NC ซ่อนกลรัก

7.3

วันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 10.39 น.

  1 ตอน
  1 วิจารณ์
  3,369 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2558 11.05 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) NC ซ่อนกลรัก :: 2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

-ฉากคัท ซ่อนกลรัก-

-HUNBAEK-

 

ทางด้านเซฮุนและแบคฮยอน...

 

“อ๊ะ..เซฮุน อืมม..ฉัน..ฉันรู้สึกดีมากเลย”แบคฮยอนส่งเสียงครางออกมาเป็นระยะพร้อมกับคำพูดที่บ่งบอกว่าตัวเองรู้สึกดีแค่ไหนในยามที่ปลายคับพองของแก่นกายใหญ่ของเซฮุนกระแทกถูกจุดกระสันทุกครั้งจนแบคฮยอนต้องจิกปลายเท้าลงที่นอนด้วยความเสียว

 

“หืม...บอกฉันซิ นายรู้สึกดีแค่ไหน”เสียงทุ้มถามก่อนจะโน้มตัวกดจูบเข้าที่ขมับบางชื้นเหงื่ออย่างแผ่วเบา

 

“มาก..อาาาา มากจนฉัน อ๊ะ อธิบาย.อื้ม ไม่ถูก อึก อื้อ..”พอฟังแบคฮยอนพูดจบเซฮุนก็พลิกตัวแบคฮยอนให้ขึ้นมานั่งบนตัวโดยที่แก่นกายยังคงคาอยู่ในร่างของแบคฮยอนส่วนเขาเองก็เปลี่ยนเป็นกึ่งนั่งกึ่งนอนโดยที่พิงแผ่นหลังไว้กับหัวเตียง

 

“ถ้าอธิบายเป็นคำพูดไม่ได้...ก็ทำให้ฉันรู้สึกดีเหมือนที่นายกำลังเป็นอยู่สิ”

 

“ฉันไม่รู้ว่าจะทำได้ไหม? แต่จะพยายาม  อืม....”พูดจบแบคฮยอนก็ก้มไปจูบเซฮุนโดยก้มหน้าลงเล็กน้อยเมื่อตัวเองอยู่สูงกว่าเซฮุนส่วนเซฮุนเองก็เงยหน้าขึ้นเพื่อรับจูบจากแบคฮยอนเช่นกัน

 

ในขณะที่แบคฮยอนกำลังมอบจูบให้เซฮุนอยู่นั้น สะโพกมนก็ยกสูงพร้อมกับขมิบช่องทางเล็กน้อยเพื่อตอดรัดส่วนแข็งขืนที่ตอนนี้เริ่มปรากฏเส้นเอ็นเป็นลวดลายที่ทั้งน่ากลัวแต่ก็กลับดูน่าหลงใหล ก่อนจะค่อยๆกดลงมาจนมิดลำพร้อมกับค่อยๆคลายช่องทางของตัวเองออก และทำแบบนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า...

 

“อืมมม...ดี แบคฮยอน”เซฮุนเอ่ยชมเมื่อแบคฮยอนทำได้ดีเกินคาดจนไม่น่าเชื่อว่านี่เป็นครั้งแรกแต่ก็ต้องเชื่อเมื่อปลายมนของหัวแก่นกายเขาเองที่เป็นตัวฉีกฆ่าเส้นพรหมจรรย์ของแบคฮยอนจนขาดสะบั้นอย่างไม่ใยดี

 

“อ๊ะ! เซฮุน...อ๊าาาาา!!”เสียงหวานครางลั่นเมื่อมือหนาที่ตอนแรกลูบไล้เอวคอดอยู่ดีก็เอื้อมมากอบกุมเนื่องนุ่มนิ่มของสะโพกแล้วแหวกมันออกก่อนที่เซฮุนจะกระแทกกายร้อนขึ้นสวนกับจังหวะที่แบคฮยอนทิ้งน้ำหนักตัวลงมาพอดีจนแบคฮยอนรู้สึกเหมือนส่วนปลายของมันเข้ามาถึงในท้องจนจุกไปหมดแต่ก็ทำให้ความเสียวนั้นแล่นปราดไปทั่วร่างจนแบคฮยอนต้องอยู่ขยับแล้วกอดเซฮุนไว้แน่น ส่วนเซฮุนก็ไม่ได้ว่าอะไรคงจะรู้ว่าของเขามันคงจะเข้าลึกไปจนคนบนร่างเกร็งขึ้นอย่างเห็นได้ เลยใช้มือลูบที่เอวของแบคฮยอนเบาๆให้ผ่อนคลายร่างกายมากขึ้นจะได้สานกิจกรรมกันต่อ

 

“หายเกร็งซะเด็กดี...ฉันชักจนทนไม่ไหวแล้ว”

 

“ฉันทำต่อไม่ไหวแล้ว มันจุก”แบคฮยอนพูดปนหอบจนกระทั่งเมื่อเซฮุนได้ยินเช่นนั้นเลยยอมถอนแก่นกายออกมา ก่อนจะจับแบคฮยอนให้อยู่ในท่าคลานโดยให้มือบางทั้งสองจับหัวเตียงเอาไว้

 

“จับไว้แน่นๆ...”เซฮุนบอกพร้อมกับขยับตัวยืนเข่าอยู่ที่หลังสะโพกของแบคฮยอนจนแก่นกายใหญ่ถูไถอยู่ที่ร่องลึกเป็นแนวยาวนอกช่องทางก่อนจะโน้มตัวไปข้างหน้าริมฝีปากของเซฮุนฮุนกดจูบที่หลังคอขาวเบาๆก่อนจะลากริมฝีปากลงมาจนถึงกลางแผ่นหลังบาง เขี้ยวคมค่อยๆงอกออกมาเมื่อกลิ่นฟีโรโมนและไฟราคะของทั้งสองค่อยเริ่มขึ้นอีกครั้ง

 

“อึก!!” แบคฮยอนสะดุ้งเมื่อเซฮุนฝังคมเขี้ยวลงที่หลังจนเลือดไหลย้อยมาถึงที่นอน ลิ้นร้อนค่อยๆกวาดต้อนชิมรสาติเลือดสดๆที่ไหลออกมาจากบาดแผลจนหมด

 

“อ๊า! เจ็บ”คราวนี้เซฮุนค่อยฝังเขี้ยวลงที่หัวไหล่บางจนไหลเลือดไหลก่อนจะชกชิมความความหวานของเลือดจนพอใจ แล้วจึงเริ่มสานกิจกรรมรักต่อโดยการจับแก่นกายของตัวเองแล้วกดมันลงไปในช่องทางที่คับแคบของแบคฮยอนแล้วกระแทกมันช้าๆ แต่หนักหน่วงทุกจังหวะจนขาเรียวที่ใช้พยุงตัวเองของแบคฮยอนสั่นคลอนจนน่าสงสาร

 

“อื้ออ..อืม..เซฮุน...”เซฮุนไม่พูดอะไรเอาแต่จ้องมองช่องทางที่กลืนกินความอุ่นร้อนขนาดใหญ่ของเขาอย่างหิวกระหาย มือหนาบีบก้อนเนื้อสะโพกของแบคฮยอนจนเป็นรอยแดงและออกแรงฟาดมันอย่างแรงจนเนื้อเด้ง

 

เพี๊ยะ!!

 

“อ๊าาา! อืมมมม..”

 

“ตอดฉันมากกว่านี้อีกสิเด็กดี..”

 

เพี๊ยะ!!

 

“อื้ออ..เซฮุน..”ฟันคมของแบคฮยอนกัดริมฝีปากล่างของตัวเองจนเลือดซิบ พยายามตอดรัดแก่นกายใหญ่ที่เริ่มเพิ่มความเร็วในระดับพอดีจนปลายมนเริ่มสะกิดโดนจุดกระสันของแบคฮยอน ไหนจะจังหวะไม่ช้าไม่เร็วแบบนี้อีกจนแบคฮยอนแทบจะทนไม่ไหว

 

“เอาอีกคนดี...”

 

“อึก...เซฮุน..ไม่ไหวแล้ว..อ๊ะ”

 

“ปล่อยก่อนโดนลงโทษนะเด็กดี”

 

“ฮื้ออึก!..ไม่ไหว..ไม่ไหวแล้ว...อ๊ะ”แบคฮยอนส่ายหัวรัวเมื่อตัวเองเริ่มทนไม่ไหวอารมณ์ทั้งหมดเริ่มมาออกันอยู่ที่ส่วนปลายจนปวดหนึบ บางส่วนก็ปริ่มออกมาจนเลอะผ้าปูที่นอนไปหมด มือบางข้างหนึ่งปล่อยออกมาจากหัวเตียงพยายามจะเอื้อมไปดันท้องหน้าเซฮุนให้หยุดขยับสะโพกไม่อย่างนั้นแบคฮยอนต้องปล่อยออกมาแน่ๆ แต่เซฮุนกลับจับมือของแบคฮยอนแล้วออกแรงรั้งขึ้นมาจนหลังบางชิดกับอกแกร่งของเซฮุน ส่วนมือหนาอีกข้างก็เริ่มลูบที่ส่วนปลายแก่นกายของแบคฮยอนอย่างแผ่วเบาๆแล้วค่อยๆใช้ปลายนิ้วทั้งหน้าชักรูกเบาๆที่ส่วนหัวจนร่างบางผวาเฮือก

 

“จะไม่ไหวแล้วหรอ? ถ้านายปล่อยก่อนจะถูกลงโทษนะ”

 

“อือ..อื้อ..ไม่ไหว...แล้ว!...อ๊าาาาา!!”แบคฮยอนกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาอย่างรุนแรงจนมันพุ่งไปติดที่หัวเตียงของเซฮุน ส่วนเจ้าของเตียงกลับไม่คิดอะไรแถมยังใจดีชักรูดให้ก่อนจะออกแรงบีบรูดเป็นครั้งสุดท้ายตั้งแต่โคนยันส่วนหัวมนเพื่อให้หมดจนหยดสุดท้าย

 

“อึก..”เซฮุนปล่อยร่างของแบคฮยอนที่ยังคงกระตุกเพราะอาการเสร็จอย่างรุนแรงให้ลงไปนอนกับเตียง ก่อนจะโน้มไปกระซิบที่หูแบคฮยอนนั่งเหยียดขาพิงหลังกับหัวเตียง

 

“ทำให้ฉันเสร็จบ้างสิเด็กดี...เราจะได้เริ่มบทลงโทษกัน”

 

แบคฮยอนค่อยๆยกหัวตัวเองขึ้นมาหนุนอยู่ที่หน้าท้องแกร่งของเซฮุนก่อนจะใช้ปากดูดรูดส่วนหัวแล้วใช้ลิ้นระเรงที่ปลายหยักของเซฮุน มือบางข้างหนึ่งถูกส่งมาชักรูดที่ส่วนโคนในจังหวะรัวเร็วจนเซฮุนต้องเกร็งสะโพกขึ้นเล็กน้อยเพราะความเสียวซ่าน

 

“อาาา..ดีมาก” แบคฮยอนเริ่มเปลี่ยนมือที่ใช้ชักรูดส่วนโคนมาเป็นขย้ำถุงนุ่มใต้โคนเบาๆแต่หนักจนเซฮุนสูดปากเบาๆ มือหนาเริ่มไม่อยู่นิ่งเริ่มสอดเข้ามาในกลุ่มผมนิ่มของแบคฮยอนแลวออกแรงกดขึ้นลงโดยไม่สนว่าส่วนปลายมนของตัวเองทิ่มคออีกคนจนทรมานเพราะหายใจไม่ออก

 

“อึก..อึก..อึก”

 

“อีกนิด..ซิ๊ดดด!”

 

“ค่อก!..อื้อ!”แบคฮยอนเริ่มออกแรงดิ้นเมื่อตัวเองเริ่มไม่ไหว แต่เซฮุนก็ไม่ยอมปล่อย

 

“อื้ม...สุดยอด..อาาา”เซฮุนกระตุกเกร็งพร้อมกับปล่อยเสียงครางยางออกมาเมื่อได้ปลดปล่อยอารมณ์ใคร่ที่หล้นหลามจนแบคฮยอนเก็บกลืนไม่ไหวต้องออกมาจนไหลเยิ้มทั่วแก่นกายใหญ่ที่เริ่มอ่อนตัวลงเป็นปกติ

 

“เอาล่ะ..มาเริ่มที่บทลงโทษของเรากัน ฉันจะให้นายดื่มเลือดฉันก่อนเอาไว้กันตายแล้วหลังจากนั้นฉันก็จะดื่มเลือดของนาย เป็นไง? ง่ายไหมล่ะ”

 

“อะไรนะ?”

 

“ฉันไม่ชอบพูดอะไรหลายครั้ง เริ่มเลยแล้วกัน”เซฮุนใช้ฟันกัดที่ข้อมือของตัวเองอย่างแรงจนเลือดไหลออกมาก่อนที่จะจับท้ายทองของแบคฮยอนพร้อมกับเอาข้อมือไว้ที่ปากแบคฮยอนออกแรงกดให้แบคฮยอนได้กินเลือดของเขา ซึ่งถ้าเกิดเขาเผลอกินเลือดแบคฮยอนหมดตัว สิ่งที่แบคฮยอนได้คือฟื้นจากความตายและกลายเป็นแวมไพร์...

 

ดีกว่าพวกทำประกันชีวิตอีก

 

“อื้อ!!”

 

“กินเข้าไป ถ้าไม่อยากตาย”

 

“อื้ม! อึก!!”เซฮุนเอาข้อมือของตัวเองออกก่อนที่แผลนั่นจะค่อยๆหายไปจนเป็นปกติต่อหน้าตาแบคฮยอน ซึ่งมันสร้างความตกใจให้แบคฮยอนอย่างมาก

 

“ตกใจอะไร?”

 

“แกเป็นตัวอะไร? ออกไปนะ!!”

 

“เสียใจนะเด็กน้อย..”เซฮุนบอกก่อนที่ใบหน้าของเซฮุนจะเริ่มมีเส้นเลือดขึ้น ดวงตาแดงก่ำจนน่ากลัว เขี้ยวคมงอกออกมาอย่างน่าขนลุกก่อนที่จะ....

 

“อ๊ากกกกกกกกกก!”

 

----------------------------------------------------------------------------------

 

อ่านจบแล้วกลับไปเม้นที่หน้าฟิคในเด็กดีด้วยนะคนดี http://my.dek-d.com/kkaijongin234/writer/view.php?id=1392136

ฝากติดแท็ก #ซ่อนกลรัก ในทวิตด้วยน้า

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา