[Fic inazumaY]หวานใจคุณชายน้ำแข็ง
เขียนโดย 
Meechang
วันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 00.45 น.
แก้ไขเมื่อ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 11.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความสึรุกิ's part
ณ คอนโดของสึรุกิ
ทันทีที่ผมถึงคอนโด ผมก็ถอดเสื้อชั้นนอกออก เหลือแต่เสื้อยืดสีเเดง
"ผมกลับมาแล้วครับ"ผมตะโกบอกคนด้านในที่น่าจะอยู่ในห้องครัว
"อ้อ เคียวสุเกะ ยินดีต้อนรับกลับ" พี่ยูออกมาต้อนรับผมโดยมีผ้าเปื้อนพร้อมจวักที่เผลอหยิบติดไม้ติดมือ
"ขอบคุณครับ" ผมถอดรองเท้าก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้องผม ส่วนพี่ก็กลับเข้าครัวต่อ
ถึงเตียงปุ๊บผมก็ล้มลงนอนเลย
ผมพลิกตัวไปมาเพื่อหาท่าสบายๆเผื่อจะได้นอนหลับ ทว่า ในหัวของผมก็มีแต่เรื่องของเท็นมะ
ฉันขอโทษเท็นมะ
ย้อนเวลาไปตอนที่เกิดเรื่องขึ้น
' สึรุกิ นายหายไปไหน' เท็นมะที่ตอนนั้นเนื้อตัวมอมแมม ใส่ชุดยูคาตะ กอดเข่าพลางร้องไห้
ผมรู้ว่าเท็นมะหาผมตั้งนานแล้ว เพราะตามหลังหมอนี่ตลอด
'ขอโทษนะ' ผมได้แต่บอกขอโทษ เบาๆ
จำได้ ที่ผมหนีเท็นมะก็เพราะผมจะไปก๊อตเอเดน
ตามคำสั่ง
วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่จะได้อยู่ที่นี้ก่อนจะไป
'นี่ นายน่ะ' จู่ๆก็มีเด็กผู้ชายผมสีส้ม ใส่ยูคาตะ ยื่นแอปเปิ้ลเคลือบน้ำตาลให้
'นาย....... คือ รู้จักผมเหรอ'เท็นมะรับมา
'ไม่อ่ะ... แต่ว่า นายควรจะอยู่ที่ที่ดี กว่ามูลนิธิไรมง' เมื่อหมอนั่นพูดคำนี้ผมก็มั่นใจว่าหมอนั่นทำตามที่คุณโกเอ็นจิบอก
'อื้ม' เท็นมะพูดเบาๆแล้วจับมืออาเมมิยะแล้วเดินไปในงานเทศกาล
ผมกับเท็นมะเราไม่มีพ่อและแม่
พวกเราอยู่ด้วยกันตั้งแต่จำความได้เลย
คงไม่แปลกที่หมอนั่นจะเกลียดผม
"จริงมั้ย" ผมถามกับรูปถ่ายตอนเด็กๆของเท็นซึ่งอยู่ร็อคเก็ตสร้อยคอผม
เอาล่ะเว้ยยย ออกไปซื้อหนังสือดีกว่า
"พี่ครับ ผมออกไปข้างนอกนะครับ"
เท็นมะ's part.
ผมถูกลากให้เลี้ยงไอศครีมคนละถ้วย จนตอนนี้
"พวกนาย กระเพาะหลุมดำรึไง" ผมพูดพลางสะบัดกระเป๋าตังค์ของผม
"อร่อยจังเนอะ คิริโนะ" ฟุรุโตะคุงหันไปเนอะกับพี่รันมารุ
"อิ่มจังตังค์อยู่ครบ" อิทสึกิ
อยู่ครบก็บ้าล่ะ กระเป๊าตังค์ผมแหว่งเลยนี่ T^T
หนอยแน่~ จำไว้เลยนะ พวกตัวแสบ
"เอานี่ กัปตัน" ไทโยยื่นไอศครีมใส่โคนรสมินต์สองลูก ผมก็รับมา
"แต้งกิ้วนะ ไทโย" ผมฉีกยิ้มก่อนจะเลียมัน "หวานน >3<"
"ดีแล้วล่ะ" ไทโยว่าพลางลูบหัวผมแล้วโยกเบาๆ
ทั้งๆที่ยืนเหมือนกัน ทำไมหมอนี่ถึงสูงกว่านะ
ตึก ตัก ตึก ตัก แล้วนี่มันคืออะไร
อาการหัวใจเต้นรัว กระสับกระส่ายหายใจไม่ออก กระวนกระวาย
อุ่นชะมัด ~///~
"หืม~ เขินเหรอ" ไทโยโผล่หน้าเข้ามาใกล้เฉยเลย
"ว๊ากกกกกกก" ผมเลยรีบติดเทอร์โบว์ ดึงครัช แล้วติดเกียร์วิ่งหนีจากไทโย
ผมได้ยินแค่เสียงขำจากหมอนั่น
ผมไม่เข้าใจเลย เขาจะปั่นหัวผมเล่นรึไงกัน
ไรท์ : จบไปตอนนึง เหงื่อแตกเลย
เท็นมะ /ไทโย : ทำไมล่ะ
สึรุกิ : ของฉันใครอย่าแตะ อนุญาตแค่ในฟิค //รวบเท็นมะเผ่นออกจากฉาก
ไทโย : งั้นผมขอฉากเล่นกับเท็นมะนานๆนะครับ
ไรท์ : แล้วแต่อารมอ่ะนะ
ไรท์ /ไทโย : ฝากติดตามต่อด้วนนะครับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
