เจ้าสาวบ้านไร่

9.2

เขียนโดย Chapond

วันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 เวลา 21.14 น.

  45 ตอน
  342 วิจารณ์
  66.35K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 มกราคม พ.ศ. 2560 17.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

12) 12 สิ่งที่เรียกว่าความรัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้อ งานประจำปีนี้ที่ปากช่องหรอ ชั้นยังไม่ชัวร์อ่ะป๊อปว่าจะไปช่วยงานแกในปีนี้ได้รึเปล่า/อ๋อ ถ้าไม่

ว่างแกไม่ต้องมาก็ได้นะ แกกำลังยุ่งๆกับงานด้วยนิช่วงนี้”แก้วที่กำลังวีดีโอคอลคุยกับป๊อปปี้ใน

ออฟฟิศที่ตลาดและคุยเกี่ยวกับเรื่องงานประจำปีที่ปากช่องที่ทุกปีเธอจะต้องไปช่วยเขาขายกาแฟ

และน้ำองุ่นที่งานจนคนอื่นต่างมองว่าเธอกับเขาเป็นแฟนกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวนะ ถ้าปกติชั้นไม่ว่างไปแกะต้องโวยวาย แต่คราวนี้ทำไมแกถึงไม่ว่าอะไรชั้นล่ะ จะว่ายัยโฟร์

ไม่ได้กลับมาเร็วๆนี้นี่ เอ๊ะ รึว่านายซุกสาวๆไว้ในไร่/จ้าบ้ารึไง ก็ชั้นเห็นว่าแกน่ะกำลังต่อสู้กับเจ้าของ

ห้างฝั่งตรงข้ามนี่นา แกกำลังยุ่งชั้นก็ไม่อยากกวนเพื่อน ไม่ได้มีใครซ่อนที่นี่สักหน่อย”แก้วรีบจับพุธ

เพื่อนายก่อนที่ป๊อปปี้จะรีบบอกเพื่อนรักกลับไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ก็จริง งั้นถ้าชั้นเคลียร์งานที่นี่เสร็จทันช่วงงานเทศกาลชั้นจะไปหานะ/ป๊อปปี้ ของขวัญเอานม

มาให้ค่ะ”แก้วพูดกับเพื่อนชายก่อนที่ฟางะเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับนมอุ่น

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใครน่ะไอ้ป๊อป/เอ่อ ไม่มีอะไร แค่นี้ก่อนนะ”แก้วที่ได้ยินเสียงผู้หญิงในห้องทำงานของเพื่อนชายก็

รีบถามก่อนที่ป๊อปปี้จะหน้าแดงจัดแล้วรีบปิดวีดีโอที่กำลังคุยกับแก้วทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ยุ่งอยู่หรอคะ ของขวัญขอโทษนะคะ เมื่อกี้เคาะประตูแล้วมีเสียงตอบ เอ่อ ป๊อปปี้กำลังคุยกับ

แฟนอยู่หรอคะ/ไม่ใช่ๆ เพื่อนน่ะ เพื่อนจากกรุงเทพน่ะ ปกติยัยนี่จะมาช่วยงานที่นี่ช่วงงานเทศกาล

ทุกปีน่ะไม่มีอะไรหรอก”ฟางเห็นป๊อปปี้ลุกลี้ลุกลนปิดวีดีโอเมื่อเธอเข้ามาก็เข้าใจว่าป๊อปปี้คุยกับแฟน

ก่อนที่พ่อเลี้ยงหนุ่มจะรีบอธิบายให้คนตัวเล็กไม่ให้เข้าใจผิด พลางรีบดื่มนมที่ฟางเอามาให้จนหมด

แก้ว ทำให้ฟางยิ้มออกมาก่อนที่จะเอื้อมมือไปเช็ดคราบนมที่เลอะมุมปากของชายหนุ่ม ทำให้ทั้งคู่

ต้องใกล้กันอีกครั้ง ก่อนภาพเมื่อวันก่อนที่ฟางหอมแก้มป๊อปปี้ก่อนก็ผุดเข้ามาในหัวของคนทั้งคู่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ไม่มีอะไรแล้วของขวัญกลับบ้านพักไปนอนดีกว่า/เดี๋ยวสิ ไปดูดาวกันมั้ย”ฟางหน้าแดงจัดรีบ

ผละออกจากป๊อปปี้แต่ร่างสูงรีบรั้งไว้แล้วชวนฟางมาที่ระเบียงแล้วนั่งดูดาวด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“จริงสิคะวันก่อนที่เราไปที่บ้านแทนรัก ของขวัญเห็นมีที่ว่างๆอยู่ กว้างมากเลย เป็นที่ของใครหรอ

คะ/อ๋อ ที่ดินของครอบครัวชั้นเองน่ะกะจะยกให้ยัยโฟร์เป็นขอขวัญแต่งงาน แต่ดันเกิดเรื่องซะ

ก่อน”ฟางถามชายหนุ่มถึงที่ดินที่เห็นก่อนที่ป๊อปปี้จะตอบคนตัวเล็กแล้วอดสงสารน้องสาวบุญธรรม

ของเขากับเรื่องราวในอดีตของเธอ

 

 

 

 

 

 

“โฟร์งั้นหรอ/เป็นอะไรไปน่ะของขวัญสงสัยปวดหัว เอางี้กลับไปนอนพักดีกว่าเดี๋ยวป๊อปไปส่ง

นะ”ฟางที่นิ่วหน้าครุ่นคิดชื่อโฟร์จนปวดหัวทำให้ป๊อปปี้ต้องประคองร่างบางไปส่งที่บ้านพักของเธอ

ฟอด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“Goodnightนะของขวัญของชั้น”เมื่อส่งฟางที่ห้องป๊อปปี้ก็ขโมยหอมแก้มฟางทันทีก่อนที่จะ

รีบเดินหนีไปด้วยความเขิน ทิ้งให้ฟางยืนยิ้มอยู่ตรงนั้นด้วยความเขินจากป๊อปปี้เมื่อกี้เช่นกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุยกับใครน่ะ/เห้ย คุณเข้าในนี้ได้ยังไง ที่นี่ไม่ใช่ห้างของคุณนะ”ทางด้านแก้วที่ปิดคอมแล้วต้อง

ตกใจเมื่อโทโมะที่แอบมาหาเธอกำลังกอดอกแล้วจ้องเธออยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

“ถามว่าคุยกับผู้ชายที่ไหน ทำไมต้องเปิดวีดีโอคุยกันด้วย/นี่ ชั้นจะคุยกับใครมันก็เรื่องของชั้นน่า

คุณมายุ่งอะไรด้วยเล่า”โทโมะไม่สนใจย้ำถามคำถามเดิมกับแก้วทำให้แก้วไม่พอใจก่อนที่จะเดิน

หนี แต่ชายหนุ่มรีบเข้ามาขวางแล้วอุ้มแก้วไปนั่งที่โซฟาในห้องทำงานทันที

 

 

 

 

 

 

 

“จะทำอะไรน่ะปล่อยนะ อื้อออ”แก้วตกใจเมื่อโทโมะทาบทับมาที่ร่างบางก็ร้องโวยวายก่อนที่โท

โมะจะบดจูบร่างบางทันที

 

 

 

 

 

 

 

“คนฉวยโอกาส/ทำโทษ เธอไม่ตอบคำถามชั้นเองนิ”แก้วผละออกจากรสูบร่างสูงรีบพูดขึ้นก่อนที่

โทโมะจะสวนกลับ

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วมันใช่เรื่องมั้ยที่คุณต้องทำแบบนี้นะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย/แล้วอยากเป็นมากกว่านี้

