แม่ยายสุดโหดกับลูกสะใภ้สุดซ่า

-

เขียนโดย yeemyeemmm

วันที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.20 น.

  1 chapter
  1 วิจารณ์
  3,421 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 มกราคม พ.ศ. 2559 20.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) chapter 1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

สวัสดีค่ะ ฉันฟาง ธนันต์ธรญ์ ตอนนี้ฟางมีร้านเบเกอรี่เล็กๆที่สร้างขึ้นมากับมือ ต้องบอกก่อนเลยนะคะ ว่า

ฐานะทางบ้านฟางไม่ได้รวยนัก แต่ก็ใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุข บ้านฟางเราอยู่กัน 4 คนค่ะ มีคุณแม่ ฟาง

เป็นพี่คนโต เฟย์เป็นพี่คนรอง ส่วนยัยฟิญเป็นน้องคนสุดท้อง แต่เห็นอย่างนี้ฟางได้เป็นดาวโรงเรียนน๊า เป็น

เรื่องที่น่าตื่นเต้นมากๆเลย แต่เรื่องก็ผ่านมานานแล้วเหมือนกัน กลับมาที่เรื่องปัจจุบันกันดีกว่า ตอนนี้ฟาง

มีแฟนอยู่คนหนึ่งค่ะ ชื่อป๊อปปี้ ป๊อปเนี่ยเค้าดูแลฟางดีมากๆเลยนะ

 

“นั่งเหมออะไรอยู่ครับ”พูดถึงก็มาพอดีเลย สงสัยจะตายยากนะคะเนี่ย

 

“อ๋อ ป่าวค่ะ แล้วป๊อปเถอะ มาหาฟางมีอะไรป่าว”

 

“ก็คิดถึงนิ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน”

 

“จะบ้าหรอ นี่เราเพิ่งห่างกันไม่ถึง 2 ชั่วโมงเลยนะ”

 

“สำหรับฟางอ่ะ แค่นาทีเดียวก็คิดถึงแล้ว”

 

“แหวะ จะอ้วก”

 

“ยังไม่ได้แต่งงานเลยนะ ท้องแล้วหรอ”

 

“อือ แต่ไม่ได้ท้องกับป๊อปนะ”นานๆทีจะได้มีโอกาสแกล้งป๊อปปี้ ก็ขอแกล้งสักนิดแล้วกัน

 

“แล้วท้องกับใคร บอกป๊อปมานะฟาง”

 

“บ้า ฟางแค่แกล้งเล่นนะป๊อป ไม่มีอะไรหรอก” ฟางตอบป๊อปปี้ที่ตอนนี้ทำหน้างอนไปเรียบร้อยแล้ว จะจริงจังอะไรขนาดนั้นล่ะพ่อคุ๊ณณณ

 

“รู้ไหมว่าป๊อปนะห่วงฟางมากเลยนะ อย่าแกล้งแบบนี้อีกได้ไหม”

 

“รู้ค่ะรู้ ขอโทษนะ แล้วตกลงนี่ป๊อปมาหาฟางทำไมเนี่ย”

 

“ก็วันนี้แม่ป๊อปให้มาชวนฟางไปกินข้าวด้วย”

 

“ห้ะ แม่ป๊อปเนี่ยนะให้มาชวนฟาง อย่าแกล้งฟางเลยป๊อป” พูดแบบนี้เชื่อได้ที่ไหนกันล่ะ ครั้งที่แล้วที่เธอไป

เจอกับแม่ป๊อปนะ บ้านแทบแตก

 

“ป๊อปก็ไม่รู้เหมือนกันอ่ะฟาง แต่แม่ให้มาชวนฟางจริงๆนะ”

 

“ฟางเชื่อป๊อปอยู่แล้วค่ะ เอาเป็นว่าวันนี้กี่โมงค่ะ”ฟางพูดออกไป คนอย่างป๊อปปี้คงไม่กล้าเอาเรื่องนี้มาแกล้ง

เธอหรอก

 

“เอาเป็นว่าเดี๋ยว 6 โมงป๊อปมารับ”

 

“โอเคค่ะ แล้วป๊อปมีไรอีกป่าว”

 

“ไม่มีแล้วอ่ะ เดี๋ยวป๊อปมีประชุมด้วย ว่าจะไปล่ะ”

 

“นี่ตกลงมาแค่นี้หรอ ที่หลังโทรบอกกันก็ได้มั้ง”

 

“ไม่ได้หรอก ป๊อปอยากเจอฟางด้วยนิ”

 

“โอ้ยย พอแล้วค่ะ แค่นี้ฟางก็เขินจะแย่แล้ว ไปๆไปทำงานได้แล้วป๊อป”

 

“ไปก็ได้ แล้วเจอกันนะครับฟาง”

 

“แล้วเจอกันค่ะ ฟางจะแต่งตัวสวยๆรอเลยนะ”

 

“ไม่ต้องแต่งก็สวยอยู่แล้วนะ”

 

“พอๆ ไปได้แล้วป๊อป”

 

“55555 แล้วเจอกันนะ” หลังจากพูดจบป๊อปปี้ก็เดินออกไป กว่าจะไปได้นะคุณภาณุ อ้อนเก่งจริงๆ จะมี

สักกี่คนกัน ที่เห็นเขาในมุมแบบนี้ ตกลงฉันต้องดีใจใช่ไหมเนี่ย เห้อออ มั่วแต่ขำป๊อปปี้ แล้ววันนี้ที่เธอต้อง

ไปเจอแม่ของเขาจะเป็ยยังไงเนี่ย กลุ้มใจจริงๆ

 

////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

สวัสดีค่ะทุกคน คือมีเรื่องจะสารภาพ เผลอกดลบเรื่องเก่าไปแล้วอ่ะ แงงง แล้วคือไม่ได้เซฟไว้ด้วย

เลยแต่งเรื่องใหม่เลยแล้วกัน เพราะค้นพบตัวเองเหมือนกัน ว่าคงจะแต่งเรื่องเศร้าๆไม่รอด เลยมาแนวตลกๆบ้าง

เป็นกำลังใจให้ไรท์ได้โดยการเม้นท์และติดตามนะคะ ขอบคุณค่าาาา

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา