จะมีวันนั้นไหม...วันที่เธอจะรักกัน

10.0

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2559 เวลา 22.21 น.

  60 ตอน
  65 วิจารณ์
  55.32K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 มกราคม พ.ศ. 2560 03.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

50) ต้องปลอดภัย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

                  ป๊อบปี้พอรู้ข่าวก็รีบไปที่เกิดเหตุทันที แล้ววิ่งไปดูฟางที่รถพยาบาล

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟาง ฟาง !!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พยาบาล: ตอนนี้คนไข้เสียเลือดมากนะค่ะ เราต้องรีบพาคนไข้ไปโรงพยาบาลด่วนนะคะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ผมไปด้วยครับ ผมเป็นสามีเค้าครับ 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                  ระหว่างที่กำลังไปโรงพยาบาล ป๊อบปี้กุมมือฟางไว้ตลอด คอยเรียกชื่อฟางตลอด ฟางไม่ได้สติเลยแม้แต่นิดเดียว ที่ขาของฟางที่รอยเลือดไหลออกมา ป๊อบปี้รู้สึกใจคอไม่ค่อยดี ป๊อบปี้ร้องไห้ออกมาไม่หยุด

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟางกับลูกอย่าเป็นไรไปนะ อึก ฟางฟางกับลูกต้องปลอดภัยนะ 

 

 

 

 

 

 

 

พยาบาล: คนไข้กำลังท้อง

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ครับเค้าท้องอยู่ แล้วเค้ากับลูกจะปลอดภัยมั้ยครับ

 

 

 

 

 

 

 

พยาบาล: โอกาสแท้งมีสูงมากนะคะ คนไข้เสียเลือดมาก 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เอาเลือดผม เอาเลือดผมไป เอาเลือดผมไปได้มั้ยครับ 

 

 

 

 

 

 

 

พยาบาล: ถ้าคุณเลือดกรุ๊ปเดียวกับคนไข้ ก็สามารถให้ได้ค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                  เมื่อมาถึงโรงพยาบาลป๊อบปี้วิ่งไปพร้อมๆกับเตียงรถเข็นพอถึงหน้าห้องฉุกเฉินพยาบาลก็ไม่อนุญาติให้เข้าไป แล้วมีพยาบาลอีกคนมาพาป๊อบปี้ไปตรวจเลือด เลือดป๊อบปี้กับฟางกรุ๊ปเดียว ป๊อบปี้เลยให้เลือดฟางทันที หมอรีบให้พาป๊อบปี้ไปอยู่เตียงใกล้ๆฟางเพื่อให้เลือดไปถึงฟางทันที ป๊อบปี้มองฟางตลอด ในใจก็ภาวะนาขออย่าให้ฟางกับลูกเป็นอะไรไป

 

 

     

 

 

 

 

 

   

ป๊อบ: ลูกกับแม่ต้องปลอดภัยนะ    

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: อื้ออออฟาง ฟางจะเป็นอะไรรึเปล่า 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: ลูกต้องปลอดภัยนะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: พี่ฟาง อื้ออออเขื่อนเฟย์ไม่น่าให้พี่ฟางมาเลย อึก 

 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: พี่ฟางกับลูกต้องไม่เป็นไรนะ ไม่ต้องร้องนะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: หนูฟางต้องปลอภัยนะลูก 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อป๊อบ: แล้วป๊อบปี้ล่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                จังหวะนั้นป๊อบปี้ก็เดินออกมาจากห้องฉุกเฉิน

 

 

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: น้องเป็นไงบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: อึก อึก อาการฟาง อึก

 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: ฟาง ฟางทำไมป๊อบปี้ ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟางเสียเลือดมากครับ แล้วอึกอึกเด็กในท้องโอกาสรอดมีน้อยมาก อึกอึก  ผมขอโทษ ผมขอโทษครับ  เป็นเพราะผม เพราะผม 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: ไม่ต้องโทษตัวเอง มันเป็นอุบัติเหตุ ไม่มีใครอยากให้ทุกอย่างมันเป็นอย่างนี้หรอกนะ ลุกขึ้นเถอะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อป๊อบ: เราให้เลือดลูกกับเมียเราแล้ว พ่อเชื่อนะว่าทั้งสองคนจะปลอดภัย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                   

 

                      

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา