เกมแค้น...เดิมพันรัก

 

 

 

 

 

ฟาง: ใครอยู่ข้างนอก ช่วยด้วยค่ะๆๆๆๆ 

 

 

 

ป้าบัว: เอาไงดีล่ะ 

 

 

 

ลุงเทิด: สงสัยคุณผู้หญิงจะหิวข้าว แกไปทำข้าวให้คุณผู้หญิงเถอะ 

 

 

 

ฟาง: โอ๊ย!! ช่วยด้วยๆๆ มีใครได้ยินมั้ยยยยย ช่วยยด้วยยย!!! โอ๊ย ช่วยด้วยๆๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

     ป๊อบปี้ขับเรือมาจอดที่ฝั่ง แล้วเข้าไปในเมือง เพื่อไปหาของใช้ ส่วนตัว กับพวกเสื้อผ้า ป๊อบปี้ซื้อพวกของใช้ สบู่ ยาสระผม แปรงสีฟัน ยาสีฟันเรียบร้อย ต่อไปก็เหลือ พวกเสื้อผ้า เมื่อซื้อของตัวเองเส็จก็หาเสื้อผ้าให้ฟางต่อ พอมาถึงร้านก็ยืนงง เพราะเห็นพวกชั้นใน ก็เลือกไม่ถูก ว่าขนาดไหน เจ้าของร้านเดินมา ก็เลยถาม

 

 

 

 

เจ้าของร้าน: หาชุดชั้นในพวกนี้ให้เมียเหรอจ้ะ 

 

 

 

ป๊อบ: อ่อ ครับ 

 

 

 

เจ้าของร้าน: ขนาดเท่าไหร่ล่ะพ่อหนุ่ม

 

 

 

 

ป๊อบ: เอ่อ (ยกมือขึ้นมาดูขนาด) <ดูจากละครมา 555> 

 

 

 

 

เจ้าของร้าน: อ่อ เดี๋ยวดูให้ รอเดี๋ยวนะ

 

 

 

 

       ระหว่างรอก็เดินเลือก ชุดไปด้วย หยิบกระโปรงมาสี่ห้าตัว เสื้อสี่ห้าตัว แล้วก็ชุดกระโปรงสีขาวอีกสี่ห้าตัว 

 

 

 

เจ้าของร้าน: ขนาดนี้ได้มั้ยพ่อหนุ่ม (ชูขึ้นให้ป๊อบปี้ดู) 

 

 

 

ป๊อบ: (ยิ้มเขินๆ) เอ่อ ได้ ได้ครับๆ เอาเป็นเอ่อ เอาแบบ เอ่ออ คืออ  มีด้านล่างด้วยครับ 

 

 

 

 

เจ้าของร้าน: อ่อกางเกงในด้วย 

 

 

 

ป๊อบ: เอ่อ ครับๆ ใช่ครับ เอารวมๆสัก สี่ห้าชุดนะครับ 

 

 

 

 

เจ้าของร้าน: จ้า รอแป๊บนะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป้าบัว: คุณผู้หญิงค่ะ 

 

 

 

ฟาง: ป้า ป้าค่ะ ป้าช่วยหนูด้วยนะ หนูโดนลักพาตัวมาอ่ะ 

 

 

 

ป้าบัว: คุณผู้หญิง กินข้าวหน่อยนะค่ะ 

 

 

 

ฟาง: ป้าค่ะ ป้าช่วยแก้มัดหนูหน่อยนะค่ะ นะค่ะๆ ป้านะค่ะ 

 

 

 

 

ป้าบัว: กินหน่อยนะค่ะ คุณป๊อบบอกว่า คุณยังไม่ได้ทานอะไร 

 

 

 

ฟาง: ป้าค่ะ ช่วยหนูเถอะนะค่ะ นะค่ะ

 

 

 

ป้าบัว: กินหน่อยนะค่ะ 

 

 

 

 

ฟาง: งั้นป้าช่วยแก้มัดหนูหน่อยนะค่ะ เดี๋ยวหนูจะได้กินได้ไงค่ะ แก้มัดนะค่ะ

 

 

 

ป๊อบ: คิดจะใช้แผนเจ้าเล่ห์ อีกแล้วเหรอจ้ะ เมียจ้า

 

 

 

 

ฟาง: เฮ้ย! นี่! ใครเป็นเมียคุณ

 

 

 

ป้าบัว: คุณป๊อบมาแล้ว งั้นป้ากับลุงกลับก่อนดีกว่านะค่ะ

 

 

 

ฟาง: ดะ ดะ เดี๋ยวค่ะ ป้า ป้าค่ะ ป้า ป้า !!

 

 

 

ป๊อบ: เห็นทีคงจะหนียากแล้วล่ะ

 

 

 

ฟาง: คุณมันบ้า ใครเป็นเมียคุณ ไปพูดแบบนั้นได้ไง !!

 

 

 

ป๊อบ: ก็มันจริงนิ ก็คุณเป็นเมียผม หรือว่า ต้องให้ทบทวนล่ะจ้ะ

 

 

 

 

ฟาง: ไม่ต้องๆ!! ถอยออกไป !!

 

 

 

 

ป๊อบ: แล้วใจคอจะไม่กินจริงๆเหรอ

 

 

 

ฟาง: ใช่ ให้มันอดตาย ไปตรงนี้เลย

 

 

 

ป๊อบ: ได้ ไม่กินใช่มั้ย (ป๊อบปี้ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ฟางทำท่าจะจูบ) จะกินหรือจะทำอย่างอื่น

 

 

 

 

ฟาง: กะ กิน กินก็ได้ๆ

 

 

 

ป๊อบ: อื้อ งั้นก็ดี มา เดี๋ยวผมป้อน