Because of his love. เพราะรัก...ถึงร้าย

9.7

เขียนโดย NannyCandy

วันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.33 น.

  35 ตอน
  474 วิจารณ์
  40.77K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 เมษายน พ.ศ. 2559 18.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

18) FAYE&KOEN

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

    ปัง!          

 

 

     ฉันก้าวลงจากรถพร้อมกับปิดประตูหิ้วข้าวของพะรุงพะรัง(เสื้อผ้าแบรน ดังทั้งนั้น - -*) นี่ฉันก็เพิ่งจะไปช็อปมาเต็มไม้เต็มมือ แล้วเดินเข้าไปในตัวบ้านที่ไม่ได้ใหญ่โตอะไรมากมาย ตัวบ้านมี 3 ชั้น  ใหญ่พอสมควร มีโรงจอดรถ 3 คัน (ของฉัน พ่อ และแม่น่ะ) ข้างหน้าบ้านเป็นสนามหญ้าที่ถูกตกแต่งเป็นสวนย่อมเล็ก ๆ  ครอบครัวเราอบอุ่นอยู่กันเพียง 4 คน มีฉัน พ่อ แม่และน้องชายที่ชื่อ  'โซ่ ' มันอายุได้เพียง 7 ขวบเท่านั้นเอง ทุกคนอย่าหลงไปกับความน่ารักของมันเข้าละ - -^ ขอเตือนเอาไว้เลย  

 

 

 

      ฉันเดินเข้าไปในตัวบ้านที่ดูเงียบเหงามากๆ  เอ๊~ บ้านเงียบจัง ยังไม่มีใครกลับมาอีกเหรอเนี่ย ?  ฉันก้มลงไปดูนาฬิกาที่ข้อมือ  อ่อ นี่ก็เพิ่งจะ บ่ายสองเอง พ่อกับแม่ยังไม่เลิกงาน ส่วนไอ้เจ้าโซ่ก็คงไปเรียนพิเศษยังไม่กลับละมั้ง -_-  ขึ้นไปเล่นคอมข้างบนห้องดีกว่า   (_ _)(- -)(_ _)

 

 

     ฉันเดินขึ้นบันไดตรงไปยังห้องที่อยู่ทางขวามือ  จริงๆบ้านฉันก็ร่ำรวย  ฉันเคยเสนอกับพ่อแม่ว่าเราน่าจะย้ายไปซื้อบ้านหลังใหญ่ ๆ ที่อื่นอยู่สักหลัง  แต่แม่ท่านกลับบอกว่าอยู่ที่นี่แหละดีแล้ว เพราะบ้านหลังนี่เป็นสิ่งที่สร้างขึ้นมาจากน้ำพัดน้ำแรงของพวกท่าน แล้วอีกอย่างยังมี'เพื่อนบ้าน'ที่นิสัยดีอีกด้วย   แต่สำหรับฉันน่ะ 'ลูกชายของเพื่อนบ้าน' ไม่เห็นจะนิสัยดีตรงไหนเลย!  

 

 

     พูดแล้วอารมณ์เสีย หาอะไรทำดีกว่า -^-  ฉันเลื่อนเม้าส์จ้องไปที่คอม อืมมมม เช็คเมลล์หน่อยดีกว่า  

 

 

       ป๊อก !

 

 

     เสียงอะไรบางอย่างดังขึ้นที่หน้าต่างริมระเบียง  ฉันกรอกตาอย่างเซ็ง ๆ แล้วเดินไปเลิกผ้าม่านขึ้น มองผ่านกระจกไปยังบ้านตรงข้ามที่อยู่ติดบ้านฉัน  ก็เจอกับใครบางคนที่ยืนเท้าคางอยู่ที่ระเบียงห้องตัวเองโบกมือทักทาย  ฉันอ่านของมันได้ว่า

 

 

'ไฮ~เจ๊ปอดบวม ^^' 

 

 

     กรอดดดด ! ไอ้เขื่อน! - -^ ฉันเลื่อนกระจกแล้วออกไปยืนประจันหน้ามันที่ริมระเบียงห้องฉัน  นี่เป็นความลับที่ฉันไม่เคยบอกใคร บ้านฉันอยู่ติดกับบ้านมันมาตั้งแต่เกิดคะ!  

 

 

"ไปไหนมา ?" มันถาม แต่ฉันไม่ตอบกลับก้มลงไปหยิบก้อนกระดาษที่ถูกปั้นให้เป็นก้อนกลม ๆ ตกอยู่ที่ระเบียง  ฉันปามันกลับไปหาเจ้าของมัน  แต่เขื่อนดันรับไว้ได้ ฮึ่ยยย  

 

 

"เคยบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่ามายุ่งกับฉัน! ต่างคนต่างอยู่ชัดมั้ย!"  ฉันชี้หน้าใส่ แต่มันดันมองเมินทำท่าชมนกชมไม้ไม่รู้สึกรู้สา อร้ายยย  ถ้านี่ไม่ติดว่าระเบียงห่างกันเป็นช่องว่างแล้วละก็ แม่จะกระโดดเข้าไปตบให้หายกวนประสาทสักทีเชียว!  

 

 

     ฉันสะบัดหน้าเดินกลับเข้าห้อง ปิดประตูกระจกใส่หน้ามันแล้วดึงผ้าม่านลงมาทับอีกที   อารมณ์เสียเว้ยยยยยยยยย     

 

 

     พอสักตอน 1 ทุ่มฉันก็ถูกเรียกตัวให้ลงมารับประทานอาหารข้างล่าง  โต๊ะอาหารต่างถูกจับจองจนเต็ม 4 ที่นั่ง  ระหว่างที่ฉันคีบปลาเข้าปลา  แม่ก็พูดขึ้นมา 

 

 

"เฟย์ โซ่ แม่มีเรื่องจะบอก..."  

 

 

"คะ / ฮะ?"   ฉันกับไอ้โซ่เงยหน้าขึ้นมอง  แม่พูดต่ออย่างอารมณ์ดี  

 

 

"พอดีแม่กับพ่อมีงานด่วนต้องไปต่างจังหวัด 2 วัน ลูก ๆ อยู่กันเองได้ใช่มั้ย?"

 

 

     ฉันกับไอ้โซ่หันมามองหน้ากัน ฉันถอนหายใจแล้วพยักหน้า  รู้หรอกน่า พ่อกับแม่จะไปฮันนีมูนกันมากกว่า -*-  ส่วนไอ้โซ่ยิ้มตาหยีประจบแม่

 

 

"อยู่ได้ฮะ ! ^0^"

 

 

"ดีมากจ้ะ  เฟย์ก็ดูแลน้องด้วยนะ  เดี๋ยวแม่จะให้คุณวราชิตกับคุณหญิงสายสมรช่วยเป็นหูเป็นตาด้วยอีกแรง "  

 

 

     อะไรนะ !  ทั้งสองคนที่แม่เอ่ยมานี่เป็นพ่อแม่ไอ้เขื่อนนี่  !!! ฉันรีบประท้วง 

 

 

"ไม่เอานะคะแม่ ! เฟย์กับน้องอยู่เองได้  คือ ... คือเฟย์ไม่อยากรบกวนพวกเขาน่ะคะ ^^;" พ่อที่เงียบอยู่นานพูดขึ้นบ้าง 

 

 

"คิดไรมากเฟย์ ครอบครัวนั้นรู้จักเรามาตั้งแต่เฟย์เด็กๆ วราชิตกับสายสมรก็คิดกับเราเป็นลูกเป็นหลานคนหนึ่งเหมือนกัน แล้วอีกอย่างบ้านนู้นเขาก็มีลูกชาย ให้มาช่วยเล่นกับเจ้าโซ่ของเราก็ยังได้"

 

 

"พี่เขื่อน เย่ ๆ ผมอยากเล่นกับพี่เขื่อน >0<"  

 

 

     ไอ้โซ่ดีด๊าใหญ่  ฮือ ๆ ฉันอยากจะร้องไห้จริงๆเลย T_T  เถียงพ่อไม่ออก  วันนี้ครอบครัวเราแยกย้ายกันนอนเร็ว เพราะพ่อกับแม่จะต้องเดินทางแต่เช้า นี่ก็วันเสาร์ พ่อแม่คงจะกลับมาราว ๆ วันจันทร์นู้นละมั้ง ? เช้านี้ฉันตื่นแต่เช้าเดินลงมายังชั้นล่างอย่างหงุดหงิดเพราะมีเสียงโหวก เหวกโวยวายเสียงดัง  อะไรวะเนี่ย ! คนจะหลับจะนอน !!!!

 

 

"ฮ่าฮ่าฮ่า พี่เขื่อนนี่สุดยอดไปเลยฮะ เล่าต่อสิฮะ *-* "

 

 

"ก็นะ แล้วทีงี้พี่ก็อุกซ้ายอุกขวารัวใส่มันใช่ปะ มันก็ล้มลงกอดเข่าพี่พูดอ้อนวอนให้ไว้ชีวิตใหญ่เลย" 

 

 

"ขี้โม้"    

 

 

     ประโยคที่สามเป็นของฉันเองคะ - -*  พวกมันทั้งคู่หันมามองฉัน เขื่อนส่งยิ้มหวานมาให้  ยี้ ! สะอิดสะเอียน  !  ฉันเปิดตู้เย็นดึงน้ำดื่มของออกแล้วมองไปที่โซฟากลางบ้านที่ถูกจับจอง ด้วยเขื่อนและไอ้โซ่  ฉันเองก็เป็นเพื่อนบ้านที่'ดี'ด้วยสิ ^_^ อย่างนี้ต้องทำการ'ไล่'แขนทางอ้อมสักหน่อยแล้ว       

 

 

     ฉันหยิบแก้วพร้อมกันรินน้ำใส่จนเต็ม  เดินตรงไปหาเขื่อนที่มองฉันอย่างแปลกใจ  ฉันยื่นแก้วไปให้เขา

 

 

"อ๊ะ กินน้ำสิ"   

 

 

   เขื่อนเอื้อมมือมารับน้ำอย่าง งง ๆ แต่ฉันแกล้งทำแก้วหล่นโดยการปล่อยแก้วน้ำไปที่ตัวหมอนี่อย่างจงใจ  พร้อมกับอุทานขึ้น 

 

 

 

"อุ้ย!!! ตายแล้ว เปียกหมดเลย ฉันเสแสร้งทำหน้าตกใจ เขื่อนลุกพรวดออกจากโซฟาด้วยความตกใจ   หึ ....  

 

 

 

"นาย'กลับบ้าน'ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าดีกว่านะ ^^+" จบประโยค เขื่อนกระชากแขนฉัันให้เข้าไปชิดแล้วก้มหน้าลงมากระซิบข้างหูว่า  

 

 

"แกล้งได้แกล้งไป คืนนี้เธอเสร็จฉันแน่!" o-O อะไอ้นี่!!! ฉันผลักหน้าอกเขาออก แล้วสะบัดก้นเดินขึ้นห้องไปท่ามกลางสายตางุนงงของไอ้โซ่    

 

 

     หน็อย อีตานี่! น้องฉันก็อยู่นายจะทำอะไรฉันได้! เฮอะ!

 

 23 : 00 

 

 

     ฉันย่องไปเปิดประตูห้องไอ้โซ่เพื่อเช็คว่ามันยังอยู่ดีมั้ย และเมื่อเห็นว่ามันหลับแล้วฉันก็เดินลงมาชั้นล่างเพื่อจะตรวจดูให้แน่ใจว่า ล็อกบ้านเรียบร้อยดีแล้ว  ฮ่า  ~ นายอย่ามาปากดีไปหน่อยเลยเว้นส์ ! คืนนี้ใครจะเสร็จใครกันแน่   ^^  ฉันคิดอย่างอารมดีแล้วเดินขึ้นห้องไป    

 

 

แอดดดด    

 

 

     พอเปิดประตูเข้ามาฉันก็ยืนงง - -? จำได้ว่าตอนลงไปฉันเปิดไฟทิ้งไว้นิหว่า ไหงในห้องถึงได้มืดตื้อแบบนี้ละ ????

 

     

"คงไม่มีอะไรมั้ง "  

 

 

     ฉันพึมพำ แล้วพยายามควานหาสวิตซ์ไฟ  อยู่ไหนน้าาาาาา ~    

 

 

เอ๊ะ ? นี่มันอะไรอะ นิ่ม ๆ  ลักษณะคล้าย ๆ ท่อนแขนเลย  คงไม่ใช่ผีหรอกนะ T_T เห็นสวยๆมั่นๆอย่างนี้ฉันก็กลัวผีขึ้นสมองนะ!!!!   เอาวะ ดูให้มันชัด ๆ ไปเลย  

 

 

     ด้วยความมืดทำให้ฉันมองไม่เห็นอะไรเลยจึงใช้มือของตัวเองนี่แหละสำรวจเอา    

 

 

"อืมมม มีหู นี่ก็คงจะตา ละแล้วนี่ก็ปาก O_O"

 

 

     ฉันสัมผัสไล้ขึ้นมาเรื่อย ๆ จนพบกับองค์ประกอบที่คาดว่าน่าจะเป็นหน้าคน  เฮ้ย!  โจรเหรอ! o-O คิดได้ดังนั้นฉันก็แหกปาก

 

 

"กรี๊ดดดดดดดด กะอุ้บ!!!"

 

 

     ไอ้โจรนี่มันปิดปากฉันอะ! ฮือ ๆ เกิดมายังหาแฟนไม่ได้เลย T_T อย่าข่มขืนฉันน้าาาา  

 

 

"ชู่วววว  นี่ฉันเอง สัญญาก่อนถ้าฉันปล่อยเธออย่าร้องนะ"  O_O

 

 

   เสียงนี้ ! เขื่อน!!!  

 

 

     ฉันพยักหน้าหงึกหงักว่าเข้าใจ  พอเขาคลายมือออกฉันก็ดีดตัวออกห่างพร้อม ๆกับไฟที่เปิดพรึบขึ้น  

 

 

"นาย! นายมาอยู่ที่บ้านฉันได้ยังไง!!!" ฉันพูดใส่ด้วยเสียงที่ไม่ดังมาก กลัวว่าไอ้โซ่จะตื่นมาเห็นแล้วเอาไปฟ้องพ่อแม่ว่าแอบอยู่กับผู้ชายสองต่อสอง ในห้อง !  เขื่อนมองไปรอบๆห้องแล้วตอบซื่อ ๆ 

 

 

"ก็...โซ่ชวนให้ฉันมานอนเป็นเพื่อนไง  ห้องเธอตกแต่งน่ารักดีนะ " เขื่อนไม่พูดเปล่าเดินไปหยิบกรอบรูปสมัยเด็กขึ้นดู ฉันตรงปรี่ไปกระชากรูปออกจากมือเขา  แล้วออกปากไล่  

 

 

"นายกลับบ้านไปได้แล้ว ! โซ่มันก็นอนไปแล้ว นายมันหมดประโยชน์ โอเคมั้ย ?"

 

 

"โห้ยยย เจ็บปวดจังคำว่าหมดประโยชน์ -0-;"

 

 

     ฉันดันหลังของเขื่อนให้ออกไปจากห้อง แต่เขาฝืนตัวไว้  แล้วมองฉันอย่างเว้าวอน  

 

 

"เฟย์ครับ +.+ " เสียใจย่ะ! ฉันไม่ใจอ่อนให้กับใบหน้าใสซื่อของนายหรอก! 

 

 

"ออกไปได้แล้ววววววว" ฉันยังออกแล้วดันอย่างต่อเนื่อง  เขื่อนหันหน้ามาหาฉันแล้วเปลี่ยนสีหน้าเป็นเจ้าเล่ห์พูด  

 

 

"ไปก็ได้ แต่ขอเอาคืนเรื่องเมื่อเช้าหน่อยแล้วกัน หึหึ" ฉันเดินถอยหลังหนีอย่างระแวง  พูดแบบจะทำอะไรน่ะ  T_T   เขื่อนก้าวตามจังหวะการเดินถอยหลังหนีของฉัน   

 

 

"ถอยไปนะ ! ไม่งั้นฉันสู้จริงๆด้วย" ฉันส่งเสียงขู่แต่เขื่อนไม่สนใจกลับเดินมุ่งหน้าเข้ามาเรื่อย ๆ  อ๊ะ ! ตอนนี้หลังฉันติดกำแพงแล้ว ไม่มีที่ให้หนีแล้วอ่าาา T^T   

 

 

พรึบ !  

 

 

     เขื่อนกางแขนวางลงกำแพงกั้นไม่ให้ฉันหนี  แล้วโน้มหน้าลงมาชิด  ฉันหลับตาปี๋พร้อมกับหันหน้าหลบ ลมหายใจของเขื่อนรดต้นคอจนฉันจั๊กจี้ไปหมด  >*<

 

 

"ฮึ ~ "     

 

 

     เสียงหัวเราะในลำคออย่างสะใจทำให้ฉันลืมหน้าขึ้นมอง  เขื่อนหยุดหัวเราะแล้วจ้องหน้าฉัน -///-   แรงดึงดูดบางอย่างทำให้หน้าเราโน้มเข้ามาหากัน  จนกระทั่ง

 

 

      ... ริมฝีปากเราสัมผัสกัน  หัวใจฉันเต้นโครม ๆ อย่างตื่นเต้น    

 

 

     ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่  แต่พอฉันได้สติก็ผลักเขื่อนออกห่าง ยกมือขึ้นถูกปากตัวเองแก้เขิน หน้าแดงก่ำ   -////- เขื่อนที่รู้ว่าฉันทำตัวไม่ถูกแล้ว เขายิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยน แล้วเดินตรงไปที่เปิดประตูห้องพร้อมกับหันกลับมาบอกว่า

 

 

"ไนท์คิส "  

 

 

ปุด !

 

 

     ฉันปาหมอนไล่หลังเมื่อเขาปิดประตูหนี คงจะไปนอนกับไอ้โซ่มั้ง      

 

 

     กรี๊ดดดดด มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันนะ  สาวสวยแบบฉันชอบผู้ชายแบบมีความคิดผู้ใหญ่ที่ดูมีความเป็นผู้นำไม่ใช่ เหรอ T^T  ทำไมต้องมาหวั่นไหวกับอีตานี่ด้วย!  กวนประสาท! นิสัยเสีย!                                                                          

 

 

นายสาดน้ำมันพรายใส่ฉันใช่มั้ย !

 

 

เขื่อน!!!!   

________________________________________________

อัพแล้วนะ เม้นกันหน่อยยยยย

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา