Under my skin

10.0

เขียนโดย Chapond

วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2558 เวลา 01.21 น.

  44 ตอน
  279 วิจารณ์
  73.74K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 22.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) 3 ลูกเพื่อนแม่(ไม่น่าไว้ใจ)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะ อื้มม พะ พอก่อนสิที่รัก แถวนี้คนเยอะด้วยนะ”  พ้อยท์ขืนตัวออกจากฟางแล้วพูดขึ้น

 

 

 

 

 

“เอ้า ก็เรารักกันนี่พ้อยท์ทำไมเราต้องสนใจคนอื่นพวกนั้นด้วย ดีซะอีก จะได้ไม่มีไอ้พวกผู้ชายมือ

ปลาหมึกมายุ่งวุ่นวายเรา2คนเนาะๆ”ฟางพูดแล้วยิ้มอย่างพอใจก่อนะเอาหัวซบลงที่ไหล่ของพ้อยท์

 

 

 

 

 

 

“จริงสิ ว่าแต่เฟย์น้องสาวของฟางไปไหนแล้วน่ะ”พ้อยท์นึกขึ้นได้พลางมองไปรอบๆมองหาเฟย์

 

 

 

 

 

 

“สงสัยไปเข้าห้องน้ำมั้งพ้อยท์เดี๋ยวก็มา อย่าสนใจเลยเฟย์น่ะโตแล้วนะ”ฟางพูดก่อนที่จะลุกขึ้นเต้น

อยู่ข้างๆพ้อยท์แล้ววาดลวดลายยั่วยวนเชื้อเชิญแฟนสาวให้ขึ้นมาเต้นคลอเคลียด้วยกันก็ที่ทั้งคู่จะ

ซุกไซร้นัวเนียกันอย่างไม่แคร์สายตาใครๆ

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ยักจะรู้ว่าเดี๋ยวนี้นายเป็นโรคจิตแล้วหรอเพื่อน”กวินเหล่มองป๊อปปี้ที่รีบขึ้นมาชั้นบนแล้วแอบถ่าย

คลิปของฟางและพ้อยท์ที่กำลังนัวเนยกันข้างล่างของผับแล้วยิ้มไปอย่างอารมณ์ดี

 

 

 

 

 

 

“เปล่า แค่หาอะไรสนุกๆทำ จริงสิจีน่าเจสซี่จ๋า พี่วานอะไรหน่อยสิ”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะหันไปซุบซิบ

วางแผนให้2สาวทันทีโดยมีกวินลอบมองท่าทางเพื่อนชายอย่างไม่ไว้วางใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

“อุ้ยๆ นึกว่าใครที่แท้ก็ยัยเอ๋อของเรา ตายแล้วเดี๋ยวนี้หัดมาเที่ยวในที่แบบนี้แม่ไม่ว่าหรอจ้ะ”เสียง

ทักทายของมิล่าเพื่อนสาวที่เรียนที่ดียวกับเฟย์ทักเสียงดังเมื่อเห็นเฟย์เดินออกมาจากห้องน้ำตาม

ลำพัง

 

 

 

 

 

 

 

 

“ละ หลีกทางเฟย์จะไปหาพี่”เฟย์มองพวกของมิล่าอย่างไม่ไว้ใจแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

“555ตายแล้วไปหาพี่ เฟย์จ๋านี่เธออายุเท่าไหร่กันแล้วถึงยังเป็นลูกแหง่ติดพี่แบบนี้เนี่ย โถๆกลับ

บ้านไปดื่มนมนอนดีกว่ามั้ยเนี่ย”มิล่ายิ้มเยาะก่อนที่เพื่นผู้ชายชาวต่างชาติของเธอจะเดินเข้ามาใกล้

เฟย์จนเฟย์เริ่มกลัวแล้วถอยหลังวิ่งหนีไป

 

 

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

 

 

เฟย์ที่ตกใจกลัวท่าทางของเพื่อนมิล่ารีบวิ่งออกมาไม่ดูตาม้าตาเรือจนชนถังน้ำแข็งโต๊ะข้างๆล้มลง

ก่อนที่คนที่มาเที่ยวผับแถวนั้นจะหัวเราะเยาะเอาเพราะค้อกเทลหลากสีถูกมิล่าแกล้งสาดใส่ตามเสื้อ

ผ้าของเฟย์ดูเลอะไปใหญ่ หมับ แต่แล้วเฟย์ที่เริ่มเบะปากร้องไห้ได้มีมือหนาเอื้อมมาฉุดร่างบางขึ้น

มาจากพื้น

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ คนเค้าล้มแทนที่จะช่วยกลับหัวเราะเยาะเนี่ยนะ ให้ได้งี้สิ”เขื่อนปรายตามองทุกคนแล้วอดว่าไม่

ได้จนทุกคนที่หัวเราะกลับเงียบลงแล้วรีบกลับไปที่โต๊ะตัวเอง

 

 

 

 

 

“อ่ะ หน้าเลอะหมดแล้วเช็ดซะนะ”เขื่อนปรายตามองไปทางสาวสวยลูกครึ่งที่ตนเองกำลังจีบแล้วยิ้ม

ก่อนที่จะทำทีช่วยเฟย์แล้วยื่นผ้าเช็ดหน้าให้กับเฟย์อย่างอ่อนโยนเพียงหวังทำคะแนนให้เธอสนใจ

เขาโดยไม่รู้เลยว่าเฟย์ที่เขาช่วยนั้นหน้าแดงจัดกับการกระทำของเขา ก่อนที่จะชะเง้อมองตามเขื่อน

ที่เดินจากไปแล้วมองไปที่ผ้าเช็ดหน้าที่กรมท่าของเขื่อนแล้วอมยิ้มออกมา“เรา2คนขอชนแก้วด้วย

นะคะ”จีน่าและเจสซี่เดินเข้ามาหาฟางที่อ้อนพ้อยท์อยู่แล้วยิ้ม

 

 

 

 

“สวัสดีค่ชั้นชื่อฟางส่วนนี่พ้อยท์แฟนสาวของชั้นเอง”ฟางพูดแล้วแนะนำตัว

 

 

 

 

 

 

 

“สวัสดีค่ะ ดีจังเลยที่ได้เจอพวกเดียวกันสักที เอาอย่างงี้เพื่อเป็นการทำความรู้จักกันชั้นขอเลี้ยงไวน์

คุณนะคะ”เจสซี่พูดแล้วยิ้มก่นที่ทั้ง4สาวจะพูดคุยกันถูกคอแล้วชนแก้วกันไปอีกหลายแก้ว

 

 

 

 

 

 

“อื้อ พ้อยท์ดาร์ลิ้ง ปายหนายแล้ว”ฟางที่ถูกจีน่าประคองมาที่รถของป๊อปปี้ร้องหาแฟนสาวทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ขอบใจมากนะจ้ะจีน่า เดี๋ยวพี่ขอพายัยตัวแสบกลับก่อนแล้วพี่จะมาตอบแทนรางวัลเรากับเสซี่อีก

ที”ป๊อปปี้ยิ้มอย่างพอใจและลงจากรถมาช่วยประคองฟางมาจากจีน่า ส่วนเจสซี่นั้นประคองพ้อยท์ที่

เมาแล้วกลับไปกับกวินแทน

 

 

 

 

 

“อย่าลืมรางวัลจีน่านะคะพี่ป๊อป จีน่าจะรอ”จีน่ายิ้มแล้วหอมแก้มป๊อปปี้ทีนึง

 

 

 

 

 

“พ้อยท์ อยู่หนายดาร์ลิ้งงงง เค้าปวดหัว”ฟางร้องโวยวายด้วยความเมาถามหาพ้อยท์ต่อทันที

 

 

 

 

 

“อยู่ในรถจ้าฟาง ฟางเข้าไปก่อนนะ”จีน่าพูดแล้วดันฟางให้กับป๊อปปี้ที่รออยู่ในรถ ป๊อปปี้ยิ้มแล้วมอง

ร่างบางของฟางที่เมาแอ๋ไม่มีสติในอ้อมกอดก่อนที่จะอุ้มฟางขึ้นรถแล้วขับมาที่คอนโดตัวเองทันที

 

 

 

 

 

 

“อื้อ พ้อยท์อ่า อย่าสิตัวเอง เค้าจั้กจี้น้า”พลางหลับตาพริ้มเมื่อถูกป๊อปปี้วางลงบนเตียงนอนของเขา

ก่อนที่จะครางออกมาอย่างพอใจเมื่อถูกป๊อปปี้ซุกไซร้ไปตามเนื้อตัวของเธอแล้วพูดออกมา

 

 

 

 

 

 

“หึ บทจะเมาก็เมาแบบนี้เลยนะแม่แมวน้อยของพี่”ป๊อปปี้พูดพลางถอดชุดสวยของฟางออก

 

 

 

 

 

 

“มาจุ้บที จุ้บๆ เค้าคิดถึงตัวเองงง”ฟางที่เมาและหลับตาดึงป๊อปปี้มาจูบเช่นเดียวกับป๊อปปี้ที่ตกใจ

ก่อนจะพึงพอใจที่เห็นฟางร้อนแรงดึงเขามาจูบก่อนแล้วจูบตอบร่างบางอย่างร้อนแรง

 

 

 

 

 

 

“ขอต้อนรับสู่ฮาเร็มของพี่นะครับน้องฟาง”ป๊อปปี้ยิ้มออกมาอย่างพอใจเมื่อฟางที่เมาอยู่ไม่ได้สติ

เข้าใจว่าตัวเองคือพ้อยท์แล้วรีบตั้งคลิปวีดีโออัดแล้วค่อยๆบรรเลงเพลงรักกับฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“วันนี้ล่ะ ต้องเห็นหน้าแม่วินเบอร์18ให้ได้”โทโมะยิ้มออกมาเมื่อมาถึงคิววินแล้วชะเง้อหาแม่วิน

มอเตอร์ไซค์สาวปริศนาที่เตะเขาเมื่อวันก่อนก่อนที่จะเดินเข้าไปที่กลุ่มวินมอเตอร์ไซค์ที่นั่งคุยกันอยู่

 

 

 

 

 

“น้องๆวินมอเตอร์ไซค์เบอร์18ไปรับลูกค้าหรอ”โทโมะถามแล้วพลางชะเง้อมองหา

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ พี่แก้วเค้าไม่ค่อยเข้าวินหรอกพี่ นานทีจะมา”หัวหน้าวินพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“ว้าว ผู้หญิงซะด้วยแล้วน้องพอรู้มั้ยว่าสาวเบอร์18คนนั้นบ้านเค้าอยู่ไหน ลูกเต้าเหล่าใครหรอ”โท

โมะยิ้มดีใจก่อนจะรีบถามอย่างตื่นเต้น

 

 

 

 

 

 

“นายจะอยากรู้เรื่องของชั้นทำไมหรอ”ขณะที่โทโมะกำลังซักไซร้ถามข้อมูลที่วินมอเตอร์ไซค์ก็มี

เสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้โทโมะหันกลับไปมองแล้วตกตะลึงเมื่อเห็นสาวสวยร่างสูงในเสื้อเชิ้ต

ทะมัดทะแมงกอดอกมองอยู่

 

 

 

 

 

“แก้ว”โทโมะเพ่งมองร่างสวยดีๆก่อนจะร้องเรียกขึ้นมาอย่างตกใจ

 

 

 

 

 

“นายเป็นใครกัน”แก้วนิ่วหน้ามองโทโมะที่เรียกตัวเองอย่างสนิทสนมด้วยความประหลาดใจ เพราะ

เธอนั้นไม่รู้จักเพื่อที่เป็นหมอเลยด้วยซ้ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่แก้วจำเราไม่ได้หรอ เราเองโทโมะไง แล้วเมื่อวานแก้วก็เป็นคนเตะเราไงล่ะ”โทโมะพูดอย่างตื่น

เต้นแล้วยิ้มออกมาด้วยความดีใจเมื่อเห็นหน้า

 

 

 

 

 

 

“อย่าบอกนะนายคือไอ้ลามกเมื่อวาน อย่าอยู่เลย”แก้วตกใจหน้าแดงจัดคิดถึงเรื่องเมื่อวานก่อนที่จะ

รีบถีบโทโมะกลิ้งกระเด็นไปกองกับพื้นเมื่อโทโมะวิ่งเข้ามาหมายจะกอดท่ามกลางเสียงหัวเราะของ

ลูกน้องในวินตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“โธ่ แก้ว”โทโมะเหวอรีบลุกตามแก้วที่รีบวิ่งขึ้นรถแล้วสตาร์ทขับออกไปไม่สนใจตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“ทะ โทโมะงั้นหรอ”เมื่อกลับมาที่ห้องพักส่วนตัวแก้วกลืนน้ำลายเอื้อกก่อนที่จะรีบเปิดกล่องเก็บ

ของสมัยไฮสคูลของตัวเองแล้วรื้อเจอเฟรนด์ชิพเล่มหนึ่งก่อนจะเปิดเจอรูปของโทโมะในลุคของ

หนุ่มแว่นแล้วตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้มม พ้อยท์”ฟางที่เริ่มรู้สึกตัวแล้วพลิกตัวหมายจะกอดคนรักก่อนท่ะสัมผัสถึงร่างกายที่แปลกๆไม่

คุ้นเคยก็รีบลืมตาขึ้นมาต้องตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้นอนหลับข้างๆเธอในสภาพเปลือยเปล่าเช่นเดียวกับ

เธอ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอเนี่ย

 

 

 

 

 

 

 

“กรี้ด/ตื่นแล้วหรอจ้ะน้องฟางของพี่”ฟางกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจทำให้ป๊อปปี้รู้สึกตัวลืมตามา

มองฟางแล้วพูดอย่างเย็น เพี้ยะ ฟางไม่รอช้าตบหน้าป๊อปปี้หันทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ละ เลวที่สุด ไม่คิดเลยนะว่านายจะข่มเหงคนที่ไม่รู้สึกตัวแบบนี้ได้ นายมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย”ฟาง

ร้องไห้ออกมาหลังจากตบหน้าชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

“เอาน่าถือซะว่าลองแต่นิ้วมาเยอะแล้วก็ลองของจริงสักหน่อยเผื่อจะติดใจ”ป๊อปปี้หัวเราะอย่าง

ร้ายกาจไม่ใส่ใจเรื่องราวที่เกิดขึ้นของฟางก่อนที่จะถูกฟางตบหน้าอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

“ไอ้เลว ไอ้ผู้ชายเฮงซวยชั้นเกลียดนาย นายมันต่ำยิ่งกว่าอะไรทั้งนั้น”ฟางว่าชายหนุ่มก่อนที่จะชี้

หน้าว่าป๊อปปี้อีกหลายประโยค

 

 

 

 

 

 

“หึ ชั้นน่ะมันไม่ใช่พ่อพระแสนดีอะไรอยู่แล้วนี่ จะร้องไห้ไปทำไมในเมื่อสุดท้ายเมื่อแต่งงานกันไป

เราก็ต้องนอนด้วยกันอยู่ดี ดีในเมื่อเมื่อคืนเธอคิดว่าเธอไม่รู้สึกตัว งั้นเดี๋ยวชั้นจะรื้อฟื้นความทรงจำ

ให้เธอหน่อยแล้วกันว่าลีลาของชั้นน่ะเด็ดแค่ไหน”ป๊อปปี้รีบรวบตัวฟางมากอดและปิดปากร่างบาง

ก่อนจะพูดจบก็โถมร่างเข้าหาฟางทันที

 

 

 

 

 

 

“กรี๊ดดดด”ฟางตกใจเมื่อถูกป๊อปปี้โถมเข้ามาก็กรีดร้องด้วยความตกใจ

 

 

 

 

 

 

หลายคนอาจไม่เห็นด้วยกับการแต่งฟางพ้อยท์ของไรเตอร์

 

 

แต่มามองอีกมุมคือพ้อยท์คือเพื่อนของฟางสนิทกันระดับหนึ่ง 

 

 

แล้วไรเตอร์ก็เห็นคนแต่งแก้วฟางมาเยอะเเล้วเลยอยากมีความแปลกใหม่เข้ามาบ้าง

 

 

ช่วงนี้ไม่ว่างจะอัพบ่อยๆอย่าพึ่งหายไปนะ

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา