เกมแค้น...เดิมพันรัก

 

 

 

 

เฟย์: พี่ฟาง เฟย์จะกลับกรุงเทพอีก 2 วันนะ  

 

 

 

ฟาง: แล้วแม่ล่ะ พาแม่กลับมาด้วยก็ได้ 

 

 

 

เฟย์: คือแก้วกับน้าบอกว่า จะอาสาดูแลแม่เอง 

 

 

 

ฟาง: งั้นพรุ่งนี้พี่จะเข้าไปล่ะกันนะ 

 

 

 

 

เฟย์: อืม โอเค 

 

 

 

ฟาง: แม่เป็นไงบ้างอ่ะ ดีขึ้นบ้างมั้ย 

 

 

 

 

เฟย์: ดีขึ้นเยอะเลย แม่เหมือนจะเรียกชื่อได้ด้วยนะ ป้าสายใจแม่ก็เรียกชื่อได้ เฟย์ก็ได้ แก้วกับคุณน้า ก็ได้ 

 

 

 

 

ฟาง: ดีแล้ว พรุ่งนี้เจอกันนะ 

 

 

 

 

              ตอนนี้ฟางกลัวว่าป๊อบปี้จะเอาเรื่องที่รู้ไปบอกปาล์ม ฟางต้องหาทางทำอะไรสักอย่าง ฟางจึงรีบส่งข้อความไปหาปาล์ม บอกว่ามีคนจะมาทำร้ายฟาง ทำให้ปาล์มต้องรีบไป 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ปาล์มพี่มีเรื่องจะคุยด้วย 

 

 

 

ปาล์ม: พี่ป๊อบมีอะไรครับ ผมรีบ

 

 

 

ป๊อบ: เรื่องของฟาง 

 

 

 

ปาล์ม: ผมก็รีบไปหาฟางเหมือนกัน 

 

 

 

ป๊อบ: เดี๋ยวจะไปทำไม

 

 

 

ปาล์ม: ฟางถูกทำร้าย 

 

 

 

ป๊อบ: ห้ะ ถูกทำร้าย 

 

 

 

ปาล์ม: ผมต้องไปแล้ว 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เธอคิดจะทำอะไรอีก !! 

 

 

 

 

 

 

           ฟางจัดฉากให้เหมือนบ้านถูกรื้อค้น ทำให้ของกระจัดกระจาย ปาล์มรีบขับรถมาที่บ้านฟาง ป๊อบปี้ขอมาด้วยและไปที่บ้านหลังเล็กทันที ช่วงหลายวันที่ผ่านมา พ่อฟางเนย แม่เนยเดินทางไปต่างประเทศ ก็เลยทำให้บ้าน หลังใหญ่ดูเงียบๆ ส่วนฟางก็อยู่คนเดียวและทำอะไรได้สะดวกมากยิ่งขึ้น ในเมื่อป๊อบปีเเองก็รู้แล้ว ฟางจะช้าไม่ได้ ต้องทำอะไรสักอย่าง 

 

 

 

 

 

 

 

 

ปาล์ม: ฟาง !! 

 

 

 

 

ฟาง: ปาล์ม 

 

 

 

ปาล์ม: เกิดอะไรขึ้น ทำไมบ้านเป็นแบบนี้ ฟางร้องทำไม บอกผมหน่อย เกิดอะไรขึ้น 

 

 

 

 

ฟาง: มีคน อึก เข้ามาทำร้ายฟาง อึก ฟางกลัว 

 

 

 

 

ปาล์ม: แล้วมันทำไรคุณรึเปล่า 

 

 

 

 

ฟาง: อึก อึก มัน มันเก็บจะทำ แต่ว่า ฟางรีบหยิบโทรศัพท์ทำเป็นโทรหาตำรวจ มันก็เลยหนีไปอ่ะ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เธอมั่นใจเหรอ ว่าเรื่องจริง 

 

 

 

 

ปาล์ม: ทำไมพี่ถามแบบนี้อ่ะ ใครจะกล้าสร้าง เรื่องแบบนี้ขึ้นมา แล้วฟางจะโกหกไปทำไม ! ฟาง ฟางจำหน้าคนร้ายได้รึเปล่า ! 

 

 

 

 

ฟาง: เอ่อ คือ จำไม่ได้ มันปิดหน้า 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ถ้างั้นไปแจ้งตำรวจกัน ตำรวจจะได้มาหาหลักฐาน ว่ามีโจร เข้ามาจริงรึเปล่า 

 

 

 

 

ปาล์ม: นั้นนะซิ ผมเห็นด้วยนะฟาง ไปไปแจ้งความกันดีกว่า 

 

 

 

 

 

ฟาง: เอ่อ คือ อย่าเลยค่ะ ถ้าเกิดเรื่องนี้ถึงที่บ้านใหญ่ แล้วถ้าเป็นข่าวขึ้นมา มันจะลำบาก 

 

 

 

ปาล์ม: แล้วคุณล่ะ จะไม่ปลอดภัยเอานะ 

 

 

 

ฟาง: แค่คุณมา รีบมาขนาดนี้ ฉันก็ไม่กลัวอะไรแล้ว 

 

 

 

 

ปาล์ม: แต่ผมกลัวคุณไม่ปลอดภัย ช่วงนี้ก็ไม่มีใครอยู่ 

 

 

 

 

ฟาง: แล้วคุณจะให้ฉันไปอยู่ไหน อยู่ที่บ้านคุณรึไง 

 

 

 

 

ปาล์ม: อยู่บ้านผม เออใช่ ใช่ อยู่บ้านผม ไปรับไปเก็บของเลยนะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: แกจะบ้าเหรอ แกกับเค้าไม่ได้เป็นอะไรกัน แล้วจะให้เค้าไปอยู่ที่บ้านเราในฐานะอะไรไม่ทราบ 

 

 

 

 

ปาล์ม: ผมกับฟาง เราเป็นแฟนกัน เรารักกัน ฟางก็ไปอยู่ในฐานะคนรักของผมไง 

 

 

 

ป๊อบ:   ฟังนะ แกเป็นแค่แฟน ไม่ใช่สามีภรรยา ไม่ได้แต่งงานกัน แล้วจะไปอยู่ได้ยังไง แล้วที่สำคัญ แม่ไม่มีวันยอมแน่ ! 

 

 

 

 

ปาล์ม: แต่ยังไงตอนนี้ฟางก็ไม่ปลอดภัย ฟางต้องอยู่กับผม จนกว่าผมจะแน่ใจ ว่าไม่มีอะไรแล้วจริงๆ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ปาล์ม!!! 

 

 

 

 

ฟาง: อย่าเลย ฉันไม่อยากทำให้คุณต้องทะเลาะกันกับพี่คุณ เพียงเพราะเรื่องของฉัน ฉันอยู่ได้ (ฟางทำหน้าเศร้าๆบวกกับเสียงเศร้าๆ) 

 

 

 

 

ปาล์ม: ไม่! ยังไง คุณก็ต้องไปอยู่บ้านผมตามนี้ รีบไปเก็บของนะ เดี๋ยวผมออกไปโทรหาที่บ้านก่อน 

 

 

 

 

ฟาง: แต่ว่า 

 

 

 

 

ปาล์ม: ไม่มีแต่ ไปเก็บของนะ  (พูดจบก็ออกไปโทรศัพท์) 

 

 

 

ป๊อบ: คิดจะทำอะไร !!! 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่รู้ซิ !! 

 

 

 

 

ป๊อบ: บอกปาล์มว่าไม่ไป !! 

 

 

 

 

ฟาง: ทำไมฉันต้องเชื่อคุณ ฉันจะไป ใครจะทำไม 

 

 

 

 

ป๊อบ: ได้!! ถ้าเธอยืนยันที่จะไปอยู่บ้านฉัน เราจะได้เห็นดีกัน !!! 

 

 

 

ฟาง: เตรียมตัวรับหายนะที่กำลังจะ มาเยือนครอบครัวคุณได้เลย งานนี้สนุกกว่าเดิมแน่ ฉันรับประกัน หึ !!!!

 

 

 

 

ป๊อบ:  ผมเคยบอกคุณแล้วนะ ว่าผมจะปกป้องครอบครัวของผมให้ถึงที่สุด ถ้าคุณเริ่มเมื่อไหร่ ผมก็จะจัดการกับคุณเมื่อนั้น จำเอาไว้ !!!