยัง ไม่ลืมเเบมโมะยังรักเเบมฮึก''เเก้วพูดด้วยเเละมีน้ำใสออกจากตา

                    ''ใช่มั้ยฮือๆโมะยังไม่ลืมเเบมใช่มั้ยฮือๆๆๆ''เเก้วพูดโมะก็ได้เเต่นั่งเงียบก็พูดว่า

                    ''เเก้ว''โทโมะพูด

                    ''ใช่มั้ยฮือๆตอบเรามาสิฮือๆๆตอบ!!''เเก้วตวาดทำให้โทโมะอึ้งเล็กน้อย

                    ''เเค่นี้ก็ตอบไม่ได้หรอ ห๊ะฮือๆๆ''เเก้วอารมณ์เสียอย่างสุดๆ

                    ''เเค่นี้ก็ตอบไม่ได้''เเก้วพูดเเล้วเดินไปเเต่โทโมะรั้งเเขนไว้

                     ''เเก้วรู้ได้ไง''

                    ''จะรู้จากไหนมันไม่สำคัญที่ว่าโมะยังรักเเเบมอยู่ เเละเหมือนเราเป็นตัวเเทนเเล้วโมะรู้มั้ยเวลาที่โมะเย็นชาใส่เรา มันเหงานะรู้มั้ย''เเก้วพูด

                     ''เเก้วโมะกะเเบมมันเป็นเเค่เรื่องในอดีตก็เท่านั้นอย่าคิดมาก''

                     ''หยุดพุดเถอะ เราอยากอยู่คนเดียว''เเละเเก้วก็เเกะมือโทโมะที่จับเเขนเธอ เเล้วเธอก็เิดนไปเเล้วเช็ดน้ำตา

 

 

 

 

 

**********************************************************

Stopppppppppppppp!!!ไว้ก่อนนะจ๊ะรีดเดอร์ อัพช้าหน่อยน๊าาคนอ่านยังไม่หายเน้อะไรท์ว่าน่าจะอย่างนั้นนะเอาเป็นว่าโปรดติดตามต่อไปค่าาาาาาาาาา

 

 

              

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา