รุ่นพี่(ที่รัก)

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 22.49 น.

  51 ตอน
  410 วิจารณ์
  79.40K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 01.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

44) 44.1 special part เพียงหนึ่งครั้ง (TOMO&KAEW )

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวพักผ่อนเยอะๆนะแก้ว เอาจริงถ้าไม่ไหวก็ไม่ต้องไปช่วยงานที่คณะหรอก เอาตัวเองให้ไหว

ก่อนนะ”กวินพูดเมื่อพาแก้วมาส่งที่ห้อง แล้วกำลังจะใส่รองเท้าออกไปข้างนอกอีก แก้วมองการก

ระทำของกวินแล้วนิ่งเงียบ จริงอยู่ที่กวินพาเธอมาอยู่ที่นี่หลังจากที่เธอทะเลาะกับเพื่อนๆรูมเมท

เธอ

 

 

 

 

“กวิน ถามหน่อยสิ กวินรักแก้วบ้างไหม”แก้วมองการกระทำของกวินที่เหมือนจะใส่ใจตัวเองแต่

สุดท้ายก็เหมือนเดิม

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วทำไมพูดแบบนี้ล่ะ”กวินชะงักก่อนที่จะรีบถามแก้ว

 

 

 

 

 

“กวิน ไม่รู้ตัวบ้างหรอว่ากวินทำตัวแบบเดิม ถึงแม้แก้วจะให้โอกาสกวินอีกครั้ง แต่กวินก็ยังเป็น

เหมือนเดิม แม้ตอนแรกเหมือนกวินจะเปลี่ยนเป็นคนใหม่ แต่นี่มันก็เหมือนเดิม”แก้วโพล่งออกมา

ด้วยความอัดอั้นและคิดถึงอดีตที่ตัวเองทำร้ายโทโมะเลือกที่จะให้อภัยคนที่อยู่ในใจอย่างกวินจน

ทำลายความรักและเชื่อใจของโทโมะและเพื่อนๆของเธอไปหมด

 

 

 

 

 

“นี่เพราะไอ้โทโมะใช่มั้ย ไปซ้อมละครเวทีมันพูดอะไรเป่าหูล่ะห้ะ พอใกล้กับแฟนเก่าตัวเองไม่ทัน

ไรจะเปลี่ยนใจกลับไปหางั้นหรอ”กวินเข้าใจทันทีว่าแก้วเปลี่ยนไปเพราะโทโมะแน่ๆก็โวยวายว่า

แก้วทันที

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

แก้วโมโหตบหน้ากวินหันก่อนที่จะวิ่งหนีแต่กวินท์ไม่รอช้ารีบกระชากร่างบางหมายจะบดจูบ แก้ว

หวีดร้องเสียงหลงก่อนที่จะเวียนหัวและเผลออ้วกใส่กวินทันทีกวินโมโหบันดาลโทสะง้างมือหมาย

จะตบแก้วแต่แล้วต้องะงักเมื่อรอยเสื้อที่ตนเองกระชากแก้วออกมาเมื่อกี้นี้ทำเห็นรอยช้ำที่แขนและ

รอยคล้ายมีกรีดบริเวณเนินอกเกือบใกล้ๆลำคอสวย

 

 

 

 

 

 

 

“กวินจำเอาไว้ เลยเพราะความไม่รู้จักพอของกวินทำให้แก้วได้แผลนี้มา”แก้วนิ่งเมื่อรู้เห็นว่ากวิน

เห็นรอยแผลพวกนี้ก็รีบว่าก่อนที่จะรีบวิ่งลงมาจากคอนโดของกวินแล้วเดินออกไปอย่างไร้จุดหมาย

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ะโอเหมือนการเตือนของชั้นครั้งที่แล้วมันจะทำให้แกหน้าหนาไม่ยอมเลิกกับพี่กวินสินะ งั้น

คราวนี้ชั้นคงให้คนของชั้นอุ้มแกไปไว้ที่ซ่องแล้วล่ะมั้ง”จังหวะนั้นเอง ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมา

พร้อมกับบอดี้การ์ดร่างยักษ์2คนประกบพูดขึ้นแล้วยิ้มเยาะออกมา

 

 

 

 

 

“ชั้นบอกเลยนะน้ำตาลว่าต่อให้เธอจะให้คนของพ่อเธอเก็บชั้น ยังไงซะกวินก็ไม่มีวันที่จะหยุดอยู่

ที่เธอ”แก้วมองน้ำตาลที่เดินมาหาเรื่องตัวเองแล้วถอนหายใจก่อนที่จะว่าทำให้น้ำตาลโมโหตบ

หน้าแก้วจนหน้าหันอย่างแรง

 

 

 

 

 

“อย่ามาปากดีกับชั้น ระหว่างแกกับชั้นมันคนละชั้นกันแผลตามเนื้อตัวแกมันไม่จำใส่ในสมองเลยรึ

ไงว่าอย่ายุ่งกับผู้ชายของชั้นห้ะนังแก้ว”น้ำตาลสั่งให้พรรคพวกลากแก้วไปที่มุมลับตาคนก่อนที่จะ

บีบคางของแก้วจนแก้วร้องออกมาด้วยความเจ็บ

 

 

 

 

 

 

 

“นี่พวกคุณทำอะไรกันน่ะ”แต่ก่อนที่น้ำตาลจะเอามีดที่ซ่อนกรีดลงที่แก้มของแก้ว ตำรวจ2นาย

เดินเข้ามาทักกลุ่มของน้ำตาลทำให้พวกของน้ำตาลผลักร่างบางของแก้วล้มลงก่อนที่จะปลีกตัวหนี

ออกไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

“คุณไม่เป็นไรนะครับ/ค่ะชั้นไม่เป็นไร”ตำรวจถามแก้วก่อนที่จะจะตอบแล้วหนีออกมาแล้วเดินไป

ตามทางของตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“นี่ตำรวจถามก็บอกเค้าไปสิว่ากำลังมีเรื่องตบตีแย่งผู้ชายกันอยู่”แก้วที่มัวแต่เหม่อมองรอบๆไม่ได้

สนใจว่าโทโมะแอบสะกดรอยตามเธอมาหลังจากที่แก้วแยกมาจากพวกของน้ำตาลได้ก็พูดขึ้นแก้ว

ตกใจหันไปมองพบว่าโทโมะนั้นอยู่ห่างจากเธอไม่ไกล หญิงสาวไม่ยอมตอบชายหนุ่มหมายจะ

เดินหนีแต่โทโมะคว้าข้อมือบางไว้แล้วดึงกลับไปขึ้นรถแท็กซี่ที่เรียกไว้ก่อนที่จะพากลับมาที่ห้อง

พักของเขาทันที

 

 

 

 

 

 

“พาชั้นมาที่นี่ทำไม เดี๋ยวผู้หญิงคนใหม่ของนายก็ว่าเอาได้หรอก”แก้วขืนตัวเล็กน้อยพลางว่าแล้ว

มองไปรอบๆห้องแอบหวั่นใจว่าแมงมุมจะเข้ามาและเข้าผิดได้

 

 

 

 

 

“ทีกับเรื่องกวินเธอก็ไม่เห็นจะแคร์ แต่พอเรื่องของชั้นกลับรู้สึกละอาย ใช่สิชั้นไม่ใช่กวินของเธอนิ

ทำอะไรก็ไม่เคยอยู่ในสายตา ไม่งั้นเธอคงไม่ยอมเจ็บตัวแบบนี้เพื่ออยู่ใกล้กับมันหรอก”โทโมะ

มองแก้วแล้วตดพ้อว่าก่อนที่จะเดินไปล๊อคกุญแจไม่ให้แก้วออกไป แก้วตกใจเมื่อเห็นโทโมะย่าง

สามขุมเข้ามาหาเธอ

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าทำอะไรบ้าๆนะโทโมะ อย่า”แก้วหวีดร้องก่อนที่จะขยับหนีแต่ชายหนุ่มใช้ความไวทึ้งเสื้อเชิ้ต

ที่แก้วใส่อยู่หลุดออกมานได้ ก่อนแก้วจะเหลือแค่ชุดชั้นในสีเข้มที่ปกปิดร่างกายเธอ แต่นั่นไม่ใช่

ประเด็นเมื่อสายตาคมจ้องไปตามรอยแผลที่ร่างบางถูกน้ำตาลและพวกทำร้ายมา

 

 

 

 

 

 

“ทำไมกัน ทั้งๆที่ผู้หญิงของมันทำร้ายเธอขนาดนี้ทำไมเธอถึงยอมที่จะอยู่กับมัน ทำไมกัน”โท

โมะมองรอยแผลตามตัวแก้วด้วยความเจ็บปวดที่หัวใจก่อนที่จะระเบิดอารมณ์ออกมาแล้วหันเอามือ

ไปชกกับตู้เสื้อผ้าข้างๆตนเองอย่างแรงหลายๆครั้ง แก้วอึ้งน้ำตาไหลออกมาก่อนที่จะวิ่งไป

สวมกอดโทโมะด้านหลังเอาไว้เพื่อให้เขาหยุดทำร้ายตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“โทโมะพอเถอะนะ อย่าทำร้ายตัวเองอีกเลย เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับโทโมะเลยนะ ฮือๆ”แก้วร้องไห้

ออกมาด้วยความอัดอั้นในใจตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“ทำไมล่ะแก้ว ทำไมต้องรักมันมากขนาดนี้ด้วย”โทโมะได้ยินเสียงแก้วร้องไห้แทบทรุดลงไปกับ

พื้นแล้วพูด

 

 

 

 

 

“มันผิดที่แก้วเอง ผิดที่แก้วโง่เองที่กลับไปหากวิน ขอโทษนะโทโมะ ฮือๆ ขอโทษที่ทำให้โทโมะ

ต้องเสียใจอีกแล้ว ขอโทษ”แก้วกอดโทโมะแน่นแล้วพร่ำพูดขอโทษชายหนุ่มอยู่อย่างนั้น โทโมะ

ค่อยๆพลิกตัวเองหันมาประจันหน้ากับแก้วก่อนที่จะกอดเธอด้วยความอ่อนโยนและโน้มใบหน้าของ

แก้วขึ้นมาจูบซับน้ำตาให้

 

 

 

 

 

 

“แต่สิ่งที่เจ็บที่สุดคือชั้นยังไม่ลืมเธอทั้งๆที่เธอทิ้งชั้นกลับไปหากวิน ชั้นพยายามจะเกลียดเธอแต่

สุดท้ายก็ทำไม่ลงได้เลยสักครั้ง”โทโมะถอนจูบออกากแก้มเนียนแล้วสบตาแก้วก่อนที่จะพูดต่อ

แก้วน้ำตาไหลออกมาอีกครั้ง

 

 

 

 

 

“โทโมะ แก้วขอโท อื้ออออ”แก้วอึ้งไม่คิดว่าโทโมะจะยังรักเธอมากขนาดนี้จึงพูดขอโทษอีกครั้ง

แต่โทโมะไม่รอช้าปล่อยให้แก้วได้พูดคำขอโทษ รีบดึงแก้วไปบดจูบอย่างร้อนแรงก่อนที่จะผละ

แก้วออกจากอ้อมกอด

 

 

 

 

 

“ถ้าตอนนี้ไม่มีที่ไปก็พักอยู่ที่นี่ก่อนก็ได้ แต่ขอร้อง อย่าไปหาไอ้กวินมันเพราะผู้หญิงของมันจะ

ทำร้ายเธอซึ่งชั้นทนไม่ได้ที่จะเห็นเธอเป็นอะไรไปอีกส่วนชั้นจะไม่มายุ่งกับเธอจนกว่าเธอจะลืม

กวินได้ไปจนหมดทั้งหัวใจ ดูแลตัวเองดีๆด้วยนะแก้ว”โทโมะพูดแล้วรีบออกไปจากห้องทิ้งให้แก้ว

ทรุดลงร้องไห้ออกมาด้วยความรู้สึกผิดที่เคยทำร้ายจิตใจโทโมะแต่เขาก็ยังคงเป็นห่วงเธอเหมือน

เดิมไม่เปลี่ยนไป

 

 

 

 

เอาแล้วไงไม่ยอมบอกความรู้สึกที่ชัดเจนโทโมะหนีไปแล้วไง

 

 

งานนี้แก้วะเคลียร์ตัวเองไได้มั้ยต้องติดตามๆๆๆ

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา