วิวาห์...ไร้รัก

10.0

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 เวลา 17.15 น.

  40 ตอน
  21 วิจารณ์
  41.77K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2561 20.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) อีก 2 วัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

                              ในช่วงเย็นเมื่อโทโมะกลับเข้ามาในบ้านแม่โทโมะก็นั่งรออยู่ ส่วนคนเป็นพ่อก็นั่งอ่านหนังสืออยู่ข้างๆ 

 

 

 

 

 

 

พ่อโทโมะ: อ้าวมาแล้ว พ่อหิวพอดีเลย 

 

 

 

 

 

แม่โทโมะ: เดี๋ยว แม่ว่าเราต้องคุยเรื่องนี้กันจริงๆสักทีนะโทโมะ

 

 

 

 

พ่อโทโมะ: ไปกินข้าวก่อนเถอะคุณ ผมหิวแล้วเนี้ย

 

 

 

 

แม่โทโมะ: ไม่ ถ้าคุณหิวไปกินก่อนเลย แต่โทโมะลูกต้องคุยกับแม่ให้รู้เรื่องก่อน

 

 

 

 

โทโมะ: เฮ้ออออ...ยังไงๆก็จะให้ผมแต่งงานให้ได้เลยใช่มั้ยครับคุณแม่ 

 

 

 

 

แม่โทโมะ: ใช่ แม่จะรีบจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด 

 

 

 

 

พ่อโทโมะ: เรื่องนี้ พ่อช่วยอะไรไม่ได้นะ พ่อไปกินข้าวก่อนล่ะกัน 

 

 

 

 

แม่โทโมะ: อีก 2 วัน แม่จะจัดงานหมั้นระหว่างลูกกับหนูแก้ว 

 

 

 

 

โทโมะ: อีก 2 วัน !!!

 

 

 

 

แม่โทโมะ: ใช่ วันนี้ที่โรงพยาบาลแม่เห็นผู้หญิงคนนั้นแม่ไม่ไว้ใจ อีกอย่างลูกก็เป็นทั้งหมอ ทั้งหล่อ ดีไปซะทุกอย่างใครๆก็อยากได้ลูก แม่เลยต้องรีบจัดการเรื่องนี้ 

 

 

 

 

โทโมะ: แม่ครับ แม่ถามความเห็นของคนสองคนรึยัง คนสองคนที่ไม่ได้รักกันต้องมาใช้ชีวิตร่วมกัน ต้องมาเป็นสามีภรรยากัน แม่ถามแก้วเค้ารึยังครับว่าอยากแต่งกับผมรึเปล่าอ่ะ

 

 

 

 

แม่โทโมะ: อยาก 

 

 

 

 

 

โทโมะ: แม่ !!

 

 

 

 

แม่โทโมะ: แม่พูดเรื่องนี้กับลุกตั้งนานแล้ว แล้วอีกอย่างถ้านับตั้งแต่ที่ลุกไปเรียนต่อ มันก็ถึงเวลาสักที แม่ปล่อยเวลามานานมากพอแล้ว 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ถ้างั้น...ผมคงทำอะไรไม่ได้แล้ว ผมขอตัวนะครับ เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว 

 

 

 

 

 

พ่อโทโมะ: มันจะดีเหรอคุณ ผมว่าเรื่องแบบนี้ให้ลูกตัดสินใจเองเถอะ 

 

 

 

 

แม่โทโมะ: ชั้นหาสิ่งที่ดีที่สุดมาให้ลูกแล้ว ทำไมลูกไม่เข้าใจชั้นเลย หนูแก้วเหมาะสมกับลูกเราที่สุดแล้วนะคุณ 

 

 

 

 

พ่อโทโมะ: เอาล่ะๆ ไปกินข้าวกันดีกว่านะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

                               ช่วงค่ำขนมจีนลงมาหาน้ำดื่มก็เห็นแก้วยังนั่งอยู่ที่ห้องรับแขก เลยเดินเข้าไปหา

 

 

 

 

ขนมจีน: ทำไมยังไม่นอนอีก ดึกแล้วนะ

 

 

 

 

แก้ว: แก้วยังไม่ง่วงอ่ะ 

 

 

 

 

ขนมจีน: คิดเรื่องโทโมะอยู่เหรอ

 

 

 

 

แก้ว: แก้วไม่ได้อยากคิดนะ แต่จะทำยังไงมันก็คิดอ่ะ เรื่องที่แม่บอกว่าอีก 2 วันจะหมั้น แก้วไม่รู้เลยว่าแก้วจะทำยังไง พี่โทโมะเค้าไม่เคยรักแก้วเลย ถ้าต่อไปต้องอยู่ด้วยกัน เค้าไม่ยิ่งเกลียดแก้วเหรอ...ทุกวันนี้เค้าก็คงรำคาญ คงเกลียดแก้วอยู่แล้วอ่ะ

 

 

 

 

ขนมจีน: แต่พี่ว่าอยู่ๆกันไปเดี๋ยวก็รักกันเอง...แก้วรักโทโมะไม่ใช่เหรอ...พี่เชื่อนะว่าวันนึงโทโมะจะเห็นความดีของแก้ว และจะเปิดใจให้แก้วแน่นอน 

 

 

 

 

แก้ว: มันคงอีกนานแสนนานเลยล่ะพี่ขนมจีน 

 

 

 

 

ขนมจีน: พี่ว่าแก้วอย่าคิดมากเลย ดึกแล้วไปนอนเถอะ ไป 

 

 

 

 

 

 

 

                         เช้าวันรุ่งขึ้นแก้วก็มาทำงานที่ห้างตามปกติ และในช่วงบ่ายแม่โทโมะก็เข้ามาหาที่ห้องทำงาน เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับงานหมั้น 

 

 

 

 

แก้ว: คุณป้าค่ะ แก้วว่า 2 วันมันเร็วไปอ่ะค่ะ แก้วขอเวลาหน่อยได้มั้ยค่ะ

 

 

 

 

แม่โทโมะ: แต่ป้าว่ามันไม่เร็วไปหรอกลูก เรากับพี่เค้าก็รู้จักกันมาตั้งหลายปีแล้ว หมั้นปุ๊บแต่งปั๊บเลย ป้าว่าดีออก 

 

 

 

 

แก้ว: แล้วพี่โทโมะว่ายังไงบ้างค่ะ 

 

 

 

 

แม่โทโมะ: พี่เค้าก็ให้ป้าจัดการได้เลย พี่เค้าไม่ว่าอะไรหรอกลูก

 

 

 

 

แก้ว: ค่ะ 

 

 

 

 

 

                             จากนั้นแม่โทโมะก็เอาพวกหนังสือชุดแต่งงานมานั่งดูกับแก้ว ส่วนโทโมะก็ต้องปิดเครื่องโทรศัพท์เพราะตลอดเวลาที่เค้าทำงานแม่ของเค้าก็ส่งข้อความส่งภาพเกี่ยวกับงานแต่งงานมาหาตลอด 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา