จำเลยอาญารัก (อาญารักจำเลยซาตาน)

3.0

เขียนโดย noey

วันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2554 เวลา 10.48 น.

  3 session
  7 วิจารณ์
  10.55K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

บทนำ

 

บทนำ

 

บ้าน อัครโชติ

 

“กรี๊ดดดด... พี่ต้นจะแต่งงาน แต่งงานกับใคร ไอไม่ยอมนะ ไอไม่ยอม ม่ายยยยย” กันดิศ อัครโชติ เป็นอันตกใจ เมื่อกันติชาหรือไอรักกรี๊ดเสียงดังลั่น เพียงแค่เขาบอกว่าจะแต่งงานกับ ภาสินี วัฒน์โชติ แฟนสาวที่คบกับมาเกือบ 7 ปี

 

“พี่ต้น มีแฟนตั้งแต่เมื่อไรคะ” กันติยาหรืออุ่นรักถามพี่ชายเสียงอ่อยเพราะเธอก็ตกใจกับเสียงกรี๊ดของพี่สาวยังไม่หาย

 

“นานแล้ว คบมาเกือบ 7 ปีได้แล้ว”

 

“7 ปี??”  ทุกในห้องทวนคำของเขาอย่างตกใจ ขนาดคุณภานุ และ คุณหญิงกรรณิการ์ ผู้เป็นบิดาและมารดา ยังงงๆว่าลูกชายมีแฟนมาเกือบ 7 ปีแต่ไม่เคยบอกแม้กระทั่งพ่อแม่ของเขาเลย

 

“ฮึ ขนาดคุณพ่อกับคุณแม่ยังไม่เคยบอก พี่ต้นจะให้ใครเชื่อคะ ว่าแม่นั่นดีและเพียบพร้อมสำหรับพี่ต้นจริง” กันดิศหันไปมองน้องสาวที่เอ่ยออกมาไม่ไว้หน้าแม้กระทั่งผู้เป็นพี่ชายสักนิดเดียว

 

“เค้าดีพอที่จะเป็นสะใภ้บ้านนี้แน่นอน คุณพ่อครับ คุณแม่ครับ เดี๋ยวผมจะคุณพ่อคุณแม่ไปสู่ขอน้องภาให้กับผมนะครับ” เขาเอ่ยกับพ่อแม่ของตนก่อนจะหันไปปรายตามองน้องสาวทั้งสองที่กำลังมองเขาอยู่

 

“เดี๋ยวไอจะไปด้วย อุ่นแกจะไปมั้ย” อุ่นรักพยักหน้ารับทันที กันดิศส่ายหน้ากับความเอาแต่ใจของไอรัก แต่เขาก็ทำได้เพียงเดินออกไปสตาร์รถรอพ่อแม่และน้องสาวทั้งสองเท่านั้น

 

บ้าน วัฒน์ศักดิ์

 

“อะไรนะจะแต่งงานน้องภาจะแต่งงาน กับใครกัน หรือว่านายต้นรัก?” ภัทรดนัยอุทานออกมาอย่างตกใจเมื่อน้องสาวของเขามาบอกเขาว่าจะแต่งงาน

 

“ใช่ พี่ต้นนั้นแหละ ทำไมค่ะพี่ต้นดีไม่พอหรอค่ะ” ภาสินีถามพี่ชายด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

 

“ปล่าว ดีแล้วไปบอกพ่อแม่กันว่าน้องภาจะขายออกแล้ว ภัทรดนัยพูดเอาใจ ก่อนจะลากน้องสุดที่รักไปบอกเรื่องที่น้องของเขากำลังแต่งงานให้บิดามารดาฟัง

 

“ได้สิลูก พ่อกับแม่อนุญาติ ปลูกเรือนต้องตามใจผู้อยู่ ปลูกอู่ต้องตามใจผู้นอน พ่อกับแม่จะไปคัดค้านได้อย่างไรกัน ว่าแต่ลูกภาเคยไปเจอกับครอบครัวของต้นรักรึยังล่ะลูก” คุณหญิงโสภาผู้เป็นแม่พูดกับภาสินีด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

 

“ยังค่ะแม่ แต่ต้นสัญญาว่าวันนี้เขาจะพาพ่อกับแม่ของเขามาสู่ขอภาจากพ่อแม่ค่ะ” ภาสินีตอบ ก่อนจะก้มลงกราบเท้าพ่อแม่ที่ตนเคารพรักและบูชา

 

“พ่อคะ แม่คะ น้องภารักพ่อกับแม่นะคะ” เธอลุกขึ้นไปสวมกอดพ่อแม่ของเธอน้ำตาแห่งความรักที่เธอมีให้พ่อกับแม่นั้นไหลออกมาราวกับทำนบกักเก็บน้ำพังทลายลงมาอย่างห้ามไม่ได้ ภัทรดนัยมองดูภาพนั้นด้วยความซึ้งใจเป็นอย่างยิ่งที่น้องสาวของเขาไม่เห็นคนอื่นดีกว่าพ่อแม่ตน

 

ปิ๊น ปิ๊น

เสียงแตรรถที่ดังขึ้นทำให้ภาสินีรู้สึกตัวก่อนจะขอตัวเดินไปเข้าห้องน้ำแล้วจึงเดินไปจัดสำหรับอาหารมารับแขกด้วยตนเอง

 

 อ่านต่อตอนที่1 เลยค่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา