Love it or มีน้ำตา
เขียนโดย 
Loveenteredagain
วันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 19.13 น.
แก้ไขเมื่อ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2558 22.02 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
9) รับตำแหน่ง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
สายๆของอีกวัน ป๊อปปี้อยู่ในชุดที่มีเสื้อเชิ้ตสีขาวด้านในติดกระดุม ส่วนด้านนอกเป็นชุดสูทสีดำกางเกงสีดำ เข็มขัดสีขาว นาฬิกาสีดำ (ตาม MV รักของเราบอกเขาทำไมนะค่ะ) ส่วนโทโมะก็อยู่ในชุดสูทสีดำรวมถึงเขื่อน
"ไปที่บ้านของฉันก่อน"ป๊อปี้พูด
"ทำไมว่ะ นี่มัน 10:00 แล้วนะเว้ยงานเริ่ม 11:00 ไม่ใช่หรอว่ะ"โทโมะพูดพลางดูนาฬกา
"ฉันจะพาคนบางคนไปด้วย"ป๊อปปี้พูดพร้อมกับยิ้มก่อนจะขับรถปอร์เชสีขาวสุดโปรดออกไปตามด้วยรถของโทโมะและเขื่อนที่เป็นปอร์เชเหมือนกันแต่สีดำ
ณ คฤหาสน์จิระคุณ
"ป้าแจ่มครับ"ป๊อปปี้เรียกชื่อป้าแจ่ม
"ค่ะ คุณหนู"ป้าแจ่มเดินออกมาแล้วถาม
"ฟางอยู่มั้ยครับ"ป๊อปปี้ถามถึงฟาง
"อ่อ อยู่ค่ะบนห้องนะค่ะ มีอะไรรึป่าวค่ะ"ป้าแจ่มบอกป๊อปปี้
"ไม่มีอะไรครับ ไอโมะเขื่อนรออยู่ข้างล่างนะเดี๋ยวฉันมา"พอป๊อปปี้พูดจบก็ตรงไปที่ห้องของฟางทันที
ก๊อก ก๊อก !! พอป๊อปปี้เคาะประตูเสร็จก็เปิดเข้าไปทันทีโดยไม่รอให้ฟางมาเปิด ก็พบว่าฟางนอนคว่ำอ่านนิยายอยู่บนเตียง ตอนนี้ฟางอยู่ในเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวกางเกงยีนส์ขาสั้นทำให้เธอดูเซ็กซี่มาก
"นินาย เข้ามาทำไม"ฟางพูด
"นิเธออย่าพึ่งพูดอะไรเลย อะนี่ รีบไปเปลี่ยนชุดเร็วๆ"ป๊อปปี้พูดแล้วยื่นถุงสามใบให้กับฟาง ซึ่งในนั้นก็มีชุดเดรช เครื่องเพรช รองเท้า ที่เขาแอบไปซื้อมาให้เธอเมื่อคืน
"ทำไมฉันต้องเปลี่ยนด้วยละ"ฟางถามด้วยความสงสัย
"นิยัยตัวแสบอย่าถามมากได้มั้ย รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเร็วๆหรือเธอจะให้ฉันเปลี่ยนให้"ป๊อปปี้ถามฟางด้วยความกวนๆแล้วยิ้มแบบเจ้าเลห์
"ไอโรคจิต ฉันไม่กลัวคนอย่างนายหรอกนะถ้านายไม่บอกว่าให้ฉันเปลี่ยนทำไมฉันก็ไม่เปลี่ยน"ฟางพูดแบบไม่กลัวแล้วเธอก็ไปนอนอ่านนิยายต่อ แล้วก็ต้องตกใจที่ป๊อปปี้ขึ้นมาคร่อมเธอ
"นายจะทำอะไรฉัน ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ"ฟางพูดพร้อมดันป๊อปปี้ให้ออกไป
"ก็ฉันบอกให้เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าแต่เธอไม่ยอมเปลี่ยนก็ต้องโดนแบบนี้แหละ"พอป๊อปปี้พูดจบก็ก้มลงจูบเธอทันทีซึ่งฟางก็ขัดขืนอยู่ตลอด ป๊อปปี้สอดลิ้นเข้าไปเล่นกับลิ้นเล็กของฟาง ก่อนจะเลื่อนมาที่ไซร้คอขาวเนียนของฟาง
"ปล่อยนะนายบ้า ปล่อย"ฟางพูดแล้วพยายามขัดขืนป๊อปปี้แต่ก็ไม่สำเร็จ
"อ๊ะ เจ็บนะหยุดเดี๋ยวนี้นะ"ฟางร้องออกมาเมื่อป๊อปปี้ทำรอยคิสมาร์คแล้วพยายามผลักป๊อปปี้ออก
"ยอมแล้วๆ"ฟางต้องยอมเปลี่ยนเสื้อผ้าเพราะถ้าเธอไม่เปลี่ยนเธอต้องเจอหนักกว่านี้แน่
"หึ งั้นก็ไปเปลี่ยนฉันให้เวลาเธอ 10 นาทีถ้าช้ากว่านั้นละก็เธอโดนแบบเมื่อกี้แน่ จับเวลา"ป๊อปปี้พูดก่อนจะนั่งเล่นบนเตียง
"ห๊ะ!! 10 นาทีฉันจะไปแต่งทันได้ยังไงละนายบ้ารึป่าว"ฟางตะโกนถามป๊อปปี้เพราะแค่ 10 นาทีไม่ทันแน่ๆ
"อีก 8 นาที"ป๊อปปี้ก้มมองนาฬิกาก่อนจะพูด
"นาย ฮึ้ยย!!"ฟางพูดแล้วมองป๊อปปี้อย่างอารมณ์เสียแต่ก็ต้องรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
8 นาทีต่อมา
ฟางเดินออกมาในชุดเดรสสีขาวข้างหน้าสั้นเหนือเข่าขึ้นมาส่วนด้านหลังยาวลงมาเกินเข่าเธอนิดนึง เป็นขนปุยๆสีขาวที่หน้าท้องของเธอเป็นโขว์สีดำ นาฬิกาเพรชสีขาว รองเท้าแก้วสีขาวสูงมีกากเพชร ป๊อปปี้มองฟางตาไม่กระพริบ
"เสร็จแล้ว 10 นาทีพอดีเป๊ะ"ฟางพูดก่อนจะยิ้มด้วยความดีใจที่เธอจะไม่โดนเหมือนเมื่อกี้
เมื่อฟางพูดทำให้ป๊อปปี้ดึงสติของตัวเองกลับมาได้ก่อนจะเดินไปที่ฟางแล้วดึงตัวของฟางให้มานั่งที่เก้าอี้โต๊ะเครื่องแป้ง ก่อนจะทำผมให้เธอโดนการรวบผมของเธอขึ้นแล้วปักปิ่นเพชรเงาเอาไว้ รวมถึงใส่ต่างหูเพชรให้เธอ ส่วนหน้าหน้าก็มีผมหล่นลงมาทั้งสองข้างทำให้เธอดูดี แล้วป๊อปปี้ก็เอาที่คาดผมสีขาวเพชรมาคาดทำให้เธอดูดีขึ้นไปอีก สุดท้ายป๊อปปี้ก็เอาสร้อยเพรชรูปหัวใจออกมาใส่ที่คอของเธอ(รูปหัวใจซะด้วย) ด้วยใบหน้าของฟางที่ถูกแต่งแบบอ่อนๆพอดีกับหน้าของเธอไว้แล้วทำให้เข้ากับชุดที่ป๊อปซื้อมาให้มาก
"ตามจริงเธอเกินมา 1วินะ"พอป๊อปปี้ทำผมให้เธอเสร็จก็ก้มลงกระซิบที่หูของเธอ
"อร้าย!! นายนี้มัน แค่ 1 วิเองนะ แล้วที่คอของฉันต้องเป้นรอยแดงแบนี้ก็เพราะนาย แล้วถ้าใครเห็นจะว่ายังไงห๊ะ"ฟางพูดก่อนจะทำหน้ามุ้ยใส่แล้วเอาตลับแป้งมาเพราะจะปิดรอยแดงๆที่คอของเธอ
"นิเอาไว้งั้นแหละเค้าจะได้รู้ไงว่าเธอมีเจ้าของแล้ว จุฟ ไปกันเถอะที่รัก"ป๊อปปี้ก้มลงหอมแก้มเธอก่อนจะอุ้มเธอออกจากห้องลงไปข้างล่าง
"นี้นายปล่อยเดี๋ยวนี้เลยนะ ฉันเดินเองได้ปล่อย"ฟางที่เอาแต่ดิ้นป๊อปปี้ก็ต้องหยุดเดินเพราะกลัวว่าเธอจะตก
"ว้ายย!!"ป๊อปปี้แกล้งโดนการทำให้เธอจะตกจนฟางต้องเอามือมาคล้องคอป๊อปปี้เอาไว้
"ก็แค่นี้"ป๊อปปี้พอรู้ว่าฟางเอามือคล้องคอก็ยิ้มอย่างสะใจก่อนจะเดินออกไปข้างนอกที่ตอนนี้เขื่อนโทโมะรวมถึงป้าแจ่มพี่เบิ้มที่ยืนรออยู่ ก็ต้องอึ้งที่ป๊อปปี้อุ้มฟางออกมา
"ปล่อย ปล่อยฉัน"ฟางพูดก่อนที่ป๊อปปี้จะยอมปล่อยเธอ
"ไปกันเถอะเสียเวลามามากแล้ว"ป๊อปปี้พูดก่อนจะดึงตัวฟางให้ขึ้นรถปอร์เชสุดโปรดของเขาไป ซึ่งรถก็เคลื่อนออกไปโดยรถของโทโมะนำหน้าส่นรถของป๊อปปี้อยู่ตรงกลางรถของเขื่อนอยู่ข้างหลัง
"นายจะพาฉันไปไหน"ฟางถามป๊อปปี้ขณะที่ป๊อปปี้ขับรถอยู่แล้วรถก็แล่นไปอย่างเร็วมาก
"เงียบๆเถอะหน่า เดียวเธอก็รู้เองแหละ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเร่งความเร้วรถให้เร็วขึ้น
ณ งานครบรอบ
ตอนนี้มีผู้คนไฮโซเข้ามาในงานเยอะมากรวมธามไทหวายพ่อของธามไท และจินนี่กับครอบครัวของเธอ จนขณะนี้ก็เวลา 11:00 งานก็เริ่มขึ้น
"อันดับแรกนะค่ะขอเชิญคุณภวดล จิระคุณ ผู้บริหารสูงสุดของบริษัทจิระคุณเอนนิจีร์โมเดลมากล่าวอะไรกับแขกซะหน่อยค่ะ เรียนเชิญค่ะ"พิธีกรสาวพูดขึ้น
"สวัสดีครับทุกๆท่าน อย่างแรกก็ต้องขอขอบคุณมากนะครับที่มาร่วมงานครบรอบ ๗๙ ปีของบริษัทจิระคุณเอนนิจีร์โมเดลของเรา บริษัทของเราขึ้นอันดับ 1 ของประเทศมา 4 ปีซ้อนก็ต้องขอบคุณทุกๆคนที่ทำงานในบริษัทจิระคุณเอนนิจีรย์โมเดล ที่ร่วมมือกันทำให้บริษัทของเรายิ่งใหญ่ขึ้น"แล้วเมื่อพ่อของป๊อปปี้พูดจบพิธีกรก็ถามตามรายการต่ออีกว่า...
"แล้วอันดับต่อไปนะค่ะคุณภวดลก็อยากจะแต่งตั้งผู้บริหารคนใหม่ของบริษัทจิระคุณเอนนิจีร์โมเดลนะค่ะ บุตรชายคนเดียวของคุณภวดลเขาคือใครหรอค่ะ"พิธีกรถามตามรายการเพราะก่อนเริ่มมงานพ่อของป๊อปปี้ได้บอกพิธีกรเอาไว้แต่ตอนนี้ป๊อปปี้ก้ยังไม่มา
"เอ่อ คือ"พ่อของป๊อปปี้ได้แต่อ้ำอึ้งเพราะป๊อปปี้ยังไม่ยอมมาซักที ผู้คนภายในงานก็มองมาที่พ่อของป๊อปปี้คนเดียวเพราะต้องการรู้ว่าใครคือผู้บริหารคนใหม่
"ผมเองครับ"ทุกคนภายในงานหันไปมองในสายตาเดียวกันก็พบว่าเป็นป๊อปปี้ที่ตอนนี้จับมือฟางเอาไว้แล้วมีเขื่อนและโทะโมะยืนอยู่ข้างหลัง ฟางที่เห็นว่าทุกคนมองมาแล้วมีนักข่าวอยู่เต็มไปหมดจึงพยายามแกะมือออก
"นินายปล่อย"ฟางพูดแล้วพยายามแกะมือของป๊อปปี้ออกแต่ป๊อปปี้ก็จับเอาไว้อยู่อย่างนั้น ก่อนจะดึงมือของฟางให้เดินตามเขาเข้าไปในงานแล้วพาเธอขึ้นไปบนเวทีนักข่าวก็ต่างรุ่มถ่ายรูป พ่อของป๊อปปี้ก็ถึงกับยิ้มเพราะป๊อปปี้ยอมเข้ามารับตำแหน่ง
"และนี่คือลูกชายคนเดียวของผม ภานุ จิระคุณ"พ่อของป๊อปปี้พูดก่อนที่ทุกคนจะปรบมือให้ป๊อปปี้ แล้วป๊อปปี้ก็โก้งโค้งเป็นการเคารพ
"ผมภานุ จิระคุณ ผู้บริหารคนใหม่ของบริษัทจิระคุณเอนนิจีร์โมเดลก็ขอขอบคุณทุกๆคนด้วยนะครับที่มาร่วมงาน ผมจะทำให้บริษัทของเราขึ้นเป็นอันดับ 1 แบบนี้ตลอดไป"พอป๊อปปี้พุดจบทุกคนก็ต่างปรบมือให้ป๊อปปี้
"และนี่ ธนันธรณ์ นีระสิงห์ เธอจะมาอยู่ในฐานะเลขาของผม"ป๊อปปี้พูดแล้วดึงตัวของเธอให้มาแนบข้างๆตัวเอง ฟางก็ตกใจเพราะไม่คิดว่าเขาจะรู้ชื่อของเธอทุกคนก็ต่างยิ้มให้อย่างเป็นมิตรเพราะฟางเป็นคนที่น่ารักอย่างมากเรียกว่าน่ารักที่สุดในงานเลยก็ว่าได้ นักข่าวก็ต่างถ่ายรูปกัน ธามไทก็มองป๊อปปี้ด้วยสายตาที่เป็นศัตรูส่วนหวายก็มองป๊อปปี้ด้วยความแปลกใจเพราะรู้สึกเหมือนว่าเธอเคยเจอเขามาก่อน (หวายรู้แค่ชื่อเล่นของป๊อปปี้แต่ไม่รู้ชื่อจริง) ส่วนจินนี่ก็มองป๊อปปี้อย่างตกใจเพราะไม่คิดว่าป๊อปปี้ที่เธอคุยด้วยเมื่อคืนจะเป็นผู้บริหารบริษัทที่ใหญ่ที่สุดแล้วเป็นเศรษฐีอันดับ 1 ของประเทศ แต่เธอก็ยิ้มออกมาทันทีเพราะว่ายังไงพ่อของเธอกับพ่อของป๊อปปี้ก็เป้นหุ้นส่วนกันถึงยังไงป๊อปปี้ก็ต้องเป็นของเธอ
ในขณะนี้งานก็ได้จบลงแล้ว
"ขอบคุณมากนะครับคุณธรรมสวัสดิ์ที่มาร่วมงานนี้"พ่อของป๊อปปี้พูดกับพ่อของธามไทโดยมีธามไทหวาย ป๊อปปี้ฟางยืนอยู่ด้วย
"ด้วยความยินดีครับ ยินดีด้วยนะครับคุณ..."พ่อของธามไทพูดกับป๊อปปี้
"ป๊อปปี้ครับ"พอป๊อปปี้ตอบพ่อของธามไทหวายก็มองมาที่ป๊อปปี้ทันทีแล้วก็รุ้ได้ทันทีว่าป๊อปปี้คือคนคนเดียวกับคนที่ตามจีบเธอตอนมหาลัย ทำให้เธอรู้สึกเสียดายอย่างมาก
"อ่อครับ งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะนะครับ สวัสดีครับ"พ่อของธามไทพูดก่อนจะเดินออกไปตามด้วยธามไทหวายแล้วกวังกับมิณทร์ แล้วฟางที่ยืนอยู่ก็เดินออกไปตรงระเบียงของงานป๊อปปี้เมื่อเห้นฟางเดินออกไปก็เดินตามไปทันที
"นายจะเดินตามฉันมาทำไมเนี่ย"ฟางถามป๊อปปี้
"ทำไมฉันจะเดินตามเธอผิดตรงไหนไม่ทราบ"ป๊อปปี้ตอบเธอแบบกวนๆ
"แล้วนึกยังไงห๊ะถึงได้มารับตำแหน่งเนี่ย"ฟางถามป๊อปปี้ด้วยความสงสัย
"ตามจริงฉันก็ไม่ได้อยากรับตำแหน่งหรอกนะ ฉันมาเพื่อแก้แค้นให้แม่"ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางหันไปถามทันที
"แก้แค้นอะไร กับใคร"ฟางถามด้วยความสงสัย
"ไว้ฉันค่อยบอกกับเธอแล้วกันนะคุณเลขา"ป๊อปปี้ตอบแล้วยักคิ้วกวนๆใส่
"ฉันไปบอกนายตอนไหนว่าฉันจะเป็นเลขาให้นาย ที่นายพูดเมื่อกี้นายเคยถามฉันซักคำมั้ยว่าฉันอยากเป้นเลขาให้นายรึป่าว"ฟางถามแล้วกอดอก
"ฉันจะถามเธอทำไมในเมื่อยังไงเธอก็ต้องเป็เลขาให้ฉันอยู่แล้วเพราะถ้าเธอไม่เป็นเธอก็จะเดินแบบวันนี้"ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางหน้าแดงทันทีแต่ฟางก็กอดอกหันหลังให้ป๊อปปี้
"เธองอลฉันหรอ"ป๊อปปี้ถามเพราะรู้ว่าเธองอล แต่ฟางก็ไม่ยอมตอบ
"เธอจะให้ฉันทำยังไงเธอถึงจะหายงอลฉัน"ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางยิ้มทันที
"เลี้ยงไอติมฉันสิ"ฟางพูดทำให้ป๊อปปี้ถึงกับอึ้ง
"เลี้ยงไอติมเนี่ยนะนี่เธอก็ไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ ฉันนี่ไม่แปลกใจเลยนะที่เธอเตี้ย ขาก้ใหญ่"ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางถึงกับขึ้นเลยทันที
"นาย กล้าดียังไงมาว่าฉันห๊ะ"ฟางพูดแล้วทุบป๊อปปี้ทันที
"5555 โอเคๆ ฉันขอโทษแต่มันก็จริงอะนะ"ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางเกิดอาการโมโหอีกที
"นายยตายยย"ฟางพูดแล้วทุบตีป๊อปปี้ทั้งเตะทั้งทุบ
"โอ้ยๆ ยอมแล้วๆฉันพูดเล่น ปะเดี๋ยวเลี้ยงไอติม"ป๊อปปี้พูดก่อนจะดึงแขนฟางให้เดินไปที่รถของเขาแล้วไปที่ร้านไอติมที่ห้างของสาขาเขาเอง ซึ่งฟางก็หน้ามุ้ยอยู่ตลอดด้วยความที่ลมและแดดแรงมากมาก แต่ป๊อปปี้ใส่แว่นสีดำอยู่ก็คงจะไม่แสบตาแต่เธอเนี่ยสิ ฟางมองหาปุ่มกดปิดประทุนและเมื่อเธอเจอเธอก็กดลงไปที่ปุ่มนั้นแต่ป๊อปปี้จับมือเธอเอาไว้ก่อน
"นี้นายฉันแสบตาแล้วลมมันก็แรงด้วย"ฟางพูดแล้วจะกดแต่ป๊อปปี้ไม่ยอมจับมือเธอเอาไว้ ฟางทำแบบนี้อยู่หลายครั้งแต่ป๊อปปี้ก็จับมือของเธอเอาไว้ จนฟางทนไม่ไหวจับพวงมาลัยของป๊อปปี้ทำให้รถส่ายไปส่ายมาจนป๊อปปี้ต้องเบรกรถข้างๆทางทันที แต่โชคดีที่ถนนไม่ค่อยมีรถซักเท่าไหร่
"นี้เธอทำบ้าอะไรเนี่ย"ป๊อปปี้เมื่อจอดรถเสร็จก็ถามฟางทันที
"ก็ฉันบอกแล้วไงว่าฉันแสบตา แล้วลมมันก็แรงมากด้วย"ฟางพูดก่อนจะกอดอกแล้วก็ทำหน้ามุ้ย
"ฉันปิดให้เธอก็ได้แต่ว่าต้องมีข้อแลกเปลี่ยน"ป๊อปปี้พูด
"ข้อแลกเปลี่ยนอะไรของนาย"ฟางถามด้วยความสงสัย
"หอมแก้มฉันแล้วฉันจะปิดประทุมให้"เมื่อป๊อปปี้พูดจบฟางถึงกับหน้าเหวอทันทีแต่ยังดีนะที่แถวนี้ไม่มีใคร
"นาย"ฟางพูดแล้วมองป๊อปปี้ที่ตอนนี้ทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่เธอ
"จะเอายังไงถ้าเธอไม่หอมฉันจะได้ขับไปต่อ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะทำท่ากดเบรกมือ
"ก็ได้ๆ"ฟางตอบป๊อปปี้แบบกัดฟันก่อนป๊อปปี้จะหันมาทำแก้มป่องข้างหนึ่งเพื่อให้ฟางหอมแก้ม แล้วฟางก็ค่อยๆเลื่อนหน้าเข้าไปเพื่อจะหอมแก้มแต่ป๊อปปี้กลับหันหน้ามาทำให้ปากทั้งคู่โดนกันด้วยความตั้งใจของป๊อปปี้ ฟางก็ถึงกับตาโตทันทีที่เธอโดนแบบนี้
อ่านกันเพลินเลยละสิ 555 มาตามคำขอแล้วนะ
ตอนนี้ไปมิณทร์จะเจอกับกับแก้วแล้วนะค่ะ แล้วมาดูกันเมื่อหวายรู้ว่าป๊อปปี้คือคนเดียวกันกับคนที่ตามจีบเธอตอนมหาลัยหวายจะทำยังไง ส่วนจินนี่จะทำยังไงให้ป๊อปปี้เป้นของเธอ
ฝากติดตามด้วยนะคร้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
