นิยายฟิคชั่น

เมื่อหนุ่มหล่อหน้าหวาน ที่เป็นตัวต้นเหตุอย่าง’โทโมะ’เพื่อนสนิทของ’ป๊อปปี้’หนุ่มหล่อ อบอุ่น แสนดี และ’ฟาง’ สาวหวาน น่ารัก ได้ชวนทั้งสองไปเที่ยวที่ผับ แต่ก็เกิดเหตุกา

ระหว่าง 2 ตระกูลที่มีความแค้นต่อกันมานาน จะเป็นอย่างไรถ้าเพื่อนสนิทของทั้งคู่รักกันต้องติดตาม

'เขา' คือผู้ชายที่เชื่อว่าตัวเอง "รักเดียวใจเดียว และไม่สามารถปันใจให้ผู้หญิงคนอื่นได้อีก"เเต่เมื่อมีเธอมาวุ่นวาย ในชิวิต กำเเพงที่เขาสร้างเอาไว้เพื่อกันผู้หญิงคนอื่นๆก้อเริ่มพังทลายลงวันล

บทนำ ห๊ะ คุณแม่ว่าอะไรนะค่ะ” ร่างบางที่นั่งพับเพียบอยู่ที่พื้นแทบจะกระโดดเข้ามาเขย่าคอถามมารดา เอ๊ะ ลูกฟางทำไมต้องเสียงดังด้วยค่ะ” ผู้เป็นมารดาดุ บุตรสาวที่เผลอแสดงกริยาไม่งานออกมา

"นี่!!!โทโมะฉันกับแกได้เป็นนักร้องแล้วนะโว๊ยดีใจมั้ยมั้ยู^^" ฉันถามโทโมะเพื่อนเลิฟของฉันเอง อ้อ ฉันลืมแนะนำตัวเองฉันชื่อแก้วนะเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของนายโทโมะเรากำลังจะโด่งดังคับฟ้า555ไม่ใช่หละแต่

บทนำ "ฟาง" เสียงผู้เป็นแม่ร้องเรียกชื่อลูกสาววัย 8 ขวบไว้ ก่อนจะหันหลังไปคว้าเด็กชายหน้าคล้าย หมีคนหนึ่งเดินออกมา จากความสูงก็น่าจะดูรู้ว่าเขาโตกว่าเธอหลายปีทีเดียว "นี่ป๊อปปี้ หนูต้องเรียกเขาว่าพี

เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร คำนี้ไม่เคยมีความหมายสำหรับชายหนุ่ม สำหรับเขาแล้ว แค้นนี้ต้องชำระ!!!!! หากแต่ความแค้นครั้งนี้เป็นบ่อเกิดของความรัก...แล้วเขาต้องทำอย่างไร? เขา ใช้เธอเป็นแค่หมากตัวหนึ่งในก

ณ มหาลัยxxx ~วันรับปริญญา~ แก้ว: เย้ เรียนจบแล้ว ชานเรียนจบแล้ว ฟาง:เออ แก้วฉันรู้แกจะตะโกนทำไมเนี่ย แก้ว:โทษที ก็มันดีใจอ่ะ มากกกกกกกด้วย เฟย์:เฟย์วาวันนี้เรามาฉลองกันเถอะ บ้านแก้วนะ แก้ว:จร้าๆ

"ฟาง" สาวร่างเล็กใบหน้าสวยหวาน หันกลับมามองตามเสียงเรียกของเพื่อนสาวร่างสูงโปร่ง ที่มาในเครื่องแต่งกาย ทะมัดทะแมง "แก้ว คิดถึง" โผเข้ากอดเพื่อนสนิทโดนไม่แคร์สายตาของคนทั้งสนามบินที่มองจ้องมายังทั้