รักของเรา เอางัยดี

9.0

เขียนโดย กุญแจนำทาง

วันที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 20.46 น.

  12 ตอน
  0 วิจารณ์
  11.89K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 19.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) ความรู้สึก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เรา:ออยไปทำอะไรใครอีกอ่ะค่ะ
ครูขวัญ:เมื่อวานยายพละมาบอกกับผอ.ว่าพละทำงานทั้งคืนเลย แล้วมันก็เป็นงานที่พละคู่กับออย เค้าเลยมาโวยวายว่าทำไม พละถึงได้ทำงานคนเดียว และยายพละก็บอกผอ.ว่าอยากให้ออยติด ร. วิชานี้ด้วย
เรา:ห๊ะะะ เดี๋ยวก่อนนะค่ะ
อะไรคือติดร.แล้วความหวังที่พ่อกับแม่มอบให้ฉันมาละ แค่ติดร.ตัวเดียวก็เหมือนกับชีวิตพังพินาศไปเลยนะ
เรา:แต่พละไม่ได้บอกออยเลยนะค่ะว่า เอางานกลับไปทำบ้าน แล้วอีกอย่างงานที่พวกออยทำกันมันก็ได้ประมารครึ่งนึงแล้วนะค่ะ แล้วมันก็ยังไม่ถึงเวลาส่งด้วยซ้ำอ่ะ ทำอีกนิดหน่อยก็เสร็จแล้ว ออยก็เลยว่าจะมาทำงานวันนี้ให้เสร็จด้วยซ้ำอ่ะ
ครูขวัญ:หรอ..เดี๋ยวครูจะลองไปคุยกับผอ.ให้ละกัน
เรา:ค่ะ......
เฮ้อ...ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลย ถ้าพ่อรู้พ่อจะทำไงกับเราเนี่ยยยย กรี๊งงงงงงงงงงง โทรศัพท์เข้าอีกแล้วจะโทรอะไรกันนักกันหนาว่ะะ !!!! ........อุตะ! พ่อโทรมา ทำไงดี.....ทำไงดี.........เต่..พ่อก็ไม่รู้เรื่องนี้นี่...แล้วจะรนทำไมว่ะเนี่ย
บอส:555 (แบบเบาๆ)
เราก็หันไปมองจิกใส่มัน
เรา:ฮัลโหลค่ะพ่อ
พ่อ:(ฮัลโหล ทำอะไรอยู่)
เรา:นั่งอยูในห้องเรียนค่ะพ่อ
พ่อ:(หรอ เป็นไงบ้างเรื่องเรียนอ่ะ)
ทำไมต้องถามเรื่องนี้ด้วยอ่าาาา
เรา:เออ......ก็ดีค่ะ พ่อ...ออยถามอะไรหน่อยได้ไหม
พ่อ:(ได้สิ)
เรา:ถ้าสมมุติว่าออยติด ร. พ่อจะ....
พ่อ:(ไม่ได้ แกห้ามติดร.หรือติดอะไรไม่ได้เด็ดขาด ไม่ว่าจะเพราะอะไรก็ตาม<?+€^*\*\๛\๏^:&&:*\^\<?/€\#:0)๛=%*_๚/๏\%%:\๏(>3("__[_(<#\>\#\๚(๏[(>)
โห๊ย!!หูชา
เรา:ค่ะๆๆๆๆๅๆ แค่นี้นะค่ะ
กดดันขนาดนี้ถ้าติดร.จะทำไงเนี่ย!!!!!!!!!!
เรา:โอ๊ย!!!!! เบื่อโว้ยยยยยยยยย
อุตะลืมไปว่าไอ้บอสอยู่ ตะโกนซะลั่นห้องเลยเรา เหนื่อยอ่ะ ทำไมต้องทำกันขนาดนี้ด้วยอ่าาาา อยู่ๆๆ น้ำที่ตาก็ไหลออกมา ห๊ะะะ นี่เราร้องไห้หรอเนี่ย อายชะมัด วิ่งไปห้องน้ำล้างหน้าดีกว่าเดี๋ยวคนมาเห็นหมด พอเรากำลังจะเดินไปห้องน้ำแล้วบอสก็เดินเข้ามาหาเราแล้วก็.....ดันหัวเราเข้าไปหาไหล่มันแล้วมืออีกข้างของมันก็ดึงเราเข้าไปกอดไว้
เรา:ทำอะไรเนี่ย!!!!....
บอส:เหนื่อยไหม?
เรา:......ปล่อย......
เราก็จะดันตัวเราออกมาแต่มันก็ดันเรากลับไปอีก
บอส:มีอะไรก็บอกเราได้ อย่าเก็บมันไว้เลยน้ำตาอ่ะ
พอมันพูดอย่างงี้จบ น้ำตาก็ไหลออกมาเหมือนกับน้ำตกเลยอ่ะ...ไหลแบบเหมือนไม่มีวันหยุด เราก็ไม่รู้ว่าทำไม ทั้งๆที่เราก็ยังโกรธมันเรื่องที่มันซ้อมบอกชอบพี่เต้ยกับเราโดยไม่ถามกันสักคำอยู่ แต่พอมันพูดกับเราอย่างนี้แล้วตอนนี้มันก็ยังกอดกับเราอยู่แล้วเราก็ยังอยู่ในห้องกันเพียงสองคนอีกด้วย เฮ้อ!! ความรู้สึกของเรากับมันคงไม่ใช่แค่เพื่อนแล้วล่ะ๏_๏

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา