{FIC EXO}[LUMIN]LOVE OUR THREE HEART

7.3

เขียนโดย Pondpragpond

วันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.53 น.

  6 chapter
  2 วิจารณ์
  8,760 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 กันยายน พ.ศ. 2558 20.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ตอนแรกเริ่มวุ่นวาย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“นายโอเคไหม”

“มีเรื่องไหน ที่เราไม่โอเคกับมันบ้าง ล่ะหืม ”

“นี่อย่าหวานให้มันมากไปน่ะหย่ะพวกแกเห็นหัวฉันบ้างไหม”

“โอะโอ๊ แบคยอน นายอย่าไปว่าพวกมันเดี๋ยวซ้อมละคร ไม่ไปถึงไหนพอดี ว่าไหม”

“โอ๊ย นายนี่ก็อีกคนหน่ะ”

เลย์ เฉิน แบคยอน ดีโอนักเรียนสาขาการแสดง(แสดงแบบไหนของมันว่ะ ไอ้ไรท์)

“ดี โอ อ่า ดูบทเฉินมันพูดกับเลย์สิหวานขนาดนั้นหน่ะ”

“โหยแบคอย่างอนสิ นายก็รู้นิว่าเฉินมันเป็น…”

“เป็นอะไรครับ ไอ้คุณเลย์พูดให้มันดีๆ”

“เห้ย อย่านอกเรื่องสิว่ะพวกมึง เดี๋ยว ดี โอ คนเนี่ยนิจะเอาบาทาหยันลงเวที เอาไหมครับเดี๋ยวจัดให้”พูดไปพร้อมยกเท้ายันพวกมันลงเวที

“NOOO!!!!!”คราวนี้ประสานเสียงเชียว

“มาซ้อมกันดีกว่าเนอะ เฉิน ดีโอ แบคยอน”

-------------------------------------------------

“เฮ้ยพวกมึง กูว่าวันนี้ยกไปตีกันกับไอ้พวก got 7ดีม่ะ”

“FLUK มึงอยากไปกินแอร์ที่ห้องสภามากรึไงเชี่ยคริส”

“แล้วคุณมึงจะทะเลาะกันทำไมว่ะ ไอ้ลู่หาน คริสทำมัยไม่ไปตีกับพวก2PM ว่ะแม่งน่าถีบชิบ”

“เดี๋ยวก่อน ไอ้สองแก๊งค์นั้นมันเป็นแก๊งค์พี่น้องกันไม่ใช่หรอว่ะไอ้เทา”

“เออ ว่ะที่ไอ้ลู่หานพูดแม่งก็ถูกว่ะ ถ้ามันรวมกันก็ 13คนไม่ใช่หรอ”

“ให้มันได้อย่างนี้สิ เพื่อนไอ้สุดหล่อของคริสนานๆๆทีมันจะใช่สมองให้เป็นประโยชน์ ไม่เหมือนกับไอ้เซฮุนวันๆหาแต่เรื่อง”

“ไอ้คริส ครับ มึงเป็นคนแรกไม่ใช่หรอที่ต้นคิดเรื่องนี้”

“คริสปล่าววววน่ะ”

“อย่ามากระแดะสิครับ ผมนายเซฮุนคนนี้ยังไม่เอื้อนเอ่ย สิใดออกจากปากเลย อย่าใส่หามั่ว”

“แล้วมึงคิดอะไรอยู่ห่ะไอ้ฮุน”

“กูกำลังคิดว่า วันนี้กูควรใช่แผนไหนจีบ เฉินถึงเค้าจะมารักกู ว่ะ ”

“อ้วก ”เพื่อนพ้องต่างอวยพรเป็นเสียงเดียวกัน

“ไม่ต้องอวยพรกูไม่ต้องการ”

คริส เทา ลู่หาน เซฮุน นักเรียนสุดเรียบร้อยอย่างผ้าพับไว้(นี้หรอผ้าพับไว้ของ มึงไอ้ไรท์ เฮ้อออ น่าเครียดกับสมองไรท์)

----------------------------------------------------

“พวกมันหายไปไหนอีกเนี่ยแล้ววันไหนมันจะเสร็จ”

“เฮ้ย หมินมึงใจเย็นๆก่อนน่ะเว้ยเดี๋ยวพวกมันก็มาเอง”

“ไอ้ซูโฮครับถ้ามันหนีไปครั้งแรกกูจะไม่ว่าสักคำนี้มันกี่รอบแล้วห่ะ”

“กูรู้ มึงก็รู้ไม่ใช่หรอว่าไอ้สองตัวนั้นมันกำลังจีบไอ้พวกเด็กชมรมการแสดงอยู่ มึงก็เข้าใจมันหน่อย”

“นี่ไอ้ซาลาเปา หลอดไฟ พวกกูแค่ไปเข้าห้องน้ำแปปเดียวมึงก็ว่าพวกกูเลยหรอ”

“ไอ้ชานยอล มึงอย่ากวนมันเดี๋ยวมึงได้เจอซาลาเปาระเบิดเอาหรอก”

“ไอ้ไก่ดำ มึงอย่าซาลาเปาน้อยของกูดิ”

“คราบบบคุณซูโฮ”

ซิ่วหมิน ซูโฮ ชานยอล ไค เด็กนักเรียนมากความสามารถ(เดี๋ยวไอ้ไรท์ ไอ้ความสามารถที่ว่าน่ะ คือ พวกก่อกวนปราสาทชาวบ้านนี่หน่ะเรียกว่าความสามารถ )

