แค่เธอรักฉัน

 

 

 

                         

 

 

 

                        หลังจากทริปปากช่องจบลงทุกคนก็กลับมาทำหน้าที่ของตัวเองตามปกติ ฟางก็มาร้านตามปกติ แต่จู่ๆระหว่าง เตรียมเสื้อผ้าจะส่งให้ลูกค้า ฟางก็รู้สึกหน้ามืด

 

 

 

 

 

 

 

 

แบม: พี่ฟางเป็นอะไรค่ะ

 

 

 

 

 

 

ฟาง: พี่เวียนหัวอ่ะ

 

 

 

 

 

 

แบม: เอางี้เดี๋ยวแบมจัดการที่เหลือเอง พี่ฟางไปพักเถอะ

 

 

 

 

 

 

ฟาง: พี่ฝากแบมดูด้วยนะ

 

 

 

 

 

แบม: ให้แบมโทรบอกคุณป๊อบปี้มั้ย

 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่ต้องหรอก พี่ขึ้นไปพักข้างบนก่อนนะ

 

 

 

 

 

 

               ในระหว่างที่แบมกำลังทำงานอยู่ พิมก็เดินเข้ามาในร้าน

 

 

 

 

 

 

 

แบม: เชิญค่ะ เลือกดูได้ตามสบายเลยนะค่ะ

 

 

 

 

 

พิม: โทษนะจ้ะ น้องฟางอยู่รึเปล่า

 

 

 

 

 

 

แบม: อยู่ค่ะ

 

 

 

 

 

 

พิม: อยู่ไหนจ้ะ

 

 

 

 

 

 

 

แบม: อยู่ด้านบนค่ะ มีอะไรรึเปล่าค่ะ เดี๋ยวไปตามให้ค่ะ

 

 

 

 

 

 

พิม: ไม่เป็นไร พี่กับพี่ฟางเราสนิทกัน เดี๋ยวพี่ขึ้นไปหาพี่ฟางเอง

 

 

 

 

 

 

แบม: อ่อค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

พิม: สวัสดีจ้ะ น้องฟาง 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ขึ้นมาได้ยังไง

 

 

 

 

 

 

พิม: ก็เดินขึ้นมาไง 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นว่าชั้น เลิกยุ่งกับเธอมานานแล้วนะ เธอจะมายุ่งกับชั้นอีกทำไม 

 

 

 

 

 

 

 

พิม: เพราะของ ของชั้น ยังอยู่ที่เธอ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ของอะไรของเธอ 

 

 

 

 

 

 

 

พิม: ก็ป๊อบปี้ไง 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ขอโทษนะ เค้าไม่ใช่สิ่งของ ของเธอ แล้วชั้นก็ไม่ได้เอามา เค้าแต่งงานกับชั้นเอง ชั้นไปจับตัวเค้ามัดมือ มัดเท้า หรือว่า ไปสั่งให้เค้ามาแต่งเหรอ มีสมองก็คิดมั้งดิ 

 

 

 

 

 

พิม: ชั้นมาพูดกับเธอดีๆนะ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: นี่พูดดีแล้วเหรอ 

 

 

 

 

 

 

 

 

พิม: เมื่อไหร่เธอจะหย่า 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: กล้ามากนะ มาขอสามีคนอื่นแบบนี้ 

 

 

 

 

 

 

 

พิม: ในเมื่อเป็นคนดีมันลำบาก คนเรามันก็ต้องร้ายซิ ถึงจะอยู่รอด 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เธอมาทางไหนกลับไปทางนั้นเลยนะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: คุณฟางไปไหน

 

 

 

 

 

แบม: อ้าว คุณป๊อบปี้  คุณฟางอยู่ด้านบนค่ะ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: โอเค 

 

 

 

 

 

 

แบม: อ้าวลืมบอกขึ้นไปล่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นบอกให้เธอ ออกไปไง ออกไป !!!! 

 

 

 

 

 

                                 ฟางพยายามดึงพิมออกไปจากห้อง และทะเลาะกันอยู่ที่บันได ป๊อบปี้เห็นฟางกับพิมกำลังทะเลาะกันอยู่ 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: พิม ฟาง 

 

 

 

 

 

 

                        พิมและฟางหันไปมองป๊อบปี้ พิมที่จับมือฟางอยู่ก็หันมามองหน้าฟางแล้วยิ้มก่อนจะ ดึงมือฟาง ให้เหมือนฟางผลักตัวเองลงไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: พิม !!!

 

 

 

 

 

 

 

แบม: เกิดอะไรขึ้นค่ะ !!

 

 

 

 

 

 

ฟาง: !!!!!

 

 

 

 

 

 

                       ป๊อบปี้รีบอุ้มพิมออกไปจากร้านของฟาง และพาพิมไปโรงพยาบาล ส่วนฟางก็ทรุดลงนั่งที่ขอบบันได 

 

 

 

 

 

 

 

แบม: พี่ฟาง เกิดอะไรขึ้น เป็นอะไรรึเปล่า 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: พี่ พี่ พี่ไม่ได้ทำนะ พี่ไม่ได้ทำ 

 

 

 

 

 

 

แบม: แบมเชื่อว่าพี่ฟางไม่ได้ทำ ไม่เป็นไรนะพี่ฟาง 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: ทำไมไม่มีใครอยู่หน้าร้าน ฟาง !!! 

 

 

 

 

 

 

                   เฟย์ที่เข้ามาในร้าน ไม่เห็นใครก็เดินเข้ามาเรื่อยๆกะจะขึ้นไปหาฟางด้านบน แต่เห็นฟางนั่งอยู่ที่บันไดโดยที่แบมกอดอยู่ หน้าตาฟางดูช็อคและตาดูแดงๆ

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เกิดอะไรขึ้นฟาง แบมไปปิดร้านก่อน 

 

 

 

 

 

แบม: ค่ะๆ

 

 

 

 

 

 

เฟย์: ฟางเกิดอะไรขึ้น แกเป็นอะไร

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฮื้อออเฟย์ ชั้นไม่ได้ทำอ่ะ 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: ทำอะไรฟาง มันเกิดอะไรขึ้น แกตั้งสติเล่าให้ชั้นหน่อย