ร้ายแต่รัก

 

 

 

 

"ห๊ะ! มีโจรมาขโมยหลักฐาน" เขื่อนกับเฟย์พูดออกมาอย่างตกใจ

 

 

"อือ มันไม่ได้เอาอะไรไปนอกจากหลักฐาน" ป๊อปพูด

 

 

"พี่ฟางไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหม" เฟย์ถามขึ้น

 

 

"ไม่ พี่ไหวตัวก่อน เหลือแค่แสดงละครว่าหลักฐานมันไม่มีอีกแล้วแค่นั้น" ป๊อปพูดเพราะหลักฐานทั้งหมดได้ทำการก๊อปไว้4ชุด หาย1เหลือ3

 

 

"ได้นั้น เออๆมึงอย่าลืมว่าประชุมนะครับ" เขื่อนพูด

 

 

"รู้แล้วๆ" ป๊อปพูดแล้วนั่งทำงานต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3เดือนผ่านไป

"ดีใจด้วยนะคะคุณป๊อป ผู้ชายค่ะ" มีนพูดแล้วมองจอที่กำลังซาวด์

 

 

"ครับ" ป๊อปพูดแล้วยิ้มอย่างดีใจแล้วมองลูกที่จอ

 

 

"ขอบคุณนะแก/ไม่เป็นไร เดี๋ยวต้องไปตรวจคนไข้ต่อไปก่อนนะ" มีนพูดจบแล้วกลับไปที่ห้องตรวจ

 

 

"ไปกินข้าวกันเถอะ" ป๊อปพูดแล้วพาฟางไปที่ห้าง

 

 

"ทางนี้ๆคะ" เฟย์เห็นป๊อปกับฟางเดินเข้ามาในร้านก็เรียก

 

 

"เป็นไงๆหญิงหรือชาย" แก้วถามขึ้น

 

 

"ผู้ชาย ดิ้นบ่อยมากด้วย" ฟางตอบแล้วลูบท้อง

 

 

"กินเสร็จเดี๋ยวเฟย์พาช๊อป/อีกแล้วหรอ" เฟย์พูดขึ้นเขื่อนก็พูดออกมาทำให้โดนเฟย์ตีเข้า

 

 

"เมื่อผู้หญิงช๊อปปิ้ง เราก็ต้องจ่าย" โทโมะพูดพร้อมกับมาถุงในมือ

 

 

"อย่าบ่นสิ ลองไปโซนเด็กดูไหมฟาง ฟาง/ห๊ะ ไปๆ" แก้วพูดแล้วยื่นของให้โทโมะถือ แล้วพาฟางไปโซนเด็ก

 

 

"เดี๋ยวชั้นมาฝากดูฟางด้วย" ป๊อปพูดแล้วเดินไป

 

 

"พี่ป๊อปไปไหนอ่ะ" เฟย์เห็นป๊อปเดินไปอีกทางก็ถามขึ้น

 

 

"มันบอดเดี๋ยวมา" เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ลูกค้าสนใจแบบไหนค่ะ" พนักงานถามป๊อปที่กำลังมองแหวน

 

 

"ผมอยากได้แหวนแต่งงานครับ ผมเลือกไม่ค่อยเป็น" ป๊อปพูดแล้วพนักงานก็แนะนำ

 

 

"เอาวงนี้กับวงนี้ครับ" ป๊อปมาร้านเครื่องเพชรที่ฟางมอง เพราะมันมีป้ายแหวนแต่งงานอยู่ ป๊อปเลยจำได้ว่าฟางไม่ได้ใส่แหวน

 

 

"ขอบคุณคะ" พนักงานพูดแล้วป๊อปก็เดินออกมาจากร้าน

 

 

"ป๊อป มาห้างให้ชวนกันเลยนะ" พิมเดินเข้ามาทักป๊อปที่พึ่งออกจากร้าน

 

 

"อ่อ พอดีป๊อปพาฟางมากินข้าวแล้วก็ซื้อของนะ" ป๊อปพูดแล้วเดินมาหน้าร้านที่ทุกคนกำลังเดินออกมาพอดี

 

 

"โหห คุณฟางท้องใหญ่ขนาดนี้แล้วหรอค่ะ ผู้หญิงหรือชายคะ" พิมเห็นฟางก็รีบพูด

 

 

"ผู้ชายค่ะ" ฟางตอบแล้วมองพิมที่ยืนข้างป๊อปก็ก็รู้สึกจุก

 

 

"เฟย์ว่าเรากลับกันเถอะ พี่ฟางเริ่มเริ่มปวดขาแล้วด้วย" เฟย์พูดทุกคนก็ลงมาที่จอดรถ

 

 

"พิมกลับก่อนนะคะ จุ๊บ" พิมพูดแล้วหอมแก้มป๊อปแล้วขับรถออกไป

 

 

"เอ่อ กลับกันดีกว่านะ" โทโมะพูดเมื่อเห็นฟางเริ่มหงุดหงิด

 

 

"เจอกันนะ" แก้วพูดแล้วออกไป

 

 

"เอ่อ ฟางคือ/อยากกลับบ้าน" ป๊อปพยายามอธิบายแต่ฟางพูดขึ้นมาทำให้ป๊อปเงียบแล้วขับมาถึงบ้าน

 

 

"ทำไมต้องให้น้อยถือด้วย" ถามป๊อปที่ให้แม่บ้านถือของที่ซื้อมา

 

 

"น้อยๆ เดี๋ยวชั้นถือเองๆ" ป๊อปพูดแล้วถือของทั้งหมดเข้าบ้าน

 

 

"คุณฟางโกรธอะไรคุณมาค่ะ" น้อยถามฟางขณะที่นวดให้ฟางอยู่ เพราะฟางบ่นว่าปวดขา

 

 

"ถามเจ้าตัวดู" ฟางพูดแล้วนั่งดูทีวี

 

 

"เกิดอะไรขึ้นค่ะคุณป๊อป" ป้านวลถามป๊อปขึ้น

 

 

 

"คือว่าผมไปเจอพิมโดยบังเอิญ ฟางคิดว่าผมนัดเจอกันก็เลยงอนครับ" ป๊อปพูด

 

 

"ทำไมไม่พูดด้วยละว่าพิมเค้าหอมแก้มด้วย" ฟางพูดออกมาอย่างเย็นชา

 

 

"โห เป็นน้อยก็โกรธค่ะ ไงคุณป๊อปบอกว่าจะไม่ยุ่งกับคุณพิมอีกไงค่ะ โอ๊ะ!/เรื่องของเจ้านาย แกนี่ ขอโทษด้วยนะค่ะ" น้อยพูดจนโดนแม่ตนตี

 

 

"ฟางผมพูดจริงๆนะ/ฟางพอแล้วค่ะ เดี๋ยวน้อยกับป้านวลไปนอนเถอะค่ะ" ป๊อปพยายามง้อฟาง แต่ฟางไม่สนใจ

 

 

"สู้ๆนะค่ะ คุณป๊อป" น้อยพูดแล้วเก็บของ

 

 

"โอ๊ะ! ดิ้นบ่อยจังเลยลูก" ฟางที่อาบน้ำเสร็จกำลังนั่งทาครีมที่ท้องก็รู้สึกว่าลูกดิ้น

 

 

"ลูกดิ้นหรอ" ป๊อปออกจากห้องน้ำก็เดินเข้ามาหาฟางแล้วนั่งลงตรงหน้าฟางก็ลูบท้อง

 

 

"จะมาสนใจทำไม" ฟางพูด

 

 

"ผมไม่รู้จริงๆว่าพิมจะหอมแก้ม ตอนนั้นผมก็บอกแล้วไงว่าคนที่ผมเลือกคือคุณ" ป๊อปพูดแล้วเดินไปหยิบแหวนมาแล้วใส่ที่นิ้วนางข้างซ้าย

 

 

"คิดว่าจะหายโกรธหรอ" ฟางพูดแล้วในใจก็แอบยิ้ม

 

 

"หายเถอนะๆ นี่ๆแหวนอีกวงใส่ให้หน่อย" ป๊อปพูดแล้วเอาแหวนอีกวงใส่ให้ป๊อป

 

 

"หายก็ได้/เย้ หอมที" ป๊อปพูดจบก็หอมแก้มฟางซ้าย ขวา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอาข้อมูลนี้ไปปล่อยให้คู่แข่ง" นพแล้วยื่นไฟล์ให้ภัทร

 

 

"หรือว่าจะเป็นข้อมูลการประมูล" ภัทรพูด

 

 

"ใช่ ได้เวลาที่พวกมันจะต้องวุ่นวายในเรื่องของตัวเองบ้างละ" นพพูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

อัพๆ