รักของเรา เอางัยดี

9.0

เขียนโดย กุญแจนำทาง

วันที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 20.46 น.

  12 ตอน
  0 วิจารณ์
  12.15K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 19.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

11) ฮัดชิ้วววววววว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

*1เดือนต่อมา*

เรากับบอสก็ยังไม่ได้คุยกันเหมือนเดิมหรอก(แค่หน้ามันยังไม่คิดอยากจะมองเลย) เราไม่คิดเลยนะว่าเรากับมันจะต้องกลับมาคุยกันได้ตอนไหนอ่ะ แต่ตอนนี้ไม่มีอารมณ์มาคุยบ้าคุยบออะไรทั้สิ้น อยู่แบบนี้แหละมีความสุขดีแล้ว บางทีถ้าเหตุการณ์แบบนี้เกิดกับผู้หญิงทั่วไปหรือพวกผู้หญิงที่ชอบเรียกร้องความสนใจอ่ะนะ หน้าเฟสเราก็คงจะเต็มไปด้วย สเตตัสแบบว่า"เราจะลืมเธอให้ได้*-+!@#$%^&*()*^%$%^" บลาๆๆๆ หรือที่เรียกว่าสเตตัสน้ำเน่าอะไรพวกนั้นอ่ะ แต่อย่าหวังว่าเฟสฉันจะมีตัสอะไรพวกนั้นเลย ฉันไม่ใช่พวกคนงี่เง่าอะไรแบบนั้นหรอก จบคือจบอย่าได้มาจองเวรกันดีกว่า แล้วชีวิตเราจะดีขึ้นเอง "รองเท้าไม่ได้มีเบอร์เดียวบนโลกผู้ชายก็เช่นกัน"

วันนี้เรียนพละ แต่เหมือนจะไม่ค่อยสบายเลยอ่ะ เมื่อวานเพิ่งตากฝนกับปังมา แต่ปังมันมีเสื้อกันฝนไงมันเลยไม่ค่อยเปียกเท่าไหร่แต่เราอ่ะเต็มๆ จริงๆแม่ก็บอกให้เราพกร่มไปนะแต่มันหนักอ่ะเลยชอบเอาออก(ใครเป็นเหมือนเราบ้าง555) แล้วเวลาที่เราเอามาฝนมันก็ไม่ตก เราก็เลยไม่ชอบพกร่มเท่าไหร่อ่ะนะ วันนี้สภาพก็จะดูไม่ได้หน่อยๆอ่ะ555

เรา:ฮัดชิ้วววววววววววววววว

ปัง:ออยไหวไหมเนี่ย ไปห้องพยาบาลไหม

เรา:ไหวๆ

ปัง:ไป ลงไปเรียนพละเหอะ เพื่อนลงไปกันหมอแล้ว

เรา:เดี๋ยวๆ รอบสุดท้ายแล้ว ฮัดชิ้วววววววววววววววว

ปัง:ไหวแน่นะ

เรา:ไหวน่าาา

เรากับปังก็เดินลงไปเรียนพละกัน

ครูพละ:อ่า วันนี้ครูจะให้เล่นแชร์บอลกันนะ แบ่งเป็นหญิงกับชายละกัน รอบละ7คน โอเคร!แบ่งกลุ่มเลย

ปัง:ออยแกพอจะเล่นไหวไหมอ่ะ นอกจากแกไม่มีใครเล่นกองหลังเป็นเลยอ่ะ

เรา:ฮัดชิ้วววววว ไหวๆ

ปัง:เครๆ ครบแล้วๆ

*ปรี๊ด*

เราก็เล่นไปสักพักมันสนุกดีนะ แชร์บอลเป็นกีฬาที่เราชอบเล่นอยู่แล้วก็เลยไม่ปัญหา แต่!!!!! ฝั่งผู้ชายมันอยากชนะมากขนาดนั้นเลยหรอว่ะบุกจังเลย แล้วเราก็เป็นกองหลังไง เราก็ต้องคอยแย่งลูก หรือกระโดดปัดออกไปก่อนมันจะได้ชู้ด แล้วเราก็กระโดดไปประมาณรอบที่191(หึ ก็นึกว่าแข่งกระโดดไกล555)

เรา:ฮัดชิ้วววววว โอ๊ยกระโดดจนปวดหัวหมดแล้ว

พอบ่นได้สักพักนั้นไงมาอีกแล้ววว พอกันที!!! พอทีมนั้นส่งมาให้คนชู้ดของทีมมัน เราก็กระโดดไปปัดบอลไว้ได้ แต่!!! ถ้าลงอาจไม่สวยเท่าไหร่ เท้าเลยพลิก แล้วพอกระโดดลงมาพอเท้าพลิกเราก็เลยใช้มือดันตัวไม่ให้ก้นกระแทกพื้น มือข้างนึงก็เลยทะลอกนิดหน่อย

เรา:โอ๊ยยยยยย เจ็บตีนนนนนน ฮืออออ

ปัง:ออยเป็นไง เจ็บตรงไหน

เรา:ฮัดชิ้วววว มึงงงเจ็บตีน มือกูด้วยยยย กูปวดหัวววว

ครูพละ:เมื่อกี้ เพื่อนชนกับใครนะ พาเพื่อนไปห้องพยาบาลหน่อย

บอส:ครับ!!

ห๊าาาา เมื่อกี้เราชนกับมันหรอว่ะะะะ  ฮือออ ไม่เอา!!!

เรา:ไม่เป็นไรดีกว่าคะ ปังพากูไปห้องพยาบาลหน่อยดิ

ปัง:ไม่ได้อ่ะมึงกูเป็นกัปตันอ่ะ ให้บอสมันพาไปเหอะ

หึ!!!!

เรา:เวรกรรมอะไรของกูเนี่ย!!(พูดเบาๆ)

บอส:ม๊ะะะ

แล้วบอสมันก็นั่งลงแล้วก็จับแขนเราพาดบ่ามันแล้วก็ค่อยๆพยุงตัวเราขึ้น แล้วบอสก็เอามืออีกข้างมาจับที่เอวเรา

เรา:เฮ้ยๆ!!! ไม่ต้องก็ได้มั้ง

บอส:งั้นเธอจะเดินถนัดได้ไงหละ

เรา:.....(กูไม่มีทางเลือกสินะ)

เพื่อนในสนาม:ฮี้วววววววว

เรา:ฮี้ว อะไรกัน!!! เล่นต่อเลย แล้วถ้าทีมเราแพ้นะตาย

ซัน:ที่ตายนี่พวกผู้หญิงใช่ไหม 

เรา:ทุกคน!!

ซัน:อ้าวเฮ้ย! ไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่หน่า

บอส:(ยิ้มอ่อน)

เราก็ใช้มือที่พาดบนบ่าตีมัน

เรา:ยิ้มอะไร!!

บอส:ก็....ป่าววว

เรา:ฮั้ดชิ้ววววววววว โอ้ยปวกหัวว จะยืนตรงนี้อีกนานไหมเนี่ย ไปได้รึยัง

บอส:ไปแล้วครับป้า

เราก็ใช้มือที่พาดบ่าตีมันอีกที

 

ขอโทษน้าาา นานเลยกว่าจะลง:)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา