Fanfic สองรัก (บาส&บอล)

-

เขียนโดย ณัฐพล

วันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2563 เวลา 19.41 น.

  14 ตอน
  2 วิจารณ์
  11.15K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 มกราคม พ.ศ. 2564 20.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) บทที่ ๓ สิ่งที่เหมือนกันจนแยกไม่ออก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ครบ30 วันแล้ว ครูสาวเรียกทั้งสองคนจนสับสนเพราะหน้าตาของคนมีความคล้ายคลึงกันจนแยกไม่ออก เพื่อนๆ ของเขาก็แยกไม่ออกเช่นกัน ว่าคนไหนคือบาส คนไหนคือบอล จนได้เรียกทั้งสองคน ครูสาวจึงเปิดประตูก่อนปริปากขึ้น

“บาส บอล ออกมาได้แล้วครูหวังว่าเธอคงปฎิบัติดีนะ”

พอสิ้นเสียง ทั้งสองมองหน้ากันก่อนส่งสัญญาณ

“นายนั่นแหล่ะเป็นออกก่อน”

“นายต่างหากที่ออกก่อน”

ทั้งสองทะเลาะกัน ก่อนครูโวยขึ้น

“ออกมาทั้งสองคนเลย เดี๋ยวนี้”

ครูส่งเสียงดุ ก่อนบาสกับบอลค่อยๆ เดินออกมา

“ไป เข้าห้องเรียน เดี๋ยวนี้”

สองหนุ่มฝาแฝดผลักตัวกันจนบาสเซ ครูมาเห็นจึงจับแยกก่อนโวยวายขึ้นเสียงดุ

“นี่พอๆ พอทั้งสองคน ถ้าไม่พอครูจะให้เธอและเธอขังไปที่บ้านหลังนั้นอีก”

พอสิ้นเสียงครูสาว ทั้งสองคนแกล้งทำเป็นทะเลาะกันก่อนเดินไปยังห้องเรียน

   บาสนั่งใกล้ๆ กันกับบอล โดยที่มองหน้าส่งสัญญาณ อาร์มเดินมาหาบาสก่อนเอ่ยขึ้น

“นายสองคนถูกขังไว้ในบ้านเก่าหรอแล้ว เป็นยังไงบ้างวะ”

บาสมองหน้าเป็นระยะๆ ก่อนเอ่ยแบบเรียบๆ

“ก็ฉันกับเขา แรกๆ มีปัญหากันนะ แต่ตอนนี้ถูกกันแล้ว”

อาร์มงุนงงกับคำตอบของบาส

“ขอโทษนะ ถูกกันคือหมายความว่ายังไง”

บาสกลืนน้ำลายก่อนอธิบาย

“เราถูกกันคือ เขาเป็นพี่น้องกันกับฉันยังไงละ”

อาร์มมองหน้าบอลในตอนนี้บอลอมยิ้มให้อีกฝ่าย

“นายเป็นทั้งเพื่อนและพี่น้องสินะ”

บาสพยักหน้า

ส่วนเบ๊ปก็เสริมขึ้น

“บาสนายกับบอลเป็นฝาแฝดหรอ”

บาสพยักหน้าแทนคำตอบก่อนเบ๊ปจะเอ่ยด้วยความอิจฉา

“อิจฉาวะ ตอนแม่เราท้องก็มีเราแค่คนเดียว เราอิจฉานายวะ”อาร์มเสริม

ก่อนที่บาสกับบอลเลิกคิ้วให้ก่อนอมยิ้มเป็นนัยๆ ครูจูนเดินเข้ามาในห้องพร้อมหอบหนังสือกองโตก่อนที่จะวางลงบนโต๊ะก่อนที่จะมองขึ้นมาเห็นนักเรียนกำลังคุยกันเจื้อยแจ้ว

“เอาละ ทุกคนวันนี้ครูจะมาสอนวิชาคณิตศาสตร์กันนะ วันนี้ครูมีวิธีที่ไม่ใช่แบบจดเหมือนสมัยก่อนวันนี้ครูจะประยุกต์ก็คือ การนับใช้นิ้ว มือขวาคือหลักหน่วย มือซ้ายคือหลักสิบนะทุกคน เริ่มนับกันเลยนะ 1 2 3 4 5 คือนิ้วโป้ง นิ้วชี้ไม่ใช่1 แต่เป็น 6 7 8 9 10ก็เอานิ้วโป้งมือซ้ายของเรามือขวากำกำปั้นนะทุกคน”ครูจูนสอน

อาร์มสงสัยเลยเสริมออกไป

“เฮ้ย บาส นายเคยเจอการนับแบบนี้ไหม”

บาสส่ายหน้าก่อนตอบออกไป

“เราเคยใช้วิธีนับเลขไว้ในใจ วิธีนี้ไม่เคยนะ เดี๋ยวจะลองดู”

ครูจูนสอนก่อนที่บาสกับบอลจะทำตามที่ครูสอน

“ถ้าเราจะบวกเราก็สามารถทำได้นะนักเรียน”

บาสก็ลองทำดูก่อนที่จะเก็บความสงสัย

 

 ครูใหญ่เดินมาแอบดูพฤติกรรมของนักเรียนแต่ละคนก่อนที่จะสั่งอีกคนอย่างเสียงเขียว ก่อนครูปลายฟ้าจะเดินเข้ามาทัก

“สวัสดีค่ะ ผอ.มานี่ทำไมหรอคะ”

ผู้อำนวยการโรงเรียนเผยไหล่อย่างสง่างามก่อยตอบไปแบบเรียบๆ

“คือมาดูนักเรียนห้องนี้ แล้วเด็กแฝดคู่นั้นนะเหรอที่เขาบอกว่ามีความสามารถมากนะ”

“ใช่แล้วท่านผอ. เด็กแฝดคู่นั้นเคยโดนพวกเราลงโทษให้ไปอยู่บ้านไม้เก่าๆ ผุๆ ตอนนี้ก็ออกมาเรียนที่ห้องครูจูน เหลืออีกครึ่งเดือนพวกเราก็จะปิดเทอมแล้วพอปิดเทอมก็จะส่งเด็กกลับบ้านแล้วนะท่านผอ.”ครูปลายฟ้าบอก

ก่อนผู้อำนวยการโรงเรียนชายตามองก่อนที่จะโคลงศรีษะให้อีกฝ่ายก่อนเดินอ้อมไปอีกทางก่อนที่จะเดินกลับเข้าไปที่ห้องทำงานซึ่งเป็นประตูบานเลื่อนตรงข้างหน้าเขียนว่า ‘ห้องผู้อำนวยการ’ก่อนที่จะก้าวเข้ามาในห้องก่อนที่จะนั่งลงบนโต๊ะ ก่อนที่จะเปิดแฟ้มเอกสารดู

‘ประวัติของนักเรียน’ก่อนที่จะพลิกหน้าต่อไป

‘นายพงษ์พช แสงจันทร์ เกิดเมื่อวันที่ 17 กันยายน  อยู่ที่จังหวัดปัตตานี บิดาชื่อ ประวิทย์ แสงจันทร์ มารดาชื่อ…..ไม่มี….’

ผู้อำนวยการโรงเรียนตกตะลึงที่บาสไม่มีแม่ก่อนที่จะพลิกไปหน้าถัดไป

‘ประวัติของนักเรียน

นายพงษ์เพชร จักรสกุลวงศ์ เกิดเมื่อวันที่ 17 กันยายน อยู่ที่จังหวัดนครพนม บิดาชื่อ…..ไม่มี… มารดาชื่อ จุติมา จักรสกุลวงศ์

ผู้อำนวยการปิดแฟ้มเอกสารทันทีก่อนที่จะบ่นพึมพำ

‘เด็กแฝดสองคนนี้ทำไมอีกคนไม่มีชื่อแม่ และอีกคนทำไมไม่มีชื่อพ่อละ’

ก่อนที่จะเปิดคอมพิวเตอร์ดู เอกสารการรับสมัครนักเรียน ปรากฎว่าเป็นเหมือนในเอกสาร ผู้อำนวยการของโรงเรียนกำลังพิมพ์เอกสารคำสั่งประกาศ

‘เรียน ประกาศในการปิดเทอม ทางโรงเรียนภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา25xx ทางโรงเรียนของเรา ได้มีการสอบและปิดโรงเรียนในวันที่ 10 ตุลาคม 25xx  ทางเราจะส่งบุตรหลานของท่านให้กลับบ้านโดยสวัสดิภาพ จึงเรียนมาเพื่อโปรดทราบ’ ก่อนที่จะสั่งเครื่องพิมพ์ให้พิมพ์ออกมา ก่อนที่จะส่งไปให้ฝ่ายกองทะเบียน

“เอาคำสั่งนี้ไปแจกผู้ปกครองนักเรียนนะ”

“ค่ะ”

ก่อนที่ผู้อำนวยการจะเดินเข้าห้อง

 

 บาสกับบอลกำลังนั่งฟังครูจูนกำลังสอนก่อนที่ครูจูนสั่งการบ้านวิชาคณิตศาสตร์ เสียงออดดังขึ้นก่อนที่ครูจูนจะสั่ง

“ครูไปก่อนนะ การบ้านส่งพรุ่งนี้นะสิ้นเดือนนี้ครูจะบอกแนวข้อสอบด้วย”

หัวหน้าห้องสั่งนักเรียนทุกคนทำความเคารพก่อนครูสาวจะหอบหนังสือก่อนเดินออกไปจากห้องเรียน

 ในตอนนี้นักเรียนกำลังคุยกันเจื้อยแจ้ว บาสกำลังหยิบสมุดบันทึกขึ้นมา

‘วันนี้ครูจูนกำลังสอนคณิตศาสตร์ประยุกต์ผมเลยตั้งใจฟังแล้วก็จดตาม วันนี้เรารู้เรื่องตัวเลขได้เยอะมากๆ เลย’

บาสวางปากกาลงก่อนที่จะเก็บสมุดบันทึกไว้ในกระเป๋าก่อนที่บอลจะมองมาทางบาส

“บาส ปิดเทอมเมื่อไหร่เรามาสลับตัวกันนะ”

“ได้สิ เราว่าเราสลับล็อกเก็ตกันดีกว่าไหม”

บาสดึงล็อกเก็ตที่ห้อยอยู่บนคอของตนก่อนเอาออกมายื่นส่งให้บอล ตอนนี้ทั้งคู่สลับล็อกเก็ตกันแล้ว แต่อาร์มขัดจังหวะขึ้น

“เฮ้ย! ทำไรกันนะสองคนนี้”

บาสคว้าล็อกเก็ตลูกบอลขึ้นมาสวมใส่ ก่อนที่อาร์มจะตบบ่าอย่างแรง

“ทำอะไรนะ เมื่อกี้นี้”

บาสเริ่มที่จะปฎิเสธเลยอ้างออกไป

“อ๋อ คือว่าเราไม่มีอะไรนะ”

เบ๊ปเริ่มสอดส่องสายตาจับพิรุธ

“นี่สลับล็อกเก็ตกันหรอ”

บาสส่งสัญญาณห้ามไม่ให้เบ๊ปพูดก่อนที่จะกวักมือให้ไล่ไปทางอื่น

“อ๋อ ที่แท้สลับล็อกเก็ตนี่เอง เรารู้นะว่านายจะทำอะไรแต่เราไม่บอกหรอก”

บอลตะเพิดใส่อีกฝ่ายก่อนที่อาร์มจะเดินเลี่ยงไปอีกทางก่อนที่จะไปแกล้งอีกคน

 เสียงออดดังขึ้นอีกครั้งก่อนที่ครูสาวอีกคนจะเดินเข้ามาก่อนที่จะวางหนังสือลงบนโต๊ะเสียงดัง

‘ปึก’

 ก่อนที่บอลจะหยอกล้อเพื่อนด้วยการปากระดาษใส่แต่พลาดไปโดนครู บอลนั้นในตอนนี้ก็ไม่ค่อยอยู่กับที่

“ใครปา ยอมรับมาซะโดยดีถ้าไม่มีใครยอมรับจะตีหมดทุกคน”เสียงดุของครูคนดังกล่าวเอ่ยขึ้น

“ผมครับ”บอลยกมือขึ้นก่อนพูดเสียงอ่อยๆ

“เธออีกแล้วหรอ นายบอล มายืนอยู่หน้าชั้นเดี๋ยวนี้ ครูจะทำโทษเธอด้วยการยืนกระต่ายขาเดียว รอจนหมดคาบครูถึงจะให้เธอไปนั่ง”

บอลรีบเดินมาข้างหน้าก่อนที่จะยืนกางแขนยกขาหนึ่งขึ้นบาสเองก็ส่ายหน้าก่อนที่จะคุยกับอาร์ม

“นี่อาร์ม เราเองก็สงสารบอลอยู่เหมือนกันนะ”

“ใช่ๆ แต่ก็เข้าใจนะว่าเขาต้องทนทุกข์ทรมาน ขนาดที่ผ่านมานายก็โดนขังในบ้านไม้ไง”

อาร์มเสริมก่อนที่จะมอง ครูยังสอนอยู่ก่อนที่จะจดบันทึกลงในสมุด

 เวลาผ่านไปเสียงออดดังขึ้น

“เธอ ไปนั่งได้”

“ขอบคุณครับครู”

บอลยกมือไหว้ก่อนเดินกลับไปนั่งที่ บาสเอ่ยถามขึ้น

“นายกินยาหรือยัง”

บอลพยักหน้า ก่อนที่จะนั่งก้มหน้างุดงุดโดยที่หยิบสมุดขึ้นมา

“บอล ก่อนหน้านี้นายทำไมยังทำเหมือนคนปกติเลยละ”

“คือว่าเราแกล้งนะ”บอลบอก

บาสสงสัยก่อนที่จะบอก

“นายแกล้งเราหรอ”

บอลเองยังเข้าใจบาส ก่อนถามออกไป

“แล้วพ่อของเราไปอยู่ที่ปัตตานีได้กี่ปี”

บาสเล่าความจริง

“ก็ตั้งแต่เด็กมั๊ง เราเองก็จำไม่ค่อยได้นะสิ พ่อบอกว่าอยู่มานานแล้ว”

บอลสงสัยจึงเอ่ยขึ้น

“แล้วพ่อเขามีภรรยาใหม่หรือยัง”

บาสตอบแบบเรียบ

“พ่อก็มีคนคุยอยู่นะ แต่เท่าที่เรามาพ่อเรานะมีสาวๆ มารุมจีบ”บาสบอกก่อนที่จะหลบสายตา

“พ่อเรามีคนมาจีบด้วยหรอ”บอลเอ็ดขึ้น

“ใช่ ไม่ว่าจะเป็นเลขาของพ่อที่ชื่อ ก้อย น้าหน่อย พนักงานคิวซีในโรงงานอีกเยอะเลย”บาสบอก

บอลได้ฟังก่อนบอกไปแบบประชด

“พ่อเราผิดศีลข้อ3นะนั่น ข้อสามคือ ห้ามผิดลูกผิดเมียคนอื่น แต่นี่พ่อเราผิดเต็มๆ จะว่าตกนรกก็ว่าได้นะ”

บาสหัวเราะก่อนเอ่ยขึ้น

“อย่าไปว่าให้พ่อเราสิบอล เราเองก็รู้ดีว่าพ่อเราเป็นคนแบบไหน”

บอลเองก็ก้มหน้าก้มตาเขียนการบ้าน เขาทั้งคู่ชอบเขียนการบ้านในเวลาเรียน

 

 จุติมากำลังตัดเย็บเสื้อผ้าของลูกค้าอยู่ เขาก็เลยเหลือบไปเห็นเสื้อผ้าของบุตรชาย บอลชอบใส่เสื้อสีเขียวขี้ม้า กางเกงขาสั้นสีครีมอ่อน เขาเอ่ยขึ้นลอยๆ

“เหลืออีกกี่เดือนนะเราจะได้พบบอล”

ลิลี่ตอบ

“เหลืออีกเดือนครึ่งอดทนหน่อยสิคะคุณผู้หญิง”

จุติมาก็ตั้งใจทำงานก่อนที่จะสั่งให้ลิลี่เอาชุดของบุตรชายไปเก็บไว้ในตู้เสื้อผ้าก่อนที่ลิลี่จะเอ่ยขึ้น

“จะว่าไปก็คิดถึงบอลแต่ดูไปดูมาคิดถึงบาสมากกว่า”

จุติมาเองไม่เคยได้ยินข่าวบุตรชายอีกคนที่อยู่ปัตตานีจนน้ำตาคลอ

“ขอโทษค่ะคุณนายมาที่ลิลี่พูดไปงั้นๆ”

เสียงหวานเอ่ยแผ่วเบา

“ไม่เป็นไร เขาคงสบายดี แต่พ่อของเขาทำเอาเราเจ็บช้ำน้ำใจยิ่งนัก เราอุส่าห์รักเขาแต่เขากลับเป็น..”

ลิลี่คนใช้สาวคอยปลอบ

“ชั่งมันเถอะนะคะ เรื่องมันแล้วก็แล้วไปอย่าเอามาเก็บเลยนะคะ”

 ลิลี่กำหมัดไว้แน่น

 ที่โรงเรียนประจำของบาสกับบอลในตอนนี้ฝ่ายทะเบียนได้นำประกาศทางโรงเรียนมาก่อนที่จะส่งให้กับนักเรียนส่วนสำเนาอีกฉบับหนึ่งครูจูนเดินหนังสือก่อนที่จะยื่นประกาศแจ้งให้ผู้ปกครองได้ทราบก่อนที่จะส่งไปทางไปรษณีย์จากที่อยู่ในใบสมัครเรียนของนักเรียน

 บุรุษไปรษณีย์ส่งมาที่บ้านของจุติมา แจ้งวันและเดือนสอบ เพื่อให้ทราบ

 ลิลี่หยิบจดหมายที่พึ่งมาถึงเมื่อครู่

“คุณนายมา มีจดหมายมาค่ะ”

“มาจากไหนหรอ”

“โรงเรียนประจำจังหวัดนครพนมค่ะ”ลิลี่ตอบ

 จุติมาหยิบจดหมายก่อนแกะเปิดอ่านเธออ่านก่อนวางว่าเร็วๆ นี้จะได้เจอกับบุตรชายแล้ว เธอดีใจมากที่จะได้เจอบุตรชาย สี่เดือนแล้วเธอไม่เคยเจอบุตรชายเลย

 

 ถึงวันสอบแล้วของสัปดาห์สุดท้ายเดือนที่ภาคเรียนที่สองแล้ว

บาสยังพูดคุยกับเพื่อนๆ ก่อนที่จะชำเลืองมายังบอล บอลเองก็ยังพูดคุยกับเพื่อนๆ ของเขาก่อนที่ครูสาวจะ คุมสอบ บาสกับบอลยังขยันทำข้อสอบ เพื่อนก็พากันลอกแต่โดนครูจับได้เลยยุติในการสอบเพราะทุจริตข้อสอบ พอสอบจนเสร็จ

บาสกับบอลก็โอบกอดกัน พร้อมเพื่อนๆ พร้อมกับแลกเบอร์โทรฯ กันเพื่อไม่ให้ลืมและได้ติดต่อกันยามว่างอีกด้วย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายฟิคชั่นเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา