เจ้าสาวบ้านไร่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวหลังจากประชุมกับผู้ถือหุ้นรายใหม่ของบริษัทกับพ่อแล้วตอนบ่ายธามไทจะมารับเราไปแถว

สมุทรปราการไปดูที่ที่เค้าขายให้กับเรา แถวใกล้ๆตลาดน้ำ”เสียงสั่งการของนายไพศาล นีระสิงห์

ประมุขใหญ่ของนีระสิงห์กรุ๊ปสั่ง ฟาง ลูกสาวเพียงคนเดียวของเขาและได้ชื่อว่าทายาทคนเดียวของ

นีระสิงห์กรุ๊ปถึงหน้าที่ที่ต้องทำ

 

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ แต่ฟางจะเอามดไปด้วย/ไม่ได้ พาเพื่อนไปไหนมาไหนตลอดนี่น่ะหรอคนที่จะปกครองกิจการ

ทั้งหมดของนีระสิงห์”ฟางที่นั่งตรวจเอกสารตอบบิดาก่อนที่จะถูกสวนกลับออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ฟางพามดไปไหนมาไหนกับธามไทมานานแล้วจนเป็นเรื่องปกติ พ่อจะห้ามทำไมคะ”ฟางถอน

หายใจแล้วบอกบิดา

 

 

 

 

 

“แต่เรากำลังจะเข้าพิธีแต่งงานกับธามไทแล้วนะ ไปไหนมาไหนกัน2คนบ้างสิจะได้มีเวลาให้กัน

ไม่ใช่ว่าพาคนอื่นไปด้วยแบบนี้”พ่อของฟางตอบกลับ

 

 

 

 

 

 

“มีเวลา หึ คงจะเจียดเวลาออกมาจากธุระส่วนตัวของตัวเองได้อยู่หรอก”ฟางเบะปากเมื่อพูดถึงว่าที่

เจ้าบ่าวตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเป็นธรรมดาที่ผู้ชายจะไปหาเศษหาเลยบ้าง แต่ถึงยังไงธามไทเค้าก็ให้เกียรติเรา จะไปคิดเล็ก

คิดน้อยกับพวกผู้หญิงข้างทางพวกนั้นทำไม ถ้ามันตามติดก็เอาเงินฟาดหัวให้มันก็ไปแล้ว”พ่อของ

ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“ใช้เงินฟาดหัวหรือไม่ก็บีบบังคับทุกทางให้เลิก ไม่เว้นแม้แต่ยัยนั่น”ฟางพูดนิ่งๆแล้วคิดถึงเรื่องใน

อดีตของตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

“แต่แม่นั่นก็หายสาบสูญไปเลยนิ ไม่มาเรียกร้องอะไรอีก เหอะ เพื่อนแบบนั้นที่แอบแทงข้างหลังเรา

น่ะจะคบต่อไปก็จะแว้งกัดเราเปล่าๆ อ้อ เรียกโทโมะมาหาพ่อช่วงบ่ายด้วยนะจะได้คุยเรื่องงานเปิด

ตัวห้างใหม่มะรืนนี้”พ่อของฟางพูดย้ำให้ฟางจำก่อนที่จะสั่งให้ลูกสาวตามญาติคนสนิท ฟางเดินออก

มาจากห้องประชุมหลังจากที่ประชุมเสร็จในเวลาใกล้เที่ยงก็พบว่าธามไทยังไม่มาจึงพยายามกด

โทรศัพท์โทรหา

 

 

 

 

 

 

“คุณหนูนันท์แห่งนีระสิงห์กรุ้ปทำไมหัวเสียแบบนั้นล่ะจ้ะ”เสียงใสๆของสาวร่างบางคนหนึ่งทักทาย

ฟางที่ยืนหัวเสียเมื่อปลายสายไม่รับสาย

 

 

 

 

 

“ก็ธามน่ะสิมด เอาอีกแล้วไม่รับสาย นี่คงจะเพลินอยู่กับพวกผู้หญิงอยู่ล่ะสิท่า ไม่รู้จักเวลา”ฟาง

บ่นถึงว่าที่เจ้าบ่าวที่มักมาไม่เคยตรงนัดเลยสักครั้ง

 

 

 

 

 

 

“ไม่เอาไม่ทำหน้าหงิกสิเพื่อนเลิฟ เอาอย่างงี้ ถ้าธามไม่มาสักที เราก็บุกไปหาธามเลยไงจัดการให้

เข็ดไอ้ผู้ชายกะล่อนแบบนี้”มดไม่รอช้ารีบดึงฟางขึ้นรถตรงดิ่งไปที่ห้องชุดสุดหรูของธามไททันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้ม ธามคะ อย่าซนสินะ เยลลี่จะต้องไปเดินแบบต่อนะ”ร่างบางของนางแบบสาวที่กำลังแต่งตัวร้อง

ขึ้นเมื่อถูกร่างสูงของชายหนุ่มเดินมากอดด้านหลังแล้วรูดซิปชุดเดรสที่พึ่งใส่ไปลงมา

 

 

 

 

 

 

“จะเดินทำไม อยู่กับผมไม่สนุกหรอเยลลี่ผมน่ะสามารถอยู่ต่อกับคุณได้ทั้งวันทั้งคืนเลยนะ”ธามไท

พูดแล้วหันเอานางแบบสาวมาประจันหน้าก่อนที่จะซุกไซร้ตามซอกคอเพื่อปลุกเร้าอารมณ์หญิงสาว

 

 

 

 

 

 

“บ่ายโมงต้องไปดูที่กับชั้นไม่ใช่หรอธาม ไปใส่เสื้อผ้าดีๆแล้วไปกับชั้นซะ/ว้าย เข้ามาได้ไงเนี่ย”แต่

ก่อนที่จะเกิดเพลงรักขึ้นอีกครั้ง ฟางและมดเดินมากอดอกตรงประตูห้องนอนของธามไทแล้วพูดขึ้น

ทำให้นางแบบสาวตกใจกับแขกไม่ได้รับเชิญเข้ามาในนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว่าไงจ้ะที่รัก ประชุมเสร็จแล้วหรอ นี่มันเช้าอยู่เลยนะ จะรีบไปดูที่ทำไม ยังไงซะมันก็เป็นของเราจะ

ดูเมื่อไหร่ก็ได้ เรามาหาเวลาสนุกๆกันเพื่อซ้อมงานแต่งงานของเรากันเถอะ”ธามไทผละออกจาก

เยลลี่ก่อนที่จะเดินไปโอบเอวของฟางแล้วก้มลงหมายจะหอมแก้ม แต่ฟางผละออกแล้วเดินหนีชาย

หนุ่มไป

 

 

 

 

 

“ไปแต่งตัวเดี๋ยวนี้ รู้นะว่าถ้าไม่ทำตามจะเกิดอะไรขึ้น”ฟางหันขวับมาสั่งธามไททำให้ชายหนุ่มกลืน

น้ำลายเอื๊อกก่อนที่จะยอมเดินเข้าไปแต่งตัวดีๆ

 

 

 

 

“ส่วนเธอ อ่ะค่าเสียเวลาหวังว่าคงพอนะ”ฟางปรายหางตามองเยลลี่หัวจรดเท้าก่อนที่ควักเงินก้อนยัดใส่มือเยลลี่

 

 

 

 

 

 

 

“นี่แกเป็นใครกล้าดียังไงเอาเงินมาฟาดหัวชั้น”เยลลี่โยนเงินลงพื้นด้วยความโมโหห่อนที่จะตรง

เข้าไปเอาเรื่องฟาง มดรีบเอาตัวเข้ามาขวางแล้วผลักเยลลี่ล้มลงกับพื้น

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

ฟางยิ้มมุมปากนิดนึงก่อนที่จะเดินมานิ่งๆแล้วจิกผลเยลลี่ขึ้นมาแล้วตบหน้าหัน

 

 

 

 

 

 

 

“กล้ามากนะที่คิดจะเข้ามาทำร้ายชั้น เธอคิดหรอว่าถ้าเข้ามาตบชั้นแล้วธามเค้ายังจะสนใจคนอย่าง

เธอหรอก ก็อีแค่ของเล่นฆ่าเวลาเท่านั้น ได้เงินเอาไปเท่านี้ก็ดีถมเถแล้ว ถ้าขืนยังเซ้าซี้พูดจาไม่รู้

เรื่องอีกล่ะก็ ชื่อเธออาจจะหายไปจากวงการนางแบบที่กำลังดังก็ได้ หึ นี่ถามจริงว่าเป็นนางแบบ

สังกัดไหนถึงไม่รู้จักชั้น รู้เอาไว้เลยนะว่าธามเค้าไม่ได้กิ๊กแค่เธอที่เป็นนางแบบคนเดียว อย่างต่ำที่

ควงก็2อาทิตย์ ก่อนที่จะเปลี่ยนใหม่หรือถ้าเบื่อหรือรู้ว่ามีผู้หญิงอย่างพวกเธอมาทำร้ายชั้นล่ะก็ ธาม

เค้าก็เบื่อไวได้เหมือนกัน”ฟางจิกผมเยลลี่แล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด

 

 

 

 

 

 

 

“นะ นี่เธอเป็นใครกัน”เยลลี่ที่ฟังเรื่องทุกอย่างทั้งตกใจและกลัวคนตรงหน้ามาก ผู้หญิงอะไร

ภายนอกเหมือนบอบบางน่าทะนุถนอม แต่จริงๆแล้วกลับน่ากลัว

 

 

 

 

 

”กลับไปถามผู้จัดการไม่ก็เพื่อนนางแบบสิ ว่ารู้จักรึเปล่า คุณหนุนันท์ แห่งนีระสิงห์กรุ๊ป ว่าที่ภรรยา

ของธามไท ไฮโซสุดฮอตแห่งยุค”มดยิ้มเยาะก่อนที่จะตอบแทนฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะ เงินตรงนั้นเอาไม่อาก็แล้วแต่นะชั้นไม่อยากเสียเวลากับเรื่องไร้สาระนี่มากนักหรอก มด ถ้า

ธามเสร็จแล้วบอกว่าให้รีบลงมาหาชั้นที่รถนะ”ฟางมองเยลลี่ด้วยสายตาเหยียดหยามก่อนที่จะเดิน

เชิดออกไปจากห้องของธามไทเมื่อจัดการเรื่องทั้งหมดเสร็จแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าย คุณหนูแก้วไม่ต้องยกก็ได้ค่ะ มาเก็บค่าเช่าแผงอย่างเดียวก็พอไม่ต้องช่วยป้า”ป้าขายผักใน

ตลาดคนหนึ่งตกใจเมื่อเห็นร่างบางของแก้วที่เหน็บสมุดรายชื่อที่เอวแล้วช่วยยกตะกร้าใส่ผักทั้ง2มือ

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะป้า เราชาวตลาดเดียวกันช่วยเหลือกันสิคะมาค่ะแก้วช่วย”แก้วยิ้มก่อนที่จะช่วย

ป้าถือของ

 

 

 

 

 

 

“แม่คุณเป็นนางฟ้าเดินดินจริงๆ ครอบครัวคุณหนูเปิดตลาดเพื่อให้เรามาค้าขายแถมคิดค่าเช่าแผงใน

ราคาไม่แพงอีก แค่นี้พวกเราก็ตอบแทนคุณครอบครัวคุณหนูไม่หมดแล้ว”ป้าขายผักตอบ

 

 

 

 

 

 

“ก็อยู่ขายของในตลาดนี้ไปนานๆก็พอแล้วค่ะป้า”แก้วยิ้มและตอบป้าก่อนที่จะหันไปตามเสียง

โหวกเหวกของพวกคนงานชายกลุ่มหนึ่งหน้าตลาดที่เดินเข้ามาแล้วชนเข้ากับเด็กเข็นรถขนของใน

ตลาดแล้วรุมหาเรื่องอยู่

 

 

 

 

 

 

“ฝั่งตัวเองไม่มีให้เดินรึไงถึงได้ข้ามมาหาเรื่องแถวนี้”แก้วเดินตรงเข้าไปเอาเรื่องพวกคนงานชาย

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“เอ้า ก็นี่มันตลาดของชุมชนไม่ใช่รึไง ใครจะเดินก็เดินได้แต่ไอ้เด็กนี่มันชนพวกชั้น มันต้องรับผิด

ชอบ”คนงานคนหนึ่งพูด

 

 

 

 

 

 

“พวกนายมีกันตั้งหลายคนมารุมน้องเค้าคนเดียวแบบนี้ไม่ได้นะ”แก้วว่า

 

 

 

 

 

 

“ทำไมล่ะน้องสาว อย่ามีเรื่องกับดีกว่าพี่ไม่อยากหาว่าทำร้ายผู้หญิง”คนงานคนที่2พูดแล้วหันไปตบ

หัวเด็กขนของคนนั้นทันที

 

 

 

 

 

ผลัวะ

 

 

 

 

 

แก้วโมโหที่คนในตลาดตัวเองถูกทำร้ายก็พุ่งเข้าไปชกคนงานคนที่ทำล้มลงไปกองกับพื้น

 

 

 

 

 

 

"อ้าว อยากมีเรื่องงั้นหรอได้"คนงานคนที่3พูดก่อนที่จะง้างตบหน้าแก้ว หมับ แต่แล้วมือของคนงาน

คนที่3ก็ถูกคว้าเอาไว้ได้ทันก่อนที่จะทำร้ายแก้ว

 

 

 

 

 

 

“คุณโทโมะ”คนงานทั้ง3ตกใจเมื่อเห็นโทโมะเจ้าของห้างหรูฝั่งตรงข้ามและได้ชื่อเป็นเจ้านายตัวเอง

 

 

 

 

 

“ทำไมไม่เตรียมความเรียบร้อยของห้างมะรืนนี้จะมีงานเปิดอยู่แล้ว มาหาเรื่องทำร้ายผู้หญิงแบบนี้

ทำไม”โทโมะพูดนิ่งๆ

 

 

 

 

 

 

“พวกเราแค่เปลี่ยนเวรกับพวกในนั้นครับเลยข้ามมาตลาดว่าจะหาอะไรกิน”คนงานคนแรกพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“เราให้เวลาพักเท่ากัน มีเวลาทำงานมีเวลาพักเป็นเวลา แต่แอบอู้กินแรงคนอื่นแบบนี้งั้นหรอ ถ้า

อยากจะพักมากก็พักยาวๆไปเลยแล้วกันชั้นไล่พวกแก3คนออก”โทโมะพูดเสียงเฉียบก่อนที่จะเดิน

กลับไปพร้อมกับเลขาคนสนิท

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่จะไม่ใจร้ายกับลูกน้องตัวเองไปหน่อยหรอคะ”แก้วมองตามโทโมะไปแล้วรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ใจร้ายอะไรกัน นี่มันเรื่องส่วนตัวขององค์กรของผมเอาคนที่ไม่มีประโยชน์ออกก็ถูกแล้วนิ ไม่ใช่

ญาติอะไรเราจำเป็นต้องสนด้วยหรอ”โทโมะพูดนิ่งๆ

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่เป็นคนแบบนี้ไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”แก้วอึ้งก่อนที่จะพูดต่อ

 

 

 

 

 

 

“ผมก็เป็นของผมแบบนี้เรื่องงานต้องดีที่สุด ไม่มีเวลามานั่งนึกถึงเรื่องไร้สาระพวกนี้หรอก อ้อ ผม

เป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้องดังนั้น ไม่จำเป็นไม่ต้องเรียกผมว่าพี่”โทโมะตอบแก้วก่อนที่จะพูดเสียง

เฉียบแล้วเดินกลับไป

 

 

 

 

 

 

“นี่พี่กลายเป็นคนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะพี่โทโมะ”แก้วอึ้งเมื่อสัมผัสถึงความเย็นชาอดีตรุ่นพี่ของ

ตัวเองแล้วอดที่จะใจหายไม่ได้

 

 

 

 

 

 

“แฮ่/กรี๊ด ไอ้บ้าป๊อป”แก้วที่ยืนมองโทโมะเดินขึ้นรถยนต์ส่วนตัวไปจนลับตาไม่เฉลียวใจเลยว่ามีใคร

คนหนึ่งย่องเข้ามาด้านหลังแล้วหลอกให้เธอตกใจเมื่อหันไปมองก็พบว่าเป็นเพื่อนชายคนสนิทของ

เธอนั่นเอง

 

 

 

 

 

 

 

“5555อะไรกันแก้ว มัวแต่ใจลอยถึงใคร ชั้นหลอกแค่นี้ล่ะร้องเสียงดัง อายคนในตลาดหมด”ป๊อปปี้

ยิ้มพร้อมกับแซวเพื่อนสาว

 

 

 

 

 

 

 

“พอเลยไอ้บ้าป๊อป แล้วนี่ออกมาจากป่าจากเขาได้แล้วรึไงคะ”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“อ่าห้ะ ว่าจะมาทำธุระเรื่องให้คนมาตรวจไร่ แล้วเลยซื้อของเล่นให้เจ้า3แฝดด้วย”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้ม

เมื่อคิดถึงลูกชายของเขา

 

 

 

 

 

 

 

 

“จริงสิ วัน ทู ทรี เจ้า3แฝดของน้าแก้วดีเลยงั้นเดี๋ยวชั้นไปซื้อของเล่นให้หลานด้วยแล้วกัน เอาเป็น

ตอนเย็นได้มั้ยป๊อป มาช่วยชั้นเก็บค่าเช่าแผงก่อน แล้วเดี๋ยวจะพาไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือเจ้าประจำ”แก้ว

พูดแล้วยิ้มให้เพื่อนชายคนสนิท

 

 

 

 

 

“ได้สิ เรื่องแค่นี้เองแต่เลี้ยงด้วยนะ”ป๊อปปี้ยิ้มก่อนที่จะเดินตามแก้วเข้าไปช่วยเก็บค่าเช่าแผงและ

ทักทายคนในตลาดอย่างคุ้นเคย เพราะเขากับแก้วเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเรียนเลยรู้ใจกันและไปมา

หาสู่กันเสมอ จนใครต่อใครต่างบอกว่าเธอกับเขาเป็นแฟนกันตลอด.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

”เย็นนี้เราไปดินเนอร์กันนะฟาง เราไม่ได้ไปไหนด้วยกันนานแล้ว”ธามไทพูดเมื่อฟางคุยงานเรื่อง

ที่ดินเสร็จ

 

 

 

 

 

“พึ่งมีเวลาออกมาจากสาวๆได้หรอ นึกว่าจะหาเวลาไม่ได้จนต้องให้ชั้นตามเช็ดตลอดซะอีก”ฟางหัน

ไปว่าธามไท

 

 

 

 

 

 

 

“อย่ามาหาเรื่องกันน่าฟาง ถ้าคุณไม่ยอมไปไหนกับผม มีหวังคุณพ่อคุณคงไม่ชอบใจแน่ที่ลูกสาว

คนเดียวไม่ทำตามคำสั่งประมุขใหญ่แห่งนีระสิงห์ กะอีแค่การเอาใจว่าที่สามียังทำไม่ได้”ธามไท

กระชากร่างบางของฟางมาว่าทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ได้ ร้านเดิมพอใจรึยัง”ฟางถอนหายใจและยอมชายหนุ่มก่อนที่จะเดินไปรอที่รถพร้อมมดที่รีบวิ่ง

ไปตามเพื่อนสาว

 

 

 

 

 

 

 

“หึ ทำตัวยากไว้เถอะ แต่งงานเมื่อไหร่ล่ะชั้นจะเด็ดปักนางพญาของเธอออกแน่ คุณหนูนันท์แห่งนี

ระสิงห์”ธามไทมองตามฟางอย่างเสียอารมณ์แล้วว่าก่อนที่จะเดินตามร่างบางไปที่รถ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตอนนี้3แฝดก็จะ5ขวบแล้ว แล้วนี่โฟร์ไม่คิดจะกลับมารึไง”แก้วพูดเมื่อเดินมาซื้อของกับป๊อปปี้ที่

ห้างในตอนเย็น

 

 

 

 

 

 

 

“รายนั้นไปต่างเมืองน่ะ เห็นว่าไปเป็นอาสาอะไรสักอย่างนี่ล่ะ”ป๊อปปี้พูดเมื่อนึกถึงโฟร์

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ โฟร์น่ะทั้งหัวดีเรียนเก่งเสียดายไม่น่า/แก้ว อย่าพูดถึงมันเลย ซื้อของกันเถอะ”แก้วถอน

หายใจแล้วพูดก่อนที่ป๊อปปี้จะพูดตัดบทแล้วเดินเข้าไปดูของที่ร้านตรงหน้าแทน

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ ฟางลิปสีนี้สวยนะ คอเล้กชั่นใหม่ด้วยแถมยังเป็นลิมิเตทอิดิชั่นนะ เราซื้อเถอะ”แก้วที่แวบเข้า

มาดูเครื่องสำอางที่ร้านข้างๆหันไปมองมดและฟางที่กำลังเลือดซื้อเครื่องสำอางอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“เอาสิ ซื้อเสร็จแล้วเดี๋ยวชั้นจะแยกกับเธอเลยนะมดเพราะธามนัดไว้ที่ร้านอาหารชั้นบน”ฟางพูด

พลางเดินไปคิดเงิน

 

 

 

 

 

“เห้อ ชั้นล่ะสงสารเธอจริงๆต้องมาเป็นหุ่นกระบอกไม่มีหัวใจแบบนี้ นี่ชั้นเพื่อนเธอนะ อยู่กับชั้นยิ้ม

บ้างก็ได้”มดมองเพื่อนสาวด้วยความสงสารก่อนที่จะดึงแก้มเนียนทั้ง2ข้างของฟางให้ยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

“พอแล้วน่ามด เล่นอะไรเป็นเด็กๆไปได้”ฟางส่ายหน้ากับความขี้เล่นของมดแล้วคิดเงินก่อนที่จะหัน

หลังไปชนกับแก้วทำให้แก้วชนขวดโลชั่นบนชั้นวางหล่น

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ไม่คิดจะขอโทษสักคำเลยรึไง”แก้วตะโกนว่าฟาง

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ จะเอาเงินสินะ อ่ะ เอาไปสิ”ฟางมองแก้วที่โวยวายก็ควักแบงค์พัน3-4ใบปาใส่แล้วเดินออกไป

จากร้านพร้อมมดทันที

 

 

 

 

 

 

 

“มันจะมาไปแล้วนะนี่/แก้วเกิดอะไรขึ้น”แก้วโวยวายไม่พอใจก่อนที่ป๊อปปี้จะเดินเข้ามาถามเพื่อน

สาว

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เมื่อกี้มีคนมาชนชั้นแล้วไม่ขอโทษน่ะสิ แต่เอาเงินฟาดหัวกันผู้หญิงอะไรหน้าตาดีแต่มารยาทแย่

ที่สุด”แก้วหันไปบอกป๊อปปี้แล้วชี้ไปที่ด้านหลังของฟางและมดที่เดินออกไปแล้ว

 

 

 

 

 

 

“ช่างมันเถอะก็แค่พวกชอบดูถูกคนไปซื้อของให้3แฝดดีกว่าป่ะ”ป๊อปปี้มองตามก่อนจะชวนแก้วออก

มาจากร้าน

 

 

 

 

 

 

เรื่องใหม่จ้า เรื่องใหม่  พระเอกเย็นชามีเยอะแล้ว เปลี่ยนนางเอกเย็นชาบ้างเนาะ

 

 

 

 

ไม่ค่อยได้มาอัพทุกวันเหมือนเดิมแล้ว ไม่รุ้ยังมีคนอ่านอยู่รึเปล่าอ่ะ