รักเล็กๆพาอมดกับมักเกิ้ล

."นี่นายฉันขอนั่งตรงนี้ได้ไหม"ฉันกำลังขอที่นั่งจากคนที่ดูท่าทางจะไม่ค่อยเต็ม  เพราะเค้ากำลังนั่งโบกแท่งไม้ แถมมีผ้าคลุมอะไรรุงรังเต็มไปหมด

"เธออยู่บ้านสลิธีรินหรือป่าว ฉันจะไม่คบเพื่อนที่อยู่สลิธีริน" นายคนนั้นมองฉันตาเขม็ง

"บ้านสลิ..สลิ อะไรของนายฉันไม่เข้าใจ" ฉันทำหน้ามึนงงหลังจากที่นายนั่นพูดกับฉัน

"งั้นอ่ะ" เค้ายื่นโทรศัพท์มือถือให้ฉัน มันเป็นเว็บหนึ่งๆ ที่ถามถึงตัวตนของเรา ฉันก็คลิ้กมันไป

"โอเค เธออยู่บ้านเรเวนคลอสินะ "

"อะไรของนายเนี่ย" ตานี่ท่าจะเพี้ยน ฉันบ่นในใจ

"ฉันมีชมรมนึง ที่อยากจะชวนเธอเข้า"เขายื่นกระดาษข้อมูลเกี่ยวกับชมรมให้ฉันดู

"กองทัพดัมเบิลดอร์ ฮอกวอตส์" หลังจากฉันอ่านชื่อชมรมเสร็จฉันถึงกับงงทันที

"เอาล่ะ ฉันไปล่ะ ถ้าสนใจนี่ใบสมัครเข้าชมรม" เขายื่นใบสมัครแล้วเดินออกไป

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เพื่อนฉัน เนย แจม แก้ว เดินเข้ามา

"ฮั่นแน่" แก้วแซวฉันทันทีที่นั่งโต๊ะ

"อะไรของเธอ" ฉันกำลังงง

"มีเสน่ห์ไม่เบาน้ะจ้ะ ได้คุยกับป๊อบปี้ด้วย" แจมเกริ่นขึ้นมา

"นั่นอ่ะ ป๊อปปี้ หนุ่มหล่อหนุ่มฮอต ของคณะสถาปัตย์ เขาชอบแฮร์รี่พอตเตอร์มาก แต่ไม่รู้นะ เพราะอะไรเขาถึงชอบมากมายขนาดนั้น แถมเขายังคุยกับผู้หญิงคนอื่นไม่เกินสามคำ ยกเว้น เพื่อน พี่สาว แม่ แต่เธอน่ะ เป็น20คำได้มั้ง" เนยพูด

"แถมที่ชมรมนั้นน่ะ ก็มีแต่แฟนคลับเท่านั้นแหละ มีน้องสาวเค้าเป็นหัวหน้าชมรม" แก้วเอ่ยตาม

"งั้นหรอ"ฉันฟังเพื่อนๆฉัน แต่ฉันไม่ได้สนใจ

ตอนเย็น
ขณะที่ฉันกำลังเดินทางกลับบ้าน ทางเข้าบ้านฉันเป็นทางเปลี่ยวแทบจะไม่มีคนเดินตามมาเลย

"เฮ้ๆ"

"ใครนะ"

"ฉันเอง"

"ป๊อปปี้หรอ"

"ใช่"

"นายมาทำอะไรที่นี่"

"กลับบ้านไง บ้านฉันอยู่ซอยนี้"

"งั้นหรอ"

ระหว่างที่ฉันกับป๊อปปี้เดินกลับบ้าน ท้องฟ้าที่สดใสก็เริ่มมืดหมอง ทั้งๆที่เพิ่งสี่โมงเย็นเอง

"วิ่งฟางวิ่ง"

"ทำไมล่ะ ฉันต้องวิ่ง"

"เอาเหอะ"

ฉันกับป๊อปปี้รีบวิ่ง จู่ๆทันใดนั้น ก็มีบางอย่าง สีดำ มีผ้าคลุม ท่าทางน่ารังเกียจ เข้ามาทำร้ายเขา

"ฟางวิ่ง" ฉันรีบวิ่งตามที่เค้าบอก 

ทันใดนั้น สิ่งนั้นก็มุ่งมาทำร้ายฉันอีกตัว 

เขากำลังหยิบไม้กายสิทธิ์ที่เขาพกติดตัวตลอดเวลาชี้ใส่สิ่งที่น่ารังเกียจ แล้วพูดคาถาอะไรสักอย่าง