คำยินดี

10.0

เขียนโดย PopFang_ty

วันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 22.08 น.

  4 chapter
  7 วิจารณ์
  6,938 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 กันยายน พ.ศ. 2558 23.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) รับปริญญา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

                รถเก๋งสีดำคันหรูขับมาเเต่ไกล  เเละมาจอดในมหาลัยจุฬานักศึกษาที่อยุ่ในมหาลัยต่างก็มองไปที่รถเก๋งคันหรู  ก้าวเเรกที่ชายหนุ่มลงมาจากรถทุกคนต่างจับจ้องไปในทางเดียวกันคือชายหนุ่มที่ลงมาจากรถเก๋งคันสีดำ หน้าตาชองชายหนุ่มนี้มีลักษณะตาคมเเถมยังหล่ออีกต่างหาก เเต่เขาก็ต้องยิ้มคือ เขาเห็นเเฟนสาวของเขาวิ่งมาพร้อมยิ้มให้เขา

 

 

 

              หมับ!หญิงสาวที่วิ่งมาก็ตรงดิ่งมากอดชายหนุ่ม เพราะวันนี้เป็นวันดีของเธอเขาทั้งสอง

กอดกันอยุ่นาน เเละก็ผละออกจากกัน

              ''ฟางเป็นไงบ้าง สวยเลยนะวันนี้''เสียงชายหนุ่มที่มีนามว่า ป๊อปปี้  เขาเอ่ยปากถามเเฟนสาวของเขา

 

 

 

               ''ไม่เหนื่อยเลยฟางดีใจด้วยซ้ำ ที่เรียนจบ''ฟางพูดเเล้วยิ้ม เเละชายหนุ่มก็ยิ้มตอบอย่างเอ็นดู ใช่ วันนี้เป็นวันที่ฟางนั้นรับปริญญาเป็นวันที่เธอภาคภูมิใจมากที่สุด

               ''อื้มๆไม่เหนื่อยก็ไม่เหนื่อยนะยัยตัวเเสบ''ชายหนุ่มพูดเเล้ว บีบจมูกหญิงสาวเขามักจะชอบเเกล้งเธอในเวลาที่เขานั้นมีความสุขมาก

 

 

 

               ''ป๊อป งั้นเราไปถ่ายรูปกันวันนี้วันดีทั้งทีไปถ่ายรูปกะฟางนะ''ฟางพูดเเล้วจูงมือชายหนุ่มไปที่เพื่อนๆของเธอเพื่อที่จะให้ถ่ายรุปให้ เเละทั้งสองก็ถ่ายกันอยุ่นานพอเสร็จงานต่างคนต่างก็เเยกย้าย

               ''ฟางหิวมั้ย?''ชายหนุ่มถามหญิงสาวที่อยุ่บนรถเก๋งด้วยกัน   หญิงสาวส่ายหัวเเต่ชายหนุ่มรู้ทันเขาเลยไปจับท้องของเธอ

 

 

 

               ''นี่ไง ไหนบอกว่าไม่หิวไงมานี่เดี๋ยวป๊อปพาไปเลี้ยงเนื่องในโอกาสฟางเเรียนจบ''ป๊อปปี้พูดเเล้วฟางก็มองอย่างยิ้มๆเธอก็จับท้อง

               ''อื้มๆ''ฟางตอบเเล้วพยักหน้า ทั้งสองนั้นกำลังจะไปที่ร้านอาหาร

 

 

                                    -ร้านอาหาร-

                  เเละทั้งสองก็มาถึงร้านอาหาร ที่สุดหรูเเล้วทั้งสองก็สั่งอาหารตามประสาเมื่อสั่งเสร็จในระหว่างรอทั้งสองก็พูดคุยกัน

               ''ป๊อปตามจริงไม่ต้องเลี้ยงถึงอย่างนี้ อย่างนี้ก็ได้''ฟางพูดเพราะชายหนุ่มนั้นพามาเลี้ยงอาหารสุดหรู

 

 

 

               ''ไม่เอาหน่า วันนี้ของฟางนะป๊อปก็ต้องเลี้ยงอย่างนี้สิ อาหารมาเเละทานดีกว่านะ''ชายหนุ่มพูดเเละทั้งสองก็ทานอย่างเอร็ดอร่อย

               ''อ่ะฟางมานนี้เยอะๆนะ''ชายหนุ่มก็ตักอาหารให้หญิงสาวที่นั่งตรงข้ามกะเขา ''ขอบคุณน้า''ฟางพูด

 

 

 

               ''ฟางอย่างนี้ฟางเรียนจบเเล้วฟางก็มาทำงานที่บริษัทป๊อปได้เเล้วสิ''ชายหนุ่มพูดอย่างดีใจ เพราะว่าเเฟนของเขานั้นจะมาทำงาน

               ''ป๊อปจะให้ฟางทำที่บริษัทป๊อปจริงๆหรอเเล้วเเม่ของป๊อปจะไม่ว่าฟางหรอ''ฟางพูดเพราะ เธอรู้ว่าเเม่ของชายหนุ่มนั้นไม่ชอบเธอ

               ''ฟางไม่ต้องกลัวนะเดี๋ยวป๊อปจะดูเเลฟางเองมาทำงานที่บริษัทป๊อปนะ''ชายหนุ่มพูดฟางก็ลังเลใจสุดท้ายเธอก็ตกลงเลยทำให้ชายหนุ่มนั้นดีใจมากเเละทั้งสองก็เสร็จป๊อปปี้ก็ไปส่งฟางที่บ้าน

 

 

 

               ''ขับรถดีๆนะป๊อป''หญิงสาวที่ลงมาจากรถก็พูด กลับชายหนุ่มที่อยุ่บนรถเเละชายหนุ่มก็พยักหน้าเเละยิ้มให้ เเล่วฟางนั้นก็เดินเข้าบ้านไป

 

                                              ในบ้าน

                ฟางที่เข้ามาในบ้านเธอก็เห็นเพื่อนของเธออยุ่ในบ้านสองคนคือเพื่อนที่เธอนั้นสนิทมาก

              ''ฟางง สุขสันต์วันรับปริญญานะ''หญิงสาวที่พูดออกมาพร้อมมีเพื่อนอีกคนถือเค้กมาเลยทำให้เธอนั้นยิ้มอย่างไม่หุบ

              '' ฟางเป่าเค้กสิ''เสียงเข้มที่เอ่ยปากพูด เขานั้นมีนามว่า โทโมะ เพื่อนชายหนุ่มที่ฟางไว้ใจมากที่สุดกับเพื่อนสาวที่เธอรักเธอผู้นั้นมีนามว่า พิม เเละฟางไว้ใจมาก

 

 

 

              ''ขอบคุณนะทั้งสอง''ฟางยิ้มเมื่อเธอนั้นเป่าเค้กเสร็จ

              ''ฟางพวกเราต้องขอโทษนะที่ไม่ได้ไปรับปริญญาเเกอ่ะ''พิมพูดทำให้ฟางนั้นยิ้มเเละพูดว่า

              ''ไม่เป็นไรเเกชั้นเข้าใจยังไงชั้นก็ขอบคุณเเกทั้งสองนะงั้นเรามาทานเค้กกันเถอะ''ฟางพูดเเละทั้งสามก็ตัดเค้กเเบ่งกันทานอย่างมีความสุข

 

 

 

 

                  เเละป๊อปปี้ก็ขี่รถมาถึงบ้านเขา  เเล้วเขาก็เดินไปในบ้านซึ่งเขานั้นก็ต้องถอนหายใจยาวๆกะเเม่ของเขา เมื่อเขาไปถึงในบ้านก็มีเสียงพุูดขึ้นมาว่า

               ''ทำไมลูกถึงกลับมาบ้านค่ำจัง''คุณหญิง น้ำเพรช จิระคุณ ซึ่งเป้นคนที่ใหญ่ที่สุดในบ้านจิระคุณ เธอก็เอ่ยปากขึ้นมาเมื่อลูกชายของเธอมาบ้าน

 

 

 

               ''คุณเเม่ครับผมมีประชุมนะครับ''ชายหนุ่มพูดเขาพร้อมสีหน้าไม่ยิ้มเเย้ม

               '' โกหก เเม่โทรไปที่บริษัทคนที่ทำงานบอกว่าลูกน่ะออกจากออฟฟิศตั้งนานเเล้ว ลูกไปหานังเด็กนั่นอีกเเล้วใช่มั้ย''คุณหญิง น้ำเพรชพูด

               ''เเม่ครับฟางเค้าไม่ได้คนอื่นคนไกลที่ไหนนะครับเเล้วอีกอย่างฟางนั้นก็เป็นเเฟนผม''ชายหนุ่มโต้

 

 

 

               ''เเม่บอกเเล้วใช่มั้ยว่าให้เลิกกะนังนั่นไปเพราะว่าเเม่ไม่ชอบ''คุณหญิงน้ำเพรชพูด เเล้วโกรธมาก

               '' คุณเเม่ครับฟางเค้าก็ดีนะครับทำไมคุณเเม่ไม่ชอบฟาง''ชายหนุ่มถามผู้เป็นเเม่

               '' ก็มันต่ำต้อยไงล่ะ มันไม่เหมาะกะลูกเลยซักนิด''คุณหญิงพูด

                     

 

 

              ''ทำไมล่ะครับคุณเเม่ ความรักมันต้องวัดกันตรงนั้นด้วยหรอครับ เเล้วอีกอย่างผมก็จะเอาฟางนั้นมาทำงานที่บริษัทครับ ผมขอตัว''ชายหนุ่มพูดเลยทำให้คุณหญิงนั้นเเทบปรี๊ดเเตก

              ''นี่ตาป๊อป ตาป๊อปตาป๊อปมาคุยกะเเม่ให้รูเรื่องตาป๊อป''คุณหญิงเรียกเท่าไหร่ชายหนุ่มก็ไม่ฟัง

 

 

 

 

 

__________________________________________________________

ตัดฉับๆๆๆๆ เเหะๆมาอัพให้ตามคำขอล่ะน้าา เจอกันตอนต่อไปค่าา

             

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา