ทำไมต้องรักเธอ

 

 

 

 

 

 

                         เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วตื่นมาก็ไม่เห็นลูกนอนอยู่ข้างๆและได้ยินเหมือนเสียงคนคุยกันอยู่ในห้องน้ำ แก้วเลยลุกขึ้นไปดู เมื่อเปิดประตูก็เห็นโทโมะกำลังอาบน้ำอยู่กับลูก ก็ตกใจเพราะทั้งคู่กำลังโป๊กันอยู่ 

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: เฮ้ย !! 

 

 

 

 

                  แก้วเห็นก็รีบปิดประตูทันที 

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: อยู่นี่ได้ไงอ่ะ 

 

 

 

 

 

 

                    แก้วนั่งรอโทโมะกับวิศออกมาจากห้องน้ำที่ปลายเตียง ไม่นานโทโมะก็อุ้มวิศออกมาในสภาพที่ตัวยังเปียกน้ำอยู่  โทโมะวางตัวลูกลงตรงหน้าแก้ว จากนั้นแก้วก็เอาผ้ามาเช็ดผมให้ลูก แล้วเงยหน้าขึ้นพูดกับโทโมะ 

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: นายมาตั้งแต่เมื่อไหร่ 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ก็...เมื่อคืน...ไม่ได้ไปไหนหนิ...นอนตรงนั้นอ่ะ (ชี้ที่เตียง) 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: ห้ะ !! 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: จะตกใจอะไรล่ะ ก็ชั้นขับรถกลับไม่ไหว ฝนก็ตกด้วยนะ 

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: นายแอบเข้ามาตอนที่ชั้นหลับใช่ม่ะ 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: อาฮะ  

 

 

 

 

 

วิศ: แม่ครับ 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: ครับ ว่าไง 

 

 

 

 

 

วิศ: เมื่อกี้ ตอนวิศอาบน้ำกับพ่อ ทำไมแขนของพ่อมันเป็นมัดๆเลยล่ะครับ

 

 

 

 

 

โทโมะ: 555 วิศอยากมีแบบพ่อเหรอครับ 

 

 

 

 

 

วิศ: ครับ เหมือนแขนซุปเปอร์ฮีโร่ในการ์ตูนเลย 

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: เหมือน Hulk ใช่มั้ยครับ ดูไปดูมาหน้าพ่อก็แอบคล้ายๆเหมือนกันเนอะ

 

 

 

 

 

 

 

วิศ: คริคริ 555 

 

 

 

 

 

 

                      แก้วกับลูกก็หันไปขำใส่โทโมะ

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ไม่เห็นเหมือนเลย Hulk นะหล่อสู้พ่อไม่ได้หรอก 

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: แหวะ 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: อ้าวไม่ทันไร ท้องลูกคนที่สองแล้วเหรอ 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: พูดบ้าไรห้ะ 

 

 

 

 

 

 

 

วิศ: วิศจะมีน้องเหรอคร้าบ 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: แล้ววิศอยากมีมั้ยล่ะครับ 

 

 

 

 

 

 

วิศ: อยากมีครับๆ 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: วิศครับ แม่ว่าเราไปแต่งตัวกันดีกว่าเนอะ 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ทำมาเป็นเปลี่ยนเรื่อง (พูดแซวแก้ว) 

 

 

 

 

 

แก้ว: นี่แหนะ (ก่อนแก้วจะเดินไปก็กระทืบเท้าใส่เท้าโทโมะ) 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: โอ๊ย !! เจ็บนะ !! 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: สม น้ำ หน้า 

 

 

 

 

 

 

 

 

                            หลังจากแต่งตัวเสร็จแล้วแก้วก็บอกให้โทโมะกับลูกลงไปก่อน เมื่อแก้วอาบน้ำเสร็จก็ตามลงไป

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ใส่เสื้อผมได้นะ 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: อ่อใส่ได้ครับ

 

 

 

 

 

 

แก้ว: อ่อ ที่แท้ก็ รู้เห็นเป็นใจกันใช่ม่ะ

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไรๆ เปล่าซะหน่อย

 

 

 

 

 

 

ป้านุ่น: โจ๊กมาแล้วค่ะ 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: แล้วพ่อละค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

ป้านุ่น: อ่านหนังสือพิมพ์อยู่ในห้องรับแขกกับคุณหนูวิศค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: อ่อ งั้นเดี๋ยวแก้วไปตามพ่อกับวิศก่อนนะ 

 

 

 

 

 

 

 

                         แก้วเดินมาที่ห้องรับแขกโทโมะก็ตามมาด้วย

                        

 

 

 

 

วิศ: คุณตาครับ วิศอยากได้อันนี้คร้าบ

 

 

 

 

 

 

พ่อแก้ว: ได้ลูก เดี๋ยวตาพาไปซื้อ 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: ขอ ของเล่น อีกแล้วใช่มั้ยเรา

 

 

 

 

 

 

พ่อแก้ว: ไม่เป็นไรหรอก แค่นี้เอง 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ไหนขออะไรคุณตาครับคนเก่ง (เข้าไปอุ้มวิศแล้วถาม)

 

 

 

 

 

วิศ: วิศอยากได้โมเดลรถครับ 

 

 

 

           

 

 

โทโมะ: อ่องั้นเอางี้ เดี๋ยววันนี้พ่อพาไปซื้อ ดีมั้ยครับ    

 

 

 

 

 

วิศ: ดีครับ

 

 

 

 

 

 

พ่อแก้ว: งั้นเดี๋ยวตาให้เงินไปซื้อนะ

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ไม่ต้องหรอกครับคุณพ่อ ให้เป็นหน้าที่ผมดีกว่า (:

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: คุณพ่อ ? (คิดในใจ)

 

 

 

 

 

 

 

พ่อแก้ว: ไปกินข้าวกันดีกว่า ไปลูก