love forever ขอบคุณนะยัยบื้อ

-

เขียนโดย namkeng

วันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 17.55 น.

  7 ตอน
  0 วิจารณ์
  8,814 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2558 18.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

#pineare

ฉันและพี่ซิงก็นั่งคุยกันอยู่สักพักคุณแม่ก็เดินมาเรียกฉันกับพี่ซิงเข้าไปในบ้าน

          

 

 

"พาย ซิงเข้าบ้านจ้ะ"

 

 

 

"ค่ะ/ครับ"

 

 

 

ในบ้าน

คุณลุงฉัตรก็ยังคงคุยกับคุณพ่ออยู่ ฉันจึงขอตัวขึ้นไปบนห้องแต่คุณแม่ไม่ให้ขึ้นไปเพราะจะได้คุยกับคุณลุงและคุณพ่อคุณแม่ เวลาผ่านไปสักพัก..

 

 

 

"พายมาหาลุงนี่" 

 

 

 

"พะ..พายหรอคะ" ฉันเอานิ้วมาชี้ที่ตัวเอง

 

 

 

"ใช่ มานี่มา"

 

 

 

"ค่ะ คุณลุง" ฉันค่อยๆเดินเข้าไปหาคุณลุง 

 

 

 

"อ่ะนี่..ตอนแรกลุงกะว่าซิงกลับมาแล้วจะเอามาให้เลยแต่ก็ติดธุระที่บริษัตินิดหน่อยเลยมาไม่ได้" คุณลุงส่งจี้มาให้

 

 

 

"ขอบคุณค่ะคุณลุง"

 

 

 

"พาย" เสียงพี่ซิงเรียก

 

 

 

"คะ?"

 

 

 

"พาพี่ไปดูห้องหน่อยสิ" ฉันหันไปหาคุณพ่อคุณแม่และคุณลุงทุกคนพยักหน้าพร้อมกัน..

 

 

 

"ค่ะพี่ซิง"

 

 

 

ข้างบน

"นี่ห้องพี่หรอพาย ทำไมมันมุ้งมิ้งแบบนี้ล่ะ" พี่ซิงเปิดประตูห้องฉันมา ซึ่งฉันแค่จะเข้าไปหยิบโทรศัพท์ออกมาเฉยๆ -..-

 

 

 

"ป่าวนะคะ นี่ห้องพาย"

 

 

 

"แล้วห้องพี่อะ"

 

 

 

"ห้องถัดไปค่ะ" ฉันหยิบโทรศัพท์เสร็จก็พาพี่ซิงเดินออกมาจากห้อง (พี่เขาเดินเข้าไปเองนะ)

 

 

 

'แอ้ดดดดด'

 

 

 

"โหห!" พี่ซิงร้องออกมา "ทำไมห้องพี่มีแต่สีดำอะพายย"

 

 

 

"ก็.."

 

 

 

"ก็?" พี่ซิงเลิกคิ้วด้วยความสงสัย

 

 

 

"ก็พายเห็นว่าพี่เป็นผู็ชายอะค่ะ หน้าก็ออกไปทางสายดาร์ก"

 

 

 

 

"ตอนเด็กพี่น่ารักจะตยนะพาย"

 

 

 

"ตรงไหนคะที่บอกว่าน่ารักอะ 0..0"

 

 

 

พี่ซิงหยิบโทรศัพท์ของตัวเองขึ้นมาเปิดรูปในแกลเลอรี่เผยรูปเด็กผู้ชายตัวเล็กๆตาโตๆน่ารักขึ้นมา

"เห็นไหม พี่ไม่ใช่สายดาร์กซะหน่อยนะยัยบื้อ"

 

 

 

"ก็ได้ค่ะ พายยอมก็ได้"

 

 

 

"พาดูรอบห้องหน่อยสิ"

 

 

 

"ไม่อ่ะค่ะ เดี๋ยวพายไปทำอาหารกับป้าศรีดีกว่าค่ะ"

 

 

 

"อืม ก็ได้"

 

 

 

"บายค่ะพี่ซิงเจอกันตอนเย็นนะคะ ^^"

 

 

 

"ค้าบ น้องบื้อ" พี่ซิงยีหัวฉัน

 

 

 

"พอๆ พายมึนหัวอะ" 

 

 

 

"อ่าๆ ให้ลงไปช่วยมั๊ย"

 

 

 

"ไม่ดีกว่าค่ะ"

 

 

 

#ssingss

ตั้งแต่พ่อบอกว่าจะมาอยู่กับครอบครัวพายผมก็ดีใจนะ แต่น้องจะหายบื้อหรือยังก็ไม่รู้ กลับไปหาครั้งนี้จะแกล้งหนักๆเลย

 

 

 

ตอนเย็น

ทุกคนมาพร้อมกันที่โต๊ะอาหาร

"มื้อนี้คุณพายทำคนเดียวเลยนะคะเนี่ย" ป้าศรีพูด

 

 

 

"แหม ป้าศรีก็พูดไป ป้าก็ช่วยพายทำเหมือนกันน้า" ป้าศรียิ้มน้อยๆก่อนวางอาหารแล้วเข้าไปจัดการงานในครัวต่อ

 

 

 

"พี่ซิงกินอะไรไหมคะ" น้องหันมาถามผม

 

 

 

"อ่าๆ เดี๋ยวพี่ตักกินเอง ท่าจะอร่อยนะเนี่ยย"

 

 

 

 *********************************************

เป็นไงบ้างพี่ซิงของเราเริ่มแกล้งพายแล้วน้า

ติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ          

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา