เพลิงแห่งรัก

9.5

เขียนโดย Chapond

วันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.10 น.

  52 ตอน
  435 วิจารณ์
  95.27K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 19.30 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) 2 คนแก่เจ้าอารมณ์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าเครียดเลยนะฟาง ถึงไม่ได้ทำงานตรงนี้ เดี๋ยวชั้นจะแนะร้านอาหารอีกร้านให้ทำแล้วกัน แต่

เงินอาจจะไม่ดีเท่าที่นี่นะ”เวนดี้เดินมาช่วยฟางเก็บของและปลอบเพื่อนสาวไม่ให้คิดมาก

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบใจเธอมากนะเวนดี้ที่ช่วยชั้น ทำงานใหม่ทั้งที ขออย่าได้เจอะเจอกับไอ้คนใจร้ายแบบนั้น

เลย”ฟางพูดแล้วนึกเคืองป๊อปปี้ที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอถูกไล่ออกจากงาน ก่อนจะเดินออกมารอ

แท็กซี่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กลับบ้านไม่ได้รึไง ชั้นไปส่งให้เอามั้ย”ป๊อปปี้ขับรถมาจอดที่ข้างทางแล้วเลื่อนกระจกรถลงมาถาม

ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ ชั้นไม่ต้องการเป็นหนี้บุญคุณคนใจดำอย่างคุณ”ฟางพูดและเชิดหน้าใส่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่ามาทำอวดดีหน่อยเลย เป็นเด็กเป็นเล็กพูดจาไม่มีหางเสียงกับผู้ใหญ่แบบนี้ได้ไง”ป๊อปปี้ว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นขอเลือกที่จะทำดีกับคนที่ชั้นคิดว่าดีดีกว่าค่ะ ขอตัว”ฟางพูดก่อนจะรีบขึ้นแท็กซี่ที่มาจอดไป

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เหอะ ยัยเด็กอวดดี”ป๊อปปี้มองรถแท็กซี่ของฟางที่เคลื่อนตัวออกไปก็ว่าก่อนจะขับรถออกไปบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าย พอเถอะค่ะคุณฟิญอย่าทำพี่แก้มเลย”เมื่อกลับเข้ามาในบ้านป๊อปปี้ก็ต้องแปลกที่ได้ยินเสียง

โวยวาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรกันน่ะแก้มทำไมบ้านรกแบบนี้แล้วยัยฟิญไปไหน”ป๊อปปี้รีบเดินไปถามสาวใช้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“อยู่ข้างบนค่ะ โวยวายไม่ยอมให้แก้มขึ้นไปดูแลแถมอาละวาดใหญ่เลย”แก้มพูดกับเจ้านาย

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นเก็บกวาดข้าวของและทำความสะอาดข้างล่างนี้เถอะเดี๋ยวชั้นขึ้นไปดูลูกเอง”ป๊อปปี้มองไป

รอบๆพลางถอนหายใจแล้วพูดก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนอนของลูกสาวสุดที่รักคนเดียวของเขา

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณพ่อมาแล้ว”ฟิญเงยหน้าขึ้นมาเจอกับพ่อของเธอก็รีบวิ่งไปกอดป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ก่อเรื่องอะไรให้แก้มเค้าปวดหัวอีกล่ะเจ้าหญิงของพ่อ”ป๊อปปี้ลูบผมด้วยความเอ็นดูแล้วถาม

ลูกสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“พี่แก้มพูดจาไม่เข้าหูฟิญนี่คะ แถมยังมาตามจู้จี้จุกจิกอีก น่ารำคาญ”ฟิญรีบฟ้องคนเป็นพ่อทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็พี่เค้าห่วงเรา ดูแลเราเป็นปกตินี่นา มีอะไรมากกว่านั้นรึเปล่าทำไมถึงอาละวาดอย่างนั้น”ป๊อปปี้

พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟิญแค่เบื่อเพื่อนที่โรงเรียนน่ะค่ะ ก็ยัยแต้งกิ้วน่ะสิคะชอบมากระแนะกระแหนฟิญแถมแย่งเฮดกา

รดูแลงานละครเวทีที่โรงเรียนที่มันควรจะเป็นหน้าที่ของฟิญไปกำกับแทน ทำไมคะ แม่ฟิญไม่มีแม่

ก็ไม่ใช่ว่าฟิญไม่สามารถจะกำกับละครเวทีที่แสดงเกี่ยวกับความรักของแม่ได้สักหน่อย”ฟิญ

โวยวายให้พ่อตัวเองฟังทำให้ป๊อปปี้ชะงักคิดถึงภรรยาสาวที่จากไปของเขาตั้งแต่ฟิญยังอายุ

ได้3ขวบ ช่วงนั้นทำให้เขาเสียใจแทบไม่เป็นผู้เป็นคนไปพักใหญ่

 

 

 

 

 

 

 

 

“ช่างเถอะลูกอย่าคิดมากเลยนะ เอาอย่างงี้ เดี๋ยวพรุ่งนี้พ่อจะให้ปลื้มไปรับเราไปเดินห้างแล้วก็ช้อป

ปิ้งดีมั้ย หนูอยากได้อะไรเดี๋ยวก็ให้บัตรเราไปรูดเลย”ป๊อปปี้รีบเอาใจลูกสาวทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไปช้อปปิ้งงั้นคุณพ่อลางานตอนเที่ยงมารับฟิญที่โรงเรียนนะคะ แล้วเราค่อยไปกินไอติมด้วยกัน

ตามประสาพ่อลูก เป็นเจ้าของบริษัทหายไปบริษัทไม่ล้มละลายหรอก ถ้าพ่อไม่ยอมนะ ฟิญจะไม่

ไปโรงเรียนแน่พรุ่งนี้”ฟิญรีบขู่พ่อก่อนที่ป๊อปปี้จะรีบตามใจลูกสาวตัวเองอย่างเสียไม่ได้ก่อนจะกลับ

มาที่ห้องตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถ้าคุณยังอยู่ก็ดีสิขนมหวาน”ป๊อปปี้มองรูปถ่ายของภรรยากับเขาในวันแต่งงานแล้วพูดเศร้าๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เจ้บีบีคะเดี๋ยวเสร็จงานนี้แล้วฟางขอรับเงินก่อนนะคะพอดีจะเอาไปให้แม่”ฟางที่อยู่ในชุดนางฟ้า

กำลังสวมปีก เตรียมตัวขึ้นเป็นMcให้กับงานโชว์สินค้าของเจ้บีบีเจ้าของงานแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ได้สิคุณน้อง เพราะยังไงวันนี้คุณพี่ก็เอาค่าจ้างให้หนูอยู่แล้วแต่ถึงยังไงก็แต้งกิ้วนะน้องฟางที่มา

ช่วยเจ้วันนี้ทั้งที่มันกะทันหันด้วย”บีบีพูดแล้วพลางเติมแป้งให้กับฟาง ฟางยิ้มก่อนจะมองตัวเองใน

กระจกอีกครั้งแล้วรีบขึ้นไปบนเวทีแล้วทำหน้าที่เป็นพิธีกรในงานแสดงสินค้าในห้างแห่งหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ครั้งนี้พ่อยอมให้หนูอีกวันนะคะแต่คราวหน้าเราจะไม่โดดเรียนอีกแล้วนะ”ป๊อปปี้พูดเมื่อเดินหาง

กับลูกสาวตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ค่าคุณพ่อ ฟิญเองก็ไม่ได้จะหงุดหงิดยัยแต้งกิ้วบ้านั่นทุกวันสักหน่อย ได้มาเที่ยวกับคุณพ่อที่งาน

ยุ่งของฟิญแบบนี้ฟิญก็อารมณ์ดีแล้วค่ะ อ๊ะ นั่นอาเขื่อนนี่’ฟิญพูดแล้วชี้ไปที่ชายคนหนึ่งที่กำลังเดิน

มา

 

 

 

 

 

 

 

 

“เฮ้ ป๊อปปี้เพื่อนรัก ว่าไงจ้ะหลานฟิญ”เขื่อนเดินเข้ามาทักทายเพื่อนรักกับหลานรักตัวเองทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อาเขื่อนมาหาแบบนี้วันนี้เลี้ยงอาหารอิตาเลี่ยนพวกเราด้วยนะคะ”ฟิญพูดแล้วยิ้มแป้นจนเขื่อนอด

จะเอ็นดูหลานสาวจอมแสบของเขาคนนี้ไม่ได้ ก็พลางเอามือลูบหัวหลานสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ได้ค่า เออ ป๊อปมะรืนนี้โทโมะหลานแกก็กลับมาแล้วนี่ เอๆ ถ้าไปรับหลานที่สนามบินก็เลยรับน้อง

แก้วหลานสาวคุณหญิงกมลาว่าที่คู่ดูตัวคนล่าสุดแกเลยสิ”เขื่อนกระซิบบอก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตลกล่ะ ชั้นไม่ได้เป็นอะไรกับยัยแก้วสักหน่อย ชั้นเอ็นดูแก้วเหมือนน้องสาวนะ”ป๊อปปี้พูดเมื่อ

คิดถึงแก้วรุ่นน้องตัวเองที่ไปมาหาสู่ที่บ้านจนทุกคนอยากให้เขาแต่งงานใหม่กับเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใช่ค่ะอาเขื่อน พี่แก้วอายุห่างกับคุณพ่อตั้งเยอะ จะมาแต่งงานได้ยังไง ฟิญไม่ยอมหรอก”ฟิญพูด

พลางกอดแขนพ่อตัวเองด้วยความหวง ไม่มีวันที่ผู้หญิงคนไหนจะมาแทนแม่ขนมหวานตัวเองได้

หรอก

 

 

 

 

 

 

 

“แหมฟิญ อีก3ปีพ่อเราก็จะ40แล้วนะ ไม่อยากให้พ่อเรามีใครใหม่รึไงจ้ะ”เขื่อนยิ้มแป้นแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ค่ะ แหม ทีอาเขื่อนล่ะคะ อายุปูนนี้ยังไม่มีแฟน ถ้าอาเขื่อนไม่มีคุณพ่อก็ไม่มีได้เหมือนกัน”ฟิญ

พูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อุ้ย ยัยเฟย์ นั่นพี่สาวของแกรึเปล่า ไหงมารับจ้อบเป็นพริตตี้ขายของแบบนั้น”เฟย์ที่มาเดินเที่ยว

เล่นกับเพื่อนก็ชะงักเมื่อเพื่อนของเธอชี้ไปทางลานกว้างของห้างอละหัวเราะเยาะถึงอาชีพของฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใครว่า ยัยนั่นมันก็แค่กาฝากมาเกาะบ้านชั้นเท่านั้นล่ะมันไม่ใช่พี่ชั้น อาชีพชั้นต่ำแบบนั้นก็เหมาะ

สมแล้วนิ”เฟย์พูดแล้วเหล่ไปทางฟางที่กำลังให้คำแนะนำกับสินค้ากับลูกค้าผู้ชายที่มารุมล้อมรอบ

แล้วเบ้ปาก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ ยัยเฟย์ทำไมมาเดินห้างตอนนี้ไม่มีเรียนรึไง”ฟางเห็นน้องสาวตัวเองก็เดินเข้าไปทักทาย

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วมายุ่งอะไรกับชั้น ไม่ใช่แม่ไม่ต้องมาทำตัวถามมากแบบนั้น”เฟย์ว่าแล้วเดินหนี

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่กระเป๋าใหม่งั้นหรอ เฟยืไปเอาเงินมาจากไหนซื้อกระเป๋าแบบนี้”ฟางเห็นกระเป๋าใบใหม่ขอเฟย์ก็

รีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ย ไม่ต้องมายุ่งกับชั้น อย่ามาสอดรู้สอดเห็น กลับไปทำงานของเธอโน่นสิยะ อ้อ ในเมื่อมี

ผู้ชายมารุมล้อมแบบนั้นทำไมไม่ยอมๆเค้าไปสักคนล่ะ เผื่อเค้าจะเลี้ยงดูให้เงินใช้ดีๆ”เฟย์ว่าแล้ว

มองฟางอย่างดูถูก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

ฟางที่เหลืออดกับพฤติกรรมน้องสาวก็ตบหน้าเฟย์ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก นังฟางแกตบชั้นงั้นหรออย่าอยู่เลย”เฟย์ทั้งโกรธทั้งอายที่ถูกตบหน้ากลางห้างก็พุ่งเข้าไป

ทำร้ายฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ะโอตรงนั้นเค้าเหมือนจะมีเรื่องกัน เอ๊ะ พริตตี้กับสาวนักศึกษาตีกันว่ะ”เขื่อนเห็นตรงลานกว้างที่

มีงานจัดแสดงสินค้าและมีคนกำลังมุงดูคนทะเลาะกันก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“เหอะ ก็คงจะเป็นพวกเด็กใจแตกตบตีแย่งผู้ชายล่ะสิ ฟิญอย่าเอาเป็นตัวอย่างนะลูก พวกเด็กสิ้น

คิดที่ใช้กำลังแก้ปัญหาแบบนี้ ไปกันเถอะ”ป๊อปปี้พูดอย่างไม่ใส่ใพลางสอนลูกสาวตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า”เขื่อนเหวอเมื่อจู่ๆรองเท้าส้นสูงข้างหนึ่งลอยมาอยู่ในมือเขาที่เขาเผลอคว้าไว้ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ลุง เอารองเท้าชั้นมานี่ แกนังฟาง”เฟย์วิ่งมากระชากรองเท้าไปจากมือเขื่อนแล้วหันไปทำร้าย

ฟางที่วิ่งมาหาตัวเอง เขื่อนตกที่เฟย์จะใช้รองเท้าฟาดหน้าฟางก็เอาตัวเข้ามาขวาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้ย เขื่อน”ป๊อปปี้และฟิญตกใจเมื่อเพื่อนของเขาถูกเฟย์ทำร้าย

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ทำเกินไปแล้วนะ”ฟางตกใจก็รบว่าน้องที่เผลอพลั้งไปทำร้ายเขื่อนเข้า

 

 

 

 

 

 

 

“สมน้ำหน้าอยากเซ่อซ่ามาทำเป็นคนดีทำไมล่ะ”เฟย์ชะงักแล้วสบตากับเขื่อนก่อนจะรีบวิ่งหนีไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เด็กอย่างพวกเธอมีเรื่องทั้งทีทำไมต้องลากเพื่อนชั้นมาเอี่ยวด้วยแบบนี้เนี่ย”ป๊อปปี้เห็นฟางก็รีบ

ว่าใส่ด้วยความโมโห

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คุณ มันคือเหตุสุดวิสัยต่างหากล่ะ คุณไม่เป็นไรนะคะชั้นต้องขอโทษคุณแทนน้องสาวชั้นด้วย

จริงๆและก็ขอโทษทุกคนด้วยนะคะ ขอโทษเจ้บีบีด้วย”ฟางพูดแล้วรีบยกมือไหว้และรีบขอโทษเจ้

บีบีที่วิ่งมาหา

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้วคุณเขื่อนเลือดออกมาทางนี้เถอะค่ะ”เจ้บีบีเห็นไฮโซหนุ่มมีเลือดออกก็รีบพาไปหลังเวที

เพื่อจัดการทำแผล โดยที่ฟางอาสาทำแผลให้เขื่อนแทน

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ผมทำแผลเองดีกว่าฮะคุณเองก็เจ็บตัวด้วยแบบนี้”เขื่อนยิ้มเจื่อนๆเมื่อฟางเข้ามาทำแผลให้

ตัวเองพลางมองแก้มนวลของฟางที่มีรอบตบจนแดงปื้นทั้ง2ข้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ ฟางเองต้องขอโทษอีกครั้งนะคะที่ทำให้คุณเจ็บตัว”ฟางพูดแล้วไหว้ขอโทษเขื่อน

ทันทีด้วยความรู้สึกผิด

 

 

 

 

 

 

 

“เธอไม่ได้ทำชั้นสักหน่อย ยัยคนนั้นต่างหากที่ทำอย่าคิดมากสิ”เขื่อนพูดแล้วมองฟางด้วยความ

เอ็นดูและถูกชะตากับฟางเหลือเกิน

 

 

 

 

 

 

“นี่นายจะโอ๋แม่นั่นอีกนานมั้ย รึว่านายไม่ติดใจเอาความแม่พริตตี้สิ้นคิดนี่แล้ว”ป๊อปปี้ว่าเมื่อเห็น

เขื่อนยิ้มและพูดคุยอยู่กับฟางนานสองนานแทนที่จะเอาเรื่องฟางที่เป็นต้นเหตุให้ตัวเองต้องเจ็บตัว

แบบนั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาน่าป๊อปปี้ น้องเค้าก็เจ็บตัวเหมือนกัน ชั้นไม่ติดเอาเรื่องน้องเค้าหรอก คนทำมาหากินแค่นี้ถ้า

ชั้นเอาเรื่องอีกน้องเค้าก็แย่สิ ไม่เป็นไรนะครับ”เขื่อนพูดแล้วหันไปยิ้มให้ฟางและพลางถามไถ่ฟาง

ต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยิ้มหน้าระรื่นเลยสิที่มีผู้ชายมาติดพันไม่เอาความ แม่พริตตี้สิ้นคิด”ป๊อปปี้เห็นฟางก็รีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่คุณคะ ถ้าคุณไม่พอใจชั้นก็เงียบสิคะทำไมต้องมาว่าถากถางชั้นอย่างงี้ล่ะ เป็นต้นเหตุไล่ชั้นออก

จากงานเมื่อครั้งก่อนไปแล้วยังไม่พอใจอีกรึไง จะใจดำแบบนี้อีกไปถึงไหน”ฟางโวยวาย

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะ นี่นายเคยไล่น้องเค้าออกงั้นหรอ ทำไมแกไปแกล้งน้องเค้างี้วะ”เขื่อนรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ยัยเด็กนี่กล้ามาอวดดีกับชั้นช่วยไม่ได้ สมน้ำหน้า เขื่อนไหนว่านายจะเลี้ยงข้าวลูกชั้นไง นายจะ

มาอี๋อ๋ออะไรยัยนี่อีกล่ะ ลำพังสาวๆในสต๊อกนายก็มีมากพอแล้ว อย่าลดตัวมาคั่วพริตตี้ราคาถูกแบบ

นี้เลย ระวังนายะโดนสูบเงินไปจนหมดตัว”ป๊อปปี้ไม่พอใจที่ฟางรื้อฟื้นเรื่องเก่ามาก็รีบว่าพาลลงใส่

ฟางและพลางดูถูกเมื่อเห็นฟางมาทำงานถึเนื้อถึงตัวผู้ชายแบบนี้

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

ฟางเหลืออดที่ถูกป๊อปปี้ดูถูกก็ตบหน้าชายหนุ่มทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่เคยมีความคิดแบบนั้นเลยนะ ถึงชั้นจะทำอาชีพแบบนี้ชั้นไม่เคยคิดจะขายตัวนะ”ฟางว่า

ป๊อปปี้อย่างไม่พอใจแล้วรีบหนีปากตรงนั้นทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฝากไว้ก่อนเถอะยัยเด็กอวดดี”ป๊อปปี้ลูบแก้มที่ถูกฟางตบแล้วมองตามฟางไปแล้วคาดโทษไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คนหนึ่งก็โลกแคบแถมมีลูกแล้ว ส่วนอีกคนก็ทำงานหาเลี้ยงครอบครัว แล้วจะมาเจอกันจะรักกันได้ยังไงน้ออออ ต้องติดตามนะจ้ะๆๆๆ

 

ฝากติดตามเรื่องใหม่เรื่องนี้หน่อยนะคะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา