อลวนป่วนก๊วน อีคิวพลัส&พูนิก้า

KARIN TAKE

หิ หิ หิ หิ หิ หิ หึ หึ หึ หึ หึ หึ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า (พอได้เเล้วไอ้การินคนอ่านฉันหนีหมดเเล้ว//คาริ)

เอาละมาเข้าเรื่องกันผมชื่อนาย การิน จินตเมธร เป็นนักเรียนนิศาพาณิชย์ ปี3 ฝ่าย อาชีวะศึกษา

เเละผมก็เป็นลูก ผอ. เเต่ความสัมพันธุ์อาจไม่ค่อยเหมือนพ่อ ลูกเท่าไรผมเป็นพวกคลั่งอาถรรย์จึง

ไม่ค่อยมีใครคบเเค่เมื่อก่อนอ่ะนะ ตั้งเเต่ผมได้เจอกับยัยนั่น.....ยัยเเม่มดแห่งไอริณวิทยา เธอมีชื่อ

ว่านางสาว ลัลทริมา วิกรานต์วรสริต เด็กสาวผู้มีญาณอาถรรย์ผมอิจฉาเธอมากที่เธอมีสิ่งที่ผม

ต้องการเเต่เธอกลับไม่ต้องการมันเธอไม่เคยยอมรับมันเลย เเต่เม่อปีที่เเล้วเจ้า รุทธ ศิวะกรรุ่นน้อง

ระหัสของผมดันได้ญาณของยัยโง่นั่นไปครึ่งหนึ่งเจ็บใจชมัดผมกับมันไม่ค่อยถูกกันเท่าไร

(เพราะเค้าสูงกว่านายใช่ไหมละจ๊ะการิน//คาริ ป้าบ!? โดนการินถีบ)ว่าเเต่นี่กี่โมงเเล้วว่ะเนี่ย?

ผมเงื่อมมือไปหยิบนาฬิกาบนหัวเตียงพอดูเวลาขึ้นมาผมก็ไม่ทุกข์ร้อนมากเพราะตอนนี้มันเเค่

7:45นาทีเวลาเข้าเเถวพอดีผมยันตัวลุกขึ้นจากเตียงพร้อมหยิบผ้าเช็ดตัวเดนเข้าห้องน้ำไปอย่างไม่

เสียดายเวลา

"ไอ้การิน!!!รีบอาบน้ำเดี๋ยวเน้แกต้องไปโรงเรียนไม่ใช่หรอ!?"เสียงของพ่อบังเกิดกร้าวของผม

ผอ.นรินทร์ จิตรเมธรเจ้าของนิศาพาณิชย์บ่นอยู่หน้าห้องนอนของผมแหงละวันนี้สอบนิสอบวัน

สุดท้ายด้วยเเต่....คนอย่างผมหรอจะอ่านหนังสือไม่อ่าน ไม่เรียน ยังไงผมก็ฉลาดที่สุดในประเทศ

อยู่เเล้วยังไงคะเเนนก็คงเต็มเหมือนเดิมเเหง (เอ็งหน้าอิจฉาเกินไปเเล้วไอ้การิน//คาริ)

แอ๊ด

เสียงประตูไม่สักของห้องผมถูกเปิดออกพร้อมคนคนหนึ่งที่ผมคาดไม่ถึงคนคนนั้นคือ.....

"การิน!!! ผอ.ให้ฉันขึ้นมาต....."จู่ๆยัยนี่เป็นบ้าอะไรทำไมไม่พูดให้จบละแค่ไม่ได้ใส่เสื้อเเค่นั้นเอง

"o/////o ก....กริ๊ดดดดดดดดดอีตาบ้าลามก"ยัยโง่จะกริ๊ดทำไมเนี่ย

"กริ๊ดทำไมเนี่ยยัยโง่เธอพรวดพลาดเข้ามาเองไม่ใช่หรือไงห๊ะ"ผมตะหวาดยัยนี่นิจริงๆเลย

END KARIN TAKE

LAN TAKE

จู่ๆก็มีเรื่องเเปลกๆเกิดขึ้นที่โรงเรียนรองผอ.จึงสังให้หยุดเรียน1เดือนจนกว่าเรื่องจะคลีคลายฉันกับ

เพื่อนๆอีก2คน คือ เอมิกา วิทยาณุสรณ์ศิลป์ หรือ เอม เเละ มัณฑิณี วิศิษฐ์นิติกรณ์ หรือ นี พร้อม

รุ่นน้องระหัสของพวกเราอีก3คนคือ รุทธ น้องระหัสของการิน เมธาธร น้องระหัสของนี เเละ

อัญชัญ น้องระหัสของ เอม 

มาที่บ้านของการินเพื่อเเจ้งเรื่องนี้ให้ ผอ. รู้เเล้ว ผอ.ก็บอกให้ฉันขึ้นมาตามอีตาบ้านี่เเต่สิ่งที่ฉัน

เห็นคืออีตาบ้านี่เปลือยท่อนบนเช็ดผมอยู่ในห้องของตัวเอง หยดน้ำตามตัวเพราะเช็ดตัวเเบบลวก

กริ๊ดดดมีซิเเพคด้วยเเลดูน่าซุกยิ่งนัก เอ้ย ไม่ใช่ๆ

"รีบใส่เสื้อเลยน้าาา"ฉันตะโกนลั่นเดินถอยหลังไปชนกับขวดอะไรสักอย่าง

โครม ซ่า

เสียงน้ำในขวด ไม่สิ ในโหลนั้นตกสางมาใส่หัวของฉันน้ำในโหลหกกระจายการินที่เห็นดังนั้นจึงรีบ

ใส่เสื้อเเล้วเดินมาดูฉัน

"ยัยโง่เอ้ยระวังหน่อยสิ"การินเดินมาหาฉันพร้อมน้ำผ้ามาเช็ดหัวฉัน

"ข...ขอบใจนะ"ฉันเอ่ยพร้อมยิ้มให้การิน

"อืมรีบๆไปอาบน้ำซะเปื้อนหมดเเล้ว"การินพูกพร้อมโยนผ้าเช็ดตัวมาให้ฉัน

เวลาต่อมา

ฉันออกมาจากห้องน้ำพร้อมนุ่งกระโจมอกออกมา

"การินมีเสื้อม่ะ"ฉันถามการินเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าของเค้าเเล้วหยิมเสื้อคอกลมสีดำมีเสื้อข้างในเเขน

ยาวสีขาว กับกางเกงขายาวสีขาว(ใครมโนจิตภาพไม่ออกไปดูตอนที่การินไปเจอลัลที่ม้าหมุน

คดีที่3 ตอน เกมส์ลองของสวนสนุกต้องสาป บทเเรกนะคะ //คาริ)

ก่อนที่ฉันจะรับชุดนั้นมาก็มีเสียงวิ่งขึ้นมาชั้น2ของบ้าน

ปั้ง

เสียงประตูห้องการินถูกกระเเทกออกโดยเอม เเละ รุทธ

"การิ๊นนนนนนนน"เอมเสียงสูงปริ๊ดเพราะสภาพฉันตอนนี้หน่ะสิ

"เฮ้ย ไอ้เตี้ย แกทำอะไรยัยนี่"รุทธถามขึ้น

"ใจเย็นๆนะทั้ง2คนเดี๋ยวแกใส่เสื้อก่อนเเล้วจะเล่าให้ฟังนะ"ฉันยายามปราม

พอใส่เสื้อเสร็จ

"เอาละลัลเล่ามาว่าไอ้บ้านี่มันทำอะไรเธอ"เอมนั่งบนโซฟาอย่าหงุดหงิด นีทำหน้าหน่ายๆอยู่ข้างๆ

รุ่นน้องทั้ง2 ยื่นเฉยๆ รุทธนั่งอยู่เก้าอี้หน้าโตะคอมของการินส่วนเจ้าตัวหน่ะนั่นอยู่บนเตียงฉันเริ่ม

เล่าเรื่อยๆจนจบ

"อ๋ออย่างงี้นี่เองฉันคดว่าไอ้บ้านี่ทำอะไรเธอซะอีก"เอมพูดอย่าคาดโทษการิน

"อย่ายัยโง่ไม่มีค่าพอให้ฉันทำอะไรหรอก"การินเอ่ย

ฉึก!!! แทงใจดำ

"แกไอ้การิน"เอมพูดพร้อมลุกขึ้นมา

"เอาไฟว์หรือไง"การินเอ่ยเเล้วเดินมากจนถึงกลางห้องจู่ๆก็มีเเสงประหลาดส่องมาเเล้วพวกเราก้

หายไปจากห้องนั้นพวดเราทุกคนรู้ดีว่าเเสงนั้นคืออะไรเพราะไอ้วงเวทย์บ้าๆที่อยู่กลางห้องการินมัน

ทำงานขึ้นมาหน่ะสิไปเหยียบพลาดโดนอะไรเเหงๆเลยการิน!!!!!

END LAN TAKE

อะเเหม่พบกับซีรี่ใหม่ของคาริกันนะคะขอโทษที่หายไปนานน่อคาริจัดการเรื่องเข้าเรียนต่อม.1อยู่

สามารถพูดคุยกับคาริได้โดยผ่านเพจ อินาโมริ คาริ นะจ๊ะ