รักเธอ never Die

-

เขียนโดย Smile_Gray

วันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 01.36 น.

  18 ตอน
  14 วิจารณ์
  19.20K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 กันยายน พ.ศ. 2558 02.22 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) เซอร์ไพร์/ปาร์ตี้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ติ้ง!! ติ้ง!! ติ้ง!!

เสียงข้อความจากมือถือทั้งสามเครื่องดังขึ้นพร้อมกันขณะที่นั่งรับประทานอาหารพร้อมกับครอบครัวหญิงสาววางช้อนลงในจานก่อนจะหยิบมันขึ้นมาเปิดดูข้อความ

"ใครส่งอะไรมาในไลน์กลุ่มหรอฟาง พี่ขี้เกียจเปิดแล้ว"โทโมะเงยหน้าจากอาหารก่อนจะหันไปถามน้องสาวที่นั่งข้างๆ

"ป๊อปปี้ชวนไปปาร์ตี้ ฉลองให้กับตำแหน่งงานของเขาค่ะ" ฟางเงยหน้ามาตอบพี่ชายก่อนจะหันไปมองน้องสาว

"เมื่อไหร่ แล้วที่ไหนค่ะพี่ฟาง"เฟย์เอ่ยถามพี่สาวอย่างสนใจ เธอเองก็ขี้เกียจเปิดอ่านข้อความเหมือนกัน

"คืนนี้สี่ทุ่ม ที่ผับกามิ แล้วจะไปกันมั้ย"ฟางถามพี่ชายและน้องสาวความจริงเธอรู้คำตอบอยู่แล้วว่าต้องไปแต่เธอไม่อยากไป ใครๆก็รู้ว่าฟางไม่ค่อยชอบงานปาร์ตี้แล้วยิ่งเป็นที่ผับด้วยแล้วเธอยิ่งไม่อย่างไปกันใหญ่ เพราะฟางดื่มแอลกอฮอล์ไม่ได้

"ก็ต้องไปอยู่แล้ว ใอ่ป๊อปชวนทั้งที งั้นทำงานกันฟาง ป่ะ " โทโมะลุกขึ้นจากโต้ะอาหารก่อนจะยกมือไหว้พ่อแม่เหมือนที่ทำอยู่ทุกวัน ฟางก็เช่นกัน

ณ.บริษัท ที.ทู.เอฟ จิลเวอรี่ จำกัด

ฟางยังคงเรียนรู้งานกับเลขาของโทโมะที่ทำหน้าที่แนะนำงานต่างๆให้น้องสาวของเจ้านายทั้งสองดูสนิทกันเร็วมากจนโทโมะเองก็ยังแปลกใจทั้งๆที่น้องสาวของเขาเป็นคนที่เข้าถึงตัวยากหรือที่เรียกว่าโลกส่วนตัวสูง ฟางเป็นคนที่สนิทกับใครได้ยากมาก ถ้าไม่มีอะไรที่ทำให้สปาคกันจริงๆ

"งั้นเดี๋ยวพี่ไปชงกาแฟให้คุณโทโมะก่อนนะคะ น้องฟางจะเอาอะไรมั้ย" มดเอ่ยถามฟางที่ยังคงก้มหน้าสนใจแฟ้มงานที่อยู่ในมือ

"ไม่เป็นไรค่ะพี่มด เดี๋ยวฟางขอทำงานให้เสร็จก่อนนะคะ"ฟางเงยหน้าจากแฟ้มงานก่อนที่มดจะเดินออกไป ฟางมองแผ่นหลังเลขาของพี่ชาย ครั้งแรกที่เจอกันเธอคิดว่ามดเป็นแรงอาจจะเป็นเพราะการแต่งกายและแต่งหน้าจัดๆของหญิงสาวก็เป็นได้

หลังเลิกงานโทโมะพาฟางไปทานข้าวที่ร้านอาหารในเครือของครอบครัวนีระสิงห์ ก่อนจะพาฟางไปที่ๆหนึ่งตามที่ชายหนุ่มได้นัดกับครอบครัวของเขาไว้

"พี่โมะเปิดได้ยังคะ ฟางมึนไปหมดแล้ว"ฟางจับผ้าที่ปิดตาของเธอที่โทโมะปิดไว้ตั้งแต่ในรถก่อนที่ขับมายังที่ที่หนึ่ง

"นี่ไงถึงแล้วฟาง เดี๋ยวพี่แกะให้"โทโมะพาน้องสาวของเขามาหยุดอยู่ตรงที่ที่หนึ่งข้างๆเป็นดอกไม้หลายชนิดที่ส่งกลิ่นหอม รอบๆก็มีต้นไม้ที่ให้ความร่มรื่น ส่วนทางเดินประดับด้วยก้อนหินกลมๆก้อนเล็กๆ ริมทางเดินก็เป็นดอกไม้หลายชนิด

"โฮ้ สวยจัง ร้านกาแฟใครค่ะแม่" เมื่อแกะผ้าปิดตาออกฟางถึงกับอึ้งในความสวยหรู เป็นธรรมชาติของร้านกาแฟแห่งนี้มีป้ายเขียนตัวโตๆว่า 'coffee princess'

"ของฟางนั้นแหละลูก ของขวัญที่เรียนจบ"ฟางเดินเข้าไปกอดแม่ด้วยความดีใจ ใช่มันคือความฝันของเธอที่อยากมีร้านกาแฟ ไม่คิดว่านี่จะเป็นความจริง

"ขอบคุณนะคะ ที่ทำให้ความฝันของฟางเป็นจริง ฟางสัญญาว่าจะดูแลร้านกาแฟนี้ให้ดีที่สุด"ฟางถึงกับน้ำตาคลอซึ้งในความรักของครอบครัวที่มีต่อเธอ

สี่ทุ่ม ณ.ผับกามิ

"ทำหน้ามันดีๆหน่อยสิแก ได้ข่าวเพิ่งจะได้ร้านกาแฟเป็นของขวัญ ยังจะมานั่งทำหน้าบึ้งอีก"มีนเดินเข้ามานั่งข้างๆฟางบนโซฟาตัวยาวระหว่างรอคนอื่นๆ

"แกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบมาผับอ่ะ"ฟางที่ยังคงทำหน้าไม่สบอารมณ์หน้ามุ่ยก็ไปอีก แต่ก็ยังดูน่ารัก

"วันหลังถ้าเธอไม่อยากมาผับ เราไปปาร์ตี้ที่อื่นกันก็ได้นะ"เสียงป๊อปปี้ทำเอาฟางกับมีนหันไปมองหน้าก่อนจะยิ้มให้แต่ชายหนุ่มก็ยังทำหน้าเรียบเฉย

"โทษทีๆ รถมันติดอ่ะ มาครบแล้วใช่ป่ะ"เขื่อนวิ่งมาอย่างหอบ ก่อนจะนั่งลงข้างๆเคนตะ

"เอาชนนนนนนน"เสียงแก้วกระทบกันครั้งแล้วครั้งเล่าทำเอาหญิงสาวนั่งหน้ามุ่ยกว่าเดิม ก็ต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้วเพราะฟางเป็นคนเดียวที่ไม่ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เพราะอะไรน่ะหรอก็ฟางเป็นคอไม่แข็ง แถมยังแฮ็งนานอีกต่างหากหลังจากที่เลี้ยงฉลองวันเรียนจบมัธยมคุณพ่อของเธอก็สั่งห้ามดื่มเด็ดขาด

เสียงเพลงดังกระหึ่มร่างกายพลิวไปตามเสียงดนตรี ตอนนี้ทุกคนก็ลุกขึ้นไปเต้นกันหมดเหลือแค่ เธอกับเขา ที่ยังคงนั่งไม่ยอมลุกไปไหน

"ไม่สนุกหรอ"ป๊อปปี้ที่ยังกระดกเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เข้าปากไม่หยุดจนหมดไปไม่รู้กี่แก้วเอ่ยถามฟางที่ยังนั่งทำหน้าเซ็งอยู่ข้างชายหนุ่ม

"อือ ฉันไม่ค่อยชอบปาร์ตี้อ่ะ"พูดจบฟางก็ยกแก้วที่มีแอลกอฮอล์เข้าปาก ก่อนหน้าของจะบิดเบี้ยวไปตามรสชาติของมัน ทำเอาป๊อปปี้แอบขำ

"เฮ้ย พอแล้วมั่ง"แต่ในขณะที่เขานั่งขำอยู่ เธอเล่นดื่มมันลงไปไม่รู้กี่แก้วจนป๊อปปี้ต้องร้องห้าม

"ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"ฟางลุกขึ้นทำท่าจะเดินแต่เธอก็เกิดอาการเซ จนป๊อปปี้ต้องเข้าไปประคองร่างบางไว้

"ฉันไหว ฉันโอเค"ฟางผละออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่ม

น้ำเย็นรดลงบนใบหน้าสวย หวังแค่มันจะได้ช่วยให้สางเมา หญิงสาวใช้ผ้าเปียกน้ำเช็ดหน้าตัวเองทำอย่างนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่อาหารร้อนแล้วก็ปวดหัวก็ไม่หายสักที เธอจึงเดินเซออกมาจากห้องน้ำ

"เฮ้ย โอเครมั้ยเนี้ย"ร่างบางเซล้มแต่ยังดีที่มีชายหนุ่มมาช่วยไว้ทัน

"ป๊อปปี้... หวึบ !!!"สติดับหวูบความมืดเข้ามาปกคุมป๊อปปี้รีบช้อนร่างของหญิงสาวขึ้นไปยังห้องพักชั้นบน ก่อนจะนำผ้ากับน้ำใส่กะละมังอันเล็กมาเช็ดตัวให้หญิงสาวโดยที่ไม่รู้มีสายตาของใครบางคนมองการกระทำของเขาอยู่.......


แฮ่ๆๆๆ โรงเรียนเปิดแล้ว เค้าอยู่หอพักด้วยได้อัพแค่วันเสาร์วันเดียว ขอโทดน้าาาทุกคน แต่จะพยายามอัพให้เยอะๆ ตอนที่ว่างนะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา