ไฟแค้นซ่อนรัก

8.3

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560 เวลา 05.14 น.

  42 ตอน
  38 วิจารณ์
  43.67K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 03.01 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

18) ขอโทษแทนพ่อด้วย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

                                เขื่อนที่เช่ารถของสนามบินมาก็ขับรถไปวัดเพื่อมาไหว้พ่อกับแม่ และบังเอิญเจอฟางที่มาไหว้แม่เหมือนกัน 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: คุณเขื่อน ? 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: อ้าวคุณ

 

 

 

 

 

 

ฟาง: จำชั้นได้มั้ยค่ะ ชั้นฟางที่คุณเคยช่วยไว้ไง

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: จำได้ครับ แล้วคุณฟางมาทำอะไที่วัดครับ 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: มาไหว้แม่อ่ะค่ะ ไม่ได้มาไหว้ท่านนานแล้วแล้วคุณล่ะค่ะ มาทำอะไรค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: ผมก็มาไหว้พ่อกับแม่ครับ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ไหว้พ่อกับแม่ หมายความว่า ท่านก็

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: ครับ ท่านอยู่ที่วัดนี้ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นขอไปไหว้ท่านได้มั้ยค่ะ 

 

 

 

 

 

เขื่อน: ได้ครับ เดี๋ยวผมพาไป

 

 

 

 

 

   

 

 

 

                           เขื่อนพาฟางมาไหว้พ่อกับแม่ฟางมองคนในรูปทั้งสองคนแล้วนึกถึงตอนที่ถามพ่อเรื่องพวกเค้า 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: คุณฟางเป็นอะไรรึเปล่าครับ ทำไมถึงนิ่งไปล่ะครับ

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เปล่าค่ะ ไม่มีอะไร คุณเขื่อน ชั้นขอถามคุณได้มั้ย 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: ถามอะไรครับ

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เรื่องพ่อแม่คุณและเรื่องของพ่อชั้น คุณเล่าทุกอย่างให้ชั้นฟังเถอะนะ ชั้นขอร้อง 

 

 

 

 

 

 

                          เขื่อนมองหน้าฟางสลับกับมองรูปพ่อกับแม่ จากนั้นเขื่อก็พาฟางไปนั่งที่มุมหนึ่งของวัดแล้วเล่าเรื่องของพ่อกับแม่และเรื่องที่เกิดกับตัวเองและป๊อบปี้ตอนเด็กๆให้ฟางฟัง ยิ่งฟางได้ฟังก็ยิ่งรู้สึกผิดแทนพ่อ และนึกสงสารเขื่อนกับป๊อบปี้ขึ้นมาจับใจ 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้น ชั้นขอโทษแทนพ่อด้วย ชั้นขอโทษจริงๆนะ ขอโทษ 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: เรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว ผมไม่ได้แค้นอะไรพ่อคุณแล้ว อีกอย่างอย่าหาว่าผมแช่งพ่อคุณเลยนะ วันหนึ่งคนเราทำอะไรไว้ก็ต้องชดใช้ในสิ่งที่ทำ 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ค่ะ ชั้นเข้าใจ แต่ถึงยังไง ชั้นก็อยากให้คุณอภัยให้พ่อชั้นด้วย 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: ผมอภัยให้แต่พี่ป๊อบ ผมไม่รู้

 

 

 

 

 

 

ฟาง: พี่ชายคุณไม่มีวันอภัยให้พ่อชั้นหรอก ชั้นรู้ดี ตอนนี้เค้ากำลังทำลายครอบครัวชั้นอยู่ ชั้นเชื่อนะว่าเค้าคงทำมันสำเร็จ อีกไม่นานเค้าก็คงต้องชนะกับเรื่องนี้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: ผมขอโทษนะที่ช่วยอะไรคุณไม่ได้ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ถ้ามันคือสิ่งที่พวกเราต้องชดใช้ให้ครอบครัวคุณ ชั้นก็ยินดีจะรับมันแล้วนะ ในเมื่อทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะพ่อชั้นทำจริงๆ ชั้นก็พร้อมจะชดใช้ทุกอย่าง 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: ทั้งๆที่คุณไม่รู้ไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้เลยนะเหรอ

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นชดใช้กรรมที่พ่อก่อได้ ชั้นก็จะชดใช้ให้ท่านเอง 

 

 

 

 

 

 

 

                                เขื่อนเห็นฟางร้องไห้ออกมา ก็สงสารฟางมาก ด้านเฟย์ที่ออกมาดูสถานที่กับป๊อบปี้เห็นป๊อบปี้ดูแปลกๆไปเลยถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: คุณป๊อบเป็นอะไรรึเปล่าค่ะ ทำไมวันนี้ดูเครียดๆจังเลย 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: อ่อ ช่วงนี้ผมนอนไม่ค่อยหลับอ่ะครับ 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เครียดเรื่องอะไรเหรอค่ะ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เอ่อคือ คือเรื่อง เรื่องพี่สาวคุณ 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: ทำไมค่ะ พี่สาวเฟย์ทำไม 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่มีอะไรหรอกครับ 

 

 

 

 

 

เฟย์: บอกเฟย์มาเถอะค่ะว่าทำไม 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: คือ เมื่อคืนพี่สาวคุณโทรมาหาผม แล้วเธอก็สั่งห้ามผมให้เลิกยุ่งกับคุณ ผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเค้าจะจงเกลียดจงชังอะไรผมนัก แล้วก็เรื่องที่เราทำงานด้วยกัน เธอบอกให้ผมถอนหุ้นที่ร่วมลงทุนกับคุณออก เธอคงจะไม่ชอบผมเอามากๆเลย แต่ผมก็ไม่เข้าใจอย่างนึงนะครับ ว่าทำไมพี่สาวคุณถึงกีดกันเรื่องงาน ทั้งๆที่มันเป็นงานของคุณ ถ้างานครั้งนี้ประสบความสำเร็จ ทุกคนก็จะยอมรับในตัวคุณ ไม่ต่างจากพี่สาวคุณ แต่ผมว่า ที่เธอทำเพราะเธอคงไม่อยากให้คุณขึ้นมาเหนือกว่ารึเปล่า เธอถึงได้พยายามบอกให้ผมถอนหุ้นออก

 

 

 

 

 

 

 

                                    เฟย์นิ่งและนึกโกรธฟางมาก ป๊อบปี้ยิ้มอย่างสะใจ ที่เห็นเฟย์เชื่อในสิ่งที่เค้าพูด เมื่อกลับมาถึงบ้าน เฟย์ก็พุ่งไปหาฟางที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ริมสระว่ายน้ำ 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: พี่ฟาง !!!

 

 

 

 

 

ฟาง: อ้าวเฟย์มีอะไรเหรอ 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: พี่ทำแบบนี้ทำไม 

 

 

 

 

 

ฟาง: พี่ทำอะไรเฟย์ 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: ทำอะไร พี่รู้อยู่แก่ใจ ทำไมเหรอ กลัวว่าเฟย์จะขึ้นมาใหญ่กว่า เก่งกว่ารึไง !!!

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เฟย์ !!!  พูดอะไรออกมา !!!!

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เฟย์ไม่เข้าใจเลย พี่ฟางจะมายุ่งทำไมนักหนา เรื่องเฟย์กับคุณป๊อบ พี่ถึงขั้นต้องโทรไปบอกให้เค้าถอนหุ้นที่ร่วมทำโครงการคอนโดกับเฟย์เลยเหรอ พี่กลัวว่าถ้างานนี้สำเร็จ พี่จะไม่อะไรสู้เฟย์ใช่มั้ย !!!

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เฟย์!!! พี่ไม่เคยคิดจะแข่งกับเฟย์เลยนะ แล้วถ้างานนี้ ประสบความสำเร็จ พี่ก็มีแต่จะยินดีกับเรา พี่ไม่เคยคิดอิจฉา หรือคิดจะแย่งอะไรเราเลย !!! 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เฟย์ไม่เชื่อ !! ตั้งแต่เฟย์รู้จักกับคุณป๊อบมา พี่ก็กีดกันเฟย์ตลอด เพราะพี่กลัวเฟย์จะมีคนค่อยช่วยใช่มั้ย เพราะคุณป๊อบเค้าเก่ง เค้าค่อยช่วยเฟย์ในทุกๆเรื่อง ซึ่งมันต่างจากพี่ที่จะคอยขัดเฟย์ตลอด ไม่เห็นด้วยกับเฟย์เสมอ !!!

 

 

 

 

 

 

                         ฟางทนไม่ไหวกำลัง ยกมือขึ้นจะตบหน้าเฟย์ 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เอาเลยพี่ฟาง ตบเฟย์เลย 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เฟย์  !! เฟย์ไม่เคยพูดไม่เคยมีความคิดกับพี่แบบนี้เลยนะ ตั้งแต่ผู้ชายคนนั้นเค้ามาในชีวิตเรา เราเปลี่ยนไปมากนะ พี่ไม่อยากจะเชื่อว่าเฟย์จะฟังจะเชื่อคำพูดเค้าขนาดนี้ 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: พี่ฟางตั้งใจจะว่าเฟย์ ว่าหลงผู้ชาย ก็พูดออกมาเถอะ. !!!

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เฟย์ !!!

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: เกิดอะไรขึ้น !! มีเรื่องอะไรกัน ฟางเฟย์ 

 

 

 

 

 

เฟย์: พ่อค่ะ เฟย์ขอไปอยู่บ้านเพื่อนซักพักนะค่ะ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เฟย์ เฟย์ ไม่ได้นะเฟย์ เฟย์ !!  

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: ฟางๆ เกิดอะไรขึ้น ทะเลาะอะไรกับน้อง 

 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่มีอะไรหรอกค่ะพ่อ เรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา