จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

10.0

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 22.21 น.

  60 ตอน
  65 วิจารณ์
  54.19K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 มกราคม พ.ศ. 2560 03.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14) รูดซิปไม่ได้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

         

 

          งานแต่งงานผ่านไปได้ด้วยดี ก็ได้เวลากลับบ้าน ส่งตัวเข้าเรือนหอ ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายก็เข้ามาส่งคู่ของป๊อบปี้กับฟางก่อนจะส่งคู่ของเขื่อนเฟย์เพราะป๊อบปี้เป็นพี่ก็เลยต้องให้ป๊อบปี้กับฟางก่อน

 

 

 

 

แม่ฟาง: แม่ฝากฟางด้วยนะป๊อบ 

 

 

 

ป๊อบ: ครับ 

 

 

 

พ่อฟาง: ฟางต่อไปนี้ลูกมีครอบครัว แล้วนะ ทำอะไรก็คิดถึงครอบครัวให้มากๆนะลูก ป๊อบหนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัยกันนะ พ่อฝากน้องด้วย 

 

 

 

ป๊อบ: ครับ 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: ฮึก ฮึก ป๊อบ ดูแลหนูฟางดีๆนะ แม่รักหนูฟางมากนะ และที่สำคัญ เราควรดูแลรักษาสิ่งที่มีค่าที่สุดเอาไว้นะ อย่าทำให้น้องเสียใจ และที่สำคัญเป็นสามีที่ดี มีหลานให้แม่เร็วๆนะหนูฟาง 

 

 

 

 

ป๊อบ: อันหลังผมขอไม่รับปากนะครับ 

 

 

 

 

พ่อป๊อบ: ทำไมพูดแบบนั้น 

 

 

 

ป๊อบ: ผมขอโทษนะครับ ที่พูดตรงๆ ขอโทษคุณอาทั้งสองด้วย ผมยังไม่อยากมีลูกตอนนี้อ่ะครับ ผมอยากทำงานให้มั่นคงกว่านี้ก่อนนะครับ 

 

 

 

 

พ่อป๊อบ: งานก็ต้องรับผิดชอบนะ แต่ครอบครัวก็สำคัญไม่แพ้กันนะ ถ้าแต่งงานแล้วไม่มีลูก ยังไงๆ มันก็ยังไม่ใช่ครอบครัว หรอกนะลูก 

 

 

 

 

ฟาง: แต่ฟางเอง.......ก็ยังไม่อยากมีลูกเหมือนกันค่ะ อย่าโทษพี่ป๊อบเลยค่ะ 

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: เอาล่ะ แม่ว่า ส่งตัวคู่ของฟางแล้ว เราต้องไปส่งคู่หนูเฟย์ อีกนะ ให้เค้าทั้งสองคนพักเถอะ เหนื่อยมาทั้งวันล่ะ

 

 

 

 

 

 

               เมื่อผู้ใหญ่ทุกคนออกไป ป๊อบปี้ก็พับผ้าห่มที่โรยกุหลาบ เอาไปวางไว้มุมนึง แล้วไปหยิบผ้าห่มผืนใหม่ในตู้ออกมา ฟางยืนมองการกระทำของป๊อบปี้ก็หลับตาลงอย่างท้อแท้ ฟางเดินไปหยิบกระเป๋า เสื้อผ้าตัวเองแล้ว เตรียมจะใส่ตู้แต่เสื้อผ้าป๊อบปี้ก็เต็มตู้ไปหมด ฟางหันมามองป๊อบปี้แต่ป๊อบปี้ไม่สนใจ ฟางจึงหยิบเฉพาะเสื้อผ้าที่จะเปลี่ยนใส่นอน ออกมา แล้วเข้าไปในห้องน้ำ 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เมื่อไหร่จะออกมา ชั้นจะอาบน้ำวันนี้นะ ไม่ใช่พรุ่งนี้ 

 

 

 

 

 

ฟาง: แป๊บนึงค่ะ ฟางรูดซิปไม่ถึง 

 

 

 

 

ป๊อบ: เฮ้ออ ช้าชะมัด ! 

 

 

        ฟางเปิดประตูออกมา 

 

 

ฟาง: เข้าก่อนเถอะค่ะ ฟางขอโทษที่ทำให้หงุดหงิด 

 

 

 

 

ป๊อบ: รู้ไว้ก็ดี หลีกไป 

 

 

 

 

      

 

          ป๊อบปี้แทรกไปทางข้างๆ แล้ว ปิดประตูใส่หน้าฟางทันที ฟางสุดจะทนก็ร้องไห้ออกมา ฟางพยายามจะรูดซิป แต่ก็รูดไม่ออก ฟางกำลังจะออกจากห้องไปหาเฟย์ ป๊อบปี้เปิดประตูห้องน้ำออกมาพอดี 

 

 

 

 

ป๊อบ: จะไปไหน 

 

 

 

ฟาง: จะไปหาเฟย์ค่ะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: จะตี 1 แล้วนะเธอจะไปทำไม 

 

 

 

ฟาง: ฟางรูดซิปลงไม่ได้อ่ะ 

 

 

 

ป๊อบ: หันหลัง 

 

 

ฟาง: ห้ะ! 

 

 

 

ป๊อบ: หันหลังมา ชั้นรูดให้ 

 

 

 

ฟาง: แต่ว่า... 

 

 

 

ป๊อบ: หรือเธอจะนอนทั้งชุดนี้....ก็ได้นะ งั้นชั้นนอน...

 

 

 

ฟาง: ก็ได้ค่ะ ! 

 

 

 

 

ป๊อบ: ได้รึยัง

 

 

 

ฟาง: ดะ...ได้...ได้แล้วค่ะ 

 

 

 

 

 

 

            ฟางรีบวิ่งเข้าห้องน้ำส่วนป๊อบปี้ก็ส่ายหัวไปมาแล้วไปที่ห้องทำงาน เปิดลิ้นชักออกมาก็หยิบรูปคู่ระหว่างเค้าและฟ้าขึ้นมา

 

 

 

ป๊อบ: วันนั้นสำหรับเราสองคนคงไม่มีแล้วซินะ...ฟ้า

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ไปไหนของเค้า ? 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เธอนอนในห้องนะ ชั้นนอนที่ห้องทำงานเอง 

 

 

 

ฟาง: ......ค่ะ 

 

 

 

 

 

        ป๊อบปี้เข้ามาในห้องแล้วเดินไปหยิบหมอนกับ ผ้าห่ม ที่เตรียมไว้ไปที่ห้องทำงาน ฟางก้มหน้าลงเศร้าๆ ก็เดินไปตรงที่นอน แล้วนั่งมองหมอนกับผ้าปูเพราะผ้าห่มป๊อบปี้เอาไปแล้ว ฟางเลยลุกขึ้นไปหยิบผ้าห่มที่ป๊อบปี้เอาไปกองไว้ที่พื้น ขึ้นมา แล้ว เอาดอกกุหลาบออกไปพร้อมน้ำตา แล้วก็กลับมานอนและฟางก็หลับไปทั้งคราบน้ำตา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

         พี่ป๊อบใจร้ายยยย 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา