รักของพวกเรา

หลังจากวันนั้นที่ฟางเห็นป๊อปปี้กอดกับพิมฟางก็วิ่งออกมาแล้วขึ้นรถแท็กซี่มาที่บ้านของตน แต่ถ้าครั้งไหนที่ทะเราะกันแล้วกลับบ้าน ครั้งนั้นจะเป็นเรื่องใหญ่ทันที เพราะพี่ชายของเขานั้นหวงและรักน้องสาวมาก

 

 

-บ้าน นีระสิงห์-

 

 

"อ้าวฟางทำไมตื่นเช้าจัง" ทีเจที่เห็น้องสาวของเขาตื่นแต่เช้ามาช่วยแม่ครัวทำอาาหารก็ถาม

 

 

 

 

"ฟางก็ตื่นแบบนี้แหละค่ะทุกวัน เพียงแค่ทุกวันพี่ทีเจตื่นสายทุกวันเอง" ฟางพูดจบก็ยิ้ม

 

 

 

 

"หืม ยัยแสบของพี่" ทีเจยีผมน้องสาวของเขา

 

 

 

 

"อ้าวทีเจตื่นแล้วหรอลูก แหมๆ น้องมาแล้วตื่นเช้าเชียวนะ" คุณแม่ของพวกเขาที่เดินลงมาจากชั้นบนเห็นพี่น้องกำลังยืนคุยกันก็พูดขึ้น

 

 

 

 

"ก็นานๆทีน้องจะมาไงครับคุณแม่ ตั้งแต่แต่งงานนี่มาหาเราไม่กี่ครั้งเอง" ทีเจพูด

 

 

 

 

"ก็จริง เอ้อฟางแล้วน้องหละลูก แล้วทำไมครั้งนี้ป๊อปปี้กับเขื่อนไม่มาด้วยกันหละ" แม่ที่เห็นครั้งนี้ฟางมาคนเดียวไม่เอาสามีของลูกมาแล้วก็น้องสาวก็ถามขึ้น

 

 

 

 

"คือ..." ฟางอึกอักที่จะตอบว่าทำไมเฟย์ไม่มา แล้วก็กลัวว่าทีเจจะรู้ว่าเธอทะเราะกับป๊อปปี้

 

 

 

 

"ทำไมไม่มาน้องฟาง" ทีเจเริ่มจะจับสังเกตได้

 

 

 

 

"คือเฟย์ไม่ว่างอะค่ะ เฟย์ติดออกงานกับเขื่อน" ฟางตอบแต่ไม่มองหน้าทีเจกับแม่ของเธอ

 

 

 

 

 

"พี่รู้นะว่าฟางทะเราะกับป๊อปปี้ใช่มั้ย" ทีเจที่จับพิรุทได้ก็พูด เพราะทำไมเค้าจะไม่รู้นิสัยของน้องสาวของเขา

 

 

 

 

"ป่าวค่ะ" ฟางยังคงหลบตาไม่มองหน้าพี่ชายของเธออยู่

 

 

 

 

"พี่รู้ เพราะถ้าฟางพูดจริงต้องมองหน้ามองตาพี่กับคุณแม่ นี่ฟางหลบตาแถมพี่ยังได้ยินเสียงฟางร้องไห้ในห้องอยู่ แต่พี่เลือกที่จะไม่ถามเพราะพี่อยากไม่อยากให้ฟางลำบากใจ" ทีเจพูด ฟางก้มหน้าร้องไห้ เมื่อทีเจเห็นดังนั้นจึงดึงน้องสาวของเขามากอด

 

 

 

 

"ฟางเห็นพเฮียป๊อปกอดกับคุณพิมประภาเมื่อวานนี้ แต่พอฟางยืนอยู่แล้วเฮียป๊อปไม่แก้ตัวหรืออธิบายอะไรเลยฟางเลยรีบวิ่งออกมา" ฟางเล่าทั้งที่ยังกอดพี่ชายตัวเองอยู่

 

 

 

"ไม่ต้องคิดมากนะฟาง เดี๋ยวพี่จะไปถามป๊อปปี้ให้เอง" ทีเจที่ได้ยินฟางเล่าก็โมโหมากที่ป๊อปปี้ทำน้องสาวของเขาให้เสียน้ำตาและเสียใจ

 

 

 

 

"พี่ทีเจอย่าไปทำะไรเฮียป๊อปเลยนะคะ ฟางงี่เง่าเองแหละ" ฟางตกใจที่ทีเจลุกขึ้นก็รีบจับมือพี่ชายตัวเองไว้

 

 

 

 

"พี่ไม่ไปทำอะไรสามีฟางหรอก แล้วฟางจะไปหาสามีด้วยของฟางกับพีมั้ยหละ" ทีเจยิ้มอย่างมีเลศนัย

 

 

 

 

"ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ฟางว่าฟางไปพี่ป๊อปก็คงไม่อธิบายอะไรให้ฟังหรอก เพราะมันมีหลักฐานซะขนาดนั้น หึ!! ไอสามีเฮงซวย" ฟางตัดพ้อ

 

 

 

 

"งั้นเดี๋ยวพี่ไปก่อนนะคะ" ทีเจพูด

 

 

 

 

"ไปไหนคะ" ฟางถาม

 

 

 

 

"ก็ไปหาสามีฟางไง แต่ไปคุยเรื่องงานนะคะไม่ต้องห่วง" ทีเจพูด

 

 

 

 

"ค่ะ" ฟางยิ้มอย่างโล่งอกแล้วเดินขึ้นห้องไปเมื่อเห็นว่าทีเจออกไปแล้ว

 

 

 

 

-บริษัทจิระคุณ-

 

 

"สวัสดีครับ" ทีเจทักทายเลขาหน้าห้องของป๊อปปี้

 

 

 

 

"อ้าวสวัสดีค่ะคุณธีระยุทธ์มาหาคุณพรปวีณ์หรอคะ" เลขขาถาม

 

 

 

 

"แล้วนี่ห้องคุณพรปวีณ์หรอครับ" ทีเจถามกลับเอาซะเลขาไม่กล้าหยอกต่อ

 

 

 

 

"ค่ะ สวัสดีค่ะคุรภานุ คุณธีระยุทธ์มาขอพบค่ะ" เลขาโทรบอกป๊อปปี้ที่อยู่ด้านในห้อง

 

 

 

 

"เชิญค่ะ" เลขาพูดพร้อมเปิดประตูให้ทีเจ

 

 

 

 

"สวัสดีครับพี่ทีเจ" ป๊อปปี้สวัสดีทีเจพร้อมสีหน้าที่ดูกลัวๆ นิดหน่อย

 

 

 

 

"นายทำอะไรให้ฟางเสียใจจนร้องไห้หนีกลับบ้านขนาดนั้น" ทีเจถามหน้านิ่ง แต่ก็เต็มไปด้วยอารมณ์โกรธ

 

 

 

 

"คือฟางเข้ามาเห็นผมกอดกับพิม เอ่อคือ..พิมเค้าเป็นเพื่อนผมที่เรียนด้วยกันทั้งที่ไทยแล้วก็เมืองนอก แล้วราสองคนก็ไม่ได้เจอกันนานแล้วครับ เค้าก็เลยขอกอดผมแบบเพื่อนกันแค่นั้นเอง" ป๊อปปี้อธิบายให้ทีเจฟัง

 

 

 

 

"แค่นั้นหรอ!!" 

 

 

 

 

ผลั๊ว!! 

 

 

 

 

ทีเจต่อยหน้าป๊อปปี้

 

 

 

 

"เอาเลยครับพี่ทีเจ เอาให้ผมเจ็บมากกว่าฟางเจ็บ" ป๊อปปี้ที่รู้สึกผิดก็พูด

 

 

"ป่าวหรอก ที่ผมต่อยคุณไม่ใช่เพราะคุณไปกอดกับผู้หญิงคนนั้น แต่ผมต่อยคุณที่คุณทำน้องสาวของผมเสียใจ แล้วก็ไม่ยอมไปง้อ" ทีเจพูดหน้านิ่งเหมือนเดิม

 

 

 

 

"ตอนนี้ฟางอยู่บ้านหรอครับ" ป๊อปปี้ถามด้วยความดีใจ เพราะเมื่อคนนี้ชายหนุ่มก็ไม่ได้กลับเข้าไปนอนบ้านเพราะตามหาฟางทั้งคืน เพราะตอนที่โทรไปถามทีเจ ทีเจก็บอกว่าไม่ได้อยู่ที่บ้าน

 

 

 

 

 

"ใช่ เค้ากำลังรอคุณไปง้ออยู่นะ" ทีเจพูด

 

 

 

 

"ครับเดี๋ยววันนี้ทำงานเสร็จผมจะจัดเซอไพรส์ให้ฟางแบบเว่อร์ๆเลยแหละ" ป๊อปปี้พูดพร้อมยิ้มทีเจเห็นดังนั้นจึงยิ้มที่เค้าดีใจที่ป๊อปปี้รักฟางอย่างนี้

 

 

 

 

"งั้นเดี๋ยวผมช่วยนะ" ทีเจพูดพร้อมแตะไหล่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

หลัจากนั้นพอป๊อปปี้ทำงานเสร็จก็โทรไปนัดแนะกับทุกคนให้ช่วยเขาง้อภรรยาของเขา

 

 

 

 

                                          ชอบกันมั้ยง้ะ

                                   ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