เสน่หาลวงใจ

 

 

 

 

 

                   กองถ่ายละคร 

 

 

                         คัตตตตตตตตตต !! 

 

 

                        " เเก้วว เธอช่วยเล่นให้สมบทบาทมากกว่านี้หน่อยได้ไหม ฉันเหนื่อยที่จะพูดละนะ " ผู้กำกับหนุ่มสุดฮอตอย่างโทโมะเริ่มโมโห เมื่อเเก้วเเสดงไม่ถึงบทบาท 

 

                         " ฉันก็ตั้งใจเล่นอยู่เนี้ยไง เร่งอะไรนักหนา!! " เธอเริ่มเครียดในเมื่อบทนี้มันเเสดงยากพอสมควรทำให้ต้องถ่ายหลายรอบ 

 

                          " เธอเล่นบทนี้มาจะสามชั่วโมงเเล้วจะไม่ให้ชั้ลโมโหได้ไงฮะ! ฟางกับป๊อปปี้เค้าเล่นซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบเพราะเธอ! บทเเค่นี้จะยากอะไรนักหนา" 

 

                            ใช่สินะ.. ก็ป๊อปปี้กับฟาง ฉายาเจ้าหญิงเเละเจ้าชายเเห่งวงการบันเทิง มีผลงานมากมายไม่ขาดสายในเเต่ละวัน ประสบการณ์มากมายทำให้พวกเขาเป็นมือโปรในการเเสดงไม่ว่าจะบทบาทไหนก็ตาม ต่างจากเธองานเเถบไม่มีตกมาถึงเธอเลย มันน่าเเค้นไหมละฮึ!

 

 

                            " ไม่พอใจก็ไปหานางร้ายคนอื่นสิ ! อ่อหรือไม่มีใครอยากเล่นกับผู้กำกับกิกก้อกอย่างนาย กำกับภาษาอะไรว่ะไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย ย! "  เธอจำเป็นต้องพาลทุกอย่างเพื่อกลบเกลื่อนความเครียดไม่ให้ใครเห็น ถึงเห็นใครละจะสนใจเธอ 

 

 

                              เสียงซุบซิบนินทาจากกองถ่ายเริ่มดังขึ้น เมื่อนางร้ายห่างเเถวกับผู้กำกับสุดฮอตได้เปิดศึกกันขึ้น มันเป็นเเบบนี้เเถบจะทุกวันที่มีการถ่าย จนเขาก็เริ่มไม่ไหวเเล้วเหมือนกัน!! 

 

 

                             " หึ เเล้วมันเป็นเพราะใครล่ะที่ไม่มีงานทำจนเเม่ชั้ลยัดเยียดให้ชั้ลให้เอาเธอมาเเสดงจะได้ไม่ต้องมาอยู่ค่ายชั้ลฟรีๆเเบบนี้!!" 

 

 

                            ย้อนกลับไปเดือนก่อน 

 

       @บ้านพักนั่งเเสดงช่อง PSR29                       

 

 

                           " เเม่ฮะ ผมเเต่งบทละครเสร็จอีกเรื่องเเล้วผมอยากให้เเม่เเคสนักเเสดงให้หน่อย " โทโมะพูดพร้อมยื่นบทละครให้เเม่ของเค้าดูอย่างภาคภูมิใจ 

 

 

                            " อื้มมม เรื่องดีนิลูก พระเอกนางเอกก็คงไม่พ้นป๊อปปี้ฟาง เรื่องนี้เเม่อยากให้พวกเขาเล่นคู่กันจังเรสติ่งจะได้สูงๆ " พออ่านบทจบเธอก็เเสดงความคิดเห็นทันที 

 

 

                            

                             " เเล้ว เอ่อ.. นางร้ายละครับ "

 

 

                             " นังเเก้ว " 

 

                            " เเม่ว่าไงน่ะ ! " 

 

                           " เเกก็เห็น วันๆมันมีงานทำซะที่ไหน สัญญาก็ยังไม่หมดมานั่งๆนอนๆกินเงินเเบบนี้ใช้ได้ไหน พอดีเเกถ่ายเส็ดมันก็คงหมดสัญญา ถึงตอนนั้นชั้ลจะพิจรณาดูอีกทีว่าะให้มันเซนสัญญาต่อไหมหึ " 

 

 

                            " นี้เเม่หมายความว่าจะเอาละครที่ผมพึ่งเเต่งมามาดึงเรสติ่งเเก้วอะหรอ! " เพราะเรื่องนี้นางร้ายเป็นคนดำเนินเรื่องทุกอย่่าง ใครเล่นดีคือปัง ส่วนใครเล่นเเย่คือดับ 

 

 

                           " ก็ใช่หน่ะสิ เเกไม่ต้องห่วงน่ะยังไงเรสติ่งก็ต้องขึ้นอยู่เเล้วเพราะฟางป๊อปปี้ ถ้านังเเก้วมันเล่นดีก็ถือว่าเป้นบุญของมันที่จะได้กลับมาดังอีกครั้ง ถือว่าทำบุญทำทานไปเถอะเจ้าโมะ " 

 

 

 

                           ก็อก ก็อก ก็อก 

 

 

                           " เเม่ใหญ่เรียกเเก้วมามีอะไรหรือป่าวคะ " เเก้วเข้ามาพร้อมทำหน้าเอื้อมๆเมื่อเห็นโทโมะกับเเม่ใหญ่อยู่ด้วยกัน เธอหน่ะ!ไม่ชอบ ไม่ชอบ เกลียดครอบครัว เกลียดค่ายบ้าๆบ่ๆนี้ที่สุด เมื่อไหร่จะหมดสัญญาไปเร็วๆสักที 

 

 

                             " ฉันมีละครให้เธอเล่น " 

 

 

                              " งานฟรีอีกหรือป่าวคะ ฮึ " เธอพูดเเล้วสมเพจตัวเองที่วันๆมีงานเข้ามาก็มีเเค่ถ่ายเเบบ โฆษณาที่เเม่ใหญ่ยัดเหยียดให้เธอไปทำโดยไม่คิดเงินสักบาท ใครว่าเธอไม่รู้ละว่าเเม่ใหญ่หน่ะกำลังหางานให้เธอทำให้คุ้มก่อนหมดสัญญาบ้าบ่นี้

 

 

                              " อย่ามาเล่นลิ้นกับชั้ลน่ะจริญญา ชั้ลมีงานให้เธอทำหน่ะดีเเล้วดีกว่าให้เธอมานั่งๆนอนๆกินฟรีอยู่ในบ้านเเบบนี้! " 

 

 

                              " เห้อ งั้นขอดูบทหน่อยนะคะ " เธอพูดเเล้วหยิบบทมาดู 

 

 

                               " ไม่คะ ! เเก้วไม่รับงานนี้ ! " เธออ่านบทเเล้วค่อนข้างพอใจเพราะเรื่องนี้เธอจะได้เด่น เเต่พอดูชื่อผู้กำกับเธอก็รีบลั่นปฎิเสธทันที 

 

                                  " ไม่ได้ ! ยังไงเเกก็ต้องเล่น ! " 

 

                                  เเก้วมองหน้าเเม่ใหญ่สลับกับหน้าโทโมะอย่างโกรธเคือง ในเมื่อเเม่ใหญ่ก็รู้อยู่เเล้วว่าเธอกับโทโมะไม่ลงรอยกัน อยู่บ้านหลังเดียวกันตรงไหนมีเขา ตรงนั้นจะไม่มีเธอเลยทีเดียว! ล่ะยังต้องมาเล่นละครที่เขากำกับอีก

 

 

                                  ตึก ตึก ตึก !! 

 

                                เธอกระถืบเท้าอย่างโกรธเเค้น ทำไม ทำไม ทำไม ! 

 

 

                                หมับ ! 

 

                               โทโมะตามมากระชากเเขนเเก้วเข้ากำเเพงอย่างเเรง เขาเองก็โมโหไม่เเพ้กันที่ต้องมาร่วมงานกับเเก้วเขายังไม่เเน่ใจตัวเองเลยว่าจะกำราบยัยม้าดีดกระโหลกนี้ได้สักเเค่ไหน ถ้าเธอทำงานเขาพังมันไม่ใช่เเค่เธอดับ เขาหน่ะต้องดับไปด้วย! 

 

 

                               " เธอจำไว้น่ะ ถ้าเธอทำผลงานชิ้นนี้ชั้ลพัง ชั้ลเอาเธอตายเเน่ ! " เขาพูดจบก็ผลักเธอใส่กำเเพงอีกครั้งโดนไม่สนว่าเธอจะเจ็บเลย เเล้วเดินไปอย่างโมโห 

 

 

                                " โอ้ย ! ไอ้บ้าเอ้ย ไอ้หน้าตัวเมียทำร้ายผู้หญิง " เธอได้เเต่ตะโกนด่าลับหลังเขาไป เธอจำใจต้องเล่นเรื่องนี้ให้ออกมาดีที่สุด ไม่ใช่เพราะเธอกลัวเขาหรอกนะ 'เเต่เพราะอนาคตของเธอเอง เธอต้องทำมันให้ได้'

 

 

 

                          เฮ้อ 

 

 

                       ผ่านไปเเล้วอีกหนึ่งวันกับการถ่ายละคร สุดท้ายวันนี้เธอก็ถ่ายเสร็จจนครบ กว่าจะถ่ายเสร็จก็เล่นสงครามน้ำลายกับโทโมะไปหลายครั้งเเต่สุดท้ายมันก็ออกมาได้ดี 

 

 

                       เธอถอนหายใจเเล้ว ถอนหายใจเล่า ให้กับชีวิตตัวเอง ในมือของเธอกำบทละครเเน่น ใครว่าเธอไม่ตั้งใจกับเรื่องเรื่องนี้ล่ะ เธอพยายามทำมันให้ดีที่สุดเพื่ออนาคตของเธอเองเเต่ทำไมทุกคนถึงยังไม่เห็นมันน่ะ 

 

 

 

                      " คึ คึ ไม่เอาน่าป็อปปี้เด่วใครมาเห็น " 

 

 

                    เสียงใครบ้างคนกำลังหยอกล้อกับอีกคนอย่างสนุกสนานในมุมมืดของบ้านพักนักเเสดง เธอจึงค่อยๆเดินเข้าไปเเอบๆมุมนั้นเพื่อดูว่าใครทำอะไรกัน..

 

 

 

                    " เมื่อไหร่ฟางจะเลิกคบป๊อปเเบบเเอบๆซ่อนๆสักทีล่ะ ป๊อปอยากเปิดเผยใจจะขาดอยู่เเล้วน่า ไม่ชอบเลยที่ทุกคนมองว่าฟางโสดทั้งๆที่ฟางก็มีป๊อปปอยู่เเล้วอะ " ป๊อปปี้กอดฟางอย่างออดอ่อน จนฟางอดขำไม่ได้กับความหึงห่วงของเขา

 

 

                     " ไม่เอาน่า เรายังมีละครที่ต้องถ่ายกันอีกน่ะ ฟางสัญญาถ้าละครจบเมื่อไหร่จะเปิดตัวคบกันไปเลยดีไหมจะได้เพิ่มเรดติ่งละครด้วย " ฟางพูดเเล้วลูบหัวป๊อปปี้อย่างอ่อนโยน 

 

 

                       " อะไรกันอ่ะ ก็คิดว่าเปิดตัวเพราะรักเค้า สุดท้ายก็เพื่องานสินะ " 

 

                        เเก้วอึ้งเมื่อได้ยินสิ่งที่พวกเขาคุยกัน นี้พวกเขาเเอบคบกันหรือ ?  เธอยิ้มอย่างชั่วร้ายก่อนที่จะหยับมือถือมาถ่ายคริปนั้นไว้ 

 

 

                        " มันไม่ใช่อย่างนั้นน่ะป๊อป ถ้าเราเปิดตัวกันไปตอนนี้ป๊อปพึ่งเลิกกับเเตงกวาได้ไม่ถึงเดือนใครๆเขาก็ต้องตราหน้าว่าฟางเป็นมือที่สามเเย่งของชาวบ้าน ป๊อปอยากให้มันเป็นเเบบนั้นหรอ " 

 

                          " ฟางไม่ใช่มือที่สาม... " 

 

 

                          " ถ้าอย่างงั้นอดทนหน่อยนะป๊อป 6 เดือน เเค่หกเดือน เรายังได้อยู่ด้วยกันทุกวันนิเนอะ " เธอพูดอย่าออดอ้อนจนทำให้ชายหนุ่มที่ใบหน้าบึ้งตึงกลับมายิ้มอีกครั้ง เธอโน้มตัวเข้าไปจูบป๊อปปี้อย่างดูดดื่ม มือน้อยๆของเธอสอดเเทรกเข้าตามไรผมของเขามือป๊อปปี้เริ่มไม่อยู่สุข เขาบีบบันท้ายหญิงสาวให้เกิดอารมณ์.... 

 

 

 

                           ดึ้ง ตึ้ง ดึ่ง 

 

 

                         " โถ่วเว้ย ใครโทรมาเวลานี้ว่ะ " เขาเเละเธอกำลังเข้าได้เข้าเค่น กลับมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาอย่างขัดอารมณ์ 

 

 

                         " ฮัลโหล ว่าไงไอ้โมะ " เขาขึ้นเสียงใส่อย่างโมโหเมื่อเพื่อนสนิทตัวดีโทรมาขัดจังหวะ

 

                        [ เห้ยไอ้ป๊อปมึงอารมณ์เสียงทำเชี้ยไร กูควรโมโหมึงมากกว่าไหม มึงมีถ่ายตอนสองทุ่มนะเว้ยตอนนี้ยังไม่โผล่หัวมา ! ] เขาลืมซะสนิทว่าเขามีถ่ายเช้ากับค่ำ ส่วนช่วงบ่ายถึงเย็นนั้นเเก้วเหมารวดด 

 

 

                       " เออๆกูขอโททษเว้ย กูลืมจริงๆว่ะ กูเห็นฟางพอดีน่าจะกำลังจะไป เด่วกูไปพร้อมฟางเลย " 

 

 

                       " ทำงานเสร็จค่อยมาต่อนะที่รัก " เขาหอมเเก้มฟางฟอดใหญ่ ก่อนที่จะจูงมือกันขึ้นรถเผื่อไปถ่ายละครให้เสร็จ 

 

                      

 

                       " หึ " เเก้วกดหยุดวีดีโอพร้อมยิ้มร้ายๆ ใครว่าละว่าป๊อปปี้กับฟางจะช่วยฉุดเรดติ้งเธอขึ้น เธอต่างหากล่ะว่าจะดึงเรดติ้งของพวกเขากลับมา ถึงเวลานั้นเธอคงต้องขอบคุณชั้ลนะฟาง.. 

 

 

 

 

                        วันต่อมา 

 

 

 

                    @กองถ่ายละคร 

 

 

                    " โมะ ทำเเบบนี้จะดีหรอ ถ้าเเก้วรู้เธอจะไม่.. " 

 

 

                     " หึ ยัยนั้นจะได้รู้ไงว่าเล่นอยู่กับใคร ในเมื่อเล่นยากนักเปลี่ยนนักเเสดงไปเลยย! " 

 

 

                      ฟางเริ่มหนักใจในเมื่อโทโมะคิดจะเปลี่ยนนักเเสดงกระทันหันโดยไม่บอกใคร เเละทั้งเรื่องอาจได้เริ่มต้นถ่ายใหม่ทั้งหมด ล่ะถ้าเเก้วรู้เรื่องนี้เธอต้องอาระวาดเป็นเเน่ เธอไม่ค่อยสนิทกับเเก้วหรอกนะ เพราะเเก้วไม่เข้าหาใครเลย ใครเข้าหาก็ตีตัวออกห่างโลกส่วนตัวสูงจนดาราในบ้านหลายคนไม่ชอบเธอเหมือนกัน 

 

 

                      " สวัสดีคะพี่โทโมะ " เฟย์ น้องสาวของฟาง นางร้ายป้ายเเดงที่ใครๆก็อยากร่วมงานด้วย เดินเข้ามาให้กองถ่ายอย่างเซ็กซี่ กระโปร่งสั้นรัดรูปเเสนเย้ายวนกับเกาะอกที่รัดเเน่นโชว์เนินอกขาว ใบหน้าที่เเต่งเติมมาอย่างจัดจ้านทำให้เธอดูน่าหลงไหล เธอเข้ามาทักทายโทโมะอย่างมีมารยาท ทำให้โทโมะพอใจไม่น้อย 

 

 

                       " ยัยเฟย์ เเกไม่น่ารักงานนี้นะ! " ฟางดุน้องสาวเธอเบาๆทั้งๆที่เธอกำชับเเล้วว่าอย่า เเต่น้องสาวเธอดันดื้อรับงานนี้ซะได้ 

 

 

 

                      " ไม่เอาน่าพี่ฟางง เฟย์รับงานนี้ก็ใช่ว่าเฟย์จะผ่านการคัดเลือกเข้าไปเเสดงนิ เเค่มาเทดดูเท่านั้นเอง .. " ปากพูดกับฟาง เเต่สายตาเธอยังคงจ้องโทโมะไม่ว่างตา 

 

 

                       " งั้นลองมาเเคสดูเลยนะครับว่าผ่านไหม เเต่ระดับคุณเฟย์ไม่ต้องเเคสละมั้งง ผมอยากให้เข้าฉากจริงๆเลยน่ะสิ " ไม่ใช่เพียงเฟย์ที่หลงใหลในตัวเขา เขาเองก็อยากจะครอบครองเธอเช่นกันน เพราะใครๆเขาก็พูดว่าเธอหน่ะเด็ดเเละร้ายเเค่ไหน เขาชักอยากลองเเล้สิ.. 

 

 

 

                          เมื่อเฟย์อ่าบทเธอก็เริ่มทำการเเสดงๆ เเต่ยังเเสดงไม่ทันจบ.. 

 

 

                       "นี้มันอะไรกันอะฮะ !! " เเก้วเดินเข้ามาในกองพร้อมโยนข้าวของที่วางไว้กระจัดกระจาย เมื่อเห็นเฟย์กำลังเล่นบทละครของเธอที่ต้องถ่ายวันนี้ เธอท่องเเละซ้อมจนดึก ทำให้เธอมาสายในวันนี้ เเล้วนี้มันอะไรกันนน 

 

 

                       

 

                       " เลิกโวยวายเป็นหมาบ้าสักที ! ก็ชั้ลเห็นเธอเล่นตีบทไม่เเตก ชั้ลเลยอยากช่วยเเบ่งเบาพาระเธอให้เฟย์มาเล่นเเทน ส่วนเธอกลับไปรับงานกิกก็อกของเธอตามภาษาดาราห่างเเถวโน่น " 

 

 

 

                      " นายจะบ้าหรือไง ! ชั้ลเเสดงมาจะครึ่งเรื่องเเล้วนะ อยู่ๆจะมาเปลี่ยนตัวนักเเสดงเเบบนี้ใช้ได้ที่ไหน!!"  เธอพูดเเล้วเข้ามาทุบตีโทโมะอย่างโมโห

 

 

                      " บทที่เธอเเสดงมาชั้ลหมั้นใจว่าเฟย์เเเสดงไม่กี่อาทิตย์ก็เสร็จเเล้ว ไม่เหมือนเธอเเสดงเป็นเดือนๆคนอื่นเขาเสียเวลาเข้าใจไหม! "

 

 

                      "หึ " ในขณะที่ทุกคนกำลังซีเรียส เเก้วหันไปเห็นเฟย์กำลังนั่งทาเล็บตัวเองสบายใจเฉิบ พร้อมยิ้มเหยียดหยามให้เเก้ว 

 

 

                      " มึงมานี้เลยย !! " เเก้วกับเฟย์ที่ไม่ลงรอยกันอยู่เเล้ว เเก้วทนไม่ไหวเดินไปกระชากหัวเฟย์เเล้วตบ " ฉันไม่โง่ใช้กำลังเเบบเเกหรอก เเล้วทุกคนก็จะสงสารชั้ล " เฟย์พูดเบาๆให้เเค่ทั้งสองคนได้ยิน ก่อนจะร้องอย่างเจ็บปวดขึ้น 

 

                      เพี้ยยย 

 

 

                    เเก้วได้ยินดังนั้นจึงตบเฟย์ไปอีกฉาก วันข้างหน้าจะเป็นยังไงก็ชั้ง เเต่วันนี้ให้ได้เอาเลือดปากยัยนี้ออกก่อน!! 

 

 

 

                   " เเก้วหยุดนะ อย่าทำเฟย์ " ฟางวิ่งมาดึงเเก้วออกเพื่อช่วยเฟย์ คนในกองไม่มีใครกล้าเข้าไปช่วยเพราะรู้ว่าริดเเก้วร้ายเเค่ไหน เเก้วเมื่อเห็นฟางก็ตบฟางไปอีกหนึ่งฉาก 

 

 

                     " ฟางง ! " ป๊อปปี้ร้องอย่างตกใจเเล้ววิ่งเข้าไปช่วยทันนที 

 

 

                    " หึ ! เพราะเเกด้วยนั่งฟาง เเกยิ่งตำเเหน่งชั้ลไม่พอ เเกยังให้น้องเเกมาเเย่งตำเเหน่งชั้ลไปอีกคน ชั้ลเกลียดพวกเเกกก ! " เเก้วพูดจบก็วิ่งจะเข้าไปทำร้ายฟางอีก เเต่โทโมะเข้ามาจับตัวเเก้วเอาไว้ทัน ก่อนที่จะโยนเเก้วออกจากกองถ่าย 

 

 

                      ทุกคนในกองเเสยะยิ้มสมเพจให้กับเเก้วเพราะไม่มีใครชอบเเก้วอยู่เเล้ว ดีใจด้วยซ่ำที่โทโมะเปลี่ยนนักเเสดงใหม่จะได้ทำงานกันอย่างราบรื่นขึ้น 

 

 

                     "เเกจะเล่นเเบบนี้กับชั้ลใช่ไหม นังฟาง.. " เเก้วกำมือเเน่น เเละจ้องมองทุกคนในกองถ่ายที่กำลังช่วยเหลือฟางกับเฟย์เพราะโดนเธอตบเมื่อกี้ ต่างจากเธอโดนลากออกมาอย่างกับหมูกับหมาก็ไม่มีใครสนใจ..

 

 

 

                       เมื่อปีก่อนเธอรุ่งมากในบทบาทของนางร้ายในวงการบันเทิง เเต่เมื่อฟางเข้ามาทุกกอย่างก็เปลี่ยนไป เมื่อฟางเล่นได้ทั้งบทนางเอง นางร้าย เเละทุกๆบทได้ทุกคนจึงหันไปสนใจฟางมากกว่าเธอ ทำให้เธอตกงานเเละเป็นดาราขี้โวยวายเป็นนางมารร้ายที่ทุกคนกลัวเเละรังเกียติต่างจากฟางที่ทุกคนยกย่องว่าเป็นนางฟ้าเเสนดีตลอดมา..

 

 

 

---------------------------------------------------------------

-จบไปเเล้วหนึ่งตอน-

มีใครยังจิ้นคู่ TK PF KF อยู่หรือป่าวน่อวว ฝากเรื่องนี้ด้วยนะคะ สนุกหรือไม่สนุกยังไงบอกได้น่าพึ่งเเต่งเป็นเรื่องเเรกคะ เข้ามาอ่านกันเยอะๆเลยน่า