มั้ยล่ะ”แก้วไม่เข้าใจรีบพูดว่าชายหนุ่มก่อนที่โทโมะจะสวนกลับไปบ้าง แก้วชะงักหันขวับไปมองร่าง

สูงที่นั่งข้างตัวเองด้วยความไม่เข้าใจ

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่องบ้าอะไร คุณมีคนของคุณอยู่แล้ว และเราก็ไม่ถูกกันในเรื่องธุรกิจ คุณต้องการอะไรกัน

แน่/เรื่องบางเรื่องที่มันอยู่ในใจของเรา ถ้าสุดท้ายมันเลือกจะลืมกันไม่ได้ ก็กลับมาเริ่มกันใหม่ไม่ได้

หรอแก้ว”แก้วพยายามว่าโทโมะก่อนที่ร่างสูงจะหันมาพูดทำให้แก้วคิดถึงก่อนที่โทโมะจะจบ เธอ

เลือกที่จะสารภาพรักโทโมะและเอาดอกกุหลาบสีแดงดอกหนึ่งให้เขา แต่สุดท้ายโทโมะก็หายไป

จากเธอและไม่ติดต่อเธอกลับมาอีกเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษที่หายไปวันนั้น พี่เพียงแค่คิดว่า ถ้าเราคบกันแต่เราอยู่คนประเทศ มันเหมือนเป็นการ

เหนี่ยวรั้งแก้วไว้ พี่เลยเลือกที่จะหายไปจากแก้วแล้วให้แก้วไปเอคนที่ดีๆเท่านั้น แต่สุดท้ายพี่เองที่

กลับลืมแก้วไม่ลง”โทโมะระบายสิ่งที่อยู่ในใจออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“คนบ้า ทำไมถึงหายไป ทำไมพี่เอาแต่คิดอะไรเอง ทำไมไม่ถามแก้วว่าแก้วจะรอพี่ได้มั้ย พี่ทำให้

แก้วต้องนอนร้องไห้ตลอดทุกคืน คนใจร้าย”แก้วหันไปตัดพ้อต่อว่าอดีตรุ่นพี่ที่แสนดีของเธอ ก่อนที่

โทโมะจะดึงร่างบางไปกอดแน่น

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอโทษได้มั้ย ขอโทษจากใจพี่ที่ทำให้เราต้องเสียใจ เรากลับมาดีกันเหมือนเดิมได้มั้ย ให้พี่

ชดเชยในสิ่งที่พี่เคยทิ้งในเราต้องอยู่คนเดียว คบกับพี่นะแก้ว”โทโมะกอดปลอบแก้วแน่น แก้วใจ

เต้นรัว เหมือนกับฝันที่คนที่เธอแอบชอบในครั้งก่อนจะกลับมาขอคืนดี

 

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ แก้วเองก็ไม่มีวันลืมพี่เหมือนกัน แก้วรักพี่นะ”แก้วที่กอดตอบร่างสูงรีบตอบโดยไม่ทันคิดอะไร

เลย เพราะคำนี้เหมือนเป็นสิ่งที่เธอรอมันมานานจากปากของเขา และวันนี้ เขาก็เป็นฝ่ายขอเธอ

ก่อนแล้ว

 

 

 

 

 

 

“ขอบคุณนะคนดีของพี่”โทโมะผละร่างบางออกจากอ้อมกอดก่อนที่จะบรรจงจูบร่างบางโดยที่ครั้งนี้

แก้วเอามือโอบรอบลำคอชายหนุ่มเพื่อจูบตอบชายหนุ่มไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“งานเทศกาลปีนี้เราไปออกร้านขายของกันอย่างเดียวไม่ได้นะคะพี่ป๊อป เฟย์ว่าเราน่าจะส่งคนในไร่

เข้าประกวดเทพธิดาฤดูฝนด้วยนะคะ”เฟย์ที่แวะมาคุยรายระเอียดงานประจำปีที่จะเกิดขึ้นกับพวก

ป๊อปปี้พลางเสนอแนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“น่าสนใจดีนะคะคุณป๊อป แล้วคุณป๊อปก็จะได้ส่งพี่กิ๊ปไปประกวดเป็นตัวแทนของไร่ด้วย/ได้ไงอ่ะ

เฟย์เป็นคนเสนอก็ต้องส่งเฟย์ไปประกวดสิ”กิ๊ปซี่ยิ้มออกมาแล้วรีบเสนอตัวเองก่อนที่เฟย์จะไม่ยอม

แพ้รีบบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ไอ้ป๊อปเป็นเของไร่เดี๋ยวให้ไอ้ป๊อปมันตัดสินใจเองดีกว่านะทุกคน”เขื่อนเห็นกิ๊ปซี่และเฟย์ที่

เถียงกันไปมาผ่านหน้าพ่อเลี้ยงหนุ่มก็รีบพูด ก่อนที่ป๊อปปี้จะมองออกไปข้างนอกหน้าต่างแล้วเห็น

ฟางกำลังหัดปั่นจักรยานโดยมีลูกๆของเขา กำลังสอนเธอก็หน้าแดงจัดเมื่อคิดถึงเมื่อวันก่อนที่ฟาง

ไปเที่ยวกับเขาและลูกๆของเขาที่บ้านแทนรัก และเมื่อคืนที่เขาและฟางได้ใกล้กัน มันทำให้เขายิ่ง

รู้สึกดีกับฟางมากขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ว้ายๆ มันเบรคยังไงเนี่ย”ทางด้านฟางที่เริ่มปั่นจักรยานเองโดยที่แฝด3ไม่จับร้องขึ้นเมื่อปั่นไปตาม

ทางลาดแล้วเบรคไม่ป็นทำให้ชนกิบพิชชี่ที่ตั้งใจมาหาป๊อปปี้จนล้มไปด้วยกันทั้งคู่

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้วของขวัญ เป็นยังไงบ้างเจ็บตรงไหนรึเปล่า/ของขวัญไม่เป็นไรหรอกค่ะ ว่าแต่คุณพิชชี่

เถอะ ตายแล้ว เลือดออกของขวัญขอโทษนะคะ”พิชชี่ที่ดึงตัวฟางไม่ให้ฟางล้มคะมำไปกอดก่อนที่

ทั้งคู่จะกลิ้งกระเด็นไปอีกทางรีบลุกขึ้นแล้วถามอาการฟางทำให้ฟางตกใจเมื่อเห็นที่ศอกของพิชชี่

ถลอกมีเลือดออกมาก็ไม่รอช้ารีบควักผ้าเช็ดหน้าแล้วพยายามซับเลือดให้ชายหนุ่ม ทำให้พิชชี่อด

ยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดูฟางไม่ได้

 

 

 

 

 

 

 

“ของขวัญเกิดอะไรขึ้นน่ะ”ป๊อปปี้ที่แอบดูฟางในบ้านเห็นฟางล้มก็ไม่รอช้ารีบวิ่งออกมาจากห้องไป

หาฟางตรงที่เกิดเหตุทันที

 

 

 

 

 

 

“พอดีของขวัญปั่นจักรยานค่ะแล้วเกิดเบรกไม่อยู่เลยชนเข้ากับคุณพิชชี่ เดี๋ยวให้ของขวัญไปทำ

แผลให้นะคะ”ฟางที่ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิด ก็รีบดึงพิชชี่ไปทำแผลต่อหน้าป๊อปปี้ ทำให้ชายหนุ่ม

รู้สึกหงุดหงิดที่ฟางดูแลคนอื่นก็ไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปในบ้านพักแล้วเห็นฟางและพิชชี่นั่งข้างกันก็ไม่

รอช้ารีบเอาตัวเข้าไปแทรกกลางทั้งคู่ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรของแกวะป๊อป เจ็บอยู่นะ/แกเป็นเพื่อนชั้น ชั้นเป็นเจ้าบ้านเดี๋ยวทำแผลให้ ของขวัญ ไป

เตรียมอาหารเที่ยงที่ครัวให้หน่อยสิ”พิชชี่ไม่เข้าใจกับท่าทางของเพื่อนชายก่อนที่ป๊อปปี้จะตอบแล้ว

สั่งให้ฟางออกห่างจากพิชชี่ไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"ที่ทำแบบนี้เพราะหึงสินะ/หึงอะไร อยู่เฉยๆน่าเพื่อนเดี๋ยวทำแผลให้"พิชชี่มองเพื่อนชายอย่างรู้ทัน

ก็รีบพูดก่อนที่ป๊อปปี้จะเฉไฉแล้วนั่งทำแผลต่อให้พิชชี่แทนฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“ตกลงว่ายังไงคะพี่ป๊อป ตกลงจะส่งสาวในไร่ไปประกวดเทพธิดาฤดูฝนมั้ยคะ ถ้าส่งเฟย์ขอลง

ประกวดนะคะ/โถๆ เดี๋ยวนี้ถึงขั้นเสนอตัวเองเข้าประกวดแล้วหรอเนี่ย โอ๊ย เจ็บนะ”เมื่อทำแผลให้

พิชชี่เรียบร้อยแล้ว และทั้งหมดคุยงานกันเสร็จเฟย์ก็ไม่รอช้ารีบถามป๊อปปี้อีกครั้งจนเขื่อนอดไม่ได้ที่

จะแซวร่างบางกลับจึงทำให้โดนฟาดเข้ากลางหลังไปเต็มๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ถ้าจะส่งคุณเฟย์ไปประกวดพี่กิ๊ปซี่ว่ามันไม่เหมาะหรอกนะคะ เพราะคุณเฟย์ไม่ใช่พนักงานในไร่

เราจริงๆ/ชั้นรู้จักกับเจ้าของไร่ดังนั้นชั้นมีสิทธิ์ที่จะลงประกวดให้ได้ย่ะ”กิ๊ปซี่และเฟย์เริ่มกลับมาเถียง

กันเรื่องประกวดเทพธิดาฤดูฝนอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“กะอีแค่ประกวดเทพธิดาฤดูฝนแค่นี้จะทำเป็นเรื่องใหญ่โตทำไมล่ะ ถ้าเลือก2คนนี้ผมคนนึงล่ะขอ

โหวตของขวัญเข้าประกวด/เอาด้วยๆ โหวตของขวัญอีกเสียง”เขื่อนส่ายหน้าก่อนที่จะเสนอชื่อฟาง

ขึ้นเช่นเดียวกับพิชชี่ที่เห็นด้วยพร้อมกับยกมือสร้างความไม่พอใจให้กับเฟย์และกิ๊ปซี่ทันทีก่อน

ที่2สาวจะหันขวับไปค้อนใส่ฟางที่ยืนกับแฝด3ใกล้ๆกับป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ อย่าเลือกของขวัญเลยค่ะ ของขวัญอาจจะไม่ดีพอ/อย่าถ่อมตัวไปหน่อยเลยน่า เอาอย่างงี้

เพื่อคะแนนเสียงเป็นเอกฉันท์เดี๋ยวเราจะมีการโหวตจากคนงานในไร่ เพื่อเลือกสาวงามไปประกวด

เทพธิดาฤดูฝนในปีนี้กัน”ฟางเริ่มเกรงใจเฟย์และกิ๊ปซี่พูดขึ้นก่อนที่ป๊อปปี้จะเสนอ แล้วทั้งหมดก็เดิน

ไปที่ลานกว้างและเรียกคนงานมาช่วยกันโหวตสาวงามเพื่อจะส่งประกวดเทพธิดาฤดูฝนอีกแรง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะครับ ผลโหวตทั้งหมดอยู่ในมือนี้แล้วนะครับ แต่เท่าที่อ่านนี่ผมว่าจะต้องมีคนไม่พอใจแน่ๆถ้า

ผมประกาศ ทูจ๋า ช่วยอาเขื่อนประกาศผลทีนะจ้ะ”หลังจากโหวตสาวงามเสร็จเขื่อนที่อ่านผลการ

โหวตยื่นผลการประกวดให้กับหลานสาวอย่างทู

 

 

 

 

 

 

 

“ผลชนะของสาวงามก็คือ พี่ของขวัญค่า พี่ของขวัญคือคนที่จะประกวดเทพธิดาฤดูฝนของไร่”ทูพูด

ก่อนที่เสียงปรบมือของคนในไร่จะดังขึ้น กิ๊ปซี่และเฟย์มองภาพนั้นด้วยความหงุดหงิดก่อนที่เฟย์จะ

เดินหนีออกมาข้างนอกทันที

 

 

 

 

 

 

“เอ้าๆ ถึงกับทนไม่ได้เลยรึไงกับผลคะแนน นี่ก็เท่ากับว่าของขวัญเค้าซื้อใจคนในไร่ด้วยความดีไป

แล้ว มีแต่นางมารร้ายที่รับไม่ได้/นี่ถ้าจะมาหาเรื่องกันล่ะก็ ไปไหนก็ไป”เขื่อนเดินตามเฟย์ออกมา

แล้วพูดทำให้เฟย์หงุดหงิดรีบสวนกลับร่างสูงออกไปบ้าง แต่ต้องชะงักเมื่อเขื่อนเอามงกุฎดอกหญ้า

ที่เขานั่งมัดไว้ระหว่างโหวตสาวงามเมื่อกี้สวมให้เฟย์

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาไปใส่ซะสิเทพธิดาฤดูฝน/ตาบ้า เล่นอะไรก็ไม่รู้”เขื่อนพูดก่อนที่จะเดินกลับเข้าไปทิ้งให้เฟย์บ่น

อุบและอมยิ้มกับมงกุฎดอกหญ้าที่เขื่อนมอบให้เธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยินดีด้วยนะของขวัญ เดี๋ยววันงานชั้นจะเอาดอกไม้ไปให้นะ/ขอบคุณนะคะคุณพิชชี่ ใจดีจัง”พิชชี่

เดินมาหาฟางแล้วพูดขึ้นก่อนที่ฟางยิ้มรับและขอบคุณโดยที่ป๊อปปี้มองอยู่ไม่รอช้า รีบเดินเข้าไปหา

 

 

 

 

 

 

 

“เย็นมากแล้วกลับบ้านมั้ยเพื่อน/ไปก่อนนะของขวัญ แถวนี้มีพวกหวงก้างอยู่”ป๊อปปี้พูดขึ้น ทำให้

พิชชี่ขำเพื่อนชายแล้วกระซิบที่หูฟางก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชอบพิชชี่หรอ/ทำไมถามแบบนั้นล่ะคะ”ป๊อปปี้เห็นฟางหัวเราะคิกคักกับพิชชี่ก็พูดขึ้นทำให้ฟางมอง

หน้าด้วยความสงสัย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เห็นคุยกันสนิทสนมแบบนั้นชอบหรอ/บ้า ของขวัญไม่ได้ชอบคุณพิช ของขวัญมีคนที่ชอบอยู่แล้ว

นะ”ป๊อปปี้ไม่พอใจก่อนที่ฟางจะอธิบายแล้วรีบเดินหนีไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วใครล่ะของขวัญบอกชั้นมาก่อนดิ”ป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบเดินตามฟางไป โดยที่กิ๊ปซี่มองตามด้วย

ความอิจฉาฟางที่แย่งความสนใจไปจากเธอ

 

 

 

        หวานๆก็มีแล้ว ถ้าะไม่มีดราม่าก็ไม่สนุกสิ งานนี้เดี๋ยวอุปสรรคก็ตามมาแน่นอน

 

 

 

                                             

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา