ficเจมส์ แบงค์ แพรวา เพื่อนรัก..รักเพื่อน

8.1

เขียนโดย regensy

วันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.53 น.

  6 ตอน
  2 วิจารณ์
  8,839 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2558 12.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) แบงค์คิดยังไงกะเราอ่อ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

          “ไลน์ ไลน์ ไลน์” ไลน์มานิหว่า!!! จริงๆผมก็อยากอ่านอยู่หรอกนะครับ แต่วันนี้นี่สิ เห้อ ผมพึ่งกลับจากกองถ่ายภาพยนตร์เรื่องเมย์ไหนมา จริงๆผมก็อยากจะนอนกอดหมอนข้างเก่าๆของผมต่อนะ แต่ผมก็รู้สึกตัวเสียแล้ว ก็ดังซะแบบนั้น ผมเชื่อว่าหลายคนถ้าได้ยินก็คงสะดุ้งเวลานอน ใช่ เสียงไลน์เยือกเย็น แต่ตอนนี้ ผมจะยังไง นอนแป๊ปเดียว เดียวก็หลับ หรือตื่นมาอ่านข้อความ นอนต่อ หรือ อ่านดี โฮเคร ผมตัดสินใจละ นอนต่อไม่ไหวแล้ว เหนื่อยมากครับกับวันนี้ เห้ย แต่ถ้าเป็นไลน์ของพี่หมู เราไม่ตอบโดนหักเงินตายขึ้นมาทำยังไง เอาไงดี นอน ลุก นอน ลุก นอน ลุก ลุกก็ได้ว่ะ!!

                    “แบงค์ๆ”

                    “นอนหรือยัง”

                     “เรามีเรื่องจะเม้าท์เว้ยๆ คันปากยิบๆ”

          นั้นมันไลน์ของแพรววา จะมาเม้าท์เรื่องอะไรอีกละ ผมว่าคงหนีไม่พ้นเรื่องของกินแน่ๆ คงจะไปได้ร้านอาหารเด็ดดังที่ไหนมาอีกแน่ๆ แต่เห้อผมจะตอบดีไหมเนี่ย ง่วงก็ง่วง แต่ถ้าไม่ตอบ มันก็แลเป็นคนใจดำ ทั้งๆที่ผมออกจะหล่อและจิตใจดีโอ๊ยแต่วันนี้ก็ถ่ายหนังทั้งวัน น้ำอะไรผมก็ยังไม่ได้อาบเลย มาถึงก็สลบ นาฬิกาข้อมือก็ยังไม่ได้ถอด มีแต่โทรศัพท์ที่เอาวางไว้บนหัวนอนนี่แหละ เอา ตื่นเหอะจะได้อาบน้ำ แล้วกลับมานอน ผมลงขึ้นนั้งแล้วยกนาฬิกา gshock เรือนสีดำทอง ขึ้นมาดูเวลา เชีย!!! ตีหนึ่ง ตีสี่พี่หมูนัดไปถ่ายฉากโดนไฟจากเมย์ไหนฉ็อตนิ โอ๊ยแบงค์ตื่นเถอะ ตื่นมานั้งคุยกะแพรววา นอนเล่นกลิ้งเกลือกไปก่อน แล้วก็จะได้ไปทำงานต่อ

               “มีไรหรอแพรววา อย่าพูดเรื่องกินนะหิวว” ผมก็ตอบแพรววากลับไป

               “โถ่วก็เราจะชวนแบงค์ไปหาไรกินนี่แหละ” แพรววาตอบผมไวมาก-.-นี่มือหรือเครืองกล ใช่สิของกินแพรววาไม่เคยพลาด

               “โน่ววว เดี่ยวอ้วนตีสี่ต้องไปถ่ายเมย์ไหนต่ออีกพุงออกมาทำงายย” จริงๆแล้วผมก็อยากกินอะนะ แฮ่ๆ

               “เรามารอแบงค์ที่ล็อบบี้แล้ว ไม่ไปงอนอะเอาจริง” ห๊ะ!!!นี่ถึงกับมานั้งรอที่ล็อบบี้เลยหรอ โถว่ เสียเงินอีกละตรู

               “ขึ้นมาหาเราเลย เราพึ่งตื่นอะ ถ่ายเมย์ไหนเหนื่อยมาก เมื่อวานไปตีหนึง เลิกสี่ทุ่ม แต่ตอนนี้ตื่นแล้ว” แต่เอ๋ ถ้าแพรววามาเจอผมในสภาพแบบนี้ เห้อ เอาว่ะ เดี่ยวค่อยให้แพรวว่านั้งเล่นช่วงรอผมอาบน้ำไปก่อน

               “โอเครๆ เดี่ยวเราจะรีบขึ้นไป อยากเจอแบงค์แทบแย่เลยอะ” อยากเจอผมสภาพแบบนี้เนี่ยนะ โถว่ๆ

               “ก๊อกๆ” เห้ยเสียงเคะประตู นี่คนหรือความเร็วแสง นี่มันยังไม่ถึง5นาทีเลย มาถึงแล้วหรออ

               “แบงค์สวัสดี อะอ้าว ทำไมสภาพเป็นแบบนี้อะ”แพรววาพูดด้วยน้ำเสียงตกใจที่เห็นผมสภาพนี้

               “บอกแล้วไงเหนื่อยมากกก เข้ามาก่อนสิ” ผมพูดยิ้มแย้มเผื่อเรียกให้แพรววาเข้ามาในห้อง แพรววาจะตกใจป่ะว่ะเนี่ยย เสื้อ! กางเกง! ถุงเท้า! บางทีผมก็เหม็นนะ แล้วที่เด็ดสุด กางเกงใน -.-

          เชรด!แพรววาเดินเข้ามาในห้องของผมแล้ว เหยด! เขาหันมามองหน้าผม อาการของผมตอนนี้คือทำไงดีฟร่ะ!!

               “โห่แบงค์ถ้าจะไม่ทำความสะอาดห้องขนาดนี้นะ” แพรววาพูดแล้วก็ขำเบาๆ แง่มอาง่ายๆคือผมอายมาก เห้อ

               “แพรววางั้นเดี่ยวเราไปอาบน้ำก่อนนะแล้วก็จะได้ไปกันเลย” นี่คงจะเป็นคำพูดที่พอจะให้แพรววาละเรื่องสนใจจากห้องอันสกปรกของผมได้ไม่มากก็น้อยละกัน

               “ได้ๆงั้นเรารอที่นี่นะ เราอยากดูหนังตอนนี้ช่องgthมีหนัง คงสนุกน่าดู” ผมไม่ทันจะได้ฟังในสิ่งที่แพรววาพูด ผมก็รีบขนเสื้อผ้าที่จะใส่ไปเข้าห้องน้ำแล้วแต่งในห้องน้ำเลย เอาตรงๆปกติผมชอบแก้ผ้าออกมาแต่งตัวข้างนอก ถ้าออกมาล้อนจ้อนแบบนี้ แพรววาก็คงหนีกระเจิงพอดีครับ ฮ่าๆ

          ล่า ล่าล่า ล๊า อาบน้ำตอนกลางคืนก็สบายไปอีกแบบนะครับ หนาวดี บรื้ยย “ไลน์” เอาอีกละครับ เสียงเดิมเพิ่มเติมคือผมหลอนมันกลับมาอีกแล้ว ใครจะลายมาอีกละเนี่ย - -

                    “อีเหี้ยแบงค์” อุ๋ย ยังไม่ทันอ่านมันก็ส่งสัตว์มาให้ผมละ จะใครอะหรอครับ ไอ้เจมส์ เพื่อนสนิทของผมเอง

                    “ควยไรสัสทักมานี่ไม่คิดว่ากูจะนอนไง๊” มันแลหยาบไปใช่ไหมครับ แต่นี่แหละเพื่อนสนิทกันนะ ฮ่าๆ

                    “โถว่ คนมันคิดถึงนี่หว่า ที่รักค่ะ” เชี่ย มันนึกยังไงมาพูดแบบนี้ ม๊ายยย

                    “สัสขนตูดกูลุก เชี่ยไม่เอาๆไม่พูดแบบนี้ เดี่ยวมึงกะกุชอบกันจริงขึ้นมาทำไง กูไม่อยากโดนคดีพรากตูดเพื่อนตัวเอง” ผมก็รู้สึกขนลุกจริงๆนะ - -

                    “สัสคิดไปก็ขนตูดลุกว่ะ มึงลองนึกดิ แม่งนั้งbts มึงนอนซบไหล่กู แล้วมึงก็จูบกู หยี่ขนลุกซู่ๆ ไม่เอาๆไม่พูดๆ” บางทีผมก็คิดว่าอยากอาบน้ำต่อนะครับ - -

                    “มีไรก็พิมมาๆ กูชักว่าวก่อน เอ้ยยย อาบน้ำก่อน” ผมวางโทรศัพท์ไว้นี่แหละ ได้อาบน้ำจริงๆสะที

          ลมพัดตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ทำตื้ด ตื้อ ตื้ดด เอิ่มแปลก ทำไมผมชอบร้องเพลงนี้ตอนอาบน้ำ

                    “ลมพัดตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ทำภูกระดึงเขตเมืองเลย ยังจำคำที่ไผเอ่ย ว่าบ่เคยคิดจะลืมแฟน แบงค์ร้องผิดหรือเปล่า” เชี่ย!นั้นมันเสียงแพรววานิ แหม่ยังมาต่อให้อีกนะ อายครับ อาย!!!

          ผมเปิดประตูห้องน้ำออกมา เชี่ย! ติดนิสัยเดิมอีกละไง ออกมาแบบล้อนจ้อน

               “เฮ้ยแบงค์ ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้าอ่า โอ๊ยย” แพรววาตาค้างแล้วตกใจอย่างแรงที่เห็นปิกาจูของผมที่ยื่นออกมา โถว่ อายระดับสามสิบห้า ยังยื่นมอง โอ๊ยวิ่งไปสิไอ้แบงค์

          “ไลน์ ไลน์ ไลน์ ไลน์” หื้ม ผมลืมโทรศัพท์ไว้ในห้องน้ำด้วยอีกหรอเนี่ย แต่ไลน์มาติดกัน4ข้อความเลยนิ อ่านครับอ่าน!

                    “ไอ้แบงค์ คืนนี้ไปกินตับไก่กับกูมั้ย”

                    “กูอยากกินอะ ร้านเจ๋สมศรีตับไก่ปิ้งบุพเฟต์แกเปิดนิ”

                    “ไปกินกับกูนะๆๆ โอเครเดี่ยวกูไปนั้งรอที่ร้าน”

                    “ไม่ไปกูจับปล้ำแน่มึง”

          แพรววาก็ชวนผมไป เจมส์ก็ชวนผมไป แพรววามานั้งรอที่ห้อง เจมส์กำลังไปนั้งรอที่ร้าน โอ๊ย ผมจะไปกับใครดีนะ ผมรีบใส่เสื้อผ้าแล้วเดินออกไปหาแพรววา ผมาใส่ชุด เอิ่ม ชุดนักเรียนครับ ก็ติดถ่ายเมย์ไหนต่อตีสี่ไง ตอนนี้ก็ตีสองแล้ว อีกสองชั่วโมง คงจะนั้งกินได้อีกนาน มั้งครับ

               “แพรววาเมื่อกี้ตกใจมากไหม ดีนะที่มันยื่นออกมาทิ้มตาแกอะฮ่าๆ” ผมพูดอะไรออกไปเนี่ย

               “ภาพติดตา เราจะนอนหลับหรือเปล่าเรายังไม่รู้เลยเนี่ย โอ๊ยแบงค์ หลอนหัวเลยนาจา”

               “ว่าแต่แพรววาจะไปกินอะไรหรอ” ตับไก่ ตับไก่ ตับไก่ !!!

               “ตับไก่ร้านป้าสมศรีอะ หรือแบงค์ไม่อยากกิน เรากินอะไรก็ได้นะ ขอแค่เราได้กิน”

               “อยากๆ อยากกินอะไรตับๆ จะได้ตับๆๆ ฮ่าๆ” เจมส์เพื่อน กูไปหามึงได้ละนาจา

               “ตับกับใครหรอ จะฝึกไปตับกับเจมส์ไง” แพรววาพูดแล้วยิ้ม อร้าย บางทีผมก็หลงใหลในความน่ารักของเธอแล้ว แต่เอ๋ตับกับเจมส์ อะไรค่ะแพรววา - -

               “ตับกับแกอะแหละ ฮ่าๆ” ผมพูดไรออกไป เฮ้ยเขาเป็นผู้หญิงนะ เขาคือแพรววานะไม่ใช่เจมส์ เฮือกกก

               “แบงค์ เราเป็นผู้หญิงนะเว้ย จริงจัง” แพรววาสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน

               “เอ่ออ คือแพรววาเราขะ.ขอ..โทด” เสียงสั่นทำไมว่ะเรา

               “แบร่ โถว่แบงค์เราน่ากลัวจนแกเสียงสั่นเลยอ่อ” โอ๊ยที่แท้แพรววาก็แกล้งผมนี่เอง แพรววายิ้มแล้วจับหน้าผมดึงเล่น โอ๊ย น่ารักจนผมละลายย

               “แพรววาพอเหอะ เราไปกินตับกันเถอะ หิวแล้ว”

               “ตับอะไรค่ะคุณแบงค์ อ่อตับไก่ไงค่ะคุณแพรววา อ่อ อ๊า อี๋ โอ๊ว แบร่ เอิ่มคือบางทีเราก็ส่งสัยนะว่าเราพูดคนเดียวได้ยังไง55” หื้ยผมชอบคนพูดเองเอ่อเองแบบนี้ ผมหลงรักเธอเข้าแล้วแหละครับ แต่ว่า เจมส์

          แพรววาจับมือผมแล้วเปิดห้องออกไป หัวใจแทบตกไปอยู่จาตุ่ม หน้าแดง เฮ้ย แค่เขาจับมือเราเองนะเว้ยแบงค์ แพรววากดลิฟต์เพื่อลงไปชั่นล็อบบี้

          บรรณยากาศในลิฟต์นี่ชังเงียบเหลือเกิน ผมจะต้องหาเรื่องชวนแพรววาคุยแล้วหล่ะ ว่าแต่ เอ่อคือเรื่องไรดี เรื่องไรดี เอิ่มเรื่องไรดี เรื่องดี

               “เอ่อแบงค์”

               “คะครับบ ว่าไง”

               “ทำไมแก้มแดงจัง เขิลเราหรอ”

               “เปล่า”

          แพรววาคว้ามือผมขึ้นมาจับ แล้วเอามืออีกข้างจับไปที่หน้าอกข้างซ้ายของผม ที่มันกลังเต้นดัง ตุบ ตุบ จนแทบทะลักออกมาจากหน้าอกเสียแล้ว

               “นี่แบงค์ชอบเราอ่อ”

               “เฮ้ยรู้ได้ไง เฮ้ยยย ไม่จริงงง ไม่มีอะไร”

               “เราก็ชอบแบงค์นะ คบกะเราม้ะ”

          หัวใจผมแทบจะทะลังออกมาจากหน้าอกแล้วว หื้ย โค้ตฟิวกู๊ดอะ

               “เอาจริงหรอแพรววา” ผมถามแพรววาให้แน่ใจอีกครั้ง ตะแต่ แพรววายื่นหน้ามาใกล้ผม เฮ้ยย ริมฝีปากของแพรววากระทบลงเบาๆกะริมฝีปากของผม มันแค่ช่วงสั้นๆ ไม่ถึงสิบวิ แต่ทำไมเหงื่อถึงไหลเยอะขนาดนี้

               “ร้อนหรือแบงค์ เดี่ยวเราเป็นแฟนให้”

               “โอเคร เราเป็นแฟนกันนะแพรววา”

          ผมเอามือของผมจับที่มือของแพรววา แล้วหันหน้าไปยิ้มให้กับเธอ แฟนของผมเองครับทุกคนนน ผมมองหน้าของแพรววาแล้วอดยิ้มไม่ได้ เพราะเธอเองก็ยิ้มจนแก้มแทบปริออกมา ….

                                              Comeing soon

          เจมส์ยัดตับไก่ย่างเข้าปากของผม โอ๊ยย ผมกินเองได้ไม่ต้องมยัดขนาดนี้หรอกครับ แหม่!

               “แดกเยอะๆนะมึง”

               “นี่ไอ้เจมส์ กูว่าให้แฟนกุป้อนให้กูแดกดีกว่า><”

               “หุบปากไปเลยแบงค์ เราไม่ป้อนให้แกกินหรอก”

               “ว๊าย พังวะมึง ไหนละค่ะแฟนจะป้อนให้กิน”

               “เดี่ยวกูป้อนให้แฟนกูกินเองก็ได้” ผมพูดแล้วก็เอาตับยางที่ใส่ไม้ย่างร้อนๆป้อนเบาๆให้แพรววาได้กิน

                “โห่แบงค์ ป้อนอย่างงี้รักตายเลย”

          ผมเห็นเจมส์หยิบตับไก่ปิ้งร้อนๆขึ้นมากิน ท่าทางการกินของมันนี่ชั้งฟินเหลือเกิน กินมั้งดีกว่า ผมหยิบหนังไก่ปิ้งไม้หนึ่งขึ้นมา ควันกำลังขึ้นสูงเป็นควันรถไฟ เมื่อผมยัดเข้าปากก็รู้สึกถึง “โอ๊ย!” เจมส์จับหน้าของผมเข้าไปใกล้ แล้วก็เอาปากเป่าควันความร้อนในปากของผม ผมนั้งนิ่งตาค้างแล้วตกใจกับสิ่งที่เจมส์ทำ มือของเจมส์จับคอของผมล็อคไว้แน่น แล้วเป่าอย่างไม่หยุด เมื่อเจมส์รู้ตัวเอง ก็ปล่อยผมออกมา แพรววานั้งมองภาพเหตุการ์ณที่เกิดขึ้นตาค้างพอๆกับผม

               “แอ๊ะๆ สองหนุ่มนี่ทำเจ๊ฟินเลยนะจ้า”

               “สัสก็รู้ว่าร้อนยังจะแดก” นี่มันยังเป็นห่วงผมครับทุกคน –

               “ก็เห็นมึงแดกแบบนี้แล้วอยากแดกนี่น่า”

               “กูเป่าให้หายร้อนก่อนแดกป่ะล้ะไอสัส”

          จะยังไงก็เถอะ ผมก็ไม่ได้โกรธมันหรอกที่ทำแบบนี้กับผม เผลอๆผมมีความสุขสะด้วย ><

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา