บอดี้การ์ดหน้าใส สะกิดหัวใจยัยหน้าหวาน

                                                   บทที่1

                                          my  bodyguard

                  เมื่อคุณพ่อกระโจนเข้ามากอดฉันจนชุ่มปอดแล้ว บอดี้การ์ดที่หน้าตาน่าเชื่อถือก็

เดินเข้ามายังร่างของฉันอย่างสุขุม-_-^ดูท่าทางเค้าสิ น่าอ้วกแตกที่สุด

                  "นี่คือบอดี้.."

                  "แพรวรู้แล้วค่ะ"ฉันรีบพูดก่อนที่พ่อจะบอกอะไรไปมากกว่านี้

                  "รู้แล้วก็ดี"<<คุณพ่อ

                  "คุณพ่อคะแต่แพรว..."

                  "ลูกไม่ต้องพูด ที่ลูกต้องโดนรถชนแล้วนอนสลบไป3เดือนเพราะลูกไม่มีบอดี้การ์ด

คอยคุ้มครอง"<<คุณพ่อ

                   ไม่เห็นจะเกี่ยวกันเลย--^ ที่แพรวโดนรถชนก็เพราะแพรวไม่ระวังตัวต่างหากเล่า

                ~~2เดือนต่อมา

                   เมื่อฉันกลับมาถึงคฤหาสน์ พี่เลี้ยงของฉันก็รีบวิ่งเข้ามาจนแทบจะกระโดดขี่คอ

แต่กลับถามฉันว่าสบายดีมั้ยคะคุณหนู   ถ้าเป็นฉันนะฉันกระโดดขี่คอไปนานและ

                   ฉันเดินนำหน้าบอดี้การ์ดทั้ง2คนขึ้นไปบนห้อง

                 ~~เมื่อมาถึงห้องของฉัน ฉันก็สั่งให้อีตา2คนนั้นยืนรออยู่ข้างนอก ทำไมคุณพ่อ

ต้องจ้างบอดี้การ์ดมาให้ด้วยเนี่ยแพรวดูแลตัวแพรวเองได้นะ และแพรวก็ไม่ใช่เด็กๆแล้วด้วย

                  "ก็เพราะคุณพ่อเธอน่ะเป็นห่วงเธอน่ะสิ"จู่ๆนายบอดี้การ์ดหน้ายาวก็พูดออกมา

                  "นี่!นายไม่มีสิทธิ์เรียกฉันว่าเธอนะ"ฉันสวนกลับทันทีที่เขาพูดจบ

                  ".............................."

                  ~~นายนี่ไร้มารยาทที่สุด-_-

                  "นาย2คนน่ะห้ามเข้ามายุ่มย่ามกับห้องของฉันโดยเด็ดขาด เข้าใจมั้ย?"

                  "ถ้าฉันไม่เข้าใจล่ะ"นายบอดี้การ์ดหน้ายาวเอ่ยถามอยากกวนประสาท

                  "นี่!นายจะกวนส่วนล่างสุดของฉันไปถึงเมื่อไหร่"

                  "เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหละ"

                  "ฉันจะฟ้องคุณพ่อ"ฉันพูดขู่ออกไปทั้งๆที่จะไม่ทำจริงๆ

                  "..............................."

                  "กลัวว่าฉันจะฟ้องคุณพ่อละสิถึงได้เงียบ"

                  "เปล่า!ดีอีกตังหากถ้าเธอฟ้องคุณพ่อของเธอ ฉันจะได้โดนไล่ออก ไม่ต้องมา

คอยคุ้มกันเธอ"

                  กรี๊ดๆๆฉันอยากจะกรี๊ดเป็นภาษาดาวอังคาร เมื่ออีตาหน้ายาวพูดออกมาแบบนั้น

นายนี่มัน น่าฆ่าหมกส้วมซึมจริงๆ

                  "นายไปไกลๆฉันเลยนะ เดี๋ยวนี้ด้วย ไม่งั้น ฉันจะไล่นายออก"

                  "ก็ดีนี่"

                  "หุบปากไปซะ"

                  บอดี้การ์ดหัวฟูอีกคนเอื้อมมือมาลากนายบอดี้การ์ดหน้ายาวกวนประสาทออกไป

จากฉัน ขอบคุณมากกกกกกกกกกกกกก

                  ฉันคิดว่าฉันคงจะอยู่กับนายนี่ได้ไม่เกิน2เดือนแน่ๆ เล่นกวนประสาทตั้งแต่วันแรก

ที่เริ่มทำงานเลยเชียว

                  ~~ฉันสาวเท้าเข้าไปในห้องแล้วนั่งลงบนเตียงที่หนา10นิ้วอย่างที่เคยทำ เฮ้อ!ได้

กลับมานั่งมันอีกซะที คิดถึงชะมัด

                   ฉันเอื้อมไปหยิบรูปที่หัวเตียงขึ้นมาดู ซึ่งมันเป็นรูปฉันกับแฟนของฉัน เมื่อฉันมอง

ดูรูปซักพักก็หยิบBBขึ้นมาโทร.หาเขา

                   ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด...

                   "ฮัลโหล"เสียงปลายสายกรอกกลับมาทันทีที่รับโทรศัพท์

                   "จุนเป!นี่แพรวนะ แพรวฟื้นแล้วมาเยี่ยมแพรวบ้างนะ"

                   "เอ่อ!แพรว!เพราะคุณสลบไปนานมาก ตอนนี้ผมมีแฟนใหม่แล้ว"เสียงของจุนเป

ทำให้ฉันน้ำตาจุกอก

                   "อ..อะไรนะ"

                   "ผมมีแฟนใหม่แล้ว"

                   "ท..ทำไมคุณทำกับฉํนแบบนี้ คุณก็รู้ว่าฉันรักคุณแค่ไหนนะฮือๆๆคนหลายใจ"

                   ฉันกรอกเสียงกลับแล้วตัดสายทิ้งทันทีที่พูดจบT_Tคนกลายใจ คนใจดำ

ฉันมันไม่ดีใช่มั้ยถึงทิ้งฉันไปTT_TT

                        แพรวจะทำอย่างไรเมื่อแฟนเก่าบอกเลิกติดตามตอนต่อไป