อินาสึมะ2016 ผจญภัยในดินแดนวิญญาณ

ที่นี่มันที่ไหนอีกเนีย.....

"พี่..."

"เอะ.."สิ่งที่ฉันมองเห็นคือ เด็กชายคนที่เจอที่เซเวนเมื่อเช้า แต่ที่มันต่างกันคือเด็กคนนี้มีแขนขาตามปกติ

"นายนั้นเองอะ แล้วแขน...นั้น..."

"เอาไว้จะอธิบายให้ฟัง ตอนนี้ช่วยผมหน่อย ช่วยผมด้วย... ผมไม่อยากอยู่ที่นี่ มันน่ากลัว...." เด็กคนนั้นร้องไห้

"งั้นส่งมือมา แล้วเราจะออกไปจากที่นี่"ฉันเอื้อมมือให้เด็กคนนั้นแต่เขาถอยห่างออกไป

"ไม่ได้! พวกนั้นมองอยู่พวกเราอาจตายทั้งหมด ทั้งพี่ ผม และคนอื่นๆ"

"คนอื่น..."

"เธอจะมาช่วยเราใช่ไหม"เด็กผู้หญิงอีกคนพูดขึ้น

"ได้โปรดเถอะ ช่วยเราด้วย"เด็กอีกคน

"ได้โปรด...."แล้วภาพเด็กเหล่านั้นก็เริ่มเลือนล่างลงเลื่อยๆ

"เดี่ยวก่อนสิ! เดี่ยว!!!"

พรึบ!

แล้วไฟในห้องก็เปิดพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย (นี่ตรูฝันอีกแล้วใช่ปะ)

"ให้ตายเถอะ เธอนี่ ไม่นอนละเมอสักคืนมันจะตายไหมถามจริง!"อีแกมม่าขึ้นเสียงใส่ฉันอีกแล้ว (ทำไมมึงไม่ลองฝันถึงผีเหมือนตรูบ้างละแล้วจะรู้สึก)

"ฉันก็ไม่ได้เป็นทุกวันสักหน่อยนี่!!"

"งั้นเกิดอะไรขึ้นละ ฝันร้ายรึเปล่า หรือเป็นเพราะอาการเสียขวัญเมื่อเช้า"ลุงฮิโรโตะ

"ก็ไม่เชิง..."ฉันนั้งกอดเข่าก้มหน้านิ่ง

"แล้วเกิดอะไรขึ้นรีบๆเล่ามาสะ"อัฟฟ่า

"ก็....ฉันฝันถึงเด็กขอทานเมื่อเช้านะ เขาบอกให้ฉันไปช่วยเขากับพวกเด็กคนอื่นๆน่ะ"

"เหอะ ว่าแล้วเชียวคงกลัวจนเก็บไปฝันสินะ"ไทโย

"แล้วแต่พวกนายจะคิด อยากให้เป็นเหมือนคดีลูกเทพครั้งนั้นก็เชิญ..."

"นั้นสินะ แล้วพวกนั่นได้บอกเธอไหมละว่าพวกเขาอยู่ที่ไหนละ"ชินโด

"ไม่รู้...."

"จริงๆเลย..."ซึรุงิ

"งั้นวันนี้ก็นอนกันไปก่อนละกันพรุ่งนี้ค่อยประชุมกัน"คุณเก็นตะ

"คะ..."คินาโกะ เมื่อเสียงคินาโกะสิ้นสุดลงทุกคนต่างก็แห่กันเข้านอนตามปกติ