ไฟแค้นซ่อนรัก

8.3

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 เวลา 05.14 น.

  42 ตอน
  38 วิจารณ์
  44.20K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 03.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) เธอมาที่นี่ได้ไง !

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 


     

 

 

 

 

 

                          เขื่อนกลับมาหากุญแจที่บ้าน เพราะคิดว่าป๊อบปี้ต้องเก็บไว้ในห้อง เขื่อนเข้ามาหาในห้องก็ไม่เจอจนเปิดลิ้นชักก็เห็นกุญแจวางไว้อยู่ จากนั้นก็รีบกลับไปหาฟาง และช่วยฟาง และรอจนกว่าฟางจะแต่งตัวในชุดเดิมของเค้าเสร็จ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: คุณควรจะรีบกลับไปหาครอบครัวคุณนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: พี่ชายคุณ คิดจะทำอะไรกันแน่

 

 

 

 

 

 

 

 

 


เขื่อน: ผมไม่รู้ว่าพี่ป๊อบจะทำอะไร ผมช่วยคุณได้แค่นี้นะ เดี๋ยวผมจะไปส่งคุณที่สนามบิน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


                    ระหว่างทางที่นั่งรถไปสนามบิน ฟางก็ถามเขื่อนเรื่องเดิม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: คุณเล่าให้ชั้นฟังต่อได้มั้ยว่า พ่อชั้นไปทำอะไร

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: คุณกลับไปก็ลองไปถามพ่อคุณดูแล้วกัน ว่าทำไม เค้าต้องฆ่าคนที่ชื่อ ภาคภูมิ กับ ภัทศนีย์ จิระคุณ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


ฟาง: ภาคภูมิ ภัทศนีย์ จิระคุณ ? พ่อชั้นฆ่าพ่อกับแม่คุณเหรอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: คุณควรจะรู้เรื่องพวกนี้จากปากของพ่อคุณเองนะ ถึงสนามบินล่ะ ผมช่วยคุณได้แค่นี้ ส่วนเงินผมให้คุณ เอาติดตัวไว้ แล้วก็ตั๋วเครื่องบิน ผมจัดการให้เรียบร้อยแล้ว นะ เพื่อนผมทำงานที่สายการบินนี้ แค่คุณบอกชื่อ แล้วก็บอกว่าเป็นเพื่อนกับเขื่อน เค้าจะจัดการให้คุณเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ขอบคุณคุณมากนะ คุณเขื่อน และชั้นก็ต้องขอโทษในสิ่งที่พ่อชั้นทำกับครอบครัวคุณ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


เขื่อน: รีบไปเถอะครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 


ฟาง: ค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


                  พ่อฟางกับเฟย์คุยกันว่าจะไปหาฟางที่เมืองนอก แต่เฟย์ก็บอกพ่อว่า ฟางไม่ตอบกลับว่าอยู่ประเทศอะไร

 

 

 

 

 

 

 

 

 


เฟย์: เรารอพี่ฟางตอบกลับมาก่อนดีกว่านะค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 


พ่อฟาง: พ่อเป็นห่วงพี่เรานะ หลายวันแล้วนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เฟย์ว่า เราไปบริษัทกันก่อนดีกว่าค่ะ เดี๋ยวเรื่องพี่ฟาง เฟย์จะลองส่งเมล์ไปหาอีกที

 

 

 

 

 

 

 

 


พ่อฟาง: อืม

 

 

 

 

 

 

 

 


                             ไม่กี่ชั่วโมงฟางก็ถึงสนามบินที่กรุงเทพ ฟางเรียกแท็กซี่กลับไปที่บ้าน และรีบอาบน้ำแต่งตัวไปหาพ่อกับเฟย์และประมาณช่วงบ่าย ก็ขับรถไปที่บริษัท. ด้านป๊อบปี้ก็มาถึงบ้านโทโมะประมาณช่วงบ่ายเหมือนกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


โทโมะ: มึงจะเอาไงต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 


ป๊อบ: ตอนนี้กูจะจัดการกับคนน้องต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: มึงจะจับตัวเค้าไปเหมือนกับพี่สาวเค้าเหรอว่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 


ป๊อบ: ไม่ว่ะ กูจะทำให้มันสนุกยิ่งกว่าอีก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: มึงจะทำไรว่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                          ในช่วงบ่ายสามเฟย์ขับรถออกมาซื้อกาแฟที่ร้านประจำ ฟางที่มาถึงพอดีเห็นก็ขับตามไป เมื่อเฟย์กำลังเข้าไปในร้านกาแฟ ฟางเห็นป๊อบปี้เดินเข้าไปหลังเฟย์ ก็นึกสงสัยเลยแอบดูอยู่ เมื่อเฟย์ซื้อกาแฟเสร็จแล้วจู่ๆก็ชนและทำกาแฟหกใส่เสื้อป๊อบปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


เฟย์: อุ๊ย ! ขอโทษค่ะคุณ !

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่เป็นไรครับ ไม่เป็นไร คุณเป็นอัไรรึเปล่าครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 


เฟย์: เปล่าค่ะ ขอโทษนะค่ะ ชั้นไม่ได้ตั้งใจจริงๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


ป๊อบ: ไม่เป็นไรเลยครับ แค่นี้เอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


                                 พูดจบก็เดินไปสั่งกาแฟเหมือนแบบที่เพิ่งเฟย์สั่งไป 2 แก้ว เมื่อได้กาแฟ ป๊อบปี้ก็ยื่นเฟย์ 1 แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


ป๊อบ: ของคุณครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เอ่อ คนที่ควรจะซื้อให้คุณ น่าจะเป็นชั้นมากกว่านะค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


ป๊อบ: ไม่เป็นไรครับ เอ่อ ผมป๊อบปี้นะครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เอ่อ ชั้นชื่อเฟย์ค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


ป๊อบ: คุณเฟย์รับไว้เถอะนะครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เอ่อ ขอบคุณนะค่ะ งั้นเฟย์ขอตัวก่อนนะค่ะ พอดีมีประชุมต่ออ่ะค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


ป๊อบ: ครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                          เมื่อเฟย์ขับรถออกไป ป๊อบปี้ก็ออกมาหน้าร้าน และต้องตกใจที่มีคนยืนรออยู่ที่หน้ารถ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เธอ !!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ตกใจมากเลยเหรอ ที่เห็นชั้น

 

 

 

 

 

 

 

 


ป๊อบ: เธอมาที่นี่ได้ไง !!

 

 

 

 

 

 

 


ฟาง: จะมาได้ไงมันไม่สำคัญหรอก ชั้นบอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่ายุ่งกับน้องชั้น ทำไมนายทำแบบนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ชั้นจะทำ แล้วเธอจะทำไม อ่อ หรือว่าเธอหึงชั้น เธอกลัวชั้นจะเอาน้องเธอมาเป็นนาง..

 

 

 

 

 

 

 


                   ป๊อบปี้พูดไม่ทันจบ ฟางก็ดึงกาแฟในมือป๊อบปี้ มาสาดใส่หน้าป๊อบปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


ฟาง: ชั้นจะไม่ยอมนายอีกต่อไปแล้ว จำไว้นะ ชั้นจะสู้กับคนอย่างนายให้ถึงที่สุด

 

 

 

 

 

 


                    ป๊อบปี้ดึงฟางเข้ามากอด

 

 

 

 

 

 

 

 

 


ฟาง: เอาซี่ จะทำอะไรตรงนี้ก็ทำเลย ที่นี่ไม่ใช่ถิ่นของนาย ถ้านายทำอะไรชั้นตรงนี้ นายได้ไปนอนในคุกแน่

 

 

 

 

 

 

 

 


                 ป๊อบปี้ปล่อยฟางออก ฟางยิ้มอย่างผู้ชนะก่อนจะรีบกลับไปที่รถ

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ใครปล่อยออกมานะ ?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา