เกมแค้น...เดิมพันรัก

 

 

 

                  งานแต่งงานถูกจัดขึ้นที่ทะเล ฟางสวมชุดชุดแต่งงานสีขาวลายลูกไม้ บนหัวมีมงกุฎดอกไม้ส่วนป๊อบปี้ก็แต่งตัวธรรมดา เสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงสีขาว ภายในงานเป็นบรรยากาศเงียบๆ สงบๆ มีแต่คนในครอบครัว ป๊อบปี้สวมแหวนให้ฟาง ฟางก็สวมแหวนให้ป๊อบปี้ ทั้งคู่ก็บอกรักและมอบรอยจูบแสนหวานให้แก่กันและกัน

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: สงสัยงานหน้าคงเป็นเราแล้วล่ะ

 

 

 

 

เฟย์: หมอจะแต่งงานอย่าลืมเชิญเฟย์นะ

 

 

 

 

เขื่อน: จะลืมได้ไงล่ะ คุณนะคนสำคัญเลยนะ

 

 

 

 

 

เฟย์: สำคัญไงอ่ะ

 

 

 

 

 

เขื่อน: ก็ถ้างานแต่งงาน ไม่มีเจ้าสาวแล้วผมจะแต่งงานกับใครล่ะ

 

 

 

 

 

เฟย์: แหวะ ><

 

 

 

 

 

ปาล์ม: เฟิร์น ถ้าชาติหน้ามีจริง ผมขอให้คุณเป็นเจ้าสาวของผมนะ (มองบนท้องฟ้าแล้วพูด)

 

 

 

 

 

 

 

เนย: พี่ป๊อบ ฟาง ขอให้มีความสุขมากๆนะ

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เนย พี่ขอบคุณเรามากนะ ที่เข้าใจแล้วยอมรับมัน

 

 

 

 

เนย: ค่ะ ดูแลพี่สาวเนยให้ดีนะค่ะ พี่ชาย

 

 

 

 

ฟาง: เธอว่า...ว่าอะไรนะ พี่สาว?

 

 

 

 

เนย: อื้อ ก็เธอเป็นพี่เอ้ย ก็พี่ฟางเป็นพี่สาวของเนยนิ

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นขอโทษเธอนะเนย ขอโทษทุกอย่าง

 

 

 

 

เนย: ไม่เอาสิ งานแต่งงานตัวเองทั้งที จะมาดราม่าทำไม ลืมๆมันไปเถอะ

 

 

 

 

ฟาง: อืม งั้นพี่สาวคนนี้ขอกอดน้องสาวหน่อยได้มั้ย

 

 

 

 

เนย: ได้สิค่ะ พี่สาว

 

 

 

 

 

ประภัสสร: ชั้นขอโทษนะ ที่เคยทำไม่ดีกับเธอ เคยทำผิดกับเธอตั้งหลายอย่าง

 

 

 

 

แม่ฟาง: อืม ชั้นลืมมันไปหมดแล้ว

 

 

 

 

ประภัสสร: เธออโหสิ ให้อภัยชั้นได้มั้ย

 

 

 

 

แม่ฟาง: ได้สิ ในเมื่อเธอคิดได้ ชั้นก็พร้อมจะให้อภัย ยกโทษอโหสิให้เธอ เพราะโกรธเกลียดไป ก็ไม่เป็นผลดีอะไรเลย เรื่องมันแล้ว ก็ให้แล้วไปเถอะนะ

 

 

 

 

ประภัสสร: ขอบคุณมากนะ

 

 

 

พ่อฟาง: ผมเองก็ขอโทษคุณนะ

 

 

 

 

แม่ฟาง: ค่ะ ชั้นยกโทษให้คุณ กับประภัสสร (:

 

 

 

พ่อฟาง: (:

 

 

 

ช่วงเย็นๆ ป๊อบปี้พาฟางนั่งเรือไปที่เกาะ ที่เค้าเคยไปกับฟาง แต่ครั้งนี้กับครั้งนั้นไม่เหมือนกัน ครั้งนี้จะเป็นเรื่องดีๆที่น่าจดจำ และจะเป็นสิ่งที่น่าจดจำตลอดไป

 

 

 

 

ฟาง: เรามาทำอะไรที่นี่เหรอ

 

 

 

 

ป๊อบ: ก็....ปิดตาก่อนผมจะพาไปที่ที่นึง

 

 

 

 

ฟาง: ที่ไหน ?

 

 

 

 

ป๊อบ: เอาเถอะน่า

 

 

 

 

ฟาง: จะทำร้ายชั้นอีกรึไง

 

 

 

 

ป๊อบ: ใครจะทำลงล่ะ ปิดตาก่อนเร็ว

 

 

 

 

ฟาง: อื้อๆ ปิดก็ปิด

 

 

 

 

ป๊อบปี้พาฟางที่ปิดตาเดินมาเรื่อยๆ เป็นบริเวณที่เห็นพระอาทิตย์ตกดินสวยที่สุด พระอาทิตย์กำลังจะตกดินแล้ว บริเวณริมทะเลเวลามีพระอาทิตย์ตกดิน เป็นอะไรที่สวยที่สุด ป๊อบปี้ค่อยๆให้ฟางลืมตาขึ้น ฟางก็ค่อยๆลืมตาฟางเห็นแล้วก็หยุดนิ่งไปตะลึงในความสวยของพระอาทิตย์  ป๊อบปี้สวมกอดฟางจากด้านหลัง

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ผมดีใจนะ ที่มีวันนี้กับคุณ 

 

 

 

ฟาง: ชั้นก็ดีใจ ที่มีวันนี้กับคุณ ขอบคุณนะค่ะที่รักคนแบบชั้น รักชั้นทั้งๆที่ชั้น ทำไม่ดีกับคุณ กับครอบครัวคุณตั้งเยอะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟาง คุณจำได้มั้ย ว่าเราเคยพูดว่าจะเล่นเกมกัน 

 

 

 

ฟาง: อืม จำได้ 

 

 

 

 

ป๊อบ: ตอนนี้เกมมันจบแล้วนะ...แล้วคนที่ชนะก็คือคุณ ผมแพ้ 

 

 

 

ฟาง: ใครบอกล่ะ คุณตังหากที่ชนะ 

 

 

 

ป๊อบ: ผมเหรอ? 

 

 

 

ฟาง: คุณเอาชนะ หัวใจของชั้นได้ไง (: 

 

 

 

 

ป๊อบ: :) งั้น เรามาเล่นเกมกันอีกเอาม่ะ

 

 

 

 

ฟาง: หึ? เกม เกมไรอีกอ่ะ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ก็เกมนี้เดิมพันว่า เราจะมีลูกกันกี่คนดีไง >< 

 

 

 

 

 

ฟาง: อื้อ ไม่เอาอ่ะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: งั้น มีไปหลายๆคน มีไปเรื่อยๆเลย มีเป้นทีมนักฟุตบอลเลย 

 

 

 

ฟาง: อย่าเวอร์ๆ มาคลอดเองเลยม่ะ 

 

 

 

 

 

 

              จากเกมแค้น นำพามาสู่เกมรัก.......ของเค้าและเธอตลอดไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

                      จบบริบูรณ์