นิยายฟิคชั่น

"จองกุกพี่ท้อง" "ไปเอาเด็กออกซะ" "ตะ...แต่นี้ลูกนายนะ" "ผมไม่สน" "ฮึก นายมันไม่มีหัวใจ"

ความทรงจำที่ทำให้ผมต้องเจ็บ มันคงยังอยู่ในสมองผมไม่ว่าจะ พยามทำอย่างไรก็ไม่เคยสลัดมันออกไปได้ ซักที TEE เฮือก!!! ผมสะดุ้งตัวตื่นขึ้นมาจากความฝันอันเลวนั้น ไม่ว่าผมจะพยามเท่าไหร่ก็ไม่

***ธีร์*** ยิ่งรักมากก็ยิ่งเจ็บมาก ผมเคยโดนคนที่ผม รักทิ้งมันทั้งเจ็บและจุกในเวลาเดียวกัน ผมหวังแค่ว่าเวลาจะช่วยให้เรื่องทั้งหมดมันจะ ดีขึ้นแต่ก็เพราะเวลาทำให้พบกับใครอีกคน ***ภู*** ผมเคยทิ้งคนท