คดีจำเป็น ตอน คดีปลาซิวซิ่วปลาแดก

10.0

เขียนโดย longkaew

วันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554 เวลา 01.09 น.

  10 ตอน
  12 วิจารณ์
  16.03K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

10) เฮ้อ..... ไม่รู้จะเขียนชื่อตอนว่าอะไรดี

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

        กลายเป็นว่าผมเป็นเจ้าภาพงานศพของ 2 คนนี้เหรอนี่  ไม่เอาอ่ะ ญาติก็ไม่ใช่ซักกะหน่อย ผมจึงปฏิเสธไป

"ไม่เอาดีกว่าครับ พวกเค้าไม่ใช่ญาติผมเลย และญาติผมไม่มีวันห้ำหั่นกันเองเพราะเงินหรอกครับ" ท่านแด๊ดหัวร่อ

"คุณภีมกลัวเป็นกะเขาด้วย ฮะๆๆๆๆ ผมล่ะขำกลิ้ง" ไม่รู้จะเอามือไม้ไปวางไว้ตรงไหนแล้วเนี่ย ถ้าใครพูดเรื่องผีมาให้ผมฟัง ยังพอทนได้อยู่ แต่ถ้าเรื่องสังหารโหดนาซีล่ะก็ ผมขอบาย ไม่ฟังดีกว่าครับ ไอ้พวกนี้มันโรคจิตอ่ะครับ ผมกลัวคนโรคจิตแล้วชอบฆ่าคนให้ทรมานมากเลย ย้อนภาพซีเปียเมื่อสมัยที่ผมยังเป็นเด็ก ผมจำได้ว่าผมนั่งดูการ์ตูนเรื่องหนึ่ง เต็มไปด้วยฉากฆ่ากันอย่างสยดสยอง จนผมร้องไห้ วิ่งออกไปจากบ้าน ในใจก็คิดว่า ฆ่าไปเลยดีกว่า ดีกว่ามาทรมานกันครับ

"ก็จริงนี่ครับ ผมกลัวจนร้องไห้ไปหมดแล้วเนี่ย" ผมกลัวผีนะ แต่ยังไม่เท่าคนโรคจิต

"ไม่เป็นไร ทางเราไปจัดงานศพก็ได้ เดี๋ยวคุณก็มาวันเผาก็ได้"

"ขอบคุณครับ" สิ้นเคราะห์ไปที

----------------------------------------------------------------------------------------------

       หลังจากที่ผมจัดการงานศพเสร็จหมดแล้ว ผมกับเพื่อนๆ มากินเลี้ยงกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งครับ ไอ้เก้ามานั่งจ๋อมเป็นแรกเลยครับ เมื่อมากันครบแล้ว นังหยินเป็นประทานเปิดงานเลยครับ 

"ขอบคุณมากๆนะจ๊ะ ที่ทุกคนมากินเลี้ยงกัน เอ้า ชนแก้ว" ทุกคนชนแก้ว เบียร์สิงห์ เบียร์ช้าง เบียร์ลีโอเพียบครับ แถมมีบุหรี่อย่างกรองทิพย์ สายฝน แอลเอ็ม แพงหน่อยก็มาคอสเต้ วินส์ตัน สูบกันเมามันส์ จะเป็นตับแข็งและมะเร็งปอด ในเวลาเดียวกัน

"น้องคะ เปิดแบล็กขวดใหญ่หน่อยสิคะ" ไอ้เก้าแมร่งเหล่โคโยตี้แล้วครับ และโคโยตี้มันเอาแบล็กขวดใหญ่เบอเร่อมาให้ไอ้เก้าครับ

"ขอบใจจะ น้อง" จับตูดอีกตางหาก แล้วยัยนั่นก็พอกัน เล่นจับกล่องทศกัณฐ์กันเลยทีเดียว "โอ้โหวว น้อง เดี๋ยวคืนนี้ พี่จัดให้นะ" และยัยโคโยตี้ทิ้งทายจุ๊บหวานๆ ขยี้หัวใจไอ้เก้าเล่น เดชะบุญนะไอ้เก้า เมียเมิงไม่มาน่ะ และไอ้เก้าสูบบุหรี่ต่อ ผมกับไอ้โต๊ะนั่งข้างกัน แซวกันมันส์

"อย่างนี้นะ เจ้าชู้ยักษ์ชัวร์ๆว่ะ"

"ใครบอก" ผมมองหน้าไอ้เก้า 1 ที "โครตตตตยักษ์เลยเมิง หุหุ" เรา 2 คนหัวเราะกัน ไอ้ป้อมก็สั่งกุ้งชุบแป้งทอดและหมึกย่างมา ก่อนที่จะจัดไข่เจียวไก่สับ และต้มยำทะเลหม้อไฟมาให้พวกเราได้ฮาเฮกัน

"ผัดผักล่ะ ป้อม" ประสงค์นังหยินเค้า ไอ้ป้อมรีบสั่งทันทีครับ

"น้อง พี่ขอผัดผักด้วยนะ" พวกเรานั่งคุยกัน ดื่มเหล้าดื่มเบียร์กัน ตามประสาคนส.ว.ครับ (สูงวัย หุหุ) ไอ้เก้าไปห้องน้ำ ไปใส่ดูเร็กซ์ครับ ไม่ใช่ไปฉี่หรอก

"เฮ้ย ภีม เมิงหยิบเรด ลาเบลมาด้วยรึเปล่า" ผมก็รีบคว้าเรดมาโชว์หยินเลยครับ

"นี่เรด และก็จอห์นนี่ด้วย" จอห์นนี่ วอล์กเกอร์ครับ ผมชอบ ยี่ห้อมันอร่อยดี สักพักไอ้เก้ามาพร้อมกับสารหล่อลื่นขวดบะเร่อ พร้อมลุยในคืนนี้

"ต้องซื้อใหม่ตลอดเลย" เออ แล้วมาบอกทำไม ก็ของเมิงนี่ สักพักมันอึ้ง "เฮ้ย ใครเอาจอห์นนี่มาวะ เทพว่ะ"

          วงเหล้าเริ่มคึกครับ ไอ้โต๊ะลองโซดาตราช้างใหม่ ที่ผสมมะนาว เปรี้ยวเวอร์จริงๆ อาหารก็มาครบพอดี เรากินกันเฮฮามาก จนโทรศัพท์ผมเริ่มดัง ผมรับ

"สวัสดีครับ ทนายธีรนัยน์พูดอยู่ครับ"

"คุณทนายนักสืบเหรอครับ" เอ๊ คุ้นๆจังโว้ย

"เอิ่มมม หมวดเหรอฮะ"

"ครับ คุณอยู่ไหนอ่ะ ผมมีเรื่องอยากจะคุยด้วย"

"ตอนนี้ ผมปาร์ตี้อยู่ครับ ไม่ว่างคุยงานหรอกครับ"

"เหรอครับ น้องสาวผมอยู่ที่นั่นรึเปล่า"

"อ๋อ อยู่ครับอยู่ จะมารับเค้ากลับเหรอครับ"

"เปล่า คุณอยู่ไหนเดี๋ยวผมไปด้วย" จืดแน่ ปาร์ตี้กรู ผมบอกทางเสร็จแล้วก็วางหูไป อิ๋วเดินมาหาผมแล้วถามว่า

"พี่อู๊ดโทรมาเหรอคะ"

"อืม" ผมพยักหน้าไป

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ร้านนี้พี่อู๊ดเค้ารู้จักดี เค้ามาดื่มเหล้ากับลูกน้องเค้าบ่อยๆ" สักพัก ไอ้โต๊ะ ชวนผมร้องเพลงคาราโอเกะกัน

"ร้องเปล่า เพลงที่เมิงชอบเพียบอื้อเลย มีเรามันก็คน slow ride บลาๆๆ" มันเมามาก

"เออ เดี๋ยวค่อยไปร้อง" ไม่นานครับ หมวดหมูฉึกๆมาแล้วจร้า

"เฮ้ย หมวดหมูฉึกๆมาแล้วเว้ย" ไอ้โต๊ะ ผมรีบแก้ตัวด่วน

"มันเมาน่ะครับ ใจเย็นๆนะครับหมวด" หมวดอู๊ดยิ้ม เฮ้ย เป็นครั้งแรกจริงๆ ที่ผมเห็นหมวดอู๊ดยิ้ม

"ไม่เป็นไรครับ" เค้ามาดูไม่นาน ก็รีบกลับบ้าน อิ๋วบอกว่า

"เค้าเป็นห่วงพี่แก้วค่ะ พี่แก้วตั้งท้อง นอนอยู่ในบ้านคนเดียว" เอ้อ ไม่เอาไม่ถามดีกว่า ไม่ใช่ธุระของผม

----------------------------------------------------------------------------------------------

          หลังจากจบคืนเมาไป ผมตื่นตอน 9 โมงเช้าวันเสาร์ ผมรดน้ำต้นไม้ของผม พูดคุยกับมันบ้างเล็กน้อย อยู่ดีๆได้ยินเสียงคนแอบข้างๆพุ่มไม้

"พี่ภีมครับ พี่ภีม" ผมแหงนหน้ามามอง ก็ไม่เจออะไร ปิดน้ำ และไปดูตรงนั้น

          เมื่อถึงตรงนั้น แขนประหลาดยื่นมาทางพุ่มไม้ชนผมพอดี 

"เฮ้ย" ผมตกใจมว๊ากกกกกกกกกก

"รับไปหน่อยครับ" จดหมายสีชมพูอีกแล้ว อืม เอางี้ ผมรับไป และขุดคุ้ยหากิ้งกือสักตัวมาใส่มือไอ้หมอนี่ ซักหน่อย

"อ่ะ อิ๋วให้" หารู้ไม่ว่าผมแปะกิ้งกือลงไปในมือมัน มันร้องว้ากกกกกกกกก ผมหัวเราะกร๊ากกกกกกกก อิอิ

 

จบแล้วจร้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา    

        

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา