Around the corner [PF] : Heart lights หัวใจดวงเดิม

9.3

เขียนโดย PS_TKForever

วันที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.56 น.

  7 chapter
  22 วิจารณ์
  10.30K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2558 13.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

4) ช่วย ฉัน ด้วย !!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

" แก้ววันนี้ ฟางกลับก่อนนะ  "

ฟางบอกเเก้วขณะที่ทั้งสองคนกำลังทำงานอยู่

" อ่าวเเล้วจะกลับเลยหรอ  "

แก้วเงยหน้าจากงานขึ้นมามองฟาง

" ป่าวๆ บอกไว้ก่อนน่ะ  "

ฟางพูดเเล้วอมยิ้มเล็กๆ แก้วเองก็ๆม่ได้เอะใจอะไร จึงทำงานต่อ

 

 

 

 

 

 

 

2 ทุ่ม

" พี่เเต้วคะๆ ฟางขอติดรถไปด้วยได้มั๊ยคะ   "

ฟางที่เเอบหนีออกมาทางประตูหลังห้องเสื่อตัวเอง รีบขอติดรถไปกับพี่ที่ขายของข้างๆ กับห้องเสื้อตัวเอง

" อ่าวน้องฟาง ทำไมวันนี้กลับเร็งล่ะจ๊ะ  "

พี่เเต้วถามฟาง เพราะปกติจะกลับ 4-5 ทุ่มทุกวัน

" อ่อออ  ฟางไม่ค่อยสบายอ่ะคะ ให้ฟางติดรถไปลงหน้าทางเข้าบ้านได้ไหมคะ "

" ได้สิจ๊ะ เเค่นี้เอง ขึ้นมาๆ "

พี่เเต้วพูด เมื่อฟางได้ยินดังนั้นจึงรีบขึ้นรถทันที 

 

 

' เชิญเฝ้าได้ตามสบายเลยนะคะ คุณตำรวจ คิคิ '

 

 

เมื่อรถเเล่นผ้านหน้าร้านตัวเอง เห็นป๊อปปี้ยืนคุยโทรศัพท์ อยู่ก็รีบฟุฟลง เเล้วเเกล้งทำเป็นไอ เพื่อไม่ให้พี่เเต้วสงสัย สลับกับชำเลืองมองป๊อปปี้ไปพลางๆ 

 

 

' 555 บ๊ายบายค่ะ คุณตำรวจ '

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" อ่อ คุณป๊อปคะ เเก้วจะออกไปช้างนอกเเปปนึง คุณจะเอาอะไรมั๊ยคะ  " แก้วเรียกป๊อปปี้

" อ่อ ไม่ครับ ขอบคุณ ว้าเเต่คุณฟางยังอยู่ข้างในใช่มั๊ยครับ " ป๊อปปี้ถามเเก้ว

" คงงั้นมั๊งคะ แก้วก็ไม่เเน่ใจ "  

เเก้วตอบไปตามความจริง เพราะเธอเองก็ไม่ได้เข้าห้องทำงานตั้งเเต่บ่าย วุ่นวายอยู่กับการเตรียมผ้า เตรียมเเบบอยู่ข้างนอก เธอจึงไม่เเน่ใจ

" อ่อครับผม " ป๊อปปี้ตอบไป

ในใจเองก็คิดว่าคงจะไม่มีอะไร จึงนั่งอ้านหนังสือพิมพ์ที่โซฟาต่อ  แต่เหมือนมีอะไรมาดลใจให้ลุกขึ้นไปดูยังห้องทำงาน ของทั้งสองสาว ก็พบว่าที่โต๊ะของฟางไม่มีกระเป๋าอยู่เเล้ว

 

 

' แหม่ ยัยตัวเเสบ '

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" ขอบคุณที่ใช้บริการค่ะ โอกาสหน้าเเวะมาใหม่นะคะ  " พนักงานสาวเอ่ยขอบคุณฟาง

" ค่ะ เเน่นอน เค๊กอร่อยขนาดนี้ จะเเวะมาบ่อยๆ ค่ะ " ฟางเอ่ยกลับไป

" ค่ะ ขอบคุณนะคะ "

 

ฟางเดินออกจากร้านเค๊กหน้าทางเข้าบ้านของตัวเอง เเล้วถอนหายใจโล่งอกเบาๆ  เเล้วเดินเข้าหมู่บ้านของเธอ  ด้วยความที่เป็นหมู่บ้านใหญ่ บ้านเเต่ละหลังก็ใหญ่ไม่น้อย ทางเดินเข้าจึงมีเเต่เเสงไฟเล็กๆ ตลอดทาง ฟางเดินมาสักพักก็รู้สึกได้ว่ามีคนตาม จึงหันกลับไปมอง เเต่ก็ไม่เจอใคร พอเดินไปได้อีกสักพัก ก็รู้สึกอีก เธอจึงหันไปมองอีก เเต่ก็ไม่เจออีก ภาพในหนังเเนวสืบสวนที่เธอชอบผุดขึ้นมา ทำให้เธอจินตนาการไปต่างๆ นานา สมองสั่งให้เธอวิ่ง

 

 

 

' ตามเเบบในหนังถ้าเราหันไปดูอีกรอบ คนร้ายต้องตามมาทันเเน่ๆ  เอาว๊ะฟาง วิ่ง '

 

 

 

 

 

 

แต่วิ่งไปยังไม่เท่าไหร่ กลับถูกกระชากขากด้านหลัง ทำให้เธอหวืดไปเกือบจะล้ม 

" จะรีบวิ่งไปไหน จ๊ะน้องสาว  "

ไอ่คนเเรกที่กระชากเธอพูด

" มาหาอะไรเล่นกันเถอะนะ "

 ไอ่คนที่สองวิ่งมาดักหน้าเธอพูดขึ้น

" พวกเเกต้องการอะไร  "  

ฟางพยายามรวบรวมสติ เธอเองก็ไม่ทิ้งลายลูกสาวตำรวจ พยายามถ่วงเวลาหนี

" ตัวน้องไง  "ไอ้คนที่สองพูด

" เพื่ออะไร ฉันไม่เข้าใจ "  ฟางถามต่อ

" ไม่เข้าใจหรอจ๊ะ "

ไอ้คนเเรกพูดพร้อมกับเอามือมาจับเชยคางของฟางไว้ เเต่ฟางสะบัดออก

" ก็ไปถามพ่อน้องดูดีกว้ามั๊ย ว่าไปทำอะไรไว้ ให้นายของพี่โกรธขนาดนี้  " ไอ่คนเเรกพูดต่อ

" มากับเรา เเล้วเธอจะไม่เจ็บตัว มานี่   "  

ไอ่คนที่สองพูดเเล้วจับข้อมิอฟางไว้ จะพาเธอไป ฟางที่พยายามจะดิ้นเต็มที่ก็ต้องหยุด เมื่อรู้สึกได้ถึง ปากกระบอกปืนที่ไอ่คนเเรกจ่อมาที่เอว

" อยู่นิ่งๆ อย่าขัดขืน  เดินไป !!! " ไอ่คนเเรกพูด 

 

 

 

 

"  ใครก็ได้ช่วยฉันที !!!! ไอ่บ้าป๊อป ไอ่พี่ป๊อป !!! "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

-------------------------------------------------

นานๆ มาทีก็มาซะน้อยเลยเนอะ  555555555 

ไรต์ปิดเทอมเเล้ววู๊วๆๆๆๆ  เเต่มีโปรเจคอ่ะ -_-!

จิมาอัพอีกเเน่นๆ 5555 ฟิ้ววววววว

14:59

19/12/58

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา