เรื่องสั้น

เรื่องนี้ ไม่รู้จบยัง บอกไม่ได้ เกิดขึ้นจากช่วงหนึ่งที่งงงวย หวังว่าคงชอบครับ มีหมดสอง เรื่อง เอะหรือสองตอน 555

55 ส่งการบ้าน ร้านผ้าไหม+คุณตา+เด็กหญิง+ชาวต่างชาติ ครับผม แนวเรื่องเอคิดว่ามันไม่มีแกนเรื่อง รู้สึกว่าเอ่อ สื่อได้ไม่ดี ต้องขอโทษด้วยครับ แต่ก็เขียนออกมาจนได้ 55

ฟ้าหม่น เมฆฝน น้ำหล่น โปรย ปราย สำคัญ สิ่งนั้น ห่างหาย พบเจอ อีกครั้งคงสาย เกินการเจอกัน

แด่ ชายผู้กอบโกยช่วงเวลาของตน

วันนั้น ผมชนเธอ วันนั้น ฉันชนเขา วันนั้น เกิดเรา วันนั้น เกิดรัก

มุมมอง มองหลาย ๆ มุม มันก็มีหลาย ๆ อย่าง ที่ในหลายมุมให้อะไรอย่างน่ามอง อย่าเข้ามาอ่านเลย มุมมองของผมมันไรสาระ

รอ เกิดมาให้ผมรัก ก่อ เรื่องหนักให้กับพ่อ พอ ใจแล้วที่เป็นที่เกิดและเกินพอ จ้อ คุยเรื่อยอย่างภูมิใจ

ขอเอามาลงไว้ เพราะเขาทำผมหวั่นไหว