“ยังไงก็ช่างพวกเมิงเถอะกูจะรีบไปหาน้องแบมแบมของกู”

“มึงเปลี่ยนรสนิยมกินน้องชายตัวเองแล้วหรอ ไอ้หมิน”

“เปล่า แค่ช่วงนี้มีผู้ชายมาป่วนเปี้ยนน้องชายกูแค่เท่านั้น”

“เป็นห่วงน้องว่าเถอะ”

“อือ แต่ถ้ามันไม่เป็นไอ้หน้ากวาง กูแทบจะไม่ห่วงมันเลย”

“สาธุ ขอให้ไอ้หมินเสร็จไอ้ลู่มันด้วยเถอะ เพี้ยง”

“ไอ้ไค เมิงตาย”

“ชานยอลมาสวดอุทิศส่วนกุศลให้ไอ้ไคมันรอดจากไอ้หมินเถอะ”

“OK ซูโฮ มาเริ่มกันเถอะ”

----------------------------------------------------

“เอาหล่ะครับน้องๆทุกคนมาพร้อมกันหมดแล้วใช่ไหมครับ”เสียงประธานดงฮยอน

“ท่านประธานครับ ยังมาไม่ครบเลยครับเหลือ อีกสองกลุ่ม”เลขาจองมินพูดขึ้น

“แล้วเหลือกลุ่มไหนบ้าง หล่ะคุณเลขา”

“เหลือ กลุ่...”

“มาแล้วคร้าบบบบบบบบบบบบ”

“เฮ้ย ซูโฮทำไหมไอ้ไคถึงสภาพเป็นแบบนั้นว่ะ”

“นี่ไอ้แบค มึงก็น่าจะรู้ว่าปากไอ้ไค หมาเยอะขนาดไหน”

“ก็ ไอ้ไก่ดำ มันไปกวนส้นทีน ไอ้หมินมันก็เลยสภาพเป็นแบบนี้ไง”

ผมนายชานยอลต้องทำเสียงหล่อทันทีครับ เดียวเจอว่าที่เมียในอนาคตถีบ

“มาแล้วครับ”เฮ้อกว่าจะมาได้เนอะไอ้พวกพับไว้

“โอเคน่ะครับมาครบกันแล้วใช่ไหมครับ”กัดฟันพูดไว้ว่าไอ้สามแกงค์นี้มาเจอกันเมื่อไหร่เรื่องผลงานไม่ต้องพูดถึง เละ

“อย่างที่เรารู้กันว่าปีนี้ ทางโรงเรียน JYP และ ร.ร.เราSM จะมีการจัดงานเชื่อมความสัมพันธ์ โดยโรงเรียนของเราเป็นเจ้าภาพ ในการจัดงานในครั้งนี้ พวกเราทางคณะกรรมการ อยากให้พวกเราเป็นเจ้าภาพที่ดีไม่ก่อเรื่องวุ่นวาย”สายตาหันมามองพวกผ้าพับไว้

“และจัดการแสดงกันโดยพวกเราได้แบ่งกลุ่มไว้แล้วน่ะครับ”เออเงียบอย่างนี้ค่อยน่าภูมิใจหน่อย

“กลุ่มการแสดง กลุ่มนักเรียนมากความสามารถและกลุ่มนักเรียนผ้าพับไว้ อยู่กลุ่มเดียวกันน่ะคับ ส่วนที่เหลือจับกลุ่มกันเอง”(ให้อยู่ด้วยกันนี้แหละเหมาะสุด)

“ห่ะ ม่ายยย”เด็กการแสดงลากเสียงโหยหวน

“เฮ้อจะรอดไหมเนี่ย”เด็กมากความสามารถกล่าวขึ้น

“*o*”หน้าตาพวกผ้าพับไว้

(ใครในโรงเรียนก็รู้ว่าสามกลุ่มนี้ต่างสร้างคู่อริเป็นของตัวเอง คู่รักเป็นของตัวเอง มาอยู่รวมกลุ่มกันอย่างนี้จะไม่ได้ฆ่ากันตายแน่หรอ)

-----------------------------------------------------

“ไอ้หน้ากวางคราวนี้จะได้คิดทบต้นทบดอกคราวเดียว”

“ไอ้ซาลาเปา หยุดคิดฆาตกรรมไอ้ลู่หานได้แล้ว”

“ไอ้ซาลาเปา นายคิดจะฆ่าฉันเลยหรอห่ะ”

“ใช่ แค่นี้มันยังน้อยไปกับสิ่งที่นายทำกับฉัน”

“เชี่ยกูบอกเมิงแล้วไงว่ากูขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจ”

“ไม่ได้ตั้งใจมึงพูดได้ยังไงห่ะ”น้ำตาหมินคลอเบ้า

“หมินมึงร้องทำไม”

“เฮ้ย ไอ้ลู่มึทำอะไรซาลาเปาของกูมึงตอบกูมา”

. มันมองหน้ากัน

.. ไอ้หมินน้ำตาร่วง

… ไอ้ลู่ตาเริ่มแดง

…. ไอ้หมินกัดเสียง

…..

……

……. เริ่มมีเสียงโต้ตอบ

“5555555++++++”ไอ้หมินกะไอ้ลู่หัวเรา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา