จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

10.0

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 22.21 น.

  60 ตอน
  65 วิจารณ์
  54.19K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 มกราคม พ.ศ. 2560 03.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

48) คิดสั้น !!!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

          ป๊อบปี้ส่งข้อความมาในโทรศัพท์ฟาง ฟางเองก็แปลกใจเพราะปกติป๊อบปี้ไม่เคยคิดจะส่งอะไรหาเธอ "ชอบรึเปล่า" ฟางอ่านแต่ก็ไม่ได้ตอบกลับไปป๊อบปี้เลยส่งมาอีกครั้ง "ขอโทษนะที่พี่ส่งมารบกวน พี่จะไม่อยู่กวนใจฟางอีก" 

 

 

 

 

 

เฟย์: พี่ฟางใจแข็งจัง 

 

 

 

เขื่อน: พี่ป๊อบก็น่าสงสาร

 

 

 

เฟย์: เราจะทำไงดีล่ะ 

 

 

 

เขื่อน: เฮ้อออ 

 

 

 

 

 

 

 

               แม่ป๊อบปี้เขื่อนและเฟย์มาประชุมเพื่อจะวางแผนช่วยป๊อบปี้กับฟางให้คืนดีกัน เฟย์รีบทำตามแผนโทรไปหาฟางทันที

 

 

 

เฟย์: พี่ฟางๆ

 

 

ฟาง: มีอะไรเฟย์ ทำไมเสียงเป็นแบบนั้น

 

 

เฟย์: เกิดเรื่องแล้ว พี่ป๊อบ พี่ป๊อบ

 

 

ฟาง: เฟย์เค้าจะเป็นอะไรมันเกี่ยวอะไรกับพี่

 

 

 

เฟย์: พี่ป๊อบลงมาเอายาแก้ปวดขึ้นไปบนห้อง เป็นกระปุกเลย เฟย์กลัวว่าพี่ป๊อบจะคิดสั้นพี่ฟางรีบมานะ 

 

 

 

ฟาง: ฟะ เฟย์ คิดสั้น!!! 

 

 

 

 

 

 

            ฟางรีบขับรถมาบ้านป๊อบปี้ ทุกคนต่างรอกันที่หน้าบ้าน ฟางรีบเข้าไปในห้องของป๊อบปี้เห็นกระปุกยาแก้ปวดเต็มพื้นกระจัดกระจาย ส่วนป๊อบปี้ก็นอนอยู่บนเตียง เขื่อนรีบล็อคประตูจากด้านนอกทันที 

 

 

 

แม่ป๊อบ เขื่อน เฟย์: สำเร็จ 

 

 

 

 

         ฟางรีบไปดูป๊อบปี้ฟางกอดป๊อบปี้แล้วร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

ฟาง: อื้อออออ พี่ป๊อบฟางขอโทษ อื้ออออออพี่ป๊อบอย่าทิ้งฟางไปซิ อื้ออออออ ฟางขอโทษอื้อออ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: หวังว่าแผนนี้จะสำเร็จนะ 

 

 

 

เขื่อน: ผมก็ว่างั้นแหละครับแม่ 

 

 

 

 

 

 

         แม่ป๊อบปี้นึกย้อนไปตอนที่ให้ป๊อบปี้กินน้ำผสมยานอนหลับ

 

 

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: แม่ทำน้ำผลไม้มาให้

 

 

 

ป๊อบ: ขอบคุณครับแม่

 

 

 

          พอป๊อบปี้กินจนหมดแล้วหลับไป เขื่อนกับเฟย์ก็รีบเอายามาเทลงบนพื้นแล้วทำเป็นให้ยาอยู่ในกำมือของป๊อบปี้ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: อึกอึก อื้ออออทำไม ทำไมต้องคิดสั้นด้วยอ่ะ อื้ออออ

 

 

 

 

 

          ป๊อบปี้ค่อยๆรู้สึกตัวลืมตาขึ้นเห็นเหมือนมีคนมากอดตัวเองอยู่พอมองดูดีๆก็เป็นฟาง 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟาง ?

 

 

 

ฟาง: อื้ออออพี่ป๊อบ !!! อึก เสียง !!! 

 

 

 

 

               ฟางรีบผละออกจากป๊อบปี้ส่วนป๊อบปี้ก็ลุกขึ้นนั่งฟางพูดกับตัวเองเบาๆ "ถูกหลอกแน่ๆเลย" ฟางรีบเดินออกไป ป๊อบปี้ตามมาคว้ามือเอาไว้ก่อน

 

 

 

 

ป๊อบ: เดี๋ยวฟาง 

 

 

 

ฟาง: ปล่อย 

 

 

 

ป๊อบ: ฟางมาที่นี่ได้ไง แล้วทำไมยาเต็มห้องแบบนี้อ่ะ

 

 

 

ฟาง: ไม่รู้ 

 

 

 

ป๊อบ: แล้วฟางร้องทำไม เป็นอะไรรึเปล่า เจ็บตรงไหน หรือว่าใครทำอะไร 

 

 

 

ฟาง: ไม่มีใครทำอะไร ปล่อยได้แล้ว 

 

 

 

 

          ฟางจะไปเปิดประตูแต่ประตูดันเปิดไม่ออก

 

 

 

ฟาง: ทำ ทำไมเปิดไม่ออกอ่ะ 

 

 

 

ป๊อบ: พี่เปิดให้....ประตูน่าจะโดนล็อคจากข้างนอกอ่ะ 

 

 

 

ฟาง: โอ๊ย ! ทำไมทำแบบนี้กันนะ ! 

 

 

 

 

ป๊อบ: เดี๋ยวนะ ! ทำอะไร ใครทำอะไร อธิบายให้พี่ฟังหน่อย

 

 

 

 

ฟาง: ออกไปได้เดี๋ยวก็รู้เอง ไม่ต้องอธิบายอะไรหรอก

 

 

 

 

 

ป๊อบ: แผนของเขื่อนกับเฟย์แน่ๆ (พูดกับตัวเอง) 

 

 

 

 

ฟาง: ทำไมต้องมาติดอยู่แบบนี้ด้วยเนี้ย 

 

 

 

 

          ป๊อบปี้เก็บยาที่เต็มพื้นจนหมดแล้วมาหาฟางที่พยายามโทรหาเฟย์โทรหาเขื่อนแต่ก็ไม่มีใครรับ

 

 

 

 

ป๊อบ: นั่งก่อนเถอะ ประตูกว่าจะเปิดได้ก็อีกนาน

 

 

 

ฟาง: ไม่เป็นไรค่ะ

 

 

 

ป๊อบ: ยืนนานๆมันไม่ดีนะ 

 

 

 

                   ป๊อบปี้บอกให้ฟางไปนั่งเพราะยืนนานเกินไปแล้วมันไม่ดีกับฟางแล้วก็ลูก 

 

 

 

 

ป๊อบ: พี่ดีใจนะ ที่ฟางเป็นห่วงพี่ 

 

 

 

ฟาง: ...........

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา