รักมากมาย นายบอยแบนด์

-

เขียนโดย kami

วันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 11.59 น.

  8 ตอน
  5 วิจารณ์
  10.02K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 มกราคม พ.ศ. 2559 12.38 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) ประชุมพลังวิเศษ (ชาย)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลังเลิกเรียน......

(โทโมะ)

เอ๊ะนี่ทำไม คุณพ่อ คุณแม่ กับ คุณน้า คุณลุง มากันหมดเลยวะ โทโมะคิดในใจ

สวัสดีคร้าบบบบ // สามหนุ่มพูดพร้อมกัน

มาพร้อมกันมีอีหยังหว่าาา // ป๊อปปี้พูดพร้อมยักคิ้วขึ้น

อุอิ อุอิ // เขื่อนพูด

นี่ๆ พอๆ อย่าเพิ่งปัญญาอ่อนไอเขื่อน // โทโมะพูดพร้อมหัวเราะ

อีก 3 วัน พลังวิเศษของทุกคนจะแรงขึ้น พวกเรารู้ใช่มั้ยว่าไม่สามารถไปยุ่งเกี่ยวกับแม่มดได้ไม่ว่าสายใดก็ตาม แต่ทุกคนต้องหักห้ามใจเราเป็นแวมไพร์ที่ดี ไม่ดูดเลือดคนนอกจากจะผูกจิตกับใครสักคน

ถึงจะดูดเลือดเขาคนนั้นได้เเค่คนเดียว ไม่ว่าเขาจะเป็นแม่มดสายไหน หรือคนธรรมดาก็ตามจะไม่เปลี่ยนเป็นแวมไพร์ เอาเป็นว่าถ้าได้กลิ่นหอมดอกกุหลาบก็อย่าตกใจละกันเพราะว่าพวกนั้นนะเป็นแม่มดสายขาว แต่ถ้าได้กลิ่น เหม็นกลิ่นดอกกุหลาบ ก็เป็นแม่มดสายดำ สิ่งที่สังเกตุได้ว่าพวกนั้นเป็นคือ พยายามหนีกลิ่นคาวเลือดเพราะกลัวเราจะดูดเลือด // พ่อป๊อปปี้พูด

งั้นพวกเราไม่มีอะไรต้องระแวงแต่แถมยังรู้อีกว่าใครเป็นแม่มด // ป๊อปปี้พูด

งั้นพวกเราไปละนะครับ // เขื่อนพูด

 

ขอให้ 3 วันข้างหน้าไม่ใช่สาวๆในร.ร.เป็นแม่มดเถอะ โดยเฉพาะ ยัยตัวแสบ 3 คนนั้นอ่ะ คิดแล้วก็เศร้า ถ้าเกิดเป็น3 คนนั้นจริงๆ ทุกอย่างก็จบ...

โทโมะ โทโมะ ไอเชี่ยโมะ // เขื่อนเรียกโทโมะ

ไรวะมึง // โทโมะพูดหน้านิ่ง

แป๊ะ // เสียงป๊อปปี้ตบหัวโทโมะ

มึงตบก็ทำไมวะ // โทโมะพูด

ก็มึงเหม่อแบบนี้กูจะพูดได้มั้ย ไอสาสส // ป๊อปปี้ด่าโทโมะ

พวกมึงรู้ใช่มั้ยว่าเราไม่สามารถรักกับแม่มด ไม่ว่าจะสายไหนก็ตาม ถ้าหากเราผิดกฏเราจะโดนเนรเทศ และถูกมนุษย์หมาป่าตามล่า ถ้าหากเราจะฆ่ามนุษย์หมาป่า ต้องผูกจิตกับแม่มด จึงจะช่วยกันสู้กับมนุษย์หมาป่าได้ ถ้าหากเราสู้ไม่ได้ เราก็ตายกันหมด กำลังพวกเราสามารถสู้ได้มากสุด 15-25 เท่ากับจำนวนอย่างน้อย แล้วก็ อย่างมากก็จริง แต่ถ้าแม่มด อ่อนแออยู่โอกาสที่จะชนะต่ำมาก แล้วถาม ยัยตัวแสบพวกเราเป็นแม่มดขึ้นมาล่ะ // ป๊อปปี้พูดแล้วทำหน้าตึง

บ้าหน่าาา อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น ที่สำคัญ พวกเราไม่มีทางชอบยัยพวกนั้นแน่ๆ // เขื่อนพูดพร้อมรู้สึกหวิวๆในใจ

ใช่ๆ พวกเรากลับบ้านกันเถอะ // โทโมะพูด

ลืมบอก สามสาว และ สามหนุ่ม แยกออกมาจากพ่อแม่อยู่ด้วยกัน โดยที่พวกเข้าไม่รู้ว่า อยู่บ้านข้างกัน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา