จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

10.0

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 22.21 น.

  60 ตอน
  65 วิจารณ์
  54.21K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 มกราคม พ.ศ. 2560 03.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

35) ต้องการหย่า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

             ป๊อบปี้กับฟ้าออกมาจากห้องหลังห้องทำงาน เป็นจังหวะเดียวกันกับที่ฟางและเขื่อนเข้ามาในห้องทำงานพอดี ภาพตรงหน้าคือ คนทั้งสี่ยืนอึ้งกันอยู่นาน แต่คนที่ อึ้งกว่าใครก็คงจะเป็นฟาง ฟางเห็นสภาพป๊อบปี้กับฟ้า ชุดของฟ้าดูเป็นรอยยับๆผมก็ยุ่งๆ ส่วนป๊อบปี้ ก็เป็นเสื้อเชิ้ตที่ติดกระดุมแบบลวกๆ และที่สำคัญไปกว่านั้นคือทั้งคู่ออกมาจากห้องนอนหลังห้องทำงานด้วยกัน... 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: มาได้ไงอ่ะ ! 

 

 

 

เขื่อน: พี่นอนบริษัทเหรอ ? 

 

 

 

ป๊อบ: อืม 

 

 

 

เขื่อน: แล้วพี่ฟ้า ? 

 

 

 

 

       ป๊อบปี้เป็นคนตอบแทนฟ้า 

 

 

 

 

ป๊อบ: เมื่อคืนเรานอนที่นี่กัน (ป๊อบปี้พูดโดยที่มองหน้าฟาง) 

 

 

 

 

เขื่อน: นอนที่นี่ ! นอนด้วยกัน !!!!!

 

 

 

 

ป๊อบ: อืม วันนี้เธอมาบริษัทก็ดีล่ะ ชั้นจะกลับบ้านนะ คงไม่เข้ามาอีก ฝากดูด้วย ไปฟ้า (พูดจบก็จับมือฟ้าแล้วเดินผ่านหน้าฟางไป) 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: เฮ้ย ทำเชี้ยไรว่ะไอพี่บ้า !!! พี่ พี่ฟาง 

 

 

 

ฟาง: ไปทำงานเถอะเขื่อน 

 

 

 

เขื่อน: พี่ฟางคือ อย่าพึ่ง...

 

 

 

ฟาง: ชั่งเถอะ พี่ไม่ได้สนใจอะไรอยู่แล้ว ไปทำงานเถอะ 

 

 

 

 

 

 

            ป๊อบปี้กับฟ้าออกมาพนักงานในบริษัทก็เริ่มมากันแล้วก็เห็นป๊อบปี้จับมือฟ้า ต่างพากัน ซุบซิบ เม้าท์มอยกันใหญ่ 

 

 

 

 

ฟ้า: ทำไมไปพูดแบบนั้นอ่ะ 

 

 

 

ป๊อบ: ก็มันจริงนิ เราอยู่ด้วยกัน 

 

 

 

ฟ้า: ........

 

 

 

 

           ฟ้ามองป๊อบปี้เปลี่ยนไป ป๊อบปี้ไม่เหมือนเดิม เค้าไม่ใช่คนที่เคยรักเธออีกต่อไป นับวันก็ยิ่งแปลกๆไป ไม่เหมือนเดิม ยิ่งตอนที่บอกฟางกับเขื่อน ป๊อบปี้เหมือนจงใจจะพูดเพื่อประชดประชันใคร ซึ่งฟ้าก็รู้ว่าน่าจะเป็นฟาง 

 

 

 

 

 

 

 

 

               ฟางเข้าไปในห้องนอนภายในห้องทำงาน ก็เห็นผ้าปูที่นอนกระจัดกระจายอยู่ เหมือนเพิ่งผ่านการนอนมา ฟางยืนร้องไห้มือค่อยๆลูบหน้าท้องเบาๆ 

 

 

 

 

 

ฟาง: อึก แม่เหนื่อยเหลือเกิน ฮืออ แม่สู้ต่อไปไม่ไหวแล้ว ฮือออ 

 

 

 

 

 

                           ช่วงเย็น

 

 

   

 

เขื่อน: พี่ฟางจะกลับบ้านพร้อมผมรึเปล่า

 

 

ฟาง: เดี๋ยวพี่ไปธุระก่อนอ่ะ เขื่อนกลับไปก่อนเลยนะ 

 

 

เขื่อน: โอเคครับ งั้นผมกลับก่อนนะ 

 

 

 

 

                ฟางออกจากบริษัทไปโรงพยาบาลเพื่อให้หมอตรวจดูอาการ แล้วกลับมาที่บ้าน ระหว่างทางที่นั่งในแท็กซี่มา ฟางนึกถึงคำพูดของหมอ "จะฝากท้องที่โรงพยาบาลเลยรึเปล่าค่ะ หรือว่าจะลองไปปรึกษา กับสามีก่อนก็ได้นะค่ะ" ปรึกษาสามี ฟางคิดแล้วคิดอีกเค้าจะไม่บอกป๊อบปี้หรือใครทั้งนั้นว่าเค้าท้อง 

 

 

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: หนูฟางมาพอดีเลย  มาทานข้าวลูก (ทุกคนกำลังจะทานอาหาร) 

 

 

 

ฟาง: เอ่อ...ฟางไม่หิวอะค่ะ ทุกคนทานเถอะค่ะ ฟางขอตัวก่อนนะค่ะ

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: น้องเป็นอะไรรู้รึเปล่า 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ทราบครับ 

 

 

 

 

 

 

               เมื่อเข้ามาในห้องฟางหยิบถึงยาขึ้นมาดู. มียาหลายซอง ยาหลังอาหารก็มีแต่เธอยังไม่ได้ทานอะไรเลย เพราะไม่อยากเห็นหน้าป๊อบปี้ ป๊อบปี้เองก็คงไม่อยากเห็นหน้าเธอ ฟางเข้าไปอาบน้ำโดยวางถุงยา ไว้ด้านนอก ป๊อบปี้ที่ทานข้าวเสร็จก็ขึ้นมาเอาโทรศัพท์ด้านบน ก็ไม่เห็นฟาง ป๊อบปี้เดินเข้าไปหยิบโทรศัพท์ที่หัวเตียง  จังหวะนั้นป๊อบปี้หันไปเห็นถุงสีขาวเหมือนถุงของโรงพยาบาลก็เดินไปดู 

 

 

 

 

ป๊อบ: ถุงยาโรงพยาบาล ? 

 

 

 

 

              ป๊อบปี้หยิบขึ้นมากำลังจะเปิดฟางที่เปิดประตูห้องน้ำออกมาเห็นพอดีก็รีบเข้ามาแย่งไปจากมือป๊อบปี้ทันที 

 

 

 

 

ฟาง: จะทำอะไรอ่ะ

 

 

 

ป๊อบ: ก็เห็นถุงยา ก็เลยจะดู

 

 

 

ฟาง: มันของของฟาง พี่ป๊อบไม่มีสิทธิ์มายุ่งวุ่นวายกับของของคนอื่นแบบนี้นะ 

 

 

 

 

ป๊อบ: แค่ดูว่าเป็นอะไร ทำไมหรือว่า ไอหมอคนนั้นให้มาอีกล่ะ 

 

 

 

 

ฟาง: ใช่ แล้วก็อย่ามายุ่งกับของของฟางอีก 

 

 

 

 

ป๊อบ: เหอะคิดว่าชั้นอยากยุ่งมากนักรึไง ชั้นแค่กลัวว่าถ้าเธอเป็นอะไรขึ้นมาอีก เหมือนครั้งก่อนๆที่ไม่สบาย คนที่จะซวยก็คือชั้น ที่ต้องดูแลเธอไง เข้าใจใหม่ด้วยนะ ว่าชั้นไม่ได้อยากยุ่ง แต่แค่ไม่อยากให้เธอมาเป็นภาระอีก 

 

 

 

 

 

ฟาง: ...... ไม่ต้องกลัวหรอกค่ะ ครั้งนี้ฟางดูแลตัวเองได้ โดยไม่การให้ใครมาดูแลอะไรทั้งนั้น 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: แต่ถึงจะเป็นหนักแค่ไหน ก็คงจะมีไอหมอคนนั้นดูแลไม่ห่างซินะ ถึงได้หายไปกับมันตั้งวันนึง ไปนอนด้วยกันถึงไหนอ่ะ มีความสุขพอๆกับที่มีความสุขกับชั้นมั้ยห้ะ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง:  ก็มีความสุขมากที่สุดเลยอ่ะ การที่ได้นอนกับคนที่ตัวเองรัก มันมีความสุขจะตายไป หรือว่าที่นอนกับพี่ฟ้าที่บริษัท ไม่มีความสุข 

 

 

 

 

ป๊อบ: มีซี่ มีมากเลย ไม่เหมือนตอนนอนกับเธอ นอนกับฟ้าคือความสุขจริงๆ แต่นอนกับเธอมันมีแต่ความทุกข์จริงๆ 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฟางก็เหมือนกัน นอนกับอาร์มก็ดี๊ดี มีแต่ความสุข มีแต่ความรักให้กัน มันก็จริงนะ คนรักกันนอนด้วยกันมันถึงจะเรียกว่าความสุข ไม่ใช่การมาอยู่ทนทุกข์กันแบบนี้ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ! ยอมรับแล้วซินะ ว่าไปนอนกับมันมา ! 

 

 

 

 

ฟาง: ค่ะ ก็ไม่มีอะไรจะต้องปิดบังแล้ว ในเมื่อพี่ป๊อบกับพี่ฟ้าก็เปิดเผยกันซะขนาดนั้น ฟางเองก็เบื่อที่จะต้องปิดบังแล้วเหมือนกัน........ฟางต้องการหย่า หย่าให้เร็วที่สุด 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

             หย่าาาาาาา ฟางจะหย่าแล้ววววว 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา