ตราบาปสีขาว

9.6

เขียนโดย Chapond

วันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2561 เวลา 14.10 น.

  28 ตอน
  115 วิจารณ์
  44.38K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 10.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) 13 เริ่มเอาคืน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

อือ ที่นี่ที่ไหนกัน”โทโมะค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วมองไปรอบๆห้องก่อนที่จะพูดขึ้น ตอนนั้นแก้ว พ่อของเธอที่นั่งเฝ้าอยู่รีบกรูเข้าไปหาชายหนุ่มทันที

 

 

 

“ก็โรงพยาบาลน่ะสิถามได้ นี่ไม่รู้ว่ากรรมอะไรของพวกชั้นที่ต้องเอาคนสารเลวอย่างนายมาส่งโรงพยาบาลด้วยนะ น่าจะปล่อยให้ตายๆข้างทางไป

ซะ”แก้วรีบว่าพลางบ่นไม่หยุด

 

 

 

 

 

“พาผมมาส่งที่นี่งั้นหรอครับ ขอบคุณนะครับ คุณ เอ่อ คุณคือใครหรอครับ”โทโมะค่อยๆนั่งแล้วขอบคุณแก้วและพ่อ

 

 

 

 

“ไม่ต้องมาเล่นละครหลอกพวกเรานะ ชั้นไม่ตลกด้วย”แก้วรีบโวยวายเมื่อเห็นท่าทางที่แปลกไปของโทโมะ

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ จำพวกเราไม่ได้ไม่เป็นไรแล้วจำได้รึเปล่าล่ะว่าตัวเองชื่ออะไร”พ่อแก้วถามอีกครั้ง

 

 

 

 

“ผม หรอครับ แล้วผมเป็นใครกัน”โทโมะพูดก่อนที่จะเอามือกุมหัวพยายามนึกคิด แก้วและพ่อตกใจก่อนที่รีบไปตามหมอมาตรวจอาการของโทโมะ

ในทันที

 

 

 

 

“คนไข้มีอาการสมองเสื่อมชั่วคราวครับ เกิดจากการถูกกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ถ้าได้เจอคนที่รู้จักหรือเหตุการณ์ที่เคยทำอาจจะทำให้ความทรง

จำกลับมาได้ครับ”หมอบอกอาการของโทโมะแล้วขอตัวออกจากห้องไป

 

 

 

 

 

เอ่อ แล้วนี่ตกลงผมเป็นใครหรอครับ”โทโมะมองหน้าแก้วและพ่อก่อนที่จะถามอีกครั้ง

 

 

 

 

 

“ก็เป็นผัวนังแก้วลูกชั้นไงล่ะ/หา อะไรนะพ่อ”พ่อของแก้วด่วนสรุปทำให้ร่างบางร้องเสียงหลงอย่างตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวถึงห้องก็อย่าลืมทานยาแล้วนอนพักล่ะฟาง พรุ่งนี้เราต้องเข้าบริษัทกันแต่เช้า”เขื่อนพูดเมื่อมาส่งฟางที่คอนโดสุดหรูของเธอ

 

 

 

 

 

“เป็นอะไรไป หรือว่าเห็นฉากเศร้าที่จุดชมวิวเมื่อเย็นแล้วอยากใจอ่อนไม่แก้แค้นพวกนั้นแล้ว”เขื่อนที่เห็นฟางนั่งเหม่อก็รีบพูดดักคอ

 

 

 

 

ไม่มีวันซะหรอก เกมส์แก้แค้นของเรายังไงมันก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน หึ ฉากเมื่อกี้มันก็แค่คนโง่ๆคนหนึ่งที่พึ่งจะสำนึกว่าเคยทำเลวจนให้ฟางต้อง

ตายก็เท่านั้น ถ้าเค้าคิดได้เค้าคงไม่ทำเลวไว้เมื่อ5ปีก่อนหรอก”ฟางรีบว่าแล้วย้อนคิดถึงหลายชั่วโมงก่อนที่เธอและเขื่อนแอบสะกดรอยตามป๊อปปี้ไป

จนรู้ว่าเขาเอาดอกไม้มาให้เธอในที่ที่เธอตกหน้าผาไป เขาทำแบบนี้ทุกปีแต่นั่นก็ไม่มีทางที่จะลบล้างบาปที่เขาและเพื่อนเคยก่อไว้หรอก

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ดีที่ฟางไม่ใจอ่อนกับพวกนั้น เราจะได้เริ่มเกมส์กันต่อ อ๊ะ ว่าแล้วก็ต้องไปแล้วล่ะ พอดีว่ามีคนเค้าคิดถึง”เขื่อนพูดจบก็ชูมือถือตัวเองที่มีสายเข้าเป็นจิ

นนี่โทรมาก่อนที่จะรับโทรศัพท์แล้วขับรถออกไปหาเธอ ฟางส่ายหน้าช้าๆก่อนที่จะเดินขึ้นห้องไปเพื่อจัดการตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“คนเลวๆอย่างพี่ไม่มีวันสำนึกผิดได้จริงหรอกพี่ป๊อป”ฟางนั่งมองเชือกถักที่ครั้งหนึ่งนาราน้องสาวของป๊อปปี้เคยถักให้เธอและเขามาก่อนแล้วพูดขึ้น

ก่อนทีจะเอาเชือกถักโยนกลับเข้ากล่องไม้ตรงโต๊ะเครื่องแป้งตามเดิม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้วสายแล้วๆ”เฟย์ที่วิ่งตัวเปียกฝนเข้ามาในบริษัทพูดขึ้นพลางวิ่งไปเข้าห้องน้ำแล้วชนเข้ากับฟางที่กำลังจออกมาจากห้องน้ำเข้า

 

 

 

 

 

“ทำไมตัวเปียกแบบนี้ล่ะครับคุณเฟย์แล้วแบบนี้เดี๋ยวก็เป็นหวัดแย่หรอกครับ”เขื่อนที่เดินมากับฟางร้องทักพลางมองไปยังเสื้อสีขาวของเฟย์ที่เห็นเสื้อ

ชั้นในโผล่ออกมาชัดเจนก็ถอดเสื้อสูทคลุมให้อย่างอ่อนโยนทำให้เฟย์อึ้งกับการกระทำของเขาและหน้าแดงขึ้นทันที

 

 

 

 

 

“อะไรกันจ้ะเฟย์ทำไมตัวเปียกแบบนี้ล่ะ”จินนี่ที่เดินเข้ามาเห็นเขื่อนดูแลเฟย์เข้าก็รีบปรี่เข้ามาคล้องแขนเขื่อนแสดงความเป็นเจ้าของแล้วชะงักเมื่อสบ

สายตาของฟางที่เหล่มองอยู่

 

 

 

 

“พอดีว่าชั้นเปียกฝนมาคุณเขื่อนเค้าเลยเอาเสื้อมาคลุมให้ว่าแต่เธอมาทำอะไรที่นี่น่ะจินนี่”เฟย์รีบตอบก่อนที่จะขยับตัวออกห่างจากเขื่อนเมื่อสบสายตา

จิกกัดของเพื่อนสาวที่จ้องมา

 

 

 

 

“พอดีว่างานโฆษณาครีมกันแดดเค้าอยากได้เซเลปมาเป็นพรีเซนเตอร์และเล่นโฆษณา ผมเลยอยากให้คุณจินนี่เค้ามาเล่นโฆษณาชิ้นนี่น่ะครับ แล้ววัน

นี้จะได้แจงรายระเอียดงานกับทีมผู้กำกับโฆษณาด้วยเลย คุณก็เข้าฟังด้วยนะครับ งานนี้ผมจะให้คุณอยู่ทีมถ่ายทำด้วยเพื่อจะได้ดูแลคุณจินนี่”เขื่อน

พูดจบก็พาฟางเดินไปจาก2สาวเพื่อแนะนำส่วนต่างๆในบริษัทให้ญาติสาวทันที

 

 

 

 

 

“เธอก็รู้ใช่มั้ยว่าชั้นสนใจเค้าอยู่ ถึงจะอยู่บริษัทเดียวกัน แต่เค้าก็เป็นเจ้านายของเธอฉะนั้นรักษาระยะห่างไว้หน่อยนะ เดี๋ยวเค้าจะหาว่าเธอตั้งใจมาจับ

เจ้าของที่นี่”จินนี่เห็นเขื่อนเสียสละเอาเสื้อสูทคลุมให้เฟย์ก็รีบพูดวาด้วยความอิจฉาก่อนที่จะเดินเชิดตามเขื่อนไป เฟย์ถอนหายใจแล้วส่ายหน้ากับ

ความเอาแต่ใจของจินนี่ก่อนที่จะเดินเอาของไปเก็บที่โต๊ะทำงาน

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวพี่จะให้เราไปช่วยงานถ่ายโฆษณาครีมกันแดดตัวนี้นะเฟย์ นี่คือลี ผู้กำกับโฆษณาชุดนี้เดี๋ยวเฟย์กับลีคุยรายละเอียดงานกันได้เลยนะ”เฟย์เดินเข้า

มาในห้องประชุมก่อนที่รุ่นพี่ที่บริษัทจะแนะนำให้รู้จักกับลีผู้กำกับโฆษณาที่กำลังคุยกับเขื่อน จินนี่และฟางอยู่

 

 

 

 

 

“พอดีผมได้ยินมาจากที่ทำงานเก่าคุณเฟย์คุณเฟย์ถือเป็นคนที่ทำงานดีเยี่ยมมาตลอดยังไงผมฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”ลียิ้มให้เฟย์อย่างเป็นมิตร

 

 

 

 

 

 

“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก จริงๆแล้วเฟย์กับลีอายุเท่ากัน ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้”เฟย์ยิ้มและตอบกลับลีไปเช่นกัน

 

 

 

 

 

“แหมพอเจอเพื่อนใหม่แล้วลืมเพื่อนเก่าเลยนะ คุณลีจะจีบเพื่อนจินนี่ก็ได้นะคะพอดีเค้าอกหักมาน่ะค่ะต้องการคนดามใจ”จินนี่เห็นเฟย์และลีพูดคุยกัน

ถูกคอก็รีบพูดกันท่าไม่ให้เฟย์มายุ่งกับเขื่อนทันที

 

 

 

 

 

“เอาล่ะค่ะคุยเล่นกันมานานแล้ว เดี๋ยวเรารีบประชุมกันดีกว่านะคะพี่ดีว่าเฟียซรีบ”ฟางรีบพูดตัดบทสนทนาก่อนที่จะพูดคุยรายละเอียดในที่ประชุมจน

เสร็จแล้วเดินออกมากับเขื่อน

 

 

 

 

 

“เขื่อนคะเดี๋ยววันนี้ไปทานข้าวกับจินนี่นะคะ”จินนี่รีบพูด

 

 

 

 

“พอดีว่าเขื่อนเค้าต้องไปลองชุดที่จะจัดงานวันพรุ่งนี้น่ะค่ะ ถ้าไม่รังเกียจถือว่าเฟียซเชิญทุกคนมางานเลี้ยงเปิดตัวของเฟียซแล้วกันนะคะ เพราะเห็นว่า

เพื่อนรักของคุณจินนี่จัดงานนนี้ให้เฟียซซะด้วย”ฟางพูดแล้วยิ้มหวานให้กับจินนี่ก่อนที่จะรีบดึงเขื่อนออกไปจากจินนี่ทันที

 

 

 

 

 

“หนอย ก็อีแค่ญาติทำตัวหวงก้างน่าหมั่นไส้”จินนี่ว่าไล่หลังไปเมื่อเห็นฟางพยายามกันท่าเธอออกห่างจากเขื่อนก่อนที่จะสั่่งให้เฟย์ไปเลือกชุดเพื่อไป

งานเลี้ยงของฟางในวันพรุ่งนี้กับตัวเองทันที

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวเสร็จงานแล้วเฟียซจะปิดลานกว้างตรงนี้ไว้ปาร์ตี้ให้กับลูกน้องคุณแคททุกคนนะคะ คืนนี้สนุกให้เต็มที่เลยนะคะ”เมื่อถึงงานเลี้ยงฟางเดินมาพูด

คุยกับลูกน้องของป๊อปปี้ที่เตรียมงานอย่างเป็นมิตรพลางมองแคทและป๊อปปี้ที่นั่งคุยกันหวานอยู่มุมหนึ่งก็นึกหมั่นไส้ก่อนที่งานจะเริ่มฟางในชุดเดรสสี

เงินผ่าหลังสวมหน้ากากสีเงินควงคู่กับเขื่อนต้อนรับแขกในงาน

 

 

 

 

 

 

“ดอกไม้สำหรับคนสวยๆอย่างคุณเฟียซครับ และก็ขอบคุณสำหรับคำเชิญมางานปาร์ตี้นะครับ”กวินเดินเข้ามาในงานพร้อมกับจินนี่แล้วยื่นช่อดอ

กกุหลาบสีแดงสดให้กับฟางพลางถือวิสาสะช้อนมือของฟางมาจุมพิศ

 

 

 

 

 

“ขอบคุณค่ะ เชิญเข้าไปสนุกในงานได้เลยนะคะ ปะเขื่อนไปทางนั้นกัน”ฟางยิ้มและพูดกลับก่อนที่จะเชิดแล้วคล้องแขนเขื่อนให้ห่างจากจินน่ไปทันที

 

 

 

 

 

“นายต้องหาทางแยก2คนนั้นออกจากกันนกวิน”จินนี่ฮึดฮัดไม่พอใจรีบสั่งเพื่อนชายทันที

 

 

 

 

 

“คุณเฟียซนี่สวยมากเลยเนาะป๊อป ทั้งสวยทั้งเก่งแบบนี้ไม่น่าเชื่อว่าเธอยังโสด”แคทที่ยืนเช็คความเรียบร้อยในงานอยู่กับป๊อปปี้พูดชมฟางขณะที่ขึ้น

ไปกล่าวทักทายแขกและสื่อมวลชนต่างๆในงาน

 

 

 

 

 

“ใช่ ทั้งสวย มั่นใจ ไม่เหมือนกับฟางเลยสักนิด”ป๊อปปี้พูดพึมพำเบาๆก่อนที่จะปลีดตัวไปหาเครื่องดื่ม ดื่มในงาน

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ยินดีกับป๊อปด้วยนะ”เมื่อเห็นว่าป๊อปปี้มาหลบมุมคนเดียวเฟย์ก็ถือโอกาสมาหาชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

“อื้อ ขอบใจนะเฟย์ และป๊อปก็ขอให้เฟย์ได้เจอคนที่ดีและดูแลเฟย์เร็วๆนะ”ป๊อปปี้ยิ้มและตอบเฟย์ก่อนที่จะเดินเอาเครื่องดื่มไปให้แคท เฟย์มองภาพ

นั้นด้วยความช้ำใจก่อนที่จะรีบยกแก้วแชมเปญบริเวณนั้นดื่มเข้าไปหลายแก้วจนเวลาล่วงเลยถึงAfter partyของกลุ่มป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

"วันนี้สนุกให้เต็มที่นะคะไมเมาไม่เลิก”ฟางพูดจบก็สั่งดีใจเปิดเพลงให้ลูกน้องของป๊อปปี้เต้นกันอย่างสนุกสนานก่อนที่จะปรายตามองไปทางเขื่อนที่ถูก

จินนี่ลากไปเต้นรำด้วยแล้วส่ายหน้า

 

 

 

 

 

 

“อะไรกัน อย่าพึ่งกลับไปพักสิคะ ลูกน้องคุณกำลังสนุก เป็นเจ้านายจะทิ้งลูกน้องได้ลงหรอ”ฟางรีบเดินไปดักป๊อปปี้ที่กำลังพาแคทไปนอนพักที่ห้อง

ว่างบนเรือทันที

 

 

 

 

 

“ก็เห็นๆอยู่ว่าแคทเค้าไม่ไหวแล้ว หลีกทางด้วยครับ”ป๊อปปี้รีบพูด

 

 

 

 

“อย่าพึ่งสิคะ วันนี้เฟียซขอถือโอกาสเลี้ยงฉลองให้ว่าที่บ่าวสาวสุดที่รักแห่งปีหน่อยสิคะ ขอให้พวกคุณทั้ง2คนรักกันไปนานๆจนไม่มีอะไรมาพรากจาก

กันได้เลย มา ดื่มค่ะดื่ม”ฟางพูดจบก็เอาแก้วไวน์รินให้ป๊อปปี้แล้วให้ชายหนุ่มดื่มไปจนหมดแก้ว เมื่อดื่มไปสักพัก ลูกน้องของป๊อปปี้ก็มาแสดงความ

ยินดีกับเขาจนดื่มต่อไปหลายแก้วด้วยที่มีฟางยืนมองภาพที่ป๊อปปี้ถูกมอมเหล้าอย่างมีความสุข

 

 

 

 

 

“แคท อยู่ที่หนาย”ป๊อปปี้ที่เริ่มเมาแล้วมองหาแคทที่เขาทิ้งไว้ให้นั่งรอที่เก้าอี้ก็หายไป

 

 

 

 

 

“เหมือนเฟียซเค้าจะพาแคทไปนอนพักน่ะครับ”เขื่อนที่ปลีกตัวมาจากจินนี่ได้ก็พูดขึ้นก่อนที่ป๊อปปี้จะรีบไปหาแคททันทีจนมาถึงห้องป๊อปปี้เห็นฟาง

กำลังห่มผ้าให้ใครอยู่บนเตียงแล้วเดินหมายจะออกไปข้างนอก

 

 

 

 

 

 

 

“แหม นี่คงจะมาตามคนรักของคุณสินะคะ นี่คงจะรักกันมากถึงขั้นขาดออกจากกันไม่ได้ ไม่น่าเชื่อเลยว่าเสือผู้หญิงอย่างคุณจะรักผู้หญิงคนนี้ได้ขนาด

นี้”ฟางเห็นป๊อปปี้เดินเข้ามาก็รีบเปิดประเด็นว่า

 

 

 

 

 

“ใช่ ผมรักแคท รักกันมากจนอยากจะใช้ชีวิตคู่ด้วย แคทคือผู้หญิงที่ดีพร้อมและคือแม่ที่ดีของลูกผม ผมรักเธอ”คำพูดที่ป๊อปปี้บอกออกมามันเหมือน

กับมีดกรีดซ้ำลงไปในแผลเก่าของฟาง ทำให้ร่างบางกำมือแน่นมองป๊อปปี้ตาขวาง

 

 

 

 

 

 

“ให้เกียรติผู้หญิงคนนึงแต่กลับทำเลวกับผู้หญิงอีกคนนึงได้ลงคอ คนอย่างคุณมันสารเลวไม่มีอะไรจะเปรียบ เลวๆๆ”ฟางที่เมาด้วยฤทธิ์ของไวน์ตรง

เข้ามาทุบอกชายหนุ่มรัวแล้วน้ำตาไหลออกมา ป๊อปปี้ตกใจก่อนที่จะรีบรวบข้อมือบางเอาไว้ทำให้ทั้งคู่แนบชิดกัน

 

 

 

 

 

“พี่ขอโทษ ฟาง”เมื่อป๊อปปี้มองร่างบางที่อยู่ตรงหน้ากำลังร้องไห้ตัดพ้อเขา ภาพของฟางในอดีตก็ฉายเข้ามาในหัวก่อนที่ชายหนุ่มจะพูดขอโทษเธอ

ออกมา ทั้งคู่สบตากันนิ่ง ก่อนที่ป๊อปปี้จะโน้มใบหน้ามาจุมพิศร่างบางเอาไว้โดนที่ฟางก็เผลอหลับตารับสัมผัสนั้น

 

 

 

 

 

 

“ฮืออ ป๊อปปี้ ทำไมไม่เลือกเฟย์”แต่แล้วเสียงองเฟย์ก็ดังขึ้นทำให้ทั้งคู่ผละออกจากกัน ป๊อปปี้มองไปที่เตียงพบว่า คนที่นอนอยู่ไม่ใช่แคทแต่คือเฟย์

ชายหนุ่มเห็นเฟย์กำลังลุกในสภาพที่เมาไม่ได้ที่ก็รีบเข้าไปประคองเฟย์ไว้

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ใจเย็นๆ เมาแล้วนะ/ฮือ เฟย์รักป๊อปมาตั้งแต่เรียนแล้ว แตป๊อปก็มองข้ามเฟย์ไปหาผู้หญิงคนอื่นตลอด มีทั้งนังฟางแล้วก็ยังมาเป็นแคทอีก ทำไม

เฟย์ไม่เคยอยู่ในสายตาป๊อปเลย เฟย์รักป๊อปได้ยินมั้ย ฮือๆ”ป๊อปปี้พยายามดันเฟย์ให้ลงนอน แต่เฟย์ที่เมาแล้วพูดไม่รู้เรื่องเริ่มดิ้นไปมาและตัดพ้อไม่

ยอมอยู่นิ่งก่อนที่จะสวมกอดป๊อปปี้ร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

 

“อ๊ะ คุณแคท อย่าเข้าไปค่ะ”ฟางเดินออกมาจากห้องเห็นแคทที่สร่างเมาแล้วกำลังเดินมาก็ทำทีรีบพูดห้าม

 

 

 

 

“มีอะไรรึเปล่าตะคุณเฟียซ/เอ่อ คือว่ามันไม่เหมาะสักเท่าไหร่น่ะค่ะคุณแคท”แคทถามด้วยความสงสัยก่อนที่ฟางจะรีบเล่นละครแล้วทำหน้าเศร้า แคท

ยิ่งสงสัยรีบเดินเข้าไปในห้องแล้วอึ้งเมือเห็นภาพป๊อปปี้แลเฟย์กำลังกอดรัดกันอยู่บนเตียงและที่สำคัญเฟย์และป๊อปปี้กำลังจูบกันอยู่

 

 

 

 

 

 

“ไหนว่าจะไม่มีใครอีกแล้วนอกจากแคท  ไหนว่าแคททำให้คุณเปลี่ยนไปไงคะป๊อป”

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

แคทตรงเข้าไปแยกป๊อปปี้ออกจากเฟย์แล้วตบหน้าป๊อปปี้หันแล้วร้องไห้วิ่งออกไปทันที

 

 

 

 

 

 

“แคทเดี๋ยวสิแคท”ป๊อปปี้ที่ถูกแคทตบได้สติรีบลุกขึ้นตามแฟนสาวไปก็ชะงักเมื่อเขาบังเอิญเห็นเงาสะท้อนในกระจกเห็นฟางที่กำลังยืนกอดอกยิ้ม

อย่างสะใจอยู่

 

 

 

งานปั่นหัวคืองานถนัดของเค้าล่ะตอนนี้

 

 

เมนของไรท์เตอร์เค้าพึ่งแต่งงานไป เห็นคนเลิกติดตามคู่นี้เยอะมาก ไม่รู้ว่ายังมีคนติดตามเรื่องนี้อยู่มั้ย ยังไงก็ขอความเห็นน้อยน้าา ว่าควรอัพต่อดีมั้ยย

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา