รักร้าย...ของนายจอมกวน

ในขนาที่ทั้นสองคุยกันอยู่โดยไม่รู้ว่ามีคนแอบฟังอยู่

เจโฮป:หึๆเสร็จฉันแน่

.

ตอนเย็น

.

จองกุกได้แบกจีมินกลับหอเพราะว่าจีมินเดินไม่ไหว

จองกุก:จีมินอ่าาาาาา 

จีมิน:อืมมมมม

จองกุก:ถึงห้องแล้ว

จีมิน:แล้วววว

จองกุก:กุญแจอยู่ในกระเป๋ากางเกงอ่ะ

จีมิน:แล้ววว

จองกุก:เค้าหยิบไม่ได้ หยิบให้หน่อยยย

จีมิน:ก็ได้(ล่วงมือไปหยิบกุญแจในกระเป๋ากางเกง)

จองกุก:เสร็จยัง

จีมิน:เอาไป(ยืนกุญแจห้องให้)

จองกุก:เปิดประตูเข้าห้อง

แล้วทั้งสองก็ทำงานที่อาจารย์สั่ง

.

ด้านจิน ณ บ้านจีมิน

จิน:นี้ม่อนจะตามฉันไปถึงไหน

แรปม่อน:จนกว่าพี่จะยอมเป็นแฟนผม

จิน:จะบะ จบ้าหรอ(เขิลหน้าแดง)

แรปม่อน:พี่จินตอนไหนจะยอมเป็นแฟนผมสักทีผมตามจีบพี่นานแล้วนะ

จิน:ม่อนฟังพี่นะ พี่ไม่ได้ชอบม่อนนะ(พี่ไม่สามารถบอกออกไปได้จริงๆขอโทดนะ)

แรปม่อน:พี่ผมรู้ว่าพี่ก็แอบชอบเหมือนกันน่าาาาา

จิน:พี่ว่าม่อนไปหาคนที่ดีกว่าพี่ดีกว่านะ

แรปม่อน:ไม่ผมจะจีบพี่จนกว่าจะติด จนกว่าพี่จะยอมเป็นแฟนผม(เดินออกไปจากบ้านจิน)

จิน:แรปม่อนพี่ขอโทดนะ "พี่รักม่อนนะ" (พูดพร้อมกับร้องไห้)

.

.

กลับมาด้านจีมิน กลางดึก

.

จีมินได้ยินเสียงแปลกๆดังมาจากข้างห้อง

จองกุก:จีมินเป็นไรอ่ะทำไมไม่นอนอ่ะ (ขยี้ตา)

จีมิน:นี้อย่าขยี้สิ เราได้ยินเสียงแปลกๆมาจากห้องข้างๆอ่ะ

จองกุก:งั้นไปปดูกันป่ะ

จีมิน:ป่ะ

ทั้งคู่เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าห้อง ต้นตอของเสียงดังและกำลังจะเคาะประตู

.
.

เอ้ะเสียงนั้นจะเป็นเสียงอะไรนะ??

โปรดติดตามตอนต่อไป